🎞 موشن‌گرافی بعضی از مهمترین خبرهای خوب سال ۱۴۰۱ 🔻رهبر انقلاب: «جامعه راکد نیست، در حال حرکت است در حال پیشرفت است.» ۱۴۰۱/۰۸/۲۸ کاری از: کارگاه هنری نفحات @qalamevazin

📌چه شد که بی‌حجاب‌های قبل از انقلاب حجاب رو پذیرفتند؟ 🔻جای هویت‌بخشی در احساس نیاز به حجاب خالی است. @qalamevazin

طعم ناب تحول (۱) ✍ نساء خلیلی از قدیم گفتند سالی که نکوست از بهارش پیداست. امسال که بهار جسم و جان، مصادف باهم شده‌اند؛ شاید کسی به ما گوش زد می‌کند که رفیق، چه زمانی تو هم متحول می‌شوی! در کلام بزرگان، «تحول ناظر به تغییر نقاط ضعف و برجسته‌ترکردن نقاط قوت است.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۴۰۲/۰۱/۰۱) پس قدم اول آن است که در خود جستجو کنیم. نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کنیم. ماه مبارک رمضان فرصت مغتنمی است که انسان با واقعیتِ خود روبه‌رو شود؛ آن هم فارغ از خطوات شیاطین جنی که گاه ریا را جای خداپرستی، یاس را در قالب تواضع، خودپرستی را در قالب عبادت، غفلت را در قالب مشغله، به انسان قالب می‌کنند. در این فرصت مغتنم ماه رمضان بی‌پرده با خود سخن بگوییم و متوجه شویم از ماه رمضانِ سال گذشته تا امسال، چه بذرهایی را در وجودمان پرورش دادیم؟ از چه اموری غفلت کردیم؟ فرآیندِ رشد و تعالی در وجود ما صعودی بوده است یا نزولی؟ برای این کار، هیچ یاری بهتر از قلم و کاغذ نیست‌. این سرآغازِ چشیدنِ طعمِ تحول است. @qalamevazin

🎥 «داستان انقلاب تناور» به روایت رهبر انقلاب 🔻ملت ایران از هفت خوانی عبور کرده است که ملت‌های دیگر از یک خوانش هم نمی‌توانستند عبور کنند. @qalamevazin

برداشتی از ترکیب «حرام سیاسی» ✍ نساء خلیلی ۱. رهبر انقلاب در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام از واژه «حرام سیاسی» استفاده کردند، به نظر نگارنده،‌ برای دستیابی به مفهوم حرام سیاسی از منظر ایشان، ابتدا باید تعریف و نسبت هر واژه را در منظومه فکری ایشان بدانیم. از این رو، ابتدا باید بدانیم اسلام سیاسی که در دل آن حرام و حلال معنا می‌یابد، چیست؟ سیاست در گفتمان انقلاب به چه معنا است؟ چه اموری در آن حرام سیاسی اعلام می‌شوند؟ ۲. از منظر رهبر انقلاب «اسلام سیاسی یعنی همین اسلامی که توانسته با تشکیل حکومت، ‌دستگاه‌های گوناگون، نظام‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره به وجود بیاورد و یک هویّت دینی و اسلامی را برای ‌یک ملّت ایجاد بکند؛ این، آن چیزی است که در مورد دین [می‌شود گفت]. بنابراین تعریف قرآن از دین یک چنین چیزی است؛ ‌این را نمی‌شود فروکاست به کارهای کوچک، به یک اعمال عبادی صِرف و محض.»(‌۱۳۹۹/۱۲/۲۱) ۳. در گفتمان انقلاب، «سیاست یعنی نگاه به حرکت عمومی جامعه که کدام طرف داریم می‌رویم؛ آیا به سمت هدف‌ها داریم حرکت می‌کنیم یا زاویه گرفته‌ایم و داریم از هدف‌ها دور می‌شویم؟ معنای واقعی سیاست این است. آن‌وقت در خلال این نگاه، تکلیف آدم‌ها و اشخاص و گروه‌ها و احزاب و جریانها روشن می‌شود که آیا داریم به سمت عدالت اجتماعی می‌رویم؟ آیا داریم به سمت استقلال واقعی دینی می‌رویم؟ آیا داریم به سمت ایجاد تمدّن اسلامی می‌رویم، یا داریم به سمت وابستگی به غرب و وابستگی به آمریکا و تحت‌تأثیر قرار گرفتن نسبت به بافته‌ها و یافته‌های بی‌مغز غربی‌ها حرکت میکنیم؟ این خیلی مسئله‌ی مهمّی است که سبک زندگی ما، ما را به کدام طرف دارد می‌کشانَد؛ این نگاه، نگاه سیاسی است که می‌بینید از فرهنگ سرچشمه می‌گیرد؛ بنابراین در دل فرهنگ، سیاست هم هست. با این نگاه به حوادث جامعه باید نگاه کرد.» (۱۳۹۵/۰۵/۳۱) ۴. «حجاب، جزو فروع دین است. حرمت آمیزش جنسی حرام، جزو فروع دین است. اما نفس مقوله‌ی حریم جنسی، یعنی بین دو جنس حریمی وجود داشتن، یک اصل است. صحبت چادر سیاه نیست؛ صحبت روگیری نیست؛ صحبت این‌که حریم باید چطور باشد، نیست. ممکن است این مقوله، در زمان‌های مختلف و به مناسبت‌های مختلف و در جاهای مختلف، شکلهای مختلفی پیدا کند. اما نفس این حریم، یکی از اصول تفکر اسلامی ماست.»(۱۳۷۱/۰۹/۰۴) پس حرام‌های سیاسی در تضاد با اصول تفکر اسلامی و واگرایی نسبت به آرمان‌ها معنا می‌یابند، خواه آن امر جزو اصول دین باشند یا جزو فروع دین. ۵. بنابراین، در گفتمان انقلاب اسلامی، سیاست از فرهنگ سرچشمه می‌گیرد و دو عنصر حرکت عمومی جامعه و حرکت به سمت آرمان‌ها از عوامل تعیین کننده در اعلام مُحرمات سیاسی است. رفتارهای ضد استقلال، ضد عدالت اجتماعی، ضد ایجاد تمدن اسلامی، اقدام‌های وابسته‌ساز به غرب، حرکت‌های ضد سبک زندگی اسلامی همه جزو محرمات سیاسی می‌توانند قرار بگیرند. و وظیفه کل نهادهای حکومتی است که نسبت به حفظ هویت دینی و اسلامی ملت کوشا باشند که این تنها محدود به رفتار و سلیقهٔ یک دولت خاص نیست بلکه همهٔ ارکان نظام باید بر اجرای آن بکوشند چرا که؛ بن‌مایه و معنا پیداکردن حکومت اسلامی در حفظ هویت دینی ملت و تلاش برای اقامهٔ دین در جامعه است. در اینجا این جمله معنا مشخص‌تری می‌یابد که «مسئله‌ی حجاب محدودیت شرعی و قانونی است. محدودیت دولتی نیست. قانونی است و شرعی است. کشف حجاب، هم حرام شرعی است، هم حرام سیاسی است.» (۱۴۰۲/۱/۱۵) @qalamevazin

شعری تقدیم به امام حسن مجتبی علیه‌السلام در دیدار شاعران با رهبر انقلاب: شمشیر تو در نیام گل کرد؛ از صلح تو صد قیام گل کرد 🏷 #دیدار_شاعران و اساتید ادبیات فارسی 💻 Farsi.Khamenei.ir

آیا مردم از دینداری فاصله گرفتند؟ ✍ نساء خلیلی می‌دانیم که در حرکت‌های شخصی، تا دل‌ها و ذهن‌ها اقناع نشود، جان‌ها به حرکت در نمی‌آید. دلی که قانع نیست، فرمان به حرکتی نخواهد داد. بنابراین حرکت‌های اجتماعی مانند اربعین، شب‌های قدر جایگاه دین در قلب و جان نقش موثرتری خواهد داشت. این حضور در میدان‌ها، نمود واقعی جایگاه دین و دین‌داری در بین مردم است. وگرنه کدام انسان آسایش‌طلبی است خانه گرم و نرم، خواب راحت شبانه را رها کند مگر دل او را برانگیخته باشد و او را به حرکت در آورده باشد؟ کدام انسان عافیت‌طلبی است که امنیت و تمیزی را رها کند و آواره جاده‌ای خاکی شود؟ از این رو است که حضور پرشورتر و پررنگ‌تر مردم از هر طیف و قشری در مراسم شب‌های قدر نشانه‌ای است از دیندارترشدن مردم. هر چند که برخی با نگاهی سطحی می‌خواهند آدرس غلط بدهند و با مغالطه‌های غلط نتیجه بگیرند که حاکمیت روحانیون مردم را دین‌گریز کرده است، غافل از آنکه در زمان حکومت پهلوی‌ها، کجا واجباتی مانند خمس و زکات مانند امروز فراگیر بود؟ کجا هر سال، مراسم‌های مختلف پُر رنگ‌تر از سال قبل برگزار می‌شد؟ کجا چنین تصاویر با شکوهی از خیل متمسکین به حَب‌الله در تاریخ حکومت‌های گذشته ثبت شده است؟ @qalamevazin

📁 اشتباهات رایج در نظارت بر تلفن همراه فرزندان ✍ نساء خلیلی ۱.تلفن همراه، حریم خصوصی فرزندان؟! ۲. نظارت بدون برنامه و قانون! ۳. مچ‌گیری؟! ۴.نظارت بی‌حد و مرز! ۵. نظارت بدون علم! منتشرشده در ماهنامه خانوادهٔ ملبغان، شمارهٔ ششم، اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ @qalamevazin

🌪۵ اردیبهشت مصادف با سالگرد انجام ماموریت شن‌ها برای ازبین‌بردن نقشه پنجهٔ عقاب آمریکا در صحرای طبس «شن‌ها مأمور خدا بودند.» @qalamevazin

«ما هم ماموریم» ✍ نساء خلیلی ✨ برای ماموریت گرفتن از خدا و نقش آفرینی در نقشهٔ الهی، کافی است؛ پای عهد خویش باشیم. می‌توان شن بود و مامور خدا شد، می‌توان ابابیل بود و ماموریت حفظ خانه خدا را از لشکر فیل‌ها برعهده گرفت. می‌توان پشه بود و باز هم در نقشه الهی و در ازبین‌بردن طاغوت درخشید. «همهٔ عالم مامور است، آن روز باد و شن (طوفان شن طبس) مامور بود؛ امروز (در کشف کودتای نوژه) هم سگ مامور بود.» (امام خمینی،۱۳۵۹/۰۴/۲۰) ✨ اگر برای هر موجودی در عالم نقشی در برنامۀ الهی نقشی تعریف شده است؛ انسان به عنوان خلیفة الله و محقق‌کنندۀ تمدن نوین اسلامی چه مسئولیتی را بر دوش می‌کِشد؟ آیا تنها شناسایی مسائل و مشکل‌ها بر عهدۀ او است؟ اگر تنها بر بیننده‌بودن تکیه کنیم، به نق‌زن‌های مایوسی مبدل می‌شویم که تنها امواج سمی ناامیدی را در محیط اطراف خود تولید می‌کنیم. این در حالی است که در انقلاب اسلامی حتی شن‌ها هم مامور به حفظ این انقلاب هستند. ✨ امّا ماموریت ما چیست؟ ماموریت جوان مومن انقلابی در نقشه ولی جامعه، مشخص است؛ امامی که اشراف کاملی بر نظام مسائل انقلاب دارد و در بیانیۀ گام دوم وظیفه ما را در سرفصل‌های «علم و پژوهش»، «معنویّت و اخلاق»، «اقتصاد»، «عدالت و مبارزه با فساد»، «استقلال و آزادی»، «عزّت ملّی و روابط خارجی و مرزبندی با دشمن»، «سبک زندگی» مشخص کرده است. جای من و شما در این سرفصل‌ها کجاست؟ باور کنیم در چهل سال دوم، نوبت نقش‌‌آفرینی ما است؛ شما هم به این موضوع ایمان دارید؟ @qalamevazin

🔖 موج‌شکنانِ تمدن‌ساز ✍ نساء خلیلی دریا سازندۀ سرنوشت ملت‌ها است. بله همین دریا، با تمام زیبایی‌اش، آوای دلنشین موج‌هایش، کف الودگی ساحلش، قدرتی عظیم دارد که می‌تواند سرنوشت ملت‌ها را بسازد یا نابود کند. این آبی بیکران از یک سو مظهر اقتدار پرودگار است و رب العالمین به آن قسم خورده است (طور، آیه۶). از سوی دیگر، استیصال آدمی در برابر خشم دریا به قدری است که انسان را با دعای پنهانی به دامن خدا می‌اندازد و پروردگار از این استغاثه بنی بشر اینگونه یاد می‌کند که «قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجانا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرين؛ بگو: «چه كسى شما را از تاريكي‌هاى صحرا و دريا رهايى مى‌بخشد؟! در‌حالى‌كه او را با حالت تضرّع [و آشكارا] و در پنهانى مى‌خوانيد؛ [و مى‌گوييد]: اگر از اين [خطرات و تاريكى‌ها] ما را رهايى بخشد، از شكرگزاران خواهيم بود.»(انعام، آیه ۶۳) و کمتر کسی می‌تواند بر دریا غلبه کند. حال اگر کسانی بتوانند بر تلاطم‌های این زلال بیکران، غلبه کنند؛ حقیقتا پرچمدار پیشرفت سرزمین و طلیعه‌دار گسترش تمدن خود هستند. البته در طول تاریخ، تمدنی که بر مبنای خودمحورپنداری و سرمایه‌پرستی بنا شده باشد؛ این طلیعه‌داری او، جز به جهان‌خواری و بیچارگی ملت‌های ضعیف‌تر نمی‌انجامد. تاریخ نمونه‎های پُر آوازه‌ی زیادی را به خاطر دارد؛ مانند قدرتِ نیروی دریایی انگلیس که به گسترش مایملک او در زمین منجر شد. این کشور با تکیه بر آن نیرو، یکه تاز اروپا گشت و خود را بریتانیای کبیر نامید و مفتخر بود که خورشید در مستعمرات او غروب نمی‌کند. یا آمریکای دهۀ هفتاد و هشتاد میلادی را می‌توان مصداق این جهانخواری دانست که با مانورهای جنگ ستارگان و مانور دریایی FleetEX 83-1 جهان تک قطبی را اعلام کرد و خود را کدخدای عالم نامید. تنها کافی بود که خبرِ آمدنِ ناو آمریکایی به منطقه‌ای منتشر شود تا دولتی پرچم سفید خود را بلند کند و تسلیم بی‌چون و چرای او شود. خوشبختانه، جمهوری اسلامی نیز به قدرت تمدنی دریا آگاه است و در این راه با جانفشانی‌های غیورمردانی دارای عزمِ آهنین و با شتاب، گام‌های خود را به سمتِ ماموریت تمدنی خود برمی‌دارد. گرچه در ابتدا «دست ما کوتاه و خرما بر نخیل» می‌نمود اما با «استقامت» و تکیه بر «توان داخلی» و اعتماد به «سنت الهی»، قدم به قدم، رد پای جهانخوران از مرزهای آبی ایران پاک شد. اولین صیدِ «مروارید»ِ دریادلان ایرانی تنها ۴۰ روز بعد تجاوز عراق به خاک ایران رقم خورد. ادامهٔ این راه با مردانی حماسه‌ساز مانند شهید نادر مهدوی بود که در ۲ مردادماه ۱۳۶۶، بزرگترین عملیات اسکورت بعد از جنگ جهانی دوم را ناکام گذاشتند و با رشادت او و همرزمانش «ارادۀ جدی» آمریکا در خلیج فارس خرد شد. این بغض خفَت‌آور، برای آمریکایی‌ها چنان گران تمام شد که در به در، دنبال این سرو قامت ایرانی گشتند. البته، راه نادرها با شهادتشان به پایان نرسید بلکه از خون این لاله‌های سرخ، ملت ما بیدارتر، پویاتر شدند. قهرمانانِ امیدآفرین در گذر ۴۴سال از عمر درخت انقلاب، با شناسایی نقاط ضعف و قوت، بهره‌گیری از تکنیک‌های جنگِ نامتقارن و ساخت اژدرهای پیشرفته، مسیر تاریخ را به گونه‌ای جلو بردند که ناوهای مظهرِ اقتدارِ آمریکا، به چشم اسفندیار نیروی دریایی این کشور مبدل شدند. در این رابطه، نشنال اینترست در هشداری نوشته بود: «ناوهای آمریکایی دیگر مقرون به صرفه نیستند و به آمریکا در جنگ‌های احتمالی نه تنها کمکی نمی‌کنند بلکه خود به هدف‌های آسیب پذیر نیز تبدیل می‌شوند.» و اینگونه بود که به آرامی، ناوهای غول‌پیکر آمریکایی از مرز آبی ایران فاصله معناداری گرفتند. این عقب‌نشینیِ «چپاولگر بین‌المللی»، ظهور قدرتی نوین را در موازنه‌های دریایی بشارت می‌داد. امّا، این نیز پایان راه نبود. نیروهای متخصص ایرانی با عزمی انقلابی و «مجاهدت خاموش» خود بر مرکب «ساخت ایران» نشستند و راه را به سمت اقیانوس‌ها هموار کردند. نیروی دریایی «راهبردی»، در اولین تجربه سفر خود به دور دنیا خوش درخشید. با تحمل سه طوفان در اقیانوس آرام، ۸ شبانه روز تلاطم، تحمل ۴۸ درجه انحراف، پیش‌بینی آیندۀ وضعیت آب‌وهوای اقیانوسی، توان مهندسان و تجربه کارکنان ایرانی را به رخ جهانیان کشید. این ارمغان اندکی نیست و نویدبخش حال و آینده امیدبخش برای ایران و اسلام است که دریاسالار «نیکولای یومنوف» فرمانده نیروی دریایی روسیه را اینگونه به تحسین واداشت؛ «قطعاً ناوگروه یک کشور ابرقدرت می‌تواند دور کره زمین را طی کند... انجام موفقیت‌آمیز مأموریت ناوگروه ۸۶ به دور کره زمین نشان از آمادگی‌های فنی، تجهیزات، آموزش و تجربه بالای کارکنان آن دارد.». این نیز تمام ماجرا نیست. @qalamevazin

روح تحول، پیغمبر انقلاب ✍ نساء خلیلی انبیا «معمارانِ خانه حقیقتِ وجودِ بشرند» و در قدم اول گنجینه‌های خرد را در انسان‌ برمی‌انگیزند. از آنجا که، در میان انسان و پیمان الهی حائلی جز جهل نیست؛ به محض خودآگاهی الهی، پیمان و میثاق او با پرودگار آغاز می‌شود. پیله فردیت را می‌درد و پروانه‌وار مسیر نور را نشان می‌دهد. در عصرِ حاضر مردی از این جنس، در اردیبهشت سال ۱۳۲۳ فریاد برآورد «امروز روزی است که نسیم روحانی الهی وزیدن گرفته و برای قیام اصلاحی بهترین روز است، اگر مجال را از دست بدهید و قیام برای خدا نکنید و مراسم دینی را عودت ندهید، فرداست که مشتی هرزه گرد شهوتران بر شما چیره شوند و تمام آیین و شرف شما را دستخوش اغراض باطله خود کنند.» این اولین بیانیه سیاسی خمینی کبیر برای قیامِ لله در ۴۲ سالگی بود. چهل، سال آشنایی و برگزیده اعداد است. کلیم‌الله، چهل شب به ملاقات خصوصی خدا دعوت شد. رسول‌الله در چهل سالگی مبعوث شد و رستاخیز تمدنی خویش را آغاز کرد. شاگرد مکتب اسلام نیز چنین بود. در چهل سالگی عَلَم مبارزه با طاغوت، شرک، کفر، الحاد، فسق و فتنه را برافراشت. او که امامِ تحول بود، با غرش نگاهش، سکوت مرگبار طاغوت را برهم زد. اقیانوس عظیم ملت را به حرکت درآورد. خمودگان را به مطالبه‌‌گران میدان‌دار مبدل کرد و گواه آن قیام‌های سال۴۱ است. او پرندهٔ نگاه‌مان را از زمین زندگی روزمره به آسمان شعارهای جهانی پرواز داد. با آب زلالِ اراده، غبار خودتحقیرپنداری ناشی از ضعف حکمرانان و تسلط صدساله بیگانگان را شست. کالبد دین را از دست جاهلان رهایی بخشید و بر مسند نظام‌سازی، جامعه‌سازی، انسان‌سازی و تمدن‌سازی نشاند. روح‌الله که واحد معماری را در دانشگاه معارف انبیا گذرانده بود، نظم مدنی و سیاسی جدیدی را پی افکند که از باد و باران نیابد، گزند. معمار انقلاب، طرح نوین جمهوری اسلامی را به تشنگان سراب‌زدهٔ گریزان از غرب و شرق عرضه کرد. آن را بر دو ستون سپردن کارهای کشور به مردم از طریق مردم‌سالاری و حرکت در چارچوب شریعت اسلامی استوار نمود. اینگونه زنجیرهای دوران جاهلیت را از دستان انسان مدرن باز کرد و او را به سمت حیات طیبه سوق داد. او به نسل اول انقلاب، جرات طوفان و شوریدن بر نظم مسلط جهانی کمونیست و لیبرالیسم داد و برای نسل‌های بعدی نیز نگاهٔ امیدوار و سکنهٔ ایمانیش را به ارث گذاشت. نگاه و جراتی که در عمق وجود حججی‌ها و علی‌وردی‌ها موج می‌زند و راه را برای فتح قله‌های جهانی هموار می‌سازد. او نه تنها، افق روشنی را برای ما ترسیم کرد، بلکه سخن از اتحاد عظیم اسلامی و محدود نبودن انقلاب اسلامی به مرزهای ایران را در جان مردم نهادینه کرد. به راستی انقلاب ما انفجار نوری بود که به هر ستمدیده‌ای و به استضعاف کشیده‌‌شده‌ای مشعلی برای پیمودن راه بخشید. او نشان داد که اراده‌ای فوق قدرت الهی نیست و ارادۀ ابرقدرت‌ها را درهم شکست. ابرقدرت غرب غره به افتخارات جنگ جهانی دوم و توسعه اقتصادی را به صحبت از موضع برابر دعوت کرد و روز افول را به قدرت شرق نشان داد؛ هرچند که گیرنده، گوش شنوایی نداشت. با اعتماد به وعده و سنت الهی، تنها در عرضِ چهل سال طومار هر دو قدرت را درهم پیچید. به راستی او امام تحول و معمار نظم نوین جهانی است و این میراث گرانبها را به امانت برای نسل‌های بعد از خود باقی گذاشته است، حال ما؟ @qalamevazin

📌نظرسنجی، بطن لایحه حجاب 🖋 نساء خلیلی [۱]. دیری است که لایحه حجاب همراهان و مخالفان متعددی دارد و از این لایحه جریان انقلابی بسیار شگفت‌زده شد که چرا لایحه‌ای به این کمرنگی و حداقلی برای درمان بیماری تبرّج افراطی تجویز شده است؛ اما، بعد از انتظار طولانی، در برنامه «شیوه» شبکه چهار مورخ دهم تیرماه مشخص شد که استناد برخی از طراحان این لایحه، تنها به نظرسنجی است. حال این سؤال پیش می‌آید که آیا در این موضوع نظرسنجی‌ها قابل استناد هستند؟ امام خمینی در مواجهه با نظرسنجی‌هایی در سطح ملی به ما آموخت، که اولا سؤال باید صریح باشد؛ «جمهوری اسلامی: آری یا خیر» و ثانیا آنچه که شارع مشخص کرده است، نظربردار نیست. وجه تمایزِ مردم‌سالاری دینی با دموکراسی غربی در این است که رأی و نظر مردم خیلی مهم است امّا در چارچوب اسلام. با استناد به این تعریف، باید به این سؤال جواب داد که آیا حجاب امر شرع نیست که نظرسنجی به آن باید الحاق شود؟ [۲]. از سوی دیگر، قرآن کریم بارها توصیه کرده است که از گذشتگان عبرت بگیرید؛ ضعف‌ها و قوت‌ ملت‌ها را ببینید و برای دوران خود به کار ببرید. برای عبرت‌گیری تنها کافی است به آمریکای سال ۱۹۴۸ برویم و با چاپ کتاب «رفتار جنسی مذکر» و «رفتار جنسی مونث» همراه شویم. آیا گزارش‌های کینزی نتیجه‌ای جز القای بزه‌های اجتماعی و رهایی فیلِ مستِ شهوت در آمریکا داشت؟ کتاب او نیز برگرفته از نظرسنجی بود. امّا چه شد که بعد از یک دورۀ بی‌قاعدگی در گناه ناشی از هیجانات القایی، بخشی از جامعه به حالت قبل از کینزی برگشت؛ هرچندکه نتوانست کمرِ قامتِ اخلاق خود را راست کند. آمریکایی که در اخلاق جنسی، به کینزی اعتماد کرد، به نظریه کینزی رسید. نظریه‌ای که از حلقوم شیطان می‌گوید: «گناه همه، گناه هیچ کس نیست.» و «جرم همه، جرم هیچ کس نیست.» اندیشه‌ای که به خط بی‌انتهای شیوع فساد و فحشا در جامعه رسید. [۳]. آیا تنها تکیه به دیوار سست نظرسنجی برای ادارۀ جامعه کاراست؟ آیا این نظرسنجی‌ها واقعیت جامعه را نشان می‌دهد؟ نظر ولی جامعۀ اسلامی در مورد اتکا به نظرسنجی چیست؟ «گاهی اوقات، انسان می‌بیند مثلاً فرض کنید یک نظرسنجی‌هایی را درباره‌ی نظرات مردم ابراز می‌کنند، [امّا] اینها حقیقت ملّت ایران را نشان نمی‌دهد؛ حقیقت ملّت ایران را جریان تشییع شهید سلیمانی نشان می‌دهد؛ این‌ها است که نشان می‌دهد ملّت ایران چه حال و هوایی دارند، چه روز و روزگاری را می‌گذرانند، احساسات‌شان چیست، باطن‌شان چیست؛ یعنی یک عرصه‌ای به عظمت و پهنای کشور ایران و ملّت ایران لازم است که بتواند حقیقت این ملّت را و باطن این ملّت را نشان بدهد. این نظرسنجی‌هایی که حالا بعضی باغرض یا بی‌غرض، در گوشه و کنار انجام می‌دهند، نمی‌تواند ملاک باشد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۹ دی ۱۴۰۰) دیوار نظرسنجی سست است؛ از آنجا که طرح سؤال، جامعه آماری و هزار راه برای دورزدن رأی مردم و خطای احتمالی در آن ممکن است. اما بزنگاه‌های تاریخی ملت مانند تشییع پیکر شهدا و علما، نشان‌دهنده احساس و بطن واقعیِ مردم است. [۴]. جریان انقلابی نیز، از امام خمینی(رحمة‌الله‌علیه) آموخته است که همواره رأی مردم مهم است اما در چارچوب اسلام. اگر تنها پشتوانه انبیا به نظر مردم زمان خود بود، هیچ‌گاه دین و آیینِ آن، در جامعه مستقر نمی‌شد؛ چرا که عموما قشر متوسط و بالای جامعه تن به هنجارهای خودساخته و مطامع خود داده بودند و حاضر به گذشتن از آن نبودند. از سوی دیگر، در سال ۵۷، نظرسنجی‌ها و برآوردها به کارتر باورانده بودند که ایران جزیره ثبات آمریکا است. اما، فرمان خدا برای حق‌باوران یک چیز است قیامِ للّه؛ آنچه که خمینی کبیر(رحمة‌الله‌علیه) در سال ۵۷ آن را برپا کرد. از سیرۀ امام انقلاب، یادآوری ماجرای کمبود تجهیزات برای جنگنده‌ها در ماه‌های اول جنگ خالی از لطف نیست. ایشان در جواب فرماندهان نیروی هوایی که می‌گفتند تا سی روز دیگر هواپیمایی برای پریدن نداریم، فرمودند: این حرف‌ها چیست! شما بگویید بروند بجنگند، خدا می‌رساند. این توکل امام به صدق وعده الهی است. «وقتی خدای متعال با تأکید فراوان و چندجانبه می‌فرماید: «و لینصرنّ اللَّه من ینصره»؛ بی‌گمان، بی‌تردید، حتماً و یقیناً خدای متعال نصرت می‌کند، یاری می‌کند کسانی را که او را، یعنی دین او را یاری کنند - وقتی خدا این را می‌گوید - من و شما هم می‌دانیم که داریم از دین خدا حمایت می‌کنیم، یاریِ دین خدا می‌کنیم. بنابراین، خاطرجمع باشید که خدا نصرت خواهد کرد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۵ مرداد ۱۳۸۸) @qalamevazin

🔖 عبرتی از غدیر 🖊 نساء خلیلی [۱]. رخدادهای اجتماعی قابلیت تکرار تاریخی دارند. امیرالمومنین (علیه‌السلام) خطاب به فرزند ارشدشان فرمودند که «از آنچه در گذشته دیده یا شنیده‌اى، براى آنچه كه هنوز نیامده، استدلال كن، زیرا تحوّلات و امور زندگى همانند یكدیگرند، از كسانى مباش كه اندرز سودشان ندهد، مگر با آزردن فراوان». (نهج البلاغه، نامه ۳۱) یکی از دلایل ذکرِ سرنوشت و انتخاب‌های قوم‌های مختلف در قرآن عبرت‌گرفتن از این رخدادها برای دوره‌های دیگر است. ما نیز در عبرت گرفتن از تاریخ بی‌نیاز نیستیم. برای دوران ما، علَت فراموشی عمیق و بی‌عملی مردم در یادآوری غدیر بسیار عبرت‌آموز است. چه شد که تنها با گذشت دو ماه و چند روز، کسانی‌ که غدیر را به خاطر داشتند از همراهی وصی نبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) سرباز زدند؟ [۲]. دلیل اول این بود که به رغم تلاش ۲۳ساله پیامبر اکرم(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله) در مدت دعوت و استقرار اسلام در شبه جزیره عربستان، برخی از سنت‌های جاهلیت در دل مسلمانان همچنان ارزشمند بود. یکی از این سنت‌ها، رجحان‌داشتن کِبَر سن برای ریاست بود. در دوران جاهلیت، در مجلس مشورتی قریش تنها اشرافی راه می‌یافتند که به چهل سالگی رسیده بودند. بسیار شنیدیم که برای ردکردن خلافت به امیرالمومنین(علیه‌السلام) می‌گفتند که تو جوانی اگر عمرت باقی باشد به تو نیز می‌رسد. بنابراین، سلیقه و رأى شخصی برگرفته از عرف، جای عمل به انتصابِ الهیِ وصی نشست. [۳]. علت دیگر، طلبِ منفعت از جانشینی رسول‌اللّه(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله) و دخالت‌دادن حب و بُغض شخصی بود. برخی، کینۀ کشته‌شدگان بدر و خیبر و حنین را در دل داشتند. گروهی، خلعت امیری را بر قبیله خویش زیبنده‌تر می‌دیدند؛ می‌ترسیدند که اگر جانشینی در بنی‌هاشم بماند، ابدی شود و آنان از این قدرت بی‌بهره بمانند. بعضی از عدلِ علی گریزان بودند و می‌دانستند وقتی او به قدرت برسد، از ریخت و پاش در بیت‌المال خبری نیست؛ در نتیجه کریمانه از حق ولایت علی(علیه‌السلام) به نفع دیگری چشم‌پوشی کردند. امّا هر چه شد، انحرافی که در نظر مردمان صدر اسلام، هرچند به نظر کوچک می‌رسید؛ منتهی به پدیدآمدن خصلت‌هایی شد که اسلام برای مبارزه با آن آمده بود و پیکره واحده امت اسلامی که قرار بود به حیاتِ طیّبه برسد به گروه‌های مختلف تقسیم شد. [۴]. در سال ۳۷ هجری در مسجد کوفه امیرالمومنین درباره مردمان روزگار خود می‌فرمایند: «در این روزگاران، مردم چهار گروه‌اند: گروهى اگر دست به فساد نمى‌زنند، براى این است كه، روحشان ناتوان، و شمشیرشان كُند، و امكانات مالى در اختیار ندارند. گروه دیگر، آنان كه شمشیر كشیده، و شرّ و فسادشان را آشكار كرده‌اند... دین را براى به دست آوردن مال دنیا تباه كردند كه یا رییس و فرماندهٔ گروهى شوند، یا به منبرى فرا رفته، خطبه بخوانند... گروهى دیگر، با اعمال آخرت، دنیا را مى‌‎طلبند... پوشش الهى را وسیله نفاق و دورویى و دنیاطلبى خود قرار مى‌دهند. و برخى دیگر، با پستى و ذلّت و فقدان امكانات، از به‌دست‌آوردن قدرت محروم مانده‌اند، كه خود را به زیور قناعت آراسته، و لباس زاهدان را پوشیده‌اند.» و «در این میان گروه اندكى باقى مانده‌اند كه یاد قیامت، چشم‌هایشان را بر همه چیز فروبسته، و ترس رستاخیز، اشك‌هایشان را جارى ساخته است، برخى از آن‌ها از جامعه رانده شده، و تنها زندگى مى‌كنند، و برخى دیگر ترسان و سركوب‌شده یا لب فروبسته و سكوت اختیار كرده‌اند.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۳۲) [۵]. وقتی حاکمیت «عدل»، «فضلیت» و «ولایتِ اللّه» به فراموشی سپرده و «سنت»، «عرفی‌گری»، «قشری‌گرایی» و «خودخواهی» عده‌ای جایگزین آن شود؛ جامعه به جای گردآمدن ذیل پرچم وحدت و یکپارچگی به چند شعبه تقسیم می‌شود. این عبرتی است که می‌توان از آن برای تمام جوامع بهره‌برد. پس همواره باید مراقب بود که حکم خدا با منفعت‌طلبی‌های شخصی و خودخواهی کنار گذاشته نشود. سوارشدن بر موج عرف، سنت و... در مقابل حکم الهی، نتیجه‌ای جز انشقاق مردم و پدیدآمدن گروه‌های مختلفِ مردم ندارد؛ همان‌طور که بعد از غدیر مسیری جز این پیموده نشد. @qalamevazin