📌متن شبهه👇 #4635 سلامی دوباره می دانیم که مغز محل ادراک هست. امّا در قرآن برخی موارد تفکّر را به قلب نسبت داده. «"سوره حج (22) - آیه 46 . افلم یسیروا فی الارض فتكون لهم قلوب یعقلون بها اوء اذان یسمعون بها فانها لا تعمی الا بصرو لكن تعمی القلوب التی فی الصدور آیا در زمین سیر نكردند تا آنان را قلبهایی باشد كه با آن تعقل كنند یا گوشهایی كه با آن بشنوند چرا كه چشمهای آنان كور نمی شود بلكه قلبهایی كه در سینه هاست كور می شود.» ممکن است توضیح دهید؟ 📌 پاسخ به شبهه👇 ⭕ واژه قلب در زبان عرب تنها به معنای قلب صنوبری شکل نیست بلکه واژه ای مشترک است که در معانی متعددی استعمال می شود. ⭕واژه قلب همانطوری که در زبان عربی نام عضوی از بدن است، به معنای عقل نیز بکار می رود و به بُعد خالص و شریف هر چیزی، قلب آن چیز گفته می شود. ⭕واژه ی قلب 121بار در قرآن کریم ذکر شده است. ⭕زمانی که یک کلمه معانی مختلفی دارد برای اینکه بدانیم در کدام معنی بکار رفته باید از سیاق عبارت و قرینه هایی که در عبارت بکار رفته کمک بگیریم. در مورد معنای قلب در قرآن باید به آیه هایی که قرینه های روشنی دارند مراجعه کنیم و معنای قلب را به کمک این قرینه ها بدست بیاوریم و سپس قلب را در آیه هایی که آن را جایگاه تفکّر معرفی کرده به این معنا بگیریم. ⭕در آیه مد نظر واژه ی قلب دو بار ذکر شده است که هر دو بار به معنای نفس مدرکه و روح است. ⭕قلوب در( تعمی القلوب) به قرینه ی تعمی (کور می شوند) به معنای روح است چرا که کوری قلب صنوبری معنایی ندارد زیرا وقتی شخصی زنده است و چشم بینا دارد، کوری قلب صنوبری که پاره گوشتی بیش نیست، بی معنا است . ⭕و قلوب در (قلوب یعقلون بها) نیز به قرینه ی قلوب دوّم به معنای نفس مدرکه و روح است چرا که وقتی ما قلوب دوّم را به معنای روح گرفتیم، از باب وحدت سیاق و اینکه قلوب در هر دو مورد یکی است،قلوب اوّل را هم به معنای روح می گیریم پس معلوم شد که در آیه جایگاه تفکّر، قلب به معنای روح معرفی شده نه قلب صنوبری. ⭕ممکن است چنین قرینه ای به تنهایی یقین آور نباشد امّا وقتی ما تمام آیه هایی که در آنها قلب همراه قرینه بکار رفته را نگاه می کنیم و قرینه ها را مانند پازل کنار هم می چینیم، می فهمیم که قلب در قرآن به معنای روح است همان طور که علاّمه طباطبایی در المیزان از این روش استفاده کرده و قلب را در قرآن به معنای روح گرفته است. ⭕به چند نمونه از این آیه ها توّجه کنید: ختم اللهُ علی قلوبهم (بقره/7) خدا بر دلهای آنها مهر نهاد فی قلوبهم مرضٌ (بقره/10) در دلهای آنها مریضی است ثمّ قَسَت قلوبُکم (بقره/74) سپس سخت دل شدید ألا بِذکر اللهِ تطمَئنُ القلوب (رعد/28) آگاه باشید که با نام خدا دلها آرامش پیدا می کند ⭕از آنجا که این ویژگی ها با قلب به معنای روح سازگاری دارند، از مجموع این قرینه ها یقین پیدا می کنیم که قلب در قرآن، به معنای قلب باطنی و روح است و قلب را در آیه هایی که آن را جایگاه تفکّر معرفی می کند به همین معنا می گیریم. ⭕در روایات نیز از همین روش استفاده می کنیم و قلبی که جایگاه تفکّر معرفی شده، به معنای روح می گیریم؛علاوه بر اینکه بعضی از روایت ها به صراحت قلب را به معنای عقل (نفس مدرکه) گرفته اند. ⭕در اینکه قلب صنوبری چه ارتباطی با قلب روحانی دارد؛ علامه طباطبایی در المیزان گفته است: قلب صنوبری نخستین عضوی است که روح به آن تعلق می گیرد چرا که در اثر بیهوشی و غش و امثال آن شعور و ادراک انسان از کار می افتد ولی ضربان قلب و نبضش هنوز زنده است در صورتی که اگر قلبش از کار بیفتد دیگر حیاتی برایش باقی نمی ماند. بارها در آزمایش های علمی مغز مرغ را بیرون آورده اند و دیده اند که آن حیوان همچنان زنده است. پس مبدأ حیات در آدمی، قلب اوست به این معنی که روحی که در هر جانداری هست نخست به قلب او تعلق می گیرد و پس از آن به سایر اعضا تعلق می گیرد. ⭕و همچنین به طور یقین آثار و خواص روحی و روانی چون احساسات، شعور و اراده، حب، بغض، امید و ترس و... همه مربوط به قلب است یعنی روح وقتی این حالتهای روحی را به وسیله مغز درک می کند اثر آن در قلب صنوبری و جریان خون ظاهر می شود. و همین مسئله باعث شده که ادراک و شعور و هر چه بویی از شعور در آن است از قبیل حب، بغض، ترس، حسد، و شجاعت و... را به قلب صنوبری نسبت دهند چرا که روح به وسیله قلب به بدن تعلق می گیرد و آثار این ادراکات نیز در قلب ظاهر می شود. https://zaya.io/9ybob ✔️ پس تعبیر لطیف قران از تعقل قلب امر عجیبی نیست هر چند که منکر تفکر عقل هم نیست! -------------------------- ☑️کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در #فضای‌_مجازی 👇🏻 https://chat.whatsapp.com/BB1sVonKap6Eljq81WxIUD 📱پیام رسان ایتا👇🏻 🆔https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0