#شعر و ترجمه توانا بود هرکه دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود انسانی که داناست به هر کاری هم تواناست، با دانش دل انسان پیر جوان می گردد به دانش فزای و به یزدان گرای که او باد، جان تو را رهنمای ای انسان علم و دانش خود را بیشتر کن و به سوی پروردگار خود بیا که او جان و دل شما را راهنمایی میکند بیاموز و بشنو ز هر دانشی بیابی ز هر دانشی، رامشی از هر علم و دانشی بشنو و یاد بگیر، وقتی علم و دانش را پیدا کنی در آرامش هستی میاسای از آموختن، یک زمان ز دانش میفکن، دل اندر گمان از آموختن علم و دانش لحظه ای آسوده و راحت نباش، و برای آموختن علم و دانش لحظه ای شکن کن چه ناخوش بود، دوستی با کسی که بهره ندارد ز دانش، بسی دوستی با کسی که علم و دانشی ندارد بسیار بد و ناخوشایند است که بیکاری او ز بی دانشی است به بی دانش بر، بیاید گریست بیکاری آدم ها (مفید نبودن آدم ها) به خاطر نداشتن علم و دانش است , به حال انسانهایی که علم و دانش ندارند باید گریه کردد تن مرده , چون مرد بی دانش است که نادان به هرجای، بی رامش است انسان نادان مانند کسی است که مرده و جان ندارد و شخص نادان در هر جایی آرامش و راحتی ندارد حکیم ابوالقاسم #فردوسی #شاهنامه