🌱 ⁉️ توصیه روایات بر عفت و دوری از شهوات مسأله عفت و دوری از شهوات چه جایگاهی در روایات اسلامی دارد؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ اجمالی: در روایات اسلامی تعابیر مختلفی در این باره آمده؛ مانند: ۱. جاهل، برده شهوت خود است. ۲. کسى که اسیر شهوت شد، اسارتش پایان نپذیرد. ۳. شهوات را بمیرانید تا زندگى جاودانه یابید. ۴. همنشین شهوت و تمایلات نفسانى، داراى نفس مریض و عقل علیل است. ۵. عبادتى بافضیلت تر از پاکدامنى نیست و ... پاسخ تفصیلی: در روایات اسلامی مسئله «عفت» و دوری از شهوات بسیار مورد توجه قرار گرفته است. امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: امیرالمؤمنین (علیه السلام) بسیار می فرمودند که «اَفْضَلُ الْعِبَادَةِ اَلْعِفَافُ»؛ (بهترین عبادت، عفاف و پاکدامنى و کنترل شهوات است). امام على (علیه السلام) در وصیّتى به فرزند خود محمدبن حنفیه مى فرمایند: «مَنْ لَم‌یُعطِ نَفْسَهَ شَهْوَتَهَا اَصَابَ رُشْدهُ»؛ (کسى که خواهش هاى نفس را در اختیارش نگذاشت و به خواسته ها و تمایلات آن جواب مثبت نداد، به رشد و هدایت رسیده است). میلها و خواسته ها در هر زمینه اى که باشد براى پرهیزکارانِ واقعى قابل کنترل است و آنها هیچ گاه اسیر و برده شهوت نمى شوند؛ زیرا (برده شهوت پست تر از بردگان است)؛«عَبْدُ الشَّهْوَةِ اَذَلُّ مِنْ عَبْدِ الرِّقِّ» و کسى که اسیر شهوت شد، اسارتش پایان نپذیرد مگر با مرگ. «عَبْدُ الشَّهْوَةِ اَسِیرٌ لَایَنْفَکُ أسْرُهُ» و پرهیزکاران به مقتضاى علم (و ایمانى) که دارند به بردگى شهوت کشیده نمى شوند که: «اَلْجَاهِلُ عَبْدُ شَهْوَتِهِ»؛ (جاهل، برده شهوت خود است) و اساساً خواهش هاى نفسانى جاهلان را اسیر مى کند: «اَلشَّهَوَاتُ تَسْتَرِقُّ الْجُهُولَ» و اگر شهوت کنترل شد یعنى عقل حاکم شده است: کدخداى تن بشر عقل است * از همه حال باخبر عقل است هر که با عقل آشنا باشد * از همه عیبها جدا باشد یکى از عرفا گفته است: «چه حیوان چموشى محتاج تر است به لجام محکم، از نفس خودت». یکى از زاهدان گفته: «دشمنان انسان سه چیز است: دنیا، شیطان و نفس او، خود را از دنیا با زهد و بى اعتنائى به آن و از شیطان با مخالفت با آن و از نفس با ترک شهوات آن، حفظ کن». سقراط حکیم مریض بود به او گفتند: براى شما مرغى ذبح کنیم، گفت: «دل هاى کسانى که در باب معرفت حقایق غرق باشند، منبرهاى فرشتگان و ملائکه است و شکم هاى کسانى که از شهوات لذت برند، قبرهاى حیوانات هلاک شده است». یکى از حکماى هند گفت: «از دو دسته از مردم باید پرهیز کرد و دورى گزید، یکى کسى که بگوید: نه ثوابى، نه عقابى، نه معادى و نه نیکى و نه گناهى است [منکر این امور باشد و خداشناس نباشد] و دیگر آنکه مالک شهوت خود نباشد و قادر بر گرداندن قلب و دیده اش از شهوت نباشد». در روایتى آمده است: «اِسْتَهِینُوا بِالْمُوْتِ کَیْلَا تَمُوتُوا وَ اَمِیْتُوا الشَّهَوَاتِ تَخْلُدُوا»؛ (مرگ را خوار و حقیر شمارید تا نمیرید و شهوات را بمیرانید تا زندگى جاودانه یابید). یکى از عوامل خاموش کردن شعله هاى خانمان سوز شهوات، حفظ شکم و عدم پرخورى است و از روایات اینطور برداشت می شود که گویا شهوت رانی معلول پرخوری است. خداوند ما را از همنشینى شهوت دور گرداند که مولى فرمودند: «قَرِینُ الشَّهْوَةِ مَرِیضُ النَّفْسِ مَعْلُولُ الْعَقْلِ»؛ (همنشین شهوت و تمایلات نفسانى، داراى نفس مریض و عقل علیل است). 📕 https://B2n.ir/m32255 #عفت #شهوت ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ توصیه معصومین (ع) به «حسن ظن» به خداوند حضرات معصومین (علیهم السلام) چگونه به «حسن ظن» به خداوند توصیه فرموده اند؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ اجمالی: احادیث بسیاری در رابطه با حسن ظن نسبت به خدا وجود دارد. پیامبر (صلی الله علیه وآله) در این رابطه می فرماید: «سوگند به خداوند، هیچ فرد با ایمانى به خیر دنیا و آخرت نمى رسد مگر با حسن ظن به خداوند». همچنین می فرماید: «خداوند کریم است و حیا مى کند از این که بنده مؤمنش حسن ظن به او داشته باشد، ولی او را ناامید کند». امام صادق (علیه السلام) می فرماید: « حسن ظن به خداوند این است که تنها به خدا امید داشته باشى و جز از گناهت نترسى». پاسخ تفصیلی: در منابع معتبر اسلامى احادیث نابى در رابطه با حسن ظن نسبت به پروردگار عالم وجود دارد، از جمله: ۱. برخی از معصومین (علیهم السلام) در حدیثى می فرمایند: «وَ الَّذى لااِلهَ اِلاّ هُوَ ما اُعْطِىَ مُؤْمِنٌ قَطُ خَیْرَ الدُّنیا وَ الاْخِرَةِ اِلا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلْقِهِ وَ الْکَفِّ عَنْ اِغْتِیابِ الْمُؤمِنینَ»؛ (سوگند به خدایى که هیچ معبودى جز او نیست هیچ فرد با ایمانى هرگز به خیر دنیا و آخرت نمى رسد مگر به خاطر [چند چیز:] حسن ظن به خداوند متعال، و امید به درگاه او، و حسن خلق و خوددارى از غیبت مؤمنان). ۲. امام على بن موسى الرضا (علیه السلام) در حدیثى می فرمایند: «وَ اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ فَاِنَّ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: اَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِى الْمُؤمِنِ بى اِنْ خَیْراً فَخَیْراً وَ اِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ (نسبت به خداوند حسن ظن داشته باش، چرا که خداوند متعال مى فرماید: من در نزد گمان بنده مؤمن خویشم [و با آن همراهم] اگر گمان خیر داشته باشد به نیکى با او عمل مى کنم و اگر گمان بدى داشته باشد به بدى). ۳. همین معنى به صورت جامع ترى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده که می فرمایند: «وَ الَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لایَحْسُنُ ظَنُّ عَبْد مُؤمِن بِاللّهِ اِلاّ کانَ اللّهُ عِنْدَ ظَنَّ عَبْدِهِ الْمُؤمِنِ لاَِنَّ اللّهَ کَرِیْمٌ بِیَدِهِ الْخَیْراتُ یَسْتَحْیِى اَنْ یَکُونَ عَبْدُهُ الْمُؤمِنُ قَدْ اَحْسَنَ بِهِ الظَّنِّ ثُمَّ یُخْلِفُ ظَنَّهُ وَ رَجائَهُ فَاَحْسِنُوا بِاللّهِ الظَّنَ وَ ارْغَبُوا اِلَیْهِ»؛ (قسم به خدایى که معبودى جز او نیست هرگاه بنده مؤمنى حسن ظن به خدا داشته باشد خدا نزد گمان بنده مؤمن خویش است زیرا خداوند کریم است و تمام نیکى ها به دست او است، حیا مى کند از این که بنده مؤمنش حسن ظن به او داشته باشد، سپس او گمان و امید او را ناکام کند، بنابراین حسن ظن به خدا داشته باشید و به سوى او رغبت کنید). ۴. پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) در حدیث دیگرى می فرمایند: «رَأَیْتُ رَجُلا مِنْ اُمَّتى عَلى الصِّراطِ یَرْتَعِدُ کَما تَرْتَعِدُ السَّعْفَةُ فى یَوْمِ رِیْح عاصِف وَ جائَهُ حُسْنُ ظَنِّهِ بِاللّهِ فَسکَن رَعْدَتَهُ»؛ ([در عالم مکاشفه، یا به هنگام معراج] مردى از امّتم را به صراط دیدم که شدیداً مى لرزد، آن گونه که شاخه درخت نخل در روز طوفانى مى لرزد، در این هنگام حسن ظنش به خدا به سراغ او آمد و به او آرامش بخشید). ۵. امام صادق (علیه السلام) در تفسیر حسن ظن باللّه چنین می فرمایند: «حُسْنُ الظَّنِّ بِاللّهِ اَنْ لاتَرْجُوَا اِلاّ اللّهَ وَ لاتَخافَ اِلاّ ذَنْبَهُ»؛ (حسن ظن به خداوند این است که تنها به خدا امید داشته باشى و جز از گناهت نترسى). 📕 https://B2n.ir/w48129 #حسن_ظن ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ نهی قرآن از «تجسس» در امور دیگران خداوند چگونه مردم را از «تجسس» در امور یکدیگر نهی کرده است؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ اجمالی: «تجسّس» به معنى جستجوگری در اعمال و امور دیگران است، و غالباً در امور نامطلوب و خلاف اخلاق به کار مى رود. سوء ظن، بخل، حسد و تنگ نظرى از انگیزه های جستجو در امور خصوصی مردم است و اسلام تجسّس در این امور را ممنوع می داند؛ زیرا سبب شعله ور شدن آتش کینه ها و خصومت ها و ایجاد ناامنى روانی و فیزیکی در جامعه مى شود. البته این حکم تضادى با ضرورت وجود دستگاه هاى اطلاعاتى ندارد، چرا که آن مربوط به زندگى خصوصى افراد است و این مربوط به سرنوشت جامعه و پیش گیرى از نفوذ عوامل بیگانه. پاسخ تفصیلی: تجسّس به معنى جستجوگرى در اعمال و امور دیگران، و غالباً در امور نامطلوب و خلاف اخلاق به کار مى رود. یکی از عواملی که سبب مى شود انسان براى کشف اسرار و رازهاى نهانى مردم به جستجو بپردازد سوء ظن و گمان بد است، و گاه ممکن است عوامل دیگرى مانند: بخل و حسد و تنگ نظرى، انگیزه این کار زشت باشد. اسلام تجسّس در امور خصوصی افراد را شدیداً ممنوع می داند زیرا سبب ناامنى اجتماع و سرچشمه انواع خصومت ها مى شود، زیرا ممکن است با جستجو در زندگى خصوصى دیگران، آبروى بسیارى از افراد رفته، و آتش کینه توزى و دشمنى در جامعه روشن شود، و جهنمى به وجود آید که تمام افراد اجتماع در عذاب باشند. البته این حکم اخلاقى و اسلامى هیچگاه تضادى با ضرورت وجود دستگاه هاى اطلاعاتى در حکومت اسلامى ندارد، چرا که آن مربوط به زندگى خصوصى افراد است و این مربوط به سرنوشت جامعه، و پیش گیرى از نفوذ عوامل بیگانه و توطئه و تخریب آنان است. با این اشاره به قرآن مجید باز مى گردیم. تنها آیه اى که در قرآن مجید با صراحت از تجسّس نهى مى کند آیه ۱۲ سوره حجرات است، مى فرماید: «یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنَوا اِجْتَنِبُوا کَثِیْراً مِنَ الظَّنِ اِنَّ بَعْضَ الظَّنَّ اِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لایَغْتَبْ بَعْضُکُم بَعْضاً»؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمانها گناه است; و [هرگز در کار دیگران] تجسس نکنید؛ وهیچ یک از شما دیگرى را غیبت نکند…). آیه شریفه از سه چیز نهى مى کند که در واقع علت و معلول یکدیگرند، نخست از گمان بد که سرچشمه تجسّس مى شود، سپس از تجسّس که سبب آگاهى بر عیوب پنهانى مردم و غیبت آنان مى گردد. این نکته نیز قابل توجه است که نهى از تجسّس در آیه سوره حجرات، هیچ قید و شرطى ندارد، و این نشان مى دهد اصل بر حرمت تجسّس به عنوان یک قاعده کلى است، و اگر در شرایط خاصى به خاطر اهداف مهمترى مجاز شمرده شود، عنوان استثناء خواهد داشت. 📕 https://B2n.ir/w90215 #تجسس ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ پرسش: آیا با عمل به دستورات قرآن کریم، می توان به مقامات انبیاء و اولیاء علیهم السلام دست یافت؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ از حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمة الله علیه): قرآن کتابی است که پیغمبر ساز است ، زیرا پیامبران دو گونه اند : قسم اول ، پیامبرانی هستند که از جانب خداوند به پیامبری تعیین شده اند . قسم دوم ، پیامبرانِ کمالی هستند که در اثر ایمان و عمل به دستورات قرآن ، به کمالات پیامبران ، نائل می گردند . بنابراین قرآن ، پیغمبران کمالی تربیت می کند و پیغمبر ساز است . البته اگر انسان شایستگی داشته باشد ، در و دیوار هم به اذن خدا ، معلم او خواهند بود . وگرنه هیچ سخنی در او اثر نخواهد کرد ، چنان که سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در ابوجهل اثر نکرد ! و بعضی از شاگردان قرآن و پیامبر ، بعد از رحلت آن حضرت چه فتنه ها که به پا نکردند ؟! اگر چشم بصیرت داشتیم ، سخن خدای متعال را که می فرماید : « و اگر قرآنی بود که کوه ها به واسطه آن به گردش در می آمد ، یا زمین با آن پیموده می شد ، یا مردگان به وسیله آن به سخن در می آمدند .... ( که همین قرآن است ) » قدر می دانستیم . ولی ما همچنان نشسته ایم و هوای نفس بر ما غالب گشته که این گونه کرامات و معجزات قرآن را محال می دانیم ! آقایی را که بنده دیده بودم ولی نمی دانستم صاحب این کرامات است و بعد از فوتش مطلع شدم ، چند آیه را ـ نمی دانم به او یاد داده بودند یا خودش می دانست ـ ترتیب می داد و هر میوه ای را که می خواست ، هرچند در غیر فصل آن ، حاضر می ساخت ! شخصی می گفت : ایشان یک بار « آلو » را در غیر فصل آن حاضر کرد . بالاترین نعمت های الهی و کتاب آسمانی و غیبی ، همین قرآن است ، اما باید یاد بگیریم که چگونه با آن رفتار کنیم تا بتوانیم از آن بهره مند شویم . 📕 https://B2n.ir/u09111 #قرآن ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ شغل و کار برای پیدا کردن شغل و کار، چه دعایی خوب است ؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ از حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمت الله علیه): بعد از نماز صبح ، این دعا را زیاد تکرار نمایید و قبل و بعد از آن ، صلوات بفرستید تا اِن شاء الله، فرج حاصل گردد: « اللهم أَغنِنی بِحَلالِکَ عَن حَرامِکَ و بِفَضلِکَ عَمَّن سِواکَ » خدایا، مرا به وسیله حلال خودت، از حرام بی نیاز کن و به وسیله فضل و بخشش خودت، از غیر خودت بی نیاز فرما. 📕 https://B2n.ir/b28958 #شغل ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ دفع بلا از میان ادعیه، برای دفع بلا و شرّ، چه دعایی بخوانیم ؟ . . . ⭕️ پاسخ: پاسخ از حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمت الله علیه): برای رفع بلا و شرّ ، این دعا نافع است : « اللهم صل علی محمد و آل محمد و أَمسِک عنَّا السّوءَ » خداوندا ، بر محمد و آل محمد درود فرست و بدی را از ما دور فرما . 📕 https://B2n.ir/s16114 #بلا ⁉️ @PorsemanShia