📜 از جهان غیرعربی غفلت کردیم! در مصاحبه اخیر عبدالقادر فایز که سالها نماینده شبکه الجزیره بود در صفحه «بودکاست ایران» نکته ای بود جالب توجه! وی با این مضمون می‌گوید که «در این بین چند سالی به امارات و فضای عربی رفتم که دیدم موج های ضد ایرانی پررنگ است ولی وقتی به #ترکیه آمدم دیدم اون حس ضد ایرانی یا نیست یا خیلی کمرنگ است» دقیقا همین حس مثبت را در #پاکستان و کشورهای عجمی دیگر نیز پیدا می کنید. یعنی نه تنها حس منفی نیست که حس مثبت هم هست. مثلا شما حس بسیار مثبتی در هر دو کشور نسبت به زبان و شعر فارسی مشاهده می کنید که بنظر من دو دلیل دارد: یکی‌ حجم بسیار زیاد کلمات #فارسی در زبان اردو و ترکی است و دیگری مضمون عارفانه و #صوفیانه عمده اشعار فارسی است که در قرون پیاپی، مورد زمزمه مردمان این دیار بوده است. کافی است تصور کنید که #مولوی بعنوان مهمترین شخصیت الهام بخش مردم هر دو کشور پاکستان و ترکیه و البته آسیای میانه و... یا #اقبال لاهوری، اغلب اشعار خود را به فارسی سروده اند. تازه اینها مشهورها هستند والا کم نیستند صوفیانی مثل سلطان باهو و هجویری و.. که در قرون گذشته عمده اشعار خود را به پارسی سروده اند و امروز هم در آثار باستانی این کشورها زبان و شعر فارسی موج می زند. حال شما تصویر وحدت گرایانه و جذابی که «ایران عارفانه» میتواند ارایه دهد را مقایسه کنید با تصویر ایران فقهی کلامی که به دنبال تاکید بر اختلافات عقیدتی است و چقدر تنش زاست! اما چه کنیم که غلبه فکری در دستگاههای فرهنگی خارجی و نیز مبلغان ما در خارج، همین نگرش اختلاف برانگیز است! 📍 @komeilialireza