🎥 سردار قاآنی کجاست؟ ▫️ارزیابی اهداف ترور رسانه‌ای سردار قاآنی تحلیل و پژوهش‌های جنگ‌های ترکیبی #سواد_رسانه_ای #مقاومت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻 شایعات ترور #سردار_قاآنی، اولین و یا آخرین #جنگ_روانی دشمن نخواهد بود. یهود استاد شایعه وجنگ روانی‌ست... با اجرا شدن پروتکل‌های امنیتی برای فرماندهان #مقاومت، کسی دسترسی به موقعیت این عزیزان را نداشت. لذا سرویس‌های امنیتی اسرائیل با پروژه روانی و فشار #رسانه‌ای سعی در ایجاد عکس العمل برای اطلاع از موقعیت و وضعیت سردار قاآنی نمودند. از این رو گاهی موساد با کمک بلندگوهای تبلیغاتی‌اش، تصمیم گرفت سیستم امنیتی ما را به واکنش مجبور کند. به همین دلیل گاهی خبر از ترور و گاهی هم از جاسوس بودن سردار قاآنی و تحت بازجویی بودن ایشان سخن می‌گفتند!! با تدبیر صورت گرفته ، ری اکشنی نسبت به این حرکت رسانه‌ای موساد نشان داده نشد تا باز هم تیر موساد به سنگ خورد، و حضور سردار قاآنی فرمانده #سپاه_قدس در مراسم استقبال از پیکر #شهید_نیلفروشان در فرودگاه مهرآباد تهران، مشخص شد که سردار قاآنی نه ترور شدند ، نه سکته کردند و نه جاسوس بودند و این شایعه سازی و انتشار خبرهای فیک توسط رسانه‌های مزدور و پادوهای داخلی آنان نیز نقش بر آب شد.| گرالیت #ژئوپلیتیک_رسانه #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رقص اندر خونِ خود مردان کنند؛ سنوار احیای یک افسانه ✍ بهراد رشوند ▫️حیرت آور! شبیه یکی از سکانس‌های فیلم‌های حماسی هالیوود بود،ریز پرنده‌ای وارد ساختمان نیمه ویران می‌شود، قهرمان قصه، بی آنکه رمقی ‌داشته باشد،به دوربین پهپاد خیره می شود، نه خودش را به مردن زد و نه تسلیم شد. دست راستش از ساعد شکاف بزرگی خورده بود اما یک تکه چوب در دست چپش داشت هنوز. مرد می دانست آخرین ثانیه‌های زندگی اش است و خودش پایان بدن خاکی اش را انتخاب کرد. اگر شالی که به صورت بسته بود باز می‌کرد و به دوربین آن ریزپرنده خیره می‌شد، احتمالا اپراتور از شوق پیدا کردن زنده یحیی، به او شلیک نمی کرد. اما سنوار انتخابش را کرده بود . دیگر نایی در بدن نداشت اما آخرین پیامش را برای کودکانی که در آن سرزمین به دنیا نیامده اند و‌ یا در گهواره اند ارسال کرد؛یحیی سنوار هیچ سلاحی در دست نداشت اما همان یک تکه چوب را به نمایندگی همه ‌ نداشته هایشان در یک جنگ‌ نا برابر ، پرتاب کرد و احتمالا چند ثانیه بعدش هم کار تمام شد. آنکه انسوی دوربین نشسته بود نمی دانست به سر چه کسی شلیک کرد اما سنوار می دانست آخرین لحظات زندگی اش در حال ثبت و‌ ضبط است. دیگر هیج توانی برای بلند شدن نداشت اما چوب را پرتاب کرد تا به پسران سرزمین های غصب شده پیامش را برساند ؛ ما چاره ای نداریم جز جنگیدن ولو چوب خشک برابر پهپاد مسلح! او در یک ساختمان نیمه ویران، با انتخاب نوع شهادتش ، آخرین پیام را به عنوان فرمانده به بچه های سرزمینش مخابره کرد؛ تا لحظه آخر تسلیم نشوید . یحیی سنوار با انتخاب نوع شهادتش ،خودش را هزاران هزار بار در اذهان همه آزادی خواهان تاریخ احیا کرد. نه تولد در اردوگاه و‌ نه سال‌های سال اسارت در زندان. هیچکدام اینها موجب نشد که او آرام شود ، رام وضعیت نابرابر شود،تسلیم شود و همانند عرفات یک روز بگوید؛ خسته شدیم، جنگ دیگر بس است.برای او پایان جنگ روزی بود که زمین از دست رفته به ساکنان اصلی آن سرزمین برگردد. سنوار از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴ در غزه ماند. پا پس نکشید. فرار نکرد. فرماندهی کرد و لحظه پایان را هم خودش به انتخاب خویشتن برگزید. یحیی سنوار را تاریخ به خاطر خواهد سپرد با دست قطع شده اش. با نگاه خیره و شجاعانه اش به ریز پرنده قاتل، با تکه چوبی که آخرین سلاحش بود، با آخرین حرکت بدنش که با همه توان چوب را به سمت پهپاد پرتاب کرد. با گلوله ای که به شقیقه اش شلیک شد و تصویری جاودانه از او ساخت. او با این پایان ، راه آغاز را به کودکان فلسطینی یاد داد. نترسید، تسلیم نشوید و تا آخرین قطره توان‌تان بجنگید.شاید برای بعضی از ما این واژه‌ها از فرط تکرار تهی از معنی اولیه و‌ ارمانی‌اش شده باشد اما برای آنان که در خون خود غلتی زدند نه . یحیی سنوار تمام نشد، ارتش غاصب با پخش آن ویدئو بزرگ‌ترین خدمت را به کودکان فلسطینی کرد. آنها حالا می دانند ‌وقتی از افسانه سنوار برایشان می‌گویند دقیقا از چه چیزی حرف می زنند؛مردی که یک رسانه اسراییلی با نشان دادن این فیلم برایش نوشت؛ تا لحظه آخر جنگید. شبیه دو امدادی بود، سنوار «چوب» را به نفر بعدی داد، اما حرمله‌های تل السلطان رفح نفهمیدند و فاتحانه این فیلم را منتشر کردند تاریخ با همین فیلم چندثانیه ای بیاد خواهد آورد‌ و شهادت می‌دهد؛ چگونه فرزندان فلسطین با یک تکه چوب، برابر ریزپرنده قاتل، ایستادگی کردند و جنگیدند. این سند بماند برای روزی که قدس آزاد شد. روزی که تاریخ به یاد بیاورد چه کسانی همه آسایش و ۶۰ سال زندگی خویش را به پای این آزادی ریختند و شاید مولانا این صحنه را دیده بود که ۱۰ قرن پیش گفت ؛ رقص و جولان بر سرِ میدان کنند رقص اندر خونِ خود مردان کنند چون رهند از دستِ خود دستی زنند چون جهند از نقصِ خود رقصی کنند شبیه یک فیلم هالیوودی بود. حیرت آور و باور نکردنی و این کمترین مزد مجاهدت های مرد جنگی اعراب بود؛ یحیی سنوار. #مقاومت 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻محور مقاومت در میانه چه معرکه‌ایی است؟ ✍ سیدجواد میری ▫️یقینناً وضعیت کنونی از منظر نظامی و امنیتی تبیین دقیقی دارد و کارشناسان نظامی آمریکا و اسرائیل نقشه راه مشخصی را دنبال می‌کنند. اما آنچه برای ما از منظر "حرم ایران" مطرح است این است که "معماران حرم" در چه جارچوبی وضعیت کنونی را تبیین و تحدید می‌کنند. مشخص است که مسائل پیچیده نظامی و امنیتی را بنابر ماهیت مسئله نباید و نمی‌توان در عرصه عمومی بیان کرد اما همواره در ساحت رسانه‌ای دال‌هایی ایجاد می‌شود که دلالت بر فهم جامع استراتژیست‌های پشت صحنه نبرد دارد. اما آنچه مرا واداشت این یادداشت را بنویسم این است که "ترسیم رسانه‌ای مقاومت" را بسیار مخدوش و آشوبناک می‌بینم. به عبارت دیگر، ترسیم رسانه‌ای مقاومت نه تنها فضای عمومی را اقناع نمی‌کند بل موجبات نگرانی و سردرگمی افکار عمومی را هم عمیق‌تر می‌کند. چه باید کرد؟ به نظرم بهترین روش این است که ما بتوانیم درک درستی از حرکت‌های طرف مقابل داشته باشیم. باید از خود بپرسیم "ائتلاف نامرئی" به دنبال چیست؟ در زبان انگلیسی یک مفهومی وجود دارد و آن مفهوم Dismantle است. با پیدا کردن معادل مستقیم فارسی ما نمی‌توانیم ابعاد درونی این مفهوم را که به نوعی شرح حال "وضع کنونی" محور مقاومت است را درک کنیم. این کلمه از اواخر قرن شانزدهم مورد استعمال قرار گرفته است و به معنای "از بین بردن قابلیت دفاعی استحکامات" است. به سخن دیگر، جمهوری اسلامی ایران در طی یک روند تاریخی دست به ایجاد استحکامات دفاعی با عنوان محور مقاومت زده بود و آنچه در حال رخ دادن است این است که "ائتلاف نامرئی" (در ظاهر اسرائیل) در حال برچیدن این استحکامات در منطقه است. البته ما به عنوان جامعه‌شناس می‌دانیم که استحکامات نظامی و ترتیبات امنیتی و مناسبات اقتصادی و ساز و کارهای فرهنگی برآمده از یک چارچوب و جهانبینی فکری می‌باشند و اگر "ائتلاف نامرئی" به دنبال از بین بردن قابلیت‌های فیزیکی دفاعی استحکامات "مدافعین حرم" است این استراتژی در همین نقطه نخواهد ایستاد بل به دنبال برچیدن آن تفکر است که توانسته بود به مدت طولانی این استحکامات را سرپا نگه دارد. به تعبیر دقیق‌تر، برای این که بتوانیم از سردرگمی خارج بشویم باید متوجه باشیم که ما در میانه معرکه‌ایی قرار گرفته‌ایم که نامش در ادبیات استراتژیک Dismantling است؛ یعنی برچیدن استحکامات دفاعی محور مقاومت هم در ابعاد سخت‌افزاری و هم نرم‌افزاری. آنچه من تا به امروز در برساخت رسانه‌ای محور مقاومت مشاهده کرده‌ام مرا به این نتیجه رسانده است که ما هنوز درک درستی از ابعاد معرکه‌ایی که در آن قرار گرفته‌ایم نداریم. #مقاومت 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻جزایر سه گانه؛ این زخم باز! ✍ علیرضا زادبر از آذر سال ۱۳۵۰ تقریبا هیچ سالی نیست که دولت تازه تاسیس امارات یا یک کشور ثالث نظیر لیبی، مصر، عراق، چین، روسیه و حالا این روزها اتحادیه اروپا درباره مالکیت جزایر سه گانه حق را به امارات ندهند و یا موضع دوپهلو اتخاذ نکنند! چرا؟ ریشه این "زخم باز" کجاست؟ به ریشه تاریخی این تفاهم نامه می پردازم. . نخست اینکه بدون شک از نظر تاریخی مالکیت جزایر سه گانه به ایران تعلق دارد و آنقدر بدیهی است که نیازی به هیچ توضیحی وجود ندارد. از نظر جغرافیایی و مسافت امیرخسرو افشار(دیپلمات شاه) در جلسه شورای امنیت نقشه ای را نشان داد و گفت: تنب بزرگ فقط هفده میل از خاک ایران فاصله دارد و از سوی دیگر هر دو جزیره تقریبا پنجاه میل با راس الخیمه در آن سوی خلیج فارس قرار دارند. اما مساله چیست؟ در دهه پنجاه دولت انگلستان اعلام کرد قصد ترک خلیج فارس را دارد و نیرودریایی این کشور دیگر در منطقه نخواهد بود. اصرار این بود تا پیش از ترک انگلستان تکلیف نقاط اختلافی مشخص شود. البته فقط مربوط به ایران نبود. دو نقطه از نظر شاه مساله بود که باید حل می‌شد: بحرین و جزایر سه گانه مساله بحرین با واگذاری و تاسیس دولت حل شد، دولت ایران نیز یک ساعت پس از اعلام رسمی جدایی و تاسیس بحرین به آنان تبریک گفت. شاه در مقابل دنبال استرداد جزایر سه بود. انگلیسی ها تعلل کردند. شاه روابط را با مصر، عربستان، ترکیه و تاحدودی عراق تقویت کرد که در صورت تصرف نظامی جزایر اعتراض نکنند. با این حال لیبی، یمن و عراق معترض بودند. چرا زخم باز ماند و اشتباه شاه چه بود؟ ابوموسی که مهمترین جزیره بود، شیخ شارجه مدعی آن بود. دو تنب نیز توسط شیخ راس الخیمه ادعای مالکیت داشت. شاه با واسطه انگلستان "تذکاریه تفاهم" بین ایران و شارجه را در شش بند پذیرفت. زخم باز اینجاست: در بند دو قرار شد هم ایران و هم شارجه در ابوموسی نیرو داشته باشند و پرچم شارجه نیز بر فراز یک "پاسگاه پلیس" برافراشته شود. در واقع مالکیت مشترک! و باز ماندن زخم! بدتر اینکه موافقت نامه مالی امضا شد که تا نه سال مبلغ یک نیم میلیون لیره به شارجه پرداخته شود و شاه تا سال پنجاه و پنج این مبلغ را پرداخت کرد. نهم آذر سال پنجاه نیروی دریایی ایران وارد جزایر شد و فقط در دو تنب درگیری نظامی کوتاهی با چند کشته درگرفت‌. بلافاصله دولت ایران، امارات را به رسمیت شناخت. حالا هر سال یکی از ادعاهای امارات بر سر مالکیت جزایر به استناد همین زخم باز و مالکیت مشترک است! توهمی که هیچ گاه محقق نخواهد شد. چه روسیه و چین بگویند و چه اتحادیه اروپا 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻ربات‌های روایت ساز؛ مزرعه تولید انبوه محتوای شبکه ایران اینترنشنال کجاست؟ ✍ گرالیت ▫️بسیار طبیعی است که تمام تلاش شبکه ایران اینترنشنال -مانند هر رسانه دیگری- بر #روایت‌سازی، #روایت‌گری، #داده‌سازی و انعکاس داده‌ها در کوتاه‌ترین زمان متمرکز بوده باشد. اما برای بسیاری از کسانی که در حوزه خبرنگاری و تولید محتوا صاحب تجربه هستند، محتوای تولیدی شبکه ایران اینترنشنال در سکوهای رسانه‌ای از نظر نوع محتوا، حجم محتوا، تناوب تولید محتوا و حضور بی وقفه و همزمان در تمام سکوهای رسانه‌های اجتماعی غیرمعمول و فراتر از توانایی‌ها و ظرفیت‌های انسانی به نظر می‌آید. به یاد بیاوریم که معماران لندنی شرکت دی.ام.ای مدیا، رسانه مادر شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال، همه برای دهه‌ها در حوزه تولید خبر ۲۴ ساعته، #رسانه_جنگ و #جنگ_رسانه ای مهارت‌های بی بدیلی را کسب کرده بودند. استفان کلیپول خود سپهسالار جنگ رسانه‌ای بوده است و ریچارد سمبروک نیز در جریان پوشش #جنگ_عراق و هم پوشش اخبار حوادث سال ۱۳۸۸ ایران جزء مدیران ارشد خبر بی.بی.سی و بای.بی.سی فارسی بوده است. هر دوی این مدیران شرکت دی.ام.ای مدیا به اهمیت بی رقیب زمان، تولید سلسله وار خبر و روایت سازی در رویدادهای سیاسی و جبهه های جنگ رسانه‌ای اشراف داشتند. به یاد بیاوریم که #رویترز با هوشمندی بی نظیر استفان کلیپول توانست در دهه ۱۹۸۰ پوشش خبری تصاویر میدان تی.آن.مان چین را به سراسر جهان مخابره کند و بی.بی.سی فارسی تنها پس از حوادث سال ۱۳۸۸ بود که توانست موقعیت رسانه ای خود را تثبیت کند. کارخانه محتواسازی URBS از دل نگاه راهبردی و آینده نگرانه استفان کلیپول، ریچارد سمبروک و رابرت بینون-مدیران ارشد شرکت مادر تلویزیون ایران اینترنشنال زاده شد. شرکت اوربز متعلق به دو کارآفرین انگلیسی حوزه خبرنگاری و مدیریت داده بود که از سال ۲۰۱۴ بر سیستم‌های فناورانه تولید محتوا فعالیت می‌کردند و هدف‌شان صرفه‌جویی در نیروی انسانی، وقت و هزینه در میدان تولید محتوا برای رسانه های محلی انگلستان بود. دی.ام.ای مدیا با وقت شناسی قابل تحسینی در آوریل سال ۲۰۱۶ شرکت URBS را خریداری کرد، البته تصادفی نیست که سال ۲۰۱۶ همان سالی است که نطفه مشارکت میان سرمایه گذاران سعودی ایران اینترنشنال و اهالی رسانه دی.ام.ای مدیا بسته شد. اینگونه ستاره اقبال آلن رنویک Alan Renwick و گری راجرز Gary Rogers با سرمایه‌گذاری گسترده دی.ام.ای مدیا در سپهر یک کسب و کار کوچک مقیاس محلی طلوع کرد. پس از این رویداد نرم‌افزار ساخته شده در شرکت اوربز ربات ساخته شرکت را برای روایت گری و روایت سازی و تولید خبر برای مخاطبانی از سرتاسر جهان، از جمله فارسی زبانان، به کار گرفت تا ده‌ها هزار محتوای کارخانه‌ای رسانه ای با صرف کمترین زمان و کمترین هزینه در تمام سکوهای رسانه ای تولید و منتشر شوند. محورهای فعالیت‌های خبرنگارانه-فناورانه شرکت URBS در درگاه اینترنتی آنها اینگونه ثبت شده است: 🔸روایت سازی در مقیاس کارخانه‌ای 🔸تولید محتوای خواندنی و جذاب 🔸بهره‌گیری از ربات‌ها برای تولید خبر 🔸تولید انبوه خبر از منابع باز داده‌ای #ژئوپلیتیک_رسانه #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻ایران در چه وضعیتی قرار دارد: دلهره یا ترس؟ ✍ سیدجواد میری ▫️در این روزها می‌بینم برخی‌ها آشفته هستند و "ما" را از نظام سلطه می‌ترسانند و می‌گویند "استقلال" دستاوردی است که نظام سلطه آنرا می‌خواهد از ما بستاند؛ دیگری "ما" را از "تجزیه" و چندپاره‌شدن می‌هراساند؛ آن یکی می‌گوید "وضع" خراب است ... . اما به نظرم ما در "احسن التقویم" هستیم و این موقعیت تاریخی به سادگی بدست نیامده است. چهار سال پیش سخن از "وضعِ در آستانگی" به میان آوردم و همواره "در-آستانه-بودن" دلهره‌آور است اما این وضع مترادف با "فلاکت" و "نابودی" نیست بل نشان از چیزی دارد و آن "قدرت انتخاب" و "امکان انتخاب". من برخلاف بسیاری از تحلیلگرایان داخلی و خارجی که وضعیت ایران را سلبی و مفلوک جلوه می‌دهند از قضا ایجابی می‌بینم در نسبت با "خودآگاهی تاریخی" که این وضعیت در-آستانگی برایمان به ارمغان آورده است. بنابراین نترسید. ترس ترجمان وضعی نیست که در آن هستیم بل "دلهره" است و آن را دریابیم. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻تحقیر اسرائیل ✍ مجتبی نامخواه ▫️شبی که تل‌آویو با موشک‌هایی از ایران، بیش از تخریب، تحقیر شد؛ در تهران و دیگر شهرها و نیز در غزه، یمن، عراق و دیگر جاها، مردم جشن خیابانی برپا کردند. حمله دیشب اما کسی را برنیانگیخت، حتی در تل‌آویو. این فراتر از بحران سرمایه اجتماعی، سزای رژیمی است که با انسان در ستیز است. باید امیدوار باشیم تحقق وعدهٔ پاسخ به هر گونه تعرض، بار دیگر آن رژیم جعلی را تحقیر کند اما تحقیری که اسرائیل دیشب متحمل شد، کم از تحقیر وعده صادق۲ نبود. #قدرت_پدافندی 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🎥 گوشه‌ای از مجاهدت دلاورمردان پدافندی ایران 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻 اطلاعیه ستاد کل نیروهای مسلح درباره تجاوز رژیم صهیونیستی علیه ایران ▫️هواپیماهای دشمن صهیونی در تجاوزی آشکار و مغایر با قوانین بین‌المللی از فضای در اختیار ارتش تروریستی آمریکا در عراق در یکصدکیلومتری مرزهای ایران و از راه دور، تعدادی موشک دور بردِ هواپایه که دارای سر جنگی بسیار سبک در حدود یک پنجم کلاهک موشک‌های بالستیک ایرانی می‌باشد را به سمت برخی از رادارهای مرزی در استان‌های ایلام، خوزستان و اطراف استان تهران پرتاب نمودند. در پی عملکرد به موقع پدافند هوایی کشور، خسارت محدود و کم اثری را وارد و چند سامانه راداری آسیب دیده که تعدادی بلافاصله ترمیم و برخی نیز در حال ترمیم هستند. با آمادگی پدافند هوایی کشور تعداد قابل توجهی از موشک‌ها ردگیری و رهگیری شده و از ورود هواپیماهای دشمن به حریم هوایی کشور جلوگیری به عمل آمده است. ایران ضمن محفوظ دانستن حق پاسخ قانونی و مشروع خود در وقت مقتضی، برقراری آتش‌بس پایدار در غزه و لبنان برای جلوگیری از کشتار مردم بی‌پناه و مظلوم را مورد تأکید قرار می‌دهد. به دولت تروریست پرور و جنایتکار امریکا که نقش محوری در حمایت و پشتیبانی همه جانبه از اقدامات مجرمانه رژیم صهیونی در برهم زدن امنیت منطقه دارد، هشدار داده می‌شود برای جلوگیری از گسترش درگیری و ناامنی در منطقه و کشتار مردم بی‌گناه به ویژه در غزه و لبنان این رژیم غیرقانونی و نامشروع را مهار نموده و خود و هم‌پیمانانش را در باتلاقی که آن رژیم اشغالگر ایجاد نموده است؛ بیش از این گرفتار ننماید. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻برداشتن شاخه تنها راه است! ✍ کوروش علیانی ▫️سال ۱۳۶۸، هنوز آلمان دو تا بود، و من عضوی از تیم المپیاد ریاضی ایران بودم که برای مسابقات جهانی به آلمان غربی رفتم. غژ و غژ چرخ پیر زنگ‌زده‌ی بلوک شرق درآمده بود و کم و بیش نهضت‌های ملی‌گرا، نژادپرست، و فاشیست در اروپا در حال سر برآوردن بودند. مردم اروپایی گیج و خسته دنبال یک وصله‌ی هویتی می‌گشتند که برهنگی ذهنیشان را بپوشاند و دو گروه بهترین مشتریان ایدیولوژی‌های فاشیستی و نژادپرستانه بودند: پیرانی که سعی می‌کردند خاطرات طلایی زمانی دور را به یاد بیاورند و نوجوانان نادان بی‌تجربه. یکی دو روز مانده به مسابقات، در التهاب شدید رقابت، با دو نفر از دوستان به پارکی در برانشوایگ رفتیم که کمی آرام بگیریم. پارک پر درخت و پر فراز و نشیب کاملا خلوت بود و ما سه نفر هیچ کس را جز خودمان آن‌جا نیافتیم. که خب چه بهتر، آرامش نیاز داشتیم و این هم آرامش. بعد از ده پانزده دقیقه قدم زدن از دور صدای فریاد شنیدیم. سه نوجوان کله طلایی سه نوجوان کله سیاه دیده بودند و فریاد می‌زدند. چیزی نگفتیم. دور بودند. اول آرام آرام نزدیک شدند، کم‌کم سرعت گرفتند، و از زمانی شروع کردند دویدن. ترسناک بود. البته هنوز زنده‌سوزی ۱۹۹۳ زولینگن رخ نداده بود، اما به هر حال خبرهایی از حمله‌های نژادپرستانه می‌شنیدیم. ما هم شروع کردیم تلاش کنیم مودب و متین باشیم و از آن‌ها فاصله بگیریم. من حتی سعی کردم لبخند بزنم که خب خیلی دور بودند و فایده‌ای نداشت. البته که اگر نزدیک بودند هم شاید فایده‌ای نمی‌داشت. در نهایت واقعا فاصله کم‌تر شد چاره‌ای نداشتیم جز دویدن و فرار کردن. ما که شروع کردیم بدویم فریادها و سرعت آن‌ها هم یکباره افزایش یافت. ترس و التهاب آن روز را نمی‌توان نوشت. یا من بلد نیستم بنویسم. پس خودتان لطفا تصور کنید. و در میان آن ترس و التهاب (که بنا شد لطفا خودتان تصورش کنید) یک جا کم آوردیم، از نفس افتادیم، یکی ایستاد، و در حالی که نفس‌نفس می‌زد تکه چوبی را از زمین برداشت. ناگهان همه چیز عوض شد. آن‌ها هم ایستادند. به شاخه‌ی خشک توی دست رفیق ما چشم دوختند، صدایشان فرو نشست و تبدیل به غرغر شد و بعد از مدتی مسیرشان را کج کردند و رفتند. ممکن بود چنین نشود. ممکن بود سراغمان بیایند. منظورم این نیست که تا شاخه را برداری آن آدم‌خوارها راه خودشان را کج خواهند کرد. منظورم این است که برداشتن شاخه تنها راه است. اگر همچنان فرار کنی و از نفس بیفتی و از پشت بهت برسند، هیچ چیز آن‌ها را از کشتنت باز نخواهد داشت. لزومی دارد با وضع کنونی تطبیق کنم؟ #مقاومت 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻آنالیز منابع خبری صهیونیست ها؛ شناخت زاویه دید رسانه های دشمن ✍ علیرضا بازارگان ▫️با توجه به اینکه برخی اوقات مطالبی از جراید و منابع خبری اسرائیل نقل و مخابره می شود، خوب است که یک آشنایی اجمالی با این منابع داشته باشیم تا متوجه شویم که آن مطلبی که نقل قول شده است از چه زاویه ای بوده است. در میان کانال های تلویزیونی، تغییر و تحول مدیریتی زیاد رخ می دهد. به طور کلی این کانال ها به اصطلاح یکی به نعل می زنند و یکی به میخ. البته در میان کانال ها، کانال 7 و 20 بسیار شاخص و متفاوت هستند زیرا به شدت افراطی و از مواضع جناح جنگ طلبانه و راست دفاع می کند. در میان روزنامه ها، روزنامه "اسرائیل هایوم" نیز یک روزنامه به شدت بنیادگرا است. پشتوانه مالی این روزنامه از شلدون آدلسون (میلیاردر آمریکایی) تامین شده است و به همین دلیل هیچ گونه مشکل مالی نداشته است و مواضع بسیار تند علیه ایران و فلسطین و مسلمانان می گیرد. جراید "آروتز شوا" و " ب شوا" نیز در دسته جناح راست افراطی قرار می گیرند. روزنامه "مااریو" نیز راست گرا است. از طرفی، روزنامه "یدیوث آهرونوث" که در اینترنت با سایت Ynet شناخته می شود، و همچنین Times of Israel درباره موضوعات داخلی اسرائیل میانه رو هستند. گرچه این جراید با سیاست های تندروها مانند نتنیاهو همصدا نیستند و از آن ها انتقاد می کنند ولی از طرف دیگر نمی توان آن ها را چپ دانست. روزنامه Jerusalem Post هم خود را به عنوان میانه رو معرفی می کند. ولی همه این ها در موضع گیری ها علیه ایران خصمانه عمل می کنند. در این میان روزنامه هاآرتس مهم ترین روزنامه چپ است که سابقه و اعتبار زیادی دارد. این روزنامه معمولا نسبت به سیاست های جنگ طلبانه و جناح راست انتقاد جدی می کند و حتی در مواقعی [ظاهرا] از مسلمانان و فلسطینیان نیز دفاع می کند. نکته جالب این است که سایت انگلیسی هاآرتس که برای مخاطبین خارجی می نویسند [اعتبار] بیشتری نسبت به سایت عِبری آن دارد. یعنی شاید بتوان گفت مخاطبین داخلی آن کمتر از مخاطبین خارجی آن هستند. مجله 972 نیز مانند روزنامه هاآرتس بسیار چپ گرا و اصلاح طلب است. امیدوارم این خلاصه توانسته باشد کمی تمایلات منابع خبری در فلسطین اشغالی را روشن کرده باشد. توجه داشته باشیم اگر از رسانه های دشمن چیزی نقل شد، بدانیم از چه زاویه دیدی دارد نقل می شود. پ.ن: گرچه جناح های صهیونیست و بازو های رسانه ای شان از یک آبشخور فکری تغذیه می شوند و در جنایت دست کمی از هم ندارند و مکمل هم عمل می کنند. با این وجود شناخت زاویه دید آنها در تحلیل رفتارشان کمک می کند #سواد_رسانه_ای #دشمن_شناسی 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology