eitaa logo
پرسمان | porseman
992 دنبال‌کننده
519 عکس
12 ویدیو
21 فایل
🏢 اداره تبلیغ نوین 🔶 نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها ✅ پاسخ‌به‌مسائل‌قرآن‌وحديث|كلام‌ودين‌پژوهی|اخلاق‌|احكام|مشاوره|تاريخ‌وسيره|سياسی|فرهنگی|مهدويت‌و... 📩 شما می‌توانيد از طريق پيامک ۳۰۰۰۱۶۱۹ سوال خود را مطرح كنيد
مشاهده در ایتا
دانلود
◀ آداب سخن گفتن ⁉️ سلام ديدگاه بنده اين است كه با ديگران حتي رفيقان فقط حرف ضروري و حرف ديني(نشر معارف مثلا بيان حديث)،سخنان ديگه اي نبايد زد،چنين نظري درسته؟ ✅ پرسشگرگرامي؛ معيار سخن گفتن با رفيقان نافع بودن به حال دنيا و آخرت است بنابراين حتما لازم نيست آيه و روايت باشد هر سخني كه مفيد است چه براي زندگي اين دنيا يا در جهت ارتقاي معنويت انسان گفتن آن خوب است و اشكالي ندارد. از نظر ديني سخن لغو و بيهوده و يا گناه آلود منع شده است. سخن گفتن عادي اگر مشتمل بر فايده اي باشد اشكالي ندارد و نبايد در اين زمينه افراط يا تفريط كرد. توضيحاتي در آداب سخن گفتن آمده است كه اميد است مفيد باشد. در حكمت ۳۸۲ نهج البلاغه حدود سخن مشخص شده است؛وَ قَالَ (عليه السلام): لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ كُلَّ مَا تَعْلَمُ فَإِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِكَ كُلِّهَا فَرَائِضَ يَحْتَجُّ بِهَا عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. و درود خدا بر او، فرمود: چيزى را كه علم به آن ندارى مگو بلكه همه آنچه را كه مى دانى نيز مگو، زيرا خداوند بر تمام اعضاى تو واجباتى قرار داده كه روز قيامت از آن ها بازخواست خواهد كرد. شرح حكمت: خداوند در قرآن مى فرمايد: «بگو: خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشكار باشد چه پنهان، حرام كرده است; و (همچنين) گناه و ستم به ناحق را; و اين كه چيزى را كه خداوند دليلى براى آن نازل نكرده، شريك او قرار دهيد; و به خدا مطلبى نسبت دهيد كه نمى دانيد. (۳۳ اعراف)» نيز مي فرمايد:«از آنچه به آن آگاهى ندارى، پيروى مكن، چراكه گوش و چشم و دل، همه مسئول اند. (۳۶ اسراء)» در كتاب كافي در حديثى از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه امام فرمود:«هنگامى كه سؤالى از شخص عالمى شود در حالى كه پاسخ آن را نمى داند بايد بگويد: «الله اعلم» و كسى كه عالم نيست حتى اين جمله را هم نبايد بگويد (زيرا او علمى ندارد كه خدا را از خود اعلم بداند).» فردي از امام باقر(عليه السلام) پرسيد: خداوند چه حقى بر بندگان دارد؟ امام(عليه السلام) فرمود: «از آنچه مى دانند سخن بگويند و درباره آنچه نمى دانند توقف كنند.» بيان آنچه كه انسان مى داند گاه افشاى اسرار مؤمنين و گاه غيبت و عيب جويى ديگران است و گاه سبب اهانت و يا ايجاد اختلاف در ميان مردم و يا اشاعه فحشا و يا سبب اضطراب افكار عمومى مى شود و يا افراد كم استعدادى را به گمراهى مى افكند كه همه اين ها از مصاديق گناه است. مسئوليت زبان از همه اعضا بيشتر است و گناهانى كه با زبان انجام مى شود فزون تر و متنوع تر مى باشد. گفتار آدمي بيانگر شخصيت اوست. انسان‌هاي مؤدب و باشخصيت هرگز در بدترين شرايط هم حاضر نيستند گفتار خود را به آنچه در خور شأنشان نيست، بيالايند. آدمي مخفي است در زير زبان اين زبان، پرده است درگاه دهان چون كه بادي، پرده را در هم كشيد سرّ صَحن خانه شد بر ما پديد ***آداب سخن گفتن: سخن گفتن آدابي دارد كه مهم‌ترين آنها را مي‌آوريم: 1⃣ ميانه‌روي در گفتار 2⃣ سنجيده بودن گفتار 3⃣ به جا بودن گفتار 4⃣ قابل فهم بودن گفتار 5⃣ جذاب بودن گفتار 6⃣ نرم بودن گفتار 7⃣ مفيد بودن گفتار 8⃣ عامل بودن به گفتار 9⃣ حق بودن گفتار 🔟 نيكو بودن گفتار 📚 برای مشاهده متن کامل این پرسش و پاسخ و مطالب مرتبط، به این آدرس مراجعه فرمایید: https://www.porseman.com/article/آداب-سخن-گفتن/169868 جهت درج سوال و ارسال نظرات خود مي توانيد از راه هاي زير استفاده کنيد: 🌐 سامانه پرسمان: porseman.com 📲 پيامك : 30001619 📩 ربات سروش، ایتا ، گپ و بله @porsemanbot 📦 پرسمان در پيام رسان هاي سروش، ايتا، گپ و بله @Porseman