برای اولین‌بار؛ استفاده از پرسه‌زن پدافندی در رزمایش مشترک پدافند هوایی موشک سطح به هوای پرسه‌زن-358 (SA-67) که برای اولین‌بار در سال 2015 در محموله‌های توقیفی مشاهده و پس از آن علاوه‌بر یمن، در سایر کشورها از جمله لبنان و عراق نیز به‌کار گرفته شد، تاکنون توانسته عملکرد درخشانی در مقابله با پهپادهای شناسایی-رزمی به نمایش بگذارد. براساس تصاویر منتشر شده این موشک برای کشف و قفل بر روی اهداف پرنده، از سیکر تصویرساز فروسرخ (IIR) بهره می‌گیرد. سیکر IIR می‌تواند با استفاده از حسگر IR/UV، تصویر مادون سرخ (مشابه عملکرد CCD در دوربین دیجیتال) تولید کند. اگرچه پردازش این تصویر سخت‌تر است اما به علت تولید تصویر از هدف، هدایت موشک دقیق‌تر بوده و فریب دادن آن نیز به‌مراتب دشوارتر است. بنابراین موشک علاوه‌بر مقاومت بالاتر در برابر پرتاب فلر، دربرابر نور خورشید (که یکی از روش‌های مرسوم برای فرار از موشک آشیانه‌یاب فروسرخ [IR] است) نیز مقاومت بالاتری از خود نشان می‌دهد. با استفاده از سیکر IIR می‌توان با پردازش تصویر تولید شده، آسیب‌پذیرترین ناحیه هدف را انتخاب کرد تا موشک به سوی آن هدایت شود. 📝 @Projectmeshkat

از مصائب رسانه‌های رسمی کشور! خبرگزاری صداوسیما به‌واسطه دریافت مجوز برای پوشش رسانه‌ای بخشی از رزمایش پدافندی مشترک اقتدار-1403، امروز با انتشار گزارشاتی (که از جمله آنها گزارش فوق است) تلاش کرد تا بخشی از اقدامات انجام شده در این رزمایش را به قاب تصویر بکشد. از موضوع کیفیت رسانه‌های رسمی کشور در پوشش اخبار که عبور کنیم، به مباحث فنی و اطلاعات مطرح شده در گزارش‌های رسانه‌های مختلف، از جمله صداوسیما می‌رسیم. در بخشی از این گزارش (در لحظه 1:23 گزارش) عنوان می‌شود «سامانه سوم خرداد (درحالی که ابتدا به ساکن سامانه طبس نمایش داده می‌شود!) که توانسته پنهان‌کارترین پهپاد آمریکا یعنی MQ-4 را رهگیری و منهدم کند!» مِن باب پنهان‌کاری و الزامات آن می‌توان ساعت‌ها قلم‌فرسایی کرد اما مهترین نکات در ساخت یک پرنده پنهان‌کار، به اصول طراحی بدنه و ساختار و مواد تشکیل‌دهنده آن باز می‌گردد. در یک پرنده پنهان‌کار علاوه‌بر اینکه تلاش می‌شود تا ردپای حرارتی آن به کمترین میزان برسد؛ تلاش می‌شود تا با استفاده از خطوط شکسته و زاویه‌دار در بدنه و استفاده پوشش جاذب امواج رادار در بدنه (که به اختصار RAM نامیده می‌شود) بازتاب امواج رادار توسط بدنه پرنده به کمترین حالت خود برسد. همچنین سازندگان پرنده تلاش می‌کنند تا سطوح داخلی پرنده (مثل کابین [درصورت سرنشین‌دار بودن]، دهلیزها و ورودی هوای موتور) کمتر در معرض دید باشد تا بازتاب امواج راداری توسط آنها نیز به کمترین میزان ممکن برسد؛ نکته‌ای که به وضوح در طراحی پهپادهای خانواده گلوبال هاوک دیده نمی‌شود (ورودی هوای بزرگ این پهپاد بر روی بدنه و پره‌های فن موتور F-137 رولزرویس به‌وضوح قابل مشاهده است؛ این مسئله به‌تنهایی می‌تواند یکی از عوامل افزایش بازتاب راداری این پهپاد محسوب شود). موارد ذکر شده تنها بخشی از الزاماتی است که در طراحی یک پرنده پنهان‌کار دارای اهمیت است؛ مواردی که در پهپاد شناسایی برد و ارتفاع بلند MQ-4C ترایتون (نسخه BASM-D و از زیرشاخه‌های بلوک-10 گلوبال هاوک) دیده نمی‌شود! به‌عنوان تنها اشتراک بین پهپاد گلوبال هاوک با یک پرنده پنهان‌کار، می‌توان به استفاده از مواد غیرفلزی و کامپوزیت و همچنین استفاده از ساختار لانه زنبوری در بدنه پهپاد اشاره کرد که در این بخش هدف طراحان نه در جهت پنهان‌کاری پرنده بلکه در جهت افزایش استحکام (بخصوص استحکام در کشش؛ چراکه پرنده ماموریت پرواز بر فراز دریا و هوای متلاطم را نیز به‌عهده دارد)، استفاده از حداقل مواد مصرفی، کاهش وزن پرنده و به طبع آن کاهش هزینه تولید است. @Projectmeshkat

🌹 19 دی؛ سال‌روز شهادت سردار شهید احمد کاظمی و سایر شهدای گران‌قدر عرفه @Projectmeshkat

فرمانده پدافند هوایی نیروی هوافضای سپاه: به‌زودی شاهد الحاق یک سامانه ضدبالستیک به پدافند هوایی کشور خواهیم بود. @Projectmeshkat

🌹 جامانده @MeshkatShohada

🌹 21 دی؛ سال‌روز شهادت شهید مصطفی احمدی روشن @Projectmeshkat

تصاویری از یکی از صدها شهر زیرزمینی موشکی نیروی هوافضای سپاه پاسداران @Projectmeshkat