حاج میرزا اسماعیل دولابی(ره) نه انتظار ما طوری‌ست که آنها پهلوی ما بیایند، نه حرکت ما طوری‌ست که ما به آنطرف برویم و او را ببینیم اگر براستی منتظری، چرا لاغر نشده‌ای (از تلاش فراوان برای ظهور)؟ به محض اینکه حقیقتاً منتظر شوی، او می‌رسد آیا خوبَست آدم اینقدر بی‌رگ باشد؟ دوستت یکساعت دیر از سفر بیاید، اینهمه بی‌تابی میکنی اگر منتظری آثارش کو؟ ما سه دسته انتظار داریم: کسی‌که از دوری زیاد، یاد امام می‌کند و انتظار دیدارش را می‌کِشد تا آثاری ببیند کسی‌که آثار و جلوه‌ای از امام دیده، که فرموده‌اند: فرج #امام_زمان، فرجِ خود شماست یعنی انتظار و دعا، برای خود شما گُشایش(در کارهایتان) می‌آورد اگر انتظار و محبت به کمال برسد، دیدن یا ندیدنِ حضرت، در یقینش اثر ندارد و در همه وقت با قلب خود مشاهده می‌کند مثل پیامبراکرم و اُویس قرنی که به ظاهر اصلا یکدیگر را ندیدند، اما هرگز از هم جدا نبودند امام سجاد نیز در این‌باره فرموده‌اند: منتظرین واقعی در زمان غیبت، برتر از مردم تمام زمان‌ها هستند؛ زیرا آنقدر از جانب خدا عقل و معرفت پیدا کرده‌اند که غیبت و شُهود برای آنها فرق نمی‌کند #مصباحُ‌الهُدی - ص ۳۱۹

به‌نام الله اگر یک شخص غنی که به او اطمینان و اعتماد داری، به تو بگوید نگـران نباش وغصّـه‌ی بدهی هایت را نخور، خیالت راحت باشد، من هستم؛ ببین این حرف او چقدر به تو آرامش می‌بخشد و راحت می‌شوی! خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گفته است: ألَیسَ اللهُ بِِکافٍ عَبدَهُ، آیا خداوند برای کفایت امور بنده‌اش بس نیست؟ یعنی ای بنده‌ی من، بـرای همه‌ی کسری و کمبودهای دنیوی و اخروی‌ات من هستم این سخن خدا چقدر انسان را راحت می‌کند و به او آرامش می‌بخشد؟! لذاست که فرمود: ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ دلها با یاد خدا آرامش می‌یابد حاج‌اسماعیل‌دولابی #مصباح‌الهدی - ص ۱۷۹