◀ روزه و مسافر ⁉ سلام عليكم دليل شكسته شدن روزه بعدازخارج شدن حد ترخص چيست؟ چرا بيست ودومين كيلومتر ؟ ✅ پاسخ: در اين باره نخست به شرايط سفر براي روزه دارد اشاره مي شود.وسپس در با ره دلايل خوردن روزه در سفر توضيح داده مي شود: ۱-«مسافت شرعي» و «حد ترخص» دو عنوان فقهي هستند كه احكام خاص خود را دارند. مانند اين كه اگر روزه داري به قصد رسيدن يا عبور از مسافت شرعي يعني ۲۲/۵ كيلومتر يا بيشتر ، از حد ترخص كه گذشت حكم روزه از او برداشته شده و روزه‌اش باطل مي شود و نمازش شكسته مي شود و قبل از حد ترخص نمي تواند روزه خود را افطار كند و نمازش كامل است و اگر مسافر كمتر از مسافت شرعي يعني كمتر از ۲۲/۵ كيلومتر از شهر خود بخواهد بيرون رود انجا نمازش تمام و روزه اش صحيح است و حكم وطنش را دارد و لذا عبور او از حد ترخص باعث شكسته شدن نماز و بطلان روزه اش نمي شود. محدوده حد ترخص: جايى است كه اگر در آن جا بايستيد، صداى اذانى كه در وطن شما گفته مى شد نشنويد و ديوار ساختمان هاى آخر شهر را نبينيد. بنابراين وقتى از وطن قصد مسافرت مى كنيد، وقتى به چنين نقطه اى رسيديد از آن جا حكم مسافر پيدا مى كنيد و از آن جا به بعد بايد نماز را شكسته بخوانيد و اگر در حال روزه باشيد، مى توانيد افطار كنيد. در برگشتن به وطن نيز به اين نقطه كه برسيد ديگر حكم مسافر را نداريد (اين نظر مشهور فقها است) ، (توضيح المسائل مراجع، ص ۶۴۳ و ۶۹۴). ۲-دلايل خوردن روزه در سفر: يكم. گرچه اين روزها، وسايل نقليه و ابزار مسافرت با گذشته فرق كرده است؛ ولى در عين حال هم اكنون نيز مسافرت داراى محذورات زيادى است. ... دوم. خستگى ناشى از طول مسافت - كه طبعاً با وسايل نقليه در روزگاران گذشته دشوارتر بود - يكى از حكمت هاى مهم قصر نماز و افطار روزه است و نه آنكه تمام العلة باشد... سوم. رواياتى كه بيانگر قصر نماز مسافر است، بر دو دسته است: الف. ملاك قصر را «ثمانية فراسخ» (هشت فرسخ) رفت و برگشت مى داند. ب. ملاك قصر نماز مسافر را «مسيرة يوم» (مسير يك روز) مى داند.مشهور فقيهان - بلكه اجماع فقها - به روايات «ثمانية فراسخ» تمسك كرده اند و روايات «مسيرة يوم» را حمل نموده اند بر اينكه در زمان هاى قديم، يك روز مسافرت با هشت فرسخ مساوى بوده است و نظر به اينكه «مسيرة يوم» يك روز مسافرت با «ثمانية فراسخ» فرسخ منطبق بوده است؛ در احاديث معصومان(ع) گاهى ملاك شكسته شدن نماز با عنوان ۸ فرسخ بيان شده است و گاهى با عنوان يك روز مسافرت.به عبارت ديگر «مسيرة يوم» عنوان مشير است نه عنوان وصفى. چهارم. مسافر به كسى مى گويند كه از وطن خويش خارج شده است و خروج از وطن، اصل و اساس در مسافرت است؛ يعنى، اگر كسى از وطن خويش خارج نشود، ديگر مسافر نيست. فلسفه و حكمت قصر نماز در مسافرت و افطار و روزه در آن، براساس قرآن و سنت كه هر دو از منبع اصلي احكام و معارف اسلامي باشد، تخفيف و هديه اي است كه خداوند سبحان براي بندگانش اعطا فرموده است. 📚 برای مشاهده متن کامل این پرسش و پاسخ و مطالب مرتبط، به این آدرس مراجعه فرمایید: https://www.porseman.com/article/روزه-و-مسافر/169851 #احـكـــام_و_فلسفه_احکام #احكام_سفر_و_مسافر جهت درج سوال و ارسال نظرات خود مي توانيد از راه هاي زير استفاده کنيد: 🌐 سامانه پرسمان: porseman.com 📲 پيامك : 30001619 📩 ربات سروش، ایتا ، گپ و بله @porsemanbot 📦 پرسمان در پيام رسان هاي سروش، ايتا، گپ و بله @Porseman