◀ استمداد از امامان(ع) ⁉ با توجه به آيه شريفه «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»، استمداد از امامان(علیهم السلام) در شفاي ناخوشي ها و... چه معنايي دارد؟ ✅ معناى «إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» در نظام اسباب و مسببات، اين است كه خدايا! فقط از تو كمك مى جوييم و اگر در چهارچوب اين نظام، به اسباب متوسّل مى شويم، اين عمل را جز استمداد و يارى جستن از تو نمى بينيم؛ زيرا به غير از تو، مؤثر و مدد دهنده اى در اين عالم نيست و لحظه لحظه وجود اسباب و اثربخشى آنها، به لطف و اراده و قدرت تو است. اسباب به لطف تو مؤثرند و مستقل و جدا از تو، هيچ نيستند و توان هيچ تأثيرى ندارند: «لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم». در نتيجه «إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» منافاتى با تمسّك به اسباب ندارد و به معناى عدم استفاده و استمداد از اسباب و واسطه هاى فيض الهى نيست. بنابراين، همان طور كه براى بلند كردن بار سنگينى از زمين، از ديگران كمك مى گيريد و يا براى درمان و شفا يافتن بيمار خود، از پزشك و دارو استمدادى كنيد و اين گونه امور را مخالف با «إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» نمى دانيد؛ همين طور است توسّل به اولياى الهى. افزون بر آن استمداد از امامان و اولياى الهى در مورد شفاى بيماران، به يكى از دو معنا است: ۱. درخواست دعا از آنان؛ يعنى، در پيشگاه خدا دعا كنند و از او بخواهند كه بيمار ما را شفا دهد. همان گونه كه طبق تصريح آيات قرآن كريم، فرزندان حضرت يعقوب، نزد او آمدند و از وى طلب دعا كردند و خواستند براى ايشان استغفار كند. يوسف (۱۲)، آيه ۹۷. چنين چيزى هيچ گونه مغايرتى با توحيد در استعانت ندارد. ۲. درخواست مستقيم از آنان، براى برآوردن حاجت؛ با توجه به ولايت تكوينى اولياى الهى، استمداد از آنان، مصداق تمسّك به اسباب و واسطه هاى فيض الهى است و با توحيد منافاتى ندارد. 📚 برای مشاهده متن کامل این پرسش و پاسخ و مطالب مرتبط، به این آدرس مراجعه فرمایید: https://www.porseman.com/article/استمداد-از-امامان(ع)/100287 #كلام_و_دين_پژوهي #استمداد_از_غيرخدا جهت درج سوال و ارسال نظرات خود مي توانيد از راه هاي زير استفاده کنيد: 🌐 سامانه پرسمان: porseman.com 📲 پيامك : 30001619 📩 ربات سروش، ایتا ، گپ و بله @porsemanbot 📦 پرسمان در پيام رسان هاي سروش، ايتا، گپ و بله @Porseman