📌متن شبهه👇 #2517 فیلم شبکه های اجتماعی سوره شعرا ایه ۲۹۵ بلسان عربی مبین و امد به زبان عربی مبین و لقد و لو نزلناه علی بعض الاعجمین و نا نازل نکردیم ان را برای کسی که عربی نمیداند و..... 📌پاسخ به شبهه👇 از برخی کاربران گرامی متعجبیم که سخن کسی را مبنای فکری خود قرار می دهند که بلد نیست از روی قران حتی بخواند سلام ✅ به نظر می رسد تفسیر این آیات کاملا خلاف آنچیزی است که گوینده ی کلیپ توضیح دادند. ✅ نباید سخن هر کسی را گوش داد ✅ در مورد آیات قرآن خوب است به تفسیرهای موجود سری بزنیم تا متوجه شویم متخصصین در این باره چه گفته اند. ✅ در ادامه تفسیر این چند آیه را از کتاب تفسیر نمونه نوشته ی آیت الله مکارم شیرازی می آورم تا ببینیم داستان این آیات چیست ✅ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺟﺎﻯ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ" ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ" (ﺑِﻠِﺴﺎﻥٍ ﻋَﺮَﺑِﻰٍّ ﻣُﺒِﻴﻦٍ). ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺑﻬﺎم ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ، ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﺬﺍﺭ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮ ﻭ ﻟﺠﻮﺝ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻛﺎﻓﻰ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻛﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ، ﻭ ﺍﺯ ﭘﺮﺑﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻏﻨﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ، ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ. ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻟﺎﺯم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﻰ" ﻋﺮﺑﻰ" ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻠﺎﻏﺖ ﺍﺳﺖ- ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ ﺍﺯ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻟﺴﺎﻥ- ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺭﺍﻏﺐ ﺩﺭ ﻣﻔﺮﺩﺍﺕ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺍﻟﻌﺮﺑﻰ، ﺍﻟﻔﺼﻴﺢ ﺍﻟﺒﻴﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻜﻠﺎم:" ﻋﺮﺑﻰ ﺳﺨﻦ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ" (ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺩﺭ" ﻟﺴﺎﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ" ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ). در ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺪﻑ ﺗﻜﻴﻪ ﺭﻭﻯ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺭﻭﻯ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻰ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺁﻳﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺭﺍ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 44 ﺳﻮﺭﻩ ﻓﺼﻠﺖ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﻭَ ﻟَﻮْ ﺟَﻌَﻠْﻨﺎﻩُ ﻗُﺮْﺁﻧﺎً ﺃَﻋْﺠَﻤِﻴًّﺎ ﻟَﻘﺎﻟُﻮﺍ ﻟَﻮْ ﻟﺎ ﻓُﺼِّﻠَﺖْ ﺁﻳﺎﺗُﻪُ:" ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﻨﮓ ﻭ ﻣﺒﻬﻢ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻣﺸﺮﻭﺡ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ" ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﻋﺠﻤﻰ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﻠﺎم ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻴﺢ ﺍﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﺎﺋﻞ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:" ﻭﺻﻒ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ" (ﻭَ ﺇِﻧَّﻪُ ﻟَﻔِﻰ ﺯُﺑُﺮِ ﺍﻟْﺄَﻭَّﻟِﻴﻦَ) . ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻣﻮﺳﻰ، ﺑﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺣﺘﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪ" ﺍﻭﺱ" ﻭ" ﺧﺰﺭﺝ" ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺹ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻳﻬﻮﺩ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ لذا ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ:" ﺁﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺎﻓﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻫﻨﺪ"؟! (ﺃَ ﻭَ ﻟَﻢْ ﻳَﻜُﻦْ ﻟَﻬُﻢْ ﺁﻳَﺔً ﺃَﻥْ ﻳَﻌْﻠَﻤَﻪُ ﻋُﻠَﻤﺎءُ ﺑَﻨِﻰ ﺇِﺳْﺮﺍﺋِﻴﻞَ). ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﻰ ﺭﺍ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﮔﺰﺍﻑ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﮕﻮﻳﺪ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﻓﻮﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﺎﻧﮓ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﺑﺮﻣﻰ ﺧﺎﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻘﺪﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺟﺎﻯ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻳﻪ 89 ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: ﻭَ ﻛﺎﻧُﻮﺍ ﻣِﻦْ ﻗَﺒْﻞُ ﻳَﺴْﺘَﻔْﺘِﺤُﻮﻥَ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﻓَﻠَﻤَّﺎ ﺟﺎءَﻫُﻢْ ﻣﺎ ﻋَﺮَﻓُﻮﺍ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍ ﺑِﻪِ:" ﺁﻧﻬﺎ (ﻳﻬﻮﺩ) ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺍﻣﻴﺪ ﻓﺘﺢ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ (ﺑﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺹ) ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺰﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ". ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺍﻩ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺮ ﺻﺪﻕ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺩﻋﻮﺕ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ تفسیر: ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺮ ﻋﺠﻢ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ! ... ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﻛﻔﺎﺭ ﻭ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﺤﺜﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺰﻭﻝ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﻣﺒﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:" ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩم ﻋﺠﻢ (ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺏ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻴﺢ) ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ" ... (ﻭَ ﻟَﻮْ ﻧَﺰَّﻟْﻨﺎﻩُ ﻋَﻠﻰ ﺑَﻌْﺾِ ﺍﻟْﺄَﻋْﺠَﻤِﻴﻦَ) ﻭ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻭﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ" (ﻓَﻘَﺮَﺃَﻩُ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻣﺎ ﻛﺎﻧُﻮﺍ ﺑِﻪِ ﻣُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ). ﻗﺒﻠﺎ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻭﺍژﻩ" ﻋﺮﺑﻰ" ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻛﺴﻰ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﮋﺍﺩ ﻋﺮﺏ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ" ﻛﻠﺎم ﻓﺼﻴﺢ" ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻋﺠﻤﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﻭ ﻣﻌﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ: ﻧﮋﺍﺩ ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺏ، ﻭ ﻛﻠﺎم ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻴﺢ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ" ﻧﮋﺍﺩ ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺏ" ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻳﻌﻨﻰ ﻧﮋﺍﺩﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﺗﻌﺼﺒﻬﺎﻯ ﻗﻮﻣﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻘﺪﺭﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺮ ﻓﺮﺩﻯ ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺏ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﺷﺪ، ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺗﻌﺼﺒﻬﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﺗﺎﺯﻩ ﺣﺎﻟﺎ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻯ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺻﻴﻞ ﻋﺮﺑﻰ، ﻭ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺭﺳﺎ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ، ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﺁﻣﺪﻩ، ﻭ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺍﮔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺷﺎ