✅فایل های صوتی مدرسه تابستانی «فلسفه علوم شناختی» موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران👇

سخنرانی افتتاحیه مدیر برنامه مدرسه تابستانی فلسفه علوم شناختی و معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی موسسه

کیوان الستی (دکترای فلسفه از مؤسّسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور) با موضوع:‌ «محتوای التفاتی و زیست شناسی تکاملی»

⭐️ فرید مسرور (دکترای فلسفه از دانشگاه آریزونا و عضو هیأت علمی دانشگاه مدیسون ویسکانسین امریکا) با موضوع:‌ «کدگذاری پیشگویانه و افسانه داده تجربی»

حسین استکی (دکترای نوروفیزیولوژی از دانشگاه تگزاس، استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) با موضوع: «تأثیر ساختارهای مغز بر کارکردهای آگاهانه»

امید کریم زاده (دکترای فلسفه تحلیلی از ipm و عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی) با موضوع: «محتوای ادراک بصری؛ قوی یا ضعیف؟»

مهدی ذاکری (دکترای فلسفه از دانشگاه تهران و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران) با موضوع: ‌«علیّت ذهنی و مطالعات عصب شناختی»

کیوان الستی (عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور ) با موضوع: «برون گرایی محتوای التفاتی»

مجید داودی بنی (دکترای فلسفه علم از مؤسّسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر) با موضوع: «کدگذاری پیش گویانه و مسئله جدید شیطان فریبکار»

هادی مرادی (دکترای هوش مصنوعی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و مدیر گروه هوش ماشین و روباتیک دانشگاه تهران) با موضوع: «یادگیری و تفکّر توسّط ماشین»

📰کتاب آقای دکتر عبدالکریمی در نفی و انکار حقیقیت دین نیست و نویسنده خود اهل شریعت است؛ و اگر می گوید ساحت قدس پوشیده شده است، حکم انشائی نمی کند و از باید و نباید نمی گوید. ایشان با اشاره به یک امر وجودی تذکر می‌دهد که نسبت تجدد با دین را دریابیم و بدانیم که در چه جهانی زندگی می‌کنیم. البته در فصولی از کتاب از دین هم به نحوی دفاع شده است که شاید کسانی به آن خرده بگیرند که از مدار فلسفه بیرون رفته است. به نظر من چنین نیست اما این بحث را به وقت دیگر باید موکول کرد. مثلاً در مقاله‌ای که در باب نظریه رؤیاهای رسولانه است، از وحی دفاع می‌کند، پیداست که مدافع وحی دین را نفی نمی‌کند.بار دیگر تکرار می کنم که منتقدان این کتاب توجه داشته باشند که بحث در باب ماهیت دین و وجود اعتقادات دین نیست پس لزومی ندارد که از ماهیت دین دفاع کنند زیرا بحث در وجود جهان دینی است. اگر فهم جهان مستقل از اشخاص و افراد دشوار است و بدون سیر از فطرت اول به فطرت ثانی نمی توان به آن رسید. باید به فهم بیشتر توجه کنیم. اگر وجود عالم و تعلق آدمیان به آن را تصدیق کردیم، تفاهم با نویسنده این کتاب آسان خواهد شد🗞 🖍رضا داوری اردکانی 🔖 600 کلمه ⏰زمان مطالعه: 5 دقيقه 📌 متن کامل را در صفحه 10 روزنامه سازندگی مورخ دوم آبان 1397 مطالعه کنيد #پژوهشکده_فلسفه_وکلام ♈️کانال رسمی پژوهشکده فلسفه و کلام https://eitaa.com/philtheo

تفکیک میان خود و دارایی‌های خود از منظر عرفا ( قسمت اول) از قدیم الایام در فلسفه و هم‌اکنون در فلسفه ذهن و علوم شناختی مبحثی وجود دارد در بیان اینکه انسان چند ساحت دارد؟ عده‌ای از همان قدیم می‌گفتند که انسان تنها یک ساحت بدن(پیکر، تن) دارد؛ اما در دیدگاهی دیگر انسان ساحت ذهن(Mind) و در دیدگاه سوم، ساحت نفس(Soul) هم دارد. نهایتا در دیدگاه چهارم انسان علاوه بر این سه ساحت دارای ساحت روح(Spirit) نیز هست. ✅تفکیک میان خود و دارایی‌های خود از منظر عرفا دکترمصطفی ملکیان در شبکه اجتماعی خود در مطلبی به «تفکیک میان خود و دارایی‌های خود از منظر عرفا» می‌پردازد؛ در ادامه متن آن از نظر می‌گذرد: ✳️تقریباً می‌شود گفت همه‌ عرفا قائل به هر چهار ساحت برای انسان هستند. حال سؤال این است کدامیک از این چهار ساحت را با فعل «استن» می‌توان بر انسان حمل کرد و کدامیک را با فعل «داشتن»؟ آیا انسان، بدن است و روح و نفس و ذهن دارد؟ یا ذهن است و بدن و نفس و روح دارد؟ یا چنانکه افلاطون می‌گفت نفس است و بدن و ذهن دارد؟ به تعبیر فلاسفه کدامیک را باید حمل «هوهو» کرد و کدام را حمل «ذوهو»؟ شکی نیست که از میان این چهار ساحت، تنها یک ساحت را می‌شود با فعل «استن» برای انسان حمل کرد و باقی را با فعل داشتن. چرا که انسان یک موجود، بیشتر نیست و هویت واحدی دارد؛ در حالی‌که دارایی‌هایش می‌تواند متعدد باشد؛ بنابراین تنها یکی از ساحات را می‌شود با فعل «استن» برای انسان، حمل کرد. عارفان بر خلاف فهم عرفی و قول فلاسفه و حتی بر خلاف قول اکثر الهیدانان در طول تاریخ، معتقد بودند که ساحت‌های بدن و ذهن و نفس، جزو دارایی‌های ما هستند و تنها ساحت روح است که می‌توان آنرا با فعل «استن» بر انسان حمل کرد. می‌گفتند تو روحی اما بدن و ذهن و نفس، داری. ساحت تن و یا بدن که روشن است چه ساحتی است. ساحت نفس که ساحت سوم ماست در درون خودش سه ساحت دارد. نخست، ساحت باورهای ما که وقتی افعالی نظیر «باور دارم»، «یقین دارم»، «شک دارم»، « ظن دارم»، «احتمال می‌دهم»، «نقد می‌کنم» و... را به کار می‌بریم، با این ساحت سر و کار داریم. تمام این افعال به ساحت عقیدتی و یا معرفتی ما تعلق دارند و این ساحت زیرمجموعه‌ی ساحت نفس ماست. زیرمجموعه‌ دوم ساحت نفس ما، ساحت عاطفی و احساسی ماست. تعابیری نظیر «عشق می‌ورزم»، «نفرت دارم»، «خشم دارم»، «لذت می‌برم»، «درد می‌کشم»، «امیدوارم» و... متعلق ساحت عاطفی و احساسی ماست. این ساحت، ساحت لذت‌ها و الم‌هاست. عواطف، احساسات و هیجاناتی که مجموعاً ۸۵ عدد هستند، در این ساحت قرار می‌گیرند. ساحت عاطفی و احساسی زیرمجموعه‌ی دوم ساحت نفس ماست. زیرمجموعه‌ سوم ساحت نفس ما، ساحت خواسته‌های ماست که به آن ساحت ارادی یا ساحت خواهشی می‌گویند. همه‌ی تصمیم‌ها، اراده‌ها، رغبت‌ها و میل‌های ما به این ساحت تعلق دارند. این سه ساحت، یعنی ساحت معرفتی، عقیدتی، ساحت عاطفی، احساسی و ساحت ارادی، خواهشی ما، زیر مجموعه‌ ساحت سوم ما، یعنی ساحت نفس هستند.اما ساحت ذهن ما، ساحتی است که واسطه‌ی بین بدن و نفس ماست. ساحت ذهن، ساحتی است که از همه‌ آنچه در نفس ما می‌گذرد و از برخی از آنچه در جسم ما می‌گذرد آگاهی دارد. ذهن، پلی است بین بدن و نفس و کارکرد آن «آگاهی» است. فرق سه ساحت نخست با ساحت روح در این است که سه ساحت اول، «مضاف‌الیه» قبول می‌کنند اما ساحت روح، مضاف الیه نمی‌پذیرد. می‌توانیم بگوییم بدن من، بدن تو، بدن او، نفس من، نفس تو، ذهن من، ذهن تو و...؛ اما در رابطه با روح نمی‌توان اینگونه گفت. ما در بدن و ذهن و نفس، با هم تفاوت داریم. بدن‌ها، ذهن‌ها، عواطف و احساسات، باورها و خواسته‌های ما با همدیگر فرق دارند. با این توضیح می‌شود گفت که سه ساحت اول، ساحت «تفرّد» آدمی است، اما ساحت روح، ساحتِ «جمعیّت» ماست. در سه ساحت اول، من غیر از توام و تو غیر از من. ما در این سه ساحت از هم جدا می‌شویم،‌ اما در ساحت چهارم همه یکی هستیم. تنها یک روح وجود دارد، اما بدن و ذهن و نفس، به تعداد آدمیان، متعدد است. تفکیک میان خود و دارایی ها از منظر عرفا قسمت دوم https://eitaa.com/philtheo/1224 #پژوهشکده_فلسفه_وکلام ♈️کانال رسمی پژوهشکده فلسفه و کلام https://eitaa.com/philtheo