خطر! خطر! خطر! متن بالا بخشی از طرح‌نامه ستاد امر به معروف است که در آن، بدحجابی «جرم» محسوب نشده، به عنوان «تخلف» بدان نگاه می‌شود[۱] و این بوی فتنه می‌دهد! اینکه با جرم بودن بدحجابی امکان برخورد منتفی می‌شود، توجیهی فریبنده است و در صورت جرم بودن نیز با صدور حکم قابل پیگرد بوده؛ جلوگیری میدانی آن، منع قانونی ندارد. از طرفی ادعای «اعمال قانون با تبدیل بدحجابی به تخلف»، سخنی پوچ است؛ زیرا تخلف انگاری بدحجابی، قبح و اهمیت آن را کاسته، ضرورت أکید برخورد با آن، همچون دیگر تخلفات شایع منتفی می‌گردد و ضمانت اجرایی نخواهد داشت! نتیجه «تخلف انگاری بدحجابی» که در راستای توطئه «جرم انگاری امر به معروف» طرح شده، تجری بدحجابها و بسته شدن دست آمرین به معروف خواهد بود و با چنین مصوبه‌ای، زنان در رعایت حجاب، مخیّر بین خوب و بهتر می‌گردند! حال آنکه در روایت آمده: «بزرگ‌ترین گناه، گناهی است که‌ صاحبش آن را کوچک شمارد»[۲] و یک مصداق آن، همین تخلف پنداشتن بدحجابی به جای جرم دانستن آن است! حجاب از ضروریات دین و محکمات قرآن‌ است و تبدیل جرم بودن مخالفت با حکم صریح قرآن به تخلفی ناچیز، بدعت و به منزله ارتداد بوده؛ مانند این است که حکم قرآنی زنا را انکار و به جای آن جریمه نماییم! شک نکنید که این تصمیم‌سازی، از سوی نفوذ فردی صورت گرفته، هیچ مشروعیتی ندارد؛ چرا که «حلال محمد حلال إلی یوم القیامة و حرامه حرام إلی یوم القیامة».[۳] ۱)؛ https://www.namehnews.com/fa/tiny/news-660630 ۲) غررالحکم، ص ۲۰۱ ۳) وسائل الشیعة، ج ۳۰، ص ۱۹۶ #شهر_مقدس_قم #تصمیم‌سازی_نفوذ قم حرم اهل بیت @QomHarameAhlebeyt