تنها همین از تو و شاید از من به یادگار می‌ماند و شاید در روزگاری بسی دورتر از ما ، کسی اثرِ ما را بخواند و بفهمد چه آتش به نامِ زندگی به خوردمان داده شد و از رنج ملت سیه‌روزمان چه دردی کشیده‌ایم

شاید دیگه تو خاطره‌هام جایی نداشته باشی ، ولی اون حس ، هنوز تو لحظه‌هام زندگی می‌کنه

میدونم که یه روزی دیگه هیچ ردی ازت توی زندگیم باقی نمیمونه ، جز اون حسی که هیچ‌کس نتونست جاشو بگیره