سایهٔ قَدِّ تو بر قالبم ای عیسی دم عکسِ روحیست که بر عَظمِ رَمیم افتادست

آن که جز کعبه مُقامش نَبُد از یادِ لبت بر درِ میکده دیدم که مُقیم افتادست

حافظِ گمشده را با غمت ای یارِ عزیز اتحادیست که در عهدِ قدیم افتادست

من درک نمیکنم چرا سرنوشت اجازه میده افرادی همدیگرو ملاقات کنن که هیچ راهی برای بودن اونها با هم وجود نداره یه شعر قشنگی عالی شیرازی داره که میگه: یا رب نگاه کس به کسی آشنا مکن گر می کنی کرم کن و از هم جدا مکن

مشترک گرامی بسته ۳۰ روزه شما رو به اتمام است . پس از به پایان رسیدن حجم باقیمانده عبادات شما با نرخ عادی محاسبه خواهد شد . دیگر قرائت یک آیه قرآن برابر ختم قرآن نخواهد بود . دیگر نفس هایتان تسبیح پروردگار محاسبه نمی شود . دیگر خوابتان عبادت شمرده نخواهد شد . تمدید این بسته تا سال دیگر امکان پذیر نیست . از فرصت باقی مانده استفاده کنید . هیچکس تنها نیست . . 《همراه اول و آخر شما خداوند مهربان است》 #ماه_رمضان #وداع_با_ماه_مبارک_رمضان

اشکی که بی اختیار جاری شد...

الان یه‌ماه هم باید صبر کنیم تا برگردیم تنظیمات‌کارخونه

شاعران، شاخه‌های طوفان زده‌ی درخت را، تشبیه به برگ‌هایی می‌کنند که از نشاط رقصان شده‌اند و شکوفه‌هایی که از مادر جدا شده‌اند را، بارانی از جنس شکوفه‌‌های خندان می‌دانند هیچ‌کس نمی‌تواند غمِ درخت شاخه شکسته را بفهمد و غصه‌ی شکوفه‌هایی را درک کند که به‌زودی لگد کوب می‌شوند :) •فاطمه اندربای

ما به دنیا آمدیم تا رنج‌ها ، بی‌صاحب نباشند .

چرا ادبیات؟ چون ما میگیم تو قسمت قشنگ زندگیمی، اما هوشنگ ابتهاج میگه: آری همه باخت بود سرتاسر عمر دستی که به گیسوی تو بردم،بردم...

‌