📌متن شبهه👇 #3597 چرا نظرات حضراتی چون آیت الله بهجت و مصباح یزدی در شیوه مملکت داری متفاوت از نظر رهبری بود؟ ایشان عقیده ای به دموکراسی نداشتند و معتقد بودند که ولی فقیه که در راس امور میباشد مستقیم باید زیر مجموعه ها را انتصاب کند و البته تجربه این 43 سال نشان داد که دموکراسی جمهوری اسلامی. در نهایت به ضرر انقلاب و اسلام تمام شده و مردم نشان دادند که انتخابهایشان در هر دوره اشتباه و بر خلاف مصالح ملت بوده و ولی فقیه با علم و آگاهی که به مراتب بالاتر از عامه مردم بود می‌توانست انتخاب بهتری داشته تا منافع اسلام و انقلاب و مردم حفظ شود چرا با اینکه مقصد همه عالمان و عارفان یکی هست چنین تفاوت فاحش در نوع نگاهشان به مسائل وجود دارد که گاهی اوقات مورد سردرگمی افرادی مثل ما میشود؟ 📌 پاسخ به شبهه👇 https://chat.whatsapp.com/Ig4R1aQWYKB1aJMaG67oqX ✅برای فهم سخن افرادی مانند آیت الله مصباح ره باید ابتدا مفهوم دموکراسی به معنایی که امروزه در دنیا استفاده می شود را فهمید. 🔰 برای حاصل شدن چنین فهمی باید ابتدا به این سوال پاسخ داد که منشاء و دلیل مشروع شدن یک حکومت چیست؟ آیا مقبولیت از طرف مردم به یک حکومت مشروعیت می دهد یا نه بحث مقبولیت با بحث مشروعیت دو چیز جدا هستند؟؟ کدام درست است؟؟ ⏮ منظور از مشروعیت یعنی حق داشتن. اگر حکومتی مشروع شد یعنی حق حکومت پیدا می کند. ✅یکی از نظریات مهم در این باب به این صورت است که رضایت و خواست مردم را منشأ مشروعیت حکومت می‌داند. نقش مردم در حکومت را می‌توان به دو صورتِ حکومتِ مستقیم تمام مردم(دموکراسی کهن) و حکومت نمایندگان اکثریت بر مردم (دموکراسی جدید) تصور کرد. به دموکراسی کهن چندان اقبالی نشد و لذا متفکران سیاسی بر آن شدند تا آن را به گونه‌ای اصلاح و تعدیل کنند. منشأ مشروعیت حکومت در دموکراسی جدید، همچون دموکراسی قدیم، مردم اند. اما در اینجا افراد بخشی از حقوق خود را به حکومت واگذار می کنند؛ یعنی انسان که بر سرنوشت خود حاکم است و میتواند برای رفتار خود مقررات و قوانینی جعل کند، این حق را به حکومت واگذار میکند. این واگذاریِ حقِ حکومت و حاکمیت، به دستگاه حکومت را امروزه در دنیا با نام دموکراسی جدید می‌شناسند. بر اساس این دیدگاه، مقبولیت و مشروعیت توامان هستند؛ یعنی دلیل و معیارِ مشروع و قانونی بودن حکومت و داشتن حق حاکمیت، فقط به این است که اکثریت مردم به آن رای بدهند. به عبارت دیگر مشروعیت در سایه‌ی مقبولیت به دست می‌آید و وقتی مردم کسی را پذیرفتند، حکومت او مشروع و قانونی خواهد بود. ♥️به این دیدگاه اشکالات متعددی وارد است که خوانندگان را به آدرس زیر ارجاع میدهم https://b2n.ir/p50719 ✅اما نظر آیت الله مصباح از دیدگاه اسلام همان عقلی که انسان را رهنمون می کند به اینکه کسانی چون پدر و مادر بر او حقی دارند و او باید حق آنها را ادا کند، همان عقل حکم می کند که خدایی که خالق تمام هستی است، بر او و همه‌ی مخلوقاتش حقوقی دارد که عظیم تر از حقوق انسانها بر یکدیگر است. هنگامی که چنین خدایی کسی را برای اجرای احکام و قوانین خود معرفی می کند، او مشروعیت می یابد و عامل دیگری در مشروعیت بخشیدن دخالت ندارد. اگر خداوند حق حکومت و ولایت بر مردم را به کسی چون پیامبر"ص"، امام معصوم"ع" یا جانشین ایشان واگذارد، چنین افرادی نیز حق دارند که احکام الهی را در جامعه اجرا کنند. بنابراین چون حاکم اسلامی از سوی خدا نصب شده، حق اجرای قوانین و احکام الهی را دارد و میتواند مجرمان را مجازات کند. بنابراین از نظر کسانی که به خداوند و پیامبر و دین اسلام معتقدند، معقول ترین راه برای مشروعیت حکومت این است که خداوند هستی آفرین، به منظور رعایت مصالح جامعه، حق حکومت بر مردم را به یکی از بندگان خود واگذارد و او را به حکومت نصب کند. 🌸درباره نقش مردم در زمان غیبت و در نظام مبتنی بر ولایت فقیه، ۳ دیدگاه مطرح است:      ۱. اصل تشریع حکومت و حاکمیت فقیه، به سبب انتساب از طرف خدا و امام زمان عج است و تعیین شخص و مصداق آن نیز باید به نوعی به امام زمان عج انتساب یابد اما تحقق عینی و استقرار حکومتش  به پذیرش مردم بستگی دارد. ♥️مردم هیچ نقشی در مشروعیت بخشی به حکومت فقیه ندارند. 🔆اما درباره تحقق و استقرار حکومت و حاکمیت فقیه در زمان غیبتِ امام معصوم، باید گفت که این مسئله به تمامی بسته به پذیرش جامعه و مقبولیت مردمی است و تا آنان نخواهند، نظام اسلامی محقق نخواهد شد. همچنین فقیه در اصل تاسیس حکومت خود هیچ گاه به زور و جبر متوسل نمیشود بلکه مانند همه پیامبران و امامان، تنها اگر خود مردم به حکومت وی تمایل نشان دهند، دست به تشکیل حکومت خواهد زد. البته مردم در طول تاریخ ملزَم و مکلف بوده اند که به حاکمیت الهی و حکومت پیامبران و امامان تن در دهند در غیر اینصورت در پیشگاه خداوند گنهکار خواهند بود و عقاب خواهند شد. بنابراین مقبولیت مردمی در کنار