#آموزش_پیش_از_ازدواج(pme) #خواستگاری #بایدها_و_نبایدهای_خواستگاری_1 #دکتر_حبشی 🌷🌷🌷شیوه های ارزیابی و شناخت🌷🌷🌷 ❇️ یکی از مهمترین علل ازدواج های ناهماهنگ این است که روش لازم برای ارزیابی انجام نمی شود. برای ارزیابی دو روش در جامعه رایج است که متاسفانه هردو آنها به شدت نادرست است. این دو روش عبارتند از: 1️⃣ روش جوانان جوانان به دو دلیل معتقدند که ارزیابی طرف مقابل باید توسط خودشان انجام شود. 1. وقتی خودمان می توانیم این کار را انجام دهیم چه دلیلی وجود دارد این کار را به عهده والدین بگذاریم. 🧐 2. آنچه ما از زندگی می خواهیم متفاوت از آن چیزی است که والدینمان از زندگی می خواهند. 🤓 🔸ما به اصل وجودِ حس و عاطفه شخص توجه می کنیم، اما والدین به امکانات او توجه دارند. ازدواج که خرید کالا نیست که امکانات آن مهم باشد؛ برای ازدواج اول باید با شخص آشنا شد و با او انس گرفت و آنگاه با او ازدواج کرد. 👈 این دلائل باعث شده است جوانان خودشان در این مسیر وارد شده و در عرصه ارتباط و تماس با یکدیگر قرار بگیرند که عوارض فراوانی را به وجود آورده است. این خیال باطلی است که کسی فکر کند از این طریق، شناخت به وجود می آید چرا که افراد قبل از ازدواج، رفتاری متفاوت از رفتارشان بعد از ازدواج انجام خواهند داد. این تفاوت رفتار می تواند علتی غیر از مخفی کاری داشته باشد. همه انسانها ممکن است قبل از ازدواج، رفتارهای مناسب از خود نشان دهند همانند زمانی که ما در یک جمع عمومی قرار می گیریم، پرخاشگری خود را کنترل می کنیم؛ این نوع عمل کردن، نوعی الزامِ عقلی است نه یک نوع پنهانکاری. 👈این روش، علاوه بر بوجود آوردن شناخت نادرست، موجب می شود طرفین به هم وابسته شوند که در صورت ازدواج، آثار خاص خود را دارد و در صورت عدم ازدواج، درگیری های عاطفی را برای طرفین ایجاد خواهد نمود. 🌷 2️⃣ روش خانواده ها این روش هم دارای اشکالات فراوانی است. ✅ این روش هم منجر به شناخت نخواهد شد؛ موضوعاتی که منجر به شناخت می شوند با موضوعات واقعی فاصله دارند. ✅ در این روش، معمولا زمان مصاحبه و گفت وگویِ دختر و پسر، کوتاه است و عوامل مزاحمی مانند حضور دیگران هم، کیفیت آن را کاهش می دهد. ✍️ البته اگر زمان مفصلی هم برای این کار در نظر گرفته شود باز هم شناخت مناسبی را به وجود نخواهد آورد؛ چرا که این گفتگوها به اشکالات زیر مبتلاست: 1. کلی گویی کردن: مثلا سوالاتی پرسیده می شود که همه انسانها در این شرایط، همان پاسخها را خواهند داد. این سوالها شناختی از شخصیت افراد به وجود نمی آورند؛ چرا که جواب صحیح این سوالها مشخص است و افراد در این شرایط تلاش می کنند پاسخ صحیح را بدهند. 2. نظردهی و نظرخواهی کردن: شخصیت از طریق رفتار بروز می کند، نه هنگام اظهار نظر. 3. سوال و جواب کردن: هر سوالی با هر تکنیکی و با هر دقتی پرسیده شود فایده ای ندارد؛ چرا که فرد را به این سمت می کشاند که جواب صحیح را بدهد. ⏪ خواستگاری، جای کشف و کنکاش دیگری نیست⁉️ https://eitaa.com/premaritalcounceling