🎤 سخنران: استاد سید محمد تقی قادری 🌴مکان :بیت المهدی علیه السلام شهر قم موضوع:تحلیل سه مشخصه کلیدی وبسیارمهم منتظران حضرت بقیه الله ارواحنا له الفداء زمان جمعه:((13 شعبان المعظم 1445مصادف با4 اسفند2 140))

📜 قرائت زیارت آل یس صلوات ضراب اصفهانی 🎤 سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین فؤادیان ⏰ ساعت ١٩ بعد از نماز عشاء 🌴 بیت المهدی علیه السلام خ. توحيد ۶، ابوذر ٩، فرعی اول 💠 ١٠٠ صلوات روز جمعه برای سلامتي و فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را فراموش نکنید. اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولعن أعدائهم اجمعین ✍️ اطلاع رسانی برنامه‌های بیت المهدی علیه السلام 🎤 همراه با صوت و تصویر👇 https://eitaa.com/qalasatejomeha

🎤 سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین فؤادیان 💠 تفسیر آیه یا ایها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا 💠 پنج راه ارتباط با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ✍️ سلام نمودن، زیارت کردن، هدیه دادن، گفتگو و تقویت حس حضور امام 💠 بیت المهدی علیه السلام 🌸 اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولعن أعدائهم اجمعین 🌸 ✍️ اطلاع رسانی برنامه‌های بیت المهدی علیه السلام 🎤 همراه با صوت و تصویر👇 https://eitaa.com/qalasatejomeha

🔰 ریزه خواران سفره امام زمان علیه السلام مرحوم حاج شیخ عبدالقائم شوشتری از اولیاء الهی و استاد بسیاری از علما و بزرگان حوزه بودند و نزد برخی بزرگان به نام «دفترالاولیاء» شناخته می شدند. حضرت امام بعد از مراجعت به ایران به دنبال آقای معلم دامغانی بودند ولی ایشان را پیدا نمی کردند، دفتر امام از آقای شوشتری آدرس ایشان را جویا می شوند و ایشان مرحوم معلم دامغانی را نزد حضرت امام می بردند. مطلب زیر را ایشان برای بنده نقل کرده‌اند: 🔰 تشرف خدمت حضرت مرحوم آیت الله الهی طباطبایی، اخوی بزرگوار علامه طباطبایی که بنا به نقل برخی بزرگان در عظمت و کرامت برتر از برادر خویش، اما گمنام بود. ایشان انسان برجسته و والایی بود. یک روز از ایشان وقت گرفتم خدمتشان برسم، اما نتوانستم خدمت ایشان برسم. بعد از ظهر که به منزل آمدم خوابیدم، در عالم خواب ایشان را دیدم و گفتم که می خواستم خدمت برسم! فرمودند: برای چه؟ گفتم: می خواستم که بدانم راه رسیدن به محضر حضرت بقیه الله الاعظم جل الله تعالی فرجه الشریف چیست؟ ایشان در عالم خواب به من فرمودند: «فرزندم! تقوا، تقوا، تقوا!» از خواب بیدار شدم و به سمت حرم حضرت معصومه سلام الله علیها رفتم. ایشان را دیدم و عرض کردم، می خواستم خدمت شما برسم و سؤالی را مطرح کنم. ایشان بلافاصله فرمودند: «فرزندم! من که به شما گفتم راه رسیدن به محضر حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف چیست؟ تقوا، تقوا، تقوا!» از احاطه و تصرف ایشان تعجب کردم! ایشان مطلبی را برای من نقل کرد که با دو واسطه از حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف برای شما نقل می کنم. در تشرفی که آیت الله الهی طباطبایی به محضر حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف داشتند، حضرت به ایشان فرمودند: «اگر مشکل و گرفتاری داشتید، خدا را قسم بدهید به ریزه خواران سفره ما.» آیت الله الهی طباطبایی فرمودند: با وجودی که منظور حضرت را فهمیدم اما می خواستم از لسان شریف خودشان بشنوم! سؤال کردم: «آقا جان! ریزه خواران سفره شما چه کسانی هستند؟» حضرت فرمودند: «همین طلبه ها». سؤال کردم: «آقا جان!شما از آنها راضی هستید؟» حضرت سکوت کردند و بعد از تأملی فرمودند: «ما کسی را غیر از آنها نداریم!» بعد از نقل این حکایت به من فرمودند: این طلبه ها نه خودشان قدر و جایگاه خودشان را می دانند و نه مردم...  

📜 قرائت زیارت آل یس صلوات ضراب اصفهانی 🎤 سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین لاری زاده ⏰ ساعت ١٩ بعد از نماز عشاء 🌴 بیت المهدی علیه السلام خ. توحيد ۶، ابوذر ٩، فرعی اول 💠 ١٠٠ صلوات روز جمعه برای سلامتي و فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را فراموش نکنید. اللَّهُمَّ صَلِّ علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولعن أعدائهم اجمعین ✍️ اطلاع رسانی برنامه‌های بیت المهدی علیه السلام 🎤 همراه با صوت و تصویر👇 https://eitaa.com/qalasatejomeha

✨ آقای عالَم (آقای جهان) (تشرف حاج شیخ محمّد کوفی در شب بیست و یکم ماه رمضان) به نقل از مرحوم حضرت آیت اللّه خویی رحمةالله علیه از مراجع معظّم تقلید 🔰 داستان تشرّف او به محضر قطب عالم امکان از زبان خود او چنین است: 🌙 جوان بودم و شور و حالی داشتم. شب بیست و یکم ماه رمضان بود که برای احیا و عبادت و راز و نیاز با خدا، به «مسجد کوفه» رفتم. چون هوا گرم بود قبل از دخول به مسجد به سمت «نهر امیدیه» که قدری بالاتر از مسجد بود رفته و جهت رفع گرما قدری آب به خود زده و بعدا وارد مسجد شده و مستقیما به محراب حضرت امیر علیه السلام مشرّف شدم. 🕌 نخست نماز مغرب و عشا را در مقام امیر مؤمنان علیه السلام به‌جا آوردم و آنگاه برای افطار به ایوان مجاور آمدم تا جایی را بیابم و در آنجا به افطار و استراحت بنشینم. 💭 قبلا به ذهنم خطور کرده بود که چقدر خوب است چشمم به جمال حضرت ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف منوّر شده و به مناسبت شهادت امیرمؤمنان علی علیه‌السلام تسلیتی بگویم. 🌟 وقتی به ایوان صحن رسیدم، دیدم فرشی گسترده است و شخصی بر روی آن به پشت خوابیده و عبا بر چهره کشیده و پیری با ادب کامل در کنار او نشسته است. شخص نشسته مرا به نام صدا کرد و گفت: 🔸 «شیخ محمّد کجا می‌روی؟» ▫️ بر او سلام کردم. پاسخ مرا داد و با زبان شوشتری گرم و پرمهر گفت: 🔸 «شیخ محمّد بشین (بنشین) افطار کن!» ▫️ تعجّب کردم که این مرد ناشناس با اینکه من او را تاکنون ندیده‌ام، مرا با نام و نشان صدا می‌زند و از نیّت من آگاه است که به قصد افطار به ایوان رفته‌ام. من هم فرش خود را افکندم و در کنار آنها نشستم و مشغول افطار ساده خود شدم و او را نیز به افطار دعوت کردم. آن شخص ناشناس نشسته فرمود که: 🔸 «افطار کرده‌ام.» ▫️ به هنگام افطار، آن شخص شروع به سؤال از آقایان علمای موجود در «نجف» کرد و احوال یکایک را پرسید تا تمام شد. من از کثرت اطّلاعات او تعجّب کردم. در این‌وقت از حال مرحوم آیت اللّه العظمی سیّد ابو الحسن اصفهانی که در آن‌وقت یکی از طلّاب نامدار و فاضل بود پرسید که من در آن‌زمان چندان او را نمی‌شناختم ولی از ترس اینکه مبادا بخواهد حال یکایک طلّاب را بپرسد، گفتم: 🔹 «همه خوبند!» ▫️ در این‌وقت شخصی که دراز کشیده بود، چیزی به او گفت که من نفهمیدم. لذا او ساکت شد. در این حال من شروع به سؤال کرده، گفتم: 🔹 این آقایی که اوّل شب خوابیده است، کیست؟ ▫️ در پاسخ فرمودند: 🔸 «ایشان آقای عالَم‌اند.» پرسیدم: 🔹 «آقای عالَم‌اند یا آقای عالِم‌اند؟» ▫️ دوباره فرمود: 🔸 «آقای عالَم‌اند!» ▫️ تعجّب کردم و از این حرف خوشم نیامد و در دل گفتم: 🔹 اینها چقدر مبالغه می‌کنند! این لقب، تنها شایسته حضرت ولیّ عصر علیه السلام است نه کس دیگر. 🔳 مرحوم آیت اللّه خویی در ادامه می‌نویسند که: ▪️ مرحوم حاج شیخ محمّد کوفی به اینجا که رسید زارزار گریه می‌کرد. ▫️ در این‌وقت فردی که خوابیده بود، فرمود: 🔶 «یا خضر! دعه» (یعنی ای خضر او را رها کن) ▫️ در همین حال شخص نشسته که حضرت خضر بود، فرمود: 🔸 «برای شیخ محمّد آب بیاورید.» ▫️ ناگهان دیدم شخصی حاضر و آماده، جام آبی به من تعارف کرد. گفتم: 🔹 تشنه نیستم. ▫️ و آب را رد کردم. پس از صرف افطار به جای خود برگشتم که مشغول اعمال و احیا شوم که احساس‌ کسالت و خواب کردم. گفتم: 🔹 کمی می‌خوابم، آنگاه برخاسته مشغول احیا می‌شوم. ▫️ با این اندیشه و نیّت برخاستم و رفتم در ایوان مجاور خوابیدم. ✨ ساعتی بیش نشد که بیدار گشتم و با شگفتی دیدم که فضای مسجد روشن است. تو گویی سپیده دمیده و چیزی به درخشش کامل خورشید نمانده است. خیلی ناراحت شدم و افسوس خوردم که چرا خوابم برد و شب قدر را به آسانی از دست دادم و از فیوضات آن شب عزیز محروم گشتم. با عجله برای وضو رفتم تا نماز صبح را بخوانم. هنگامی که به مقام امیر مؤمنان علیه السلام رسیدم، دیدم چند صف برای نماز جماعت تشکیل شده و شخصیّت والایی در محراب نشسته است. سلام گفتم. وقتی خواستم بپرسم که نماز تمام است یا نه؟ یکی از آنان گفت: 🔸 «شیخ محمّد را با خود ببرم؟» ▫️ که آن بزرگوار در محراب فرمودند: 🔶 خیر! وقت آن نرسیده است. ایشان سه امتحان باید بدهد. ▫️ و برای هر امتحان وقتی معیّن کردند که زمان آخرین امتحان مصادف با ۶۰ سالگی حقیر می‌شد. چون دیدم که نزدیک است نماز صبح قضا شود، بی‌توجّه و با عجله از کنار آنان گذشتم و در خارج از مسجد وضو ساختم و بازگشتم. در این هنگام دیدم مسجد بی‌اندازه تاریک است و هیچ‌کس در مقام امیر مؤمنان علی علیه‌السلام نیست. 💡 دقّت کردم دیدم که هنوز اوّل شب است و دانستم که آن آقا، حضرت ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده و نمازی که می‌خواندند نماز عشا بوده است و تازه دریافتم که (آقای عالَم) یعنی که! 🕯 افسوس‌ها خوردم و اندوه‌ها بردم که چه فیض عظیمی را از دست داده‌ام. امّا چاره‌ای نبود. 📚 کرامات الصّالحین، صص ۱۰۸ و ۱۰۹.