ود یعنی 28 برابر حقوق حداکثری یک کارمند! بهتر است به حقوق #مستشاران_خارجی و آمریکایی رژیم شاه در این برهه نیز توجهی داشته باشیم تا بدانیم در حالی که متخصصین و کارمندان ایرانی نهایتا در سال 1348 هزار تومان حقوق می‌گرفتند در این برهه این مستشاران از بودجه دولت ایران چقدر به خود اختصاص داده بودند؛ عبدالله #آذربرزین جانشین فرماندهي نيروي هوايي ايران در دوره پهلوي در خلال چندین جلسه مصاحبه در سال 1388 می‌گوید: «بعضي از مستشارهايي که در اين مرحله مي‌آمدند، از نقطه نظر[کيفيت] و آگاهي به تخصص‌شان، زياد جلوتر از شاگردان و متخصصان خودمان، که از خارج آمده بودند، نبودند. آن روزها چيزي در حدود شش، هفت هزار تومان به افسرهاي مستشاري مي‌دادند.» ✅ درآمدهای نفتی و میزان جمعیت درآمد نفتی ایران از سه میلیارد دلار در سال 1332 به 53 میلیارد دلار در سال 1356 رسید و درآمد سرانه نیز در این مدت به 11 هزار و 514 دلار افزایش پیدا کرد با این وجود در بخش‌های فقیر جامعه، فقر هر روز بیشتر و شکاف طبقاتی عمیق‌تر می‌شد. تنها ده درصد از درآمد سرشار نفت و کمتر از 15 درصد از کل واردات به امر توسعه اختصاص می‌یافت، شرکت ملی نفت به صورت محرمانه ولی دائمی مبلغ کلانی به حساب شخصی شاه واریز می‌کرد. به گونه‌ای که سرمایه شخصی شاه به یک میلیارد دلار رسیده بود. با این سرمایه‌ها نهادهایی اداره می‌شد که آنها نیز هدفی جز سلطه بیشتر حکومت بر تمامی ابعاد زندگی مردم نداشتند. بر اساس آمار بانک جهانی، 46 درصد مردم ایران در سال 1356 زیر خط فقر بودند و ضریب جینی در ایران قبل از انقلاب بیش از 45 بوده است. امروز نزدیک چهل سال از آن روزها می‌گذرد و با وجود مشکلات اقتصادی که مسئولین بایستی برای حل این مشکلات کمر همت ببندند وضعیت اقتصادی و رفاه مردم بسیار بهتر از دوره پهلوی است. #بخش_ششم و پایانی ؛ آزادی دستاوردی که انقلاب نصیب ملت ایران کرد در حالی که در دوره #پهلوی حتی مقامات و مسئولین کشور جرات این را نداشتند که سخنی بگویند مبادا «اعلیحضرت خوشش نیاید» و در نتیجه همیشه مراقب سخن گفتن خود بوده‌اند امروز روزنامه‌ها و رسانه‌های دیگر هر چه می‌خواهند می‌گویند و می‌نویسند. کافی است به کنترل رسانه‌های مکتوب اعم از روزنامه‌ها و کتاب‌ها توسط ساواک بپردازیم تا مشخص شود که در این برهه زبان‌ها برای گفتن و قلم‌ها برای نوشتن تا چه اندازه محدود بوده‌اند. با آغاز رياست #نصيري بر ساواک، سانسور مطبوعات گسترش يافت، در دهه‌هاي 50-1340، مطبوعات و روزنامه‌ها از محتوي عاري شدند؛ در همان حال روزنامه‌نگاران و ارباب مطبوعات، تحت مراقبت‌هاي دائمي ساواک قرار گرفتند. دوران نخست‌وزيري اميرعباس هويدا (13۵۶-13۴۳) سخت‌ترين برهه سانسور و کنترل سازمان يافته مطبوعات و روزنامه‌ها را تجربه کرد و ارباب مطبوعات و نويسندگان جرائد، تنها در چهارچوب تعيين شده از سوي ساواک و مجموعه حاکميت قلم‌فرسايي مي‌کردند. مطبوعات همواره سايه سنگين ساواک را بر فعاليت‌هاي خود احساس مي کردند. آن چه در نشريات منعکس مي‌شد، در درجه اول ارائه تصويري غيرواقعي، تحسين‌آميز و ستايش‌گرانه از شخص شاه و دربار بود. چنين القا مي‌شد که کشور تحت هدايت‌هاي شاه به سرعت در مسير توسعه و تعالي قرار گرفته و مخالفان حکومت جز جلوگيري از اين حرکت قصدي نداشته و بنابراين محکوم به شکستند. به عبارت ديگر مطبوعات تنها مواردي را منعکس مي‌کردند که خوشايند ساواک، دربار، شاه و مجموعه حاکميت بود. امروز و با گذشت چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی نگاهی به پیشخوان روزنامه‌فروشی‌ها نشان می‌دهد که صدها روزنامه ، مجله و نشریه مشغول فعالیت هستند و هر چه می‌خواهند می‌نویسند و حتی برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای در نبود نظارت کافی جرات به خود راه داده به مقدسات حمله‌ور شده و امنیت ملی کشور را مورد تهاجم نیش زبان و قلم خود قرار می‌دهند. ❇️ رشد دینی و معنوی در دوره پهلوی رژیم عامدانه فساد را در بین جوانان و نسلی که آینده ایران به دستان آنان چشم دوخته بود رواج می داد، کافی است به سخنان رجال عصر پهلوی نگاهی بیندازیم تا واقعیت برای همگان عیان شود. #علی_امینی نخست‌وزیر وقت 8 شهریور 1340 طی سخنانی گفته بود: «با نهایت تاسف باید گفت که ایمان و اعتقاد ما سست شده، اگر در ملتی ایمان مذهبی یا ملی قوی باشد هیچ بیگانه‌ای نمی‌تواند به آن ملت راه یابد.» امینی در جمع مردم گفته بود: «متاسفانه باید گفت که #فساد محیط ما از همان خانواده‌ها شروع می‌شود و رکود اخلاقی و اختلاط تمدن‌های داخلی و خارجی تمام اصول زندگی ما را به هم زده است فیلم‌های فاسد و خراب و مناظر مستهجن پاک اخلاق اطفال و جوانان ما را فاسد کرده باید با فساد اخلاق که از مجلات خراب نیز ناشی می‌شود مبارزه کرد.» وی همچنین گفته بود: «مایه ننگ است که در مملکت اسلامی دولت‌ها برای افزایش درآمد خود مصرف تریاک و یا الکل را تجویز کنند. در حا