اتومبیل جلویی آهسته میرفت ومن مدام #بوق میزدم؛اما راه نمیداد. عصبانی شدم که ناگهان چشمم افتاد به روی شیشه‌اش «راننده ناشنواست،لطفاًصبور باشید» دیدن این نوشته، همه‌چیز را درمن تغییر داد! بلافاصله آرام گرفتم. باخودم زمزمه کردم: اگر آن نوشته‌ی پشت شیشه نبود، آیامن #صبوری به خرج میدادم؟ راستی،چرا برای بردباری در برابر مردم، به یک نوشته نیازداریم؟ اگر مردم، نوشته‌هایی به #پیشانی بچسبانند،با آن‌ها صبورتر و #مهربان خواهیم بود؟ نوشته‌هایی هم‌چون: «کارم را از دست داده‌ام» «درحال مبارزه با #سرطان هستم» «همسرم مرارهاکرده» «عزیزی را از دست داده‌ام» و هزاران درد نهفته در سینه های هر کس... •••----{🇮🇷}----••• @qiyamir