eitaa logo
پرسمان نور
233 دنبال‌کننده
717 عکس
0 ویدیو
0 فایل
پاسخ به پرسش های قرآنی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 585: در كدام آيه از قرآن مجيد، امام حسين(عليه السلام) فرزند پيامبراكرم(صلّي اللّه عليه وآله)معرفي شده است؟ ✅ پاسخ: 🌻 در آيه 61 سوره آل‌عمران، كه به آيه «مباهله» مشهور است، به اين مطلب اشاره شده است: «فَمَنْ حاجَّـكَ فِـيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ العِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْنآءَنا وَأَبْنآءَكُمْ وَنِسآءَنا وَنِسآءَكُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّهِ عَلي الكاذِبِـينَ»؛ هرگاه بعد از دانشي كه[ درباره مسيح] به تو رسيده است[ باز] كساني با تو به ستيز برخيزند، به آنان بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت مي‌كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت مي‌كنيم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت‌مي‌كنيم، شما هم از نفوس خود را، آن‌گاه مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغ‌گويان قرار دهيم. 🍀 مفسران و محدثان شيعه تصريح كرده‌ اند كه اين آيه، مزبور در حق اهل‌بيت (عليهم السلام) نازل شده است و منظور از «أبناءنا» منحصراً امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) است. 🌺 اسلام احكام فرزند را بر فرزندان پسر و دختر، يك‌سان جاري ساخته است. به همين دليل، امامان(عليهم السلام) كه همه از سوي دختر، به پيامبر اكرم (صلّي اللّه عليه وآله) مي ‌رسند، فرزندان حقيقي آن بزرگوار خوانده مي ‌شوند. نكته ياد شده، از چند راه اثبات مي ‌شود. ☘ 1. در سوره انعام، آيه ‌هاي 84 و 85 آمده است: «...‌وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَسُلَيْمانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسي وَهـرُونَ وَكَذ‌لِكَ نَجْزِي المُحْسِنِينَ * وَزَكَرِيّا وَيَحْيي وَعِـيسي وَ‌إِلْياسَ كُلٌّ مِنَ الصّالِحِـينَ»؛ و از نسل او داود و سليمان و ايوب و يوسف و موسي و هارون را [هدايت كرديم] و اين‌گونه، نيكوكاران را پاداش مي‌دهيم و زكريا و يحيي و عيسي و الياس را، كه همه از شايستگان بودند. در اين آيه، حضرت عيسي(عليه السلام) از فرزندان حضرت ابراهيم(عليه السلام) شمرده شده است، با اين كه مي ‌دانيم نسبت حضرت عيسي تنها از سوي مادر به ايشان مي ‌رسد. اين، دليل بر آن است كه سلسله نسب، از سوي پدر و مادر، يكسان پيش مي‌ رود و نوه‌هاي هر‌دو، فرزندان انسانند. 🌸 2. در آيات مربوط به زناني كه ازدواج با آنان حرام است، مي‌ خوانيم: «وَحَلائِلُ أَبْنائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلابِكُمْ»(نساء/23)؛ و زنان پسرانتان كه از پشت خودتانند. در ميان فقهاي اسلام، اين مطلب مسلّم است كه همسران پسرها و نوه ‌ها، چه دختري و چه پسري، بر شخص حرامند و مشمول آيه ياد شده مي‌ شوند. 🌱 3. در رواياتي كه از شيعه و سني درباره امام حسن و امام حسين(عليهما السلام)رسيده است، اطلاق كلمه «ابن رسول اللّه» بسيار، ديده مي ‌شود. @porsemanenoor
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 586: چرا در قرآن، اسمي از امام حسين(عليه السلام) نيامده است؟ ✅ پاسخ: 🌻 اولا، شيوه پرسش حاكي از اين است كه گويا تنها راه معرفي اولياي الهي، كه امت بايد از آنان پيروي كنند، ياد كردن نام آنان در كتاب آسماني است، در حالي كه اگر به خود قرآن مراجعه كنيم، خواهيم ديد كه قرآن براي معرفي شخصيت‌هاي الهي، از سه راه وارد مي ‌شود و در هر مورد، بنابر مصالحي، از شيوه خاصي پيروي مي‌ كند: 🍂 1. معرفي با اسم: پيامبر گرامي(صلّي اللّه عليه وآله) در انجيل، به وسيله اسم (احمد)، به آيندگان معرفي شده است(صف/6) 🍁 2. معرفي با عدد: نقباي بني‌اسرائيل و گروهي كه طبق گزينش حضرت موسي(عليه السلام)قرار شد به كوه بروند، در قرآن با عدد معرفي شده‌ اند.(مائده/12) 🍂 3. معرفي با صفت: يكي ديگر از راه‌ هاي شناسايي شخصيت‌هاي الهي، معرفي با صفت است؛ در قرآن كريم، گاهي معرفي با صفت، با ذكر نام نيز همراه است; مانند آيه طالوت. گاهي نيز به ذكر صفات اكتفا شده استمانند: مائده/54 🌵 درباره امامت خاصه (چه كسي امام باشد) قرآن از راه سوم وارد شده، در برخي از آيات، به طور مستقيم، موضوع امامت را مطرح مي‌كند و به وضوح از آن سخن مي‌ گويد: آياتي هم‌چون: تبليغ، ولايت، اولي الأمر، صادقين و قربي از اين قسمند. در برخي از آيات نيز غيرمستقيم از اين موضوع بحث مي ‌كند. آياتي هم‌چون مباهله و تطهير در اين بخش جاي دارند. 🌺 ثانياً، به يقين مهم‌ترين منبع احكام و معارف اسلامي، قرآن است. اگر خداي ناكرده، تحريف اندكي در قرآن صورت مي ‌گرفت، اعتماد مسلمانان به قرآن از دست مي‌رفت و اين سلب اعتماد، باعث مي‌ شد كه اسلام و قرآن به مشكلات مسيحيت و انجيل و تورات دچار شوند. براي اين‌كه اصل اسلام (قرآن) با توجه به خاتميتِ اين دين، باقي بماند، بهترين راهكار، حفظ قرآن از تحريف و تصرف‌ها است. يكي از اسباب محفوظ ماندن قرآن از تصرف و تحريف، اين است كه نام هيچ يك از معاصران پيامبر (جز زيد و ابولهب) در مقام ستايش يا نكوهش به صراحت برده نشده است، با آن‌كه آيات بسياري، در ستايش نيكان (علي، عمار، سلمان و...) و نكوهش مشركان (ابوسفيان، ابوجهل و...) نازل گرديده است. 🎋 ثالثاً، يكي از دليل ‌هاي نيامدن نام امامان(عليهم السلام) در قرآن، اين است كه قرآن تنها كليات مسائل را بيان كرده، تبيين جزئيات آن، به پيامبر(صلّي اللّه عليه وآله) واگذار شده است. @porsemanenoor
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «تین» و «زیتون» در آیه 1 سوره مبارکه تین🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 587: روح حیواناتی كه مرده ‌اند یا كشته شده ‌اند در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟ ✅ پاسخ: 🌻 اما در صورتی كه معتقد باشیم، حیوانات در قیامت محشور می‌ گردند، باید ارواح آن‌ها مانند ارواح انسان‌ها در عالم برزخ (واسطه بین دنیا و آخرت) باشد. به‌ این معنا كه روح آن‌ها مانند عالم رؤیا، از شکل و صورت اشیاء مادی برخوردار است، ولی از ماده خالی است. @porsemanenoor
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 588: در قرآن كریم در مورد حضرت آدم می‌فرماید: «و نفخت فیه من روحی»، آیا روح تمام انسان‌ها شامل این آیه می‌شود، یا فقط روح حضرت آدم؟ اگر جواب مثبت است، بفرمایید: روح حیوانات از چه جنسی است (روح الهی یا...)؟ ✅ پاسخ: 🌻 آیۀ شریفۀ «وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی»(حجر/29)؛ در او از روح خود دمیدم، شامل روح تمام انسان‌ها می ‌شود، نه فقط حضرت آدم(علیه السّلام) و مراد از روح خدا در این آیۀ شریفه، روح شریف، پاک، شایسته، بزرگ و با عظمت است. در اصطلاح، اضافۀ روح به خداوند، اضافۀ تشریفی است و دلالت دارد كه روح با عظمتی در كالبد انسان دمیده شده است؛ همانگونه كه خانۀ كعبه را به خاطر عظمتش «بیت اللّه»، و ماه مبارک رمضان را به خاطر بركتش «شهراللّه» (ماه خدا) میخوانند. وگرنه خدای متعال، نه جسم دارد و نه روح.( ر. ک: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،ج 11، ص 78) 🌺 از این ترکیب مخصوص نیز استفاده می ‌شود كه عظمت مقام انسان به خاطر روح اوست، زیرا از جهت مادی از خاک یا نطفه آفریده شده است كه ارزش چندانی ندارند. افزون بر آن، از آیات خلقت آدم (در آغاز سورۀ بقره، آیات 30 -33) استفاده می ‌شود كه سجدۀ فرشتگان در برابر حضرت آدم به خاطر دارابودن علم خاص الهی بوده است و علم مربوط به روح است، نه جسم. 🌴 بنابراین، روح حیوانات، روحی به مراتب پایین‌تر از روح انسان است و تنها روح انسان به خاطر شرافت و عظمتش، روح الهی نامیده می‌ شود. 🌼 شاید این نكته خالی از فایده نباشد كه از آیۀ 44 سورۀ «اسراء»، استفاده می‌ شود كه همۀ موجودات به شکلی دارای شعور و علم هستند. شعور و آگاهی نیز مربوط به روح است، اگرچه روح آن‌ها نسبت به انسان در مرتبه بسیار پایین‌تری قرار دارد. @porsemanenoor
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «هدیً» در آیه 38 سوره مبارکه بقره🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 589: مراد از اولویت تعیینی و تفضیلی چیست و در این آیه شریفه کدام قسم مراد است؟ «النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِم»(أحزاب/6) ✅ پاسخ: 🌻 در اولویت تفضیلی مراد این است هم فاضل و هم مفضول بهره ای از فضل را دارند لکن در مقام اولویت و برتری، فاضل بهره بیشتری از فضل را نسبت به مفضول دارد. مثلا هرگاه گفته می شود که زید أفضل از بکر است مراد این است که هر دو دارای فضیلت هستند لکن فضیلت زید بیشتر از بکر است. 🍀 در اولویت تعیینی این طور نیست که هر دو گروه از فضیلتی بهره مند باشند و یکی نسبت به دیگری بهره بیشتری داشته باشد بلکه اساسا هر چه هست تَعَیُّن در یک گروه دارد. به عبارت دیگر یک گروه بر گروه دیگر اولویت دارد و هر چه هست در این گروه اولویت داده شده می باشد. 🌺 در آیه شریفه النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِم اولویت تعیینی است و تفضیلی نیست یعنی با بودن پیامبر، انسان صاحب اختیار نیست؛ نه این که ما صاحب اختیار خود هستیم و پیامبر نیز صاحب اختیار ما است، ولی بهتر است که او کارهای ما را اداره کند که آن اولویت تفضیلی است، نه تعیینی. پس معنایش این است که وقتی پیامبر چیزی را اراده کرد، انسان در برابر او حقی ندارد. @porsemanenoor
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 590: چرا در آیه 67 از سوره مبارکه هود «وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ» فعل «أخذت» بصورت مونث آمده است و همین فعل در آیه 94 از همین سوره «وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ» بصورت مذکر آورده شده؟ ✅ پاسخ: 🌻 همانطور که می دانیم قرآن کریم به زبان عربی نازل شده است و در زبان عربی هرگاه فعلی به مونث مجازی (مونث غیر حقیقی) اسناد داده شود آنگاه مذکر یا مونث آوردن فعل مانعی ندارد و جایز الوجهین است. 🌺 لذا در آیه مزبور چون کلمه «الصيحة» مونث حقیقی نمی باشد بلکه صرفاً در ظاهر و در لفظ مونث می باشد بنابراین مونث یا مذکر آورده فعل «أخذ» جایز است و قرآن کریم در این دو آیه، هر دو وجه را ذکر کرده است. @porsemanenoor
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق أکمل «والدین» در آیه 83 سوره مبارکه بقره🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor
هدایت شده از محمد جهانی
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 591: در آیه 62 سوره بقره آمده: «إنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ» آیا این آیه مؤیّد پلورالیسم است؟ اگر نیست، چرا؟ ✅ پاسخ: 🌻 بعضى از بهانه جويان آيه فوق را دستاويزى براى افكار نادرستى از قبيل صلح كل و اينكه پيروان هر مذهبى بايد به مذهب خود عمل كنند قرار داده اند، آنها مى گويند بنابراين آيه لازم نيست يهود و نصارى و پيروان اديان ديگر اسلام را پذيرا شوند، همين قدر كه به خدا و آخرت ايمان داشته باشند و عمل صالح انجام دهند كافى است. در حالی که به خوبى مى دانيم كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، قرآن در آيه 85 سوره آل عمران مى گويد: «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ»؛ (هر كس دينى غير از اسلام براى خود انتخاب كند پذيرفته نخواهد شد). بعلاوه آيات قرآن پر است از دعوت يهود و نصارى و پيروان ساير اديان به سوى اين آئين جديد اگر تفسير فوق صحيح باشد با بخش عظيمى از آيات قرآن تضاد صريح دارد، بنابراين بايد به دنبال معنى واقعى آيه رفت. 🌴 در اينجا دو تفسير از همه روشنتر و مناسبتر به نظر مى رسد: 🌷 تفسیر اول: اگر يهود و نصارى و مانند آنها به محتواى كتب خود عمل كنند مسلما به پيامبر اسلام (صلّى اللّه عليه و آله) ايمان مى آورند چرا كه بشارت ظهور او با ذكر صفات و علائم مختلف در اين كتب آسمانى آمده است كه شرح آن در ذيل آيه 146 سوره بقره خواهد آمد. مثلا قرآن در آيه 68 سوره مائده مى گويد: «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْءٍ حَتَّى تُقيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ»؛ (اى اهل كتاب شما ارزشى نخواهيد داشت مگر آن زمانى كه تورات و انجيل و آنچه را از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده برپا داريد) (و از جمله به پيامبر اسلام (صلّى اللّه عليه و آله) كه بشارت ظهورش در كتب شما آمده است ايمان بياوريد). 🌱 تفسیر دوم: اين آيه ناظر به سؤ الى است كه براى بسيارى از مسلمانان در آغاز اسلام مطرح بوده، آنها در فكر بودند كه اگر راه حق و نجات تنها اسلام است، پس تكليف نياكان و پدران ما چه مى شود؟، آيا آنها به خاطر عدم درك زمان پيامبر اسلام و ايمان نياوردن به او مجازات خواهند شد؟ 🌹 در اينجا آيه فوق نازل گرديد و اعلام داشت هر كسى كه در عصر خود به پيامبر بر حق و كتاب آسمانى زمان خويش ايمان آورده و عمل صالح كرده است اهل نجات است، و جاى هيچگونه نگرانى نيست. بنابراين يهوديان مؤمن و صالح العمل قبل از ظهور مسيح، اهل نجاتند، همانگونه مسيحيان مؤمن قبل از ظهور پيامبر اسلام. (ر.ک: تفسير نمونه، ج1، صص:284- 283) 🌾 بنابراین مطابق هر دو تفسیر ارائه شده، آیه دلالتی بر پلورالیسم ندارد، چرا که در کنار ادله عقلی بسیار زیادی که در نفی پلورالیسم وجود دارد، برای اثبات یک ادعا، تمسک به ظاهر آیات کفایت نمی کند، بلکه می بایست سایر آیات و شان نزول و تفسیر آیه را نیز ملاحظه شود. @porsemanenoor
هدایت شده از محمد جهانی
🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 592: از آیه «انّا نحن نزّلنا الذکر و انّا له لحافظون» استنباط می شود که خداوند تضمین فرموده تا ابد قرآن بدون تحریف باقی بماند. اگر قرآن تحریف شده باشد، ممکن است خود این آیه هم تحریف به زیادت شده باشد؛ یعنی در قرآن نبوده و بعداً به آن اضافه شده باشد. پس این استدلال صحیح نیست. ✅ پاسخ: 🌻 این آیه شریفه از دو جمله، تشکیل یافته است: در جمله اول «إِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّکر» بر این مطلب، تأکید شده که قرآن کریم از طرف خدای متعال، نازل شده و در هنگام نزول، هیچگونه تصرفی در آن، صورت نگرفته است. و در جمله دوم «إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ» با استفاده مجدّد از ادوات تأکید و هیئتی که دلالت بر استمرار می‌کند محفوظ بودن همیشگی قرآن از هرگونه تحریفی تضمین شده است. 🌺 این آیه هر چند دلالت بر اضافه نشدن چیزی بر قرآن نیز دارد لیکن استدلال به آن برای نفی این قسم از تحریف، نوعی استدلال دوری است زیرا فرض زیاد شدن چیزی بر قرآن، شامل زیاد شدن همین آیه هم می‌شود و ابطال چنین فرضی با خود این آیه، صحیح نیست. از اینروی، ما آن فرض را با استناد به دلیل معجزه بودن قرآن کریم، ابطال کردیم و سپس با استفاده از این آیه شریفه، محفوظ بودن آنرا از حذف آیه یا سوره مستقلّی (به نحوی که موجب بهم خوردن نظم اعجازآمیز آن نشود) را نیز ثابت کردیم. و بدین ترتیب، مصونیّت قرآن کریم از تحریف به زیادی و حذف، با بیانی مرکّب از یک دلیل عقلی و یک دلیل نقلی، ثابت می‌شود.( «آموزش عقائد»، آیت اللّه مصابح یزدی، درس سی و سوم.) @porsemanenoor
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «دین» در آیه 7 سوره مبارکه تین🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor