📿 هر روز با قرآن 💠 سوره مبارکه الْحَشْر آیه ۲۳ 🔸 هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ 🔹 و خدایی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی اوست، از هر عیب منزّه است، به کسی ستم نمی‌کند، امنیّت بخش است، مراقب همه چیز است، قدرتمندی شکست‌ناپذیر که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح می‌کند، و شایسته عظمت است؛ خداوند منزّه است از آنچه شریک برای او قرارمی‌دهند!

#آغاز داوری آثار ارسالی به جشنواره کشوری #آیینه_زمان 🌷 (زندگی به سبک روح الله) معاونت پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش استان قم از آغاز داوری آثار ارسالی به دبیرخانه اولین جشنواره فرهنگی هنری #آیینه_زمان (زندگی به سبک روح الله) که به همت اداره کل فرهنگی هنری وزارت آموزش و پرورش، با همکاری معاونت پرورشی و فرهنگی استان قم برگزار شد، خبر داد. وی اعلام کرد که داوری نهایی آثار ارسالی به جشنواره از تاریخ دوم شهریور ماه 99 در دبیرستان دخترانه فرزانگان 1 قم به صورت مجازی آغاز شد که تا روزپنجم شهریور ماه نیز ادامه خواهد داشت. ناصر حمزه ای اضافه کرد در اولین جشنواره آیینه زمان بیش از #32000 همکار و دانش آموزاز سراسر کشوردر جشنواره ثبت نام کرده بودند که حدود #28000 اثر از این عزیزان در 22 رشته فرهنگی و هنری ،به دبیرخانه ارسال شده بود که پس از بررسی اولیه حدود 2000 اثر به مرحله نهایی راه یافتند که در حال داوری آثار ارسال شده به مرحله نهایی هستیم و امیدواریم با ‌موافقت معاونت محترم پرورشی و فرهنگی وزیر ، برنامه اختتامیه و اهدای جوایز منتخبان کشوری را در مهر ۹۹ اجرا کنیم . معاونت پرورشی و فرهنگی قم ضمن تشکر از تلاش های انجام شده توسط #اداره فرهنگی هنری اداره کل «جناب آقای علی بابایی» و تیم همراه و داوران برجسته هنری استان ، از داوری کلیه آثار با دقت نظر و به صورت مجازی خبر داد و اعلام کرد با توجه به شرایط موجود کلیه آثار به صورت مجازی و با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی صورت پذیرفته است.

زینب ، رسانه ای پر قدرت !

گفتگو و پاسخ به یک پرسش 👇 امام علی ع در زمان خود ، این قدر به حجاب حساس نبودند! و در نهج ابلاغه سخنی از حجاب نکرده است !

#کلیپ داوری بخش نمایش صحنه ای جشنواره آیینه زمان . با عنوان«زندگی به سبک روح الله» معاونت پرورشی و فرهنگی قم اداره فرهنگی هنری

📿 هر روز با قرآن 💠 سوره مبارکه الْمُمْتَحِنَة آیه ۳ 🔸 لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ 🔹 هرگز بستگان و فرزندانتان روز قیامت سودی به حالتان نخواهند داشت؛ میان شما جدایی می‌افکند؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست.

مراسم عزاداری یادمان حضرت قاسم بن الحسن ع با عنوان "احلی من العسل" در مسجد مقدس جمکران .

📿 هر روز با قرآن 💠 سوره مبارکه الْحُجُرَات آیه ۱۰ 🔸 إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ 🔹 مؤمنان برادر یکدیگرند؛ پس دو برادر خود را صلح و آشتی دهید و تقوای الهی پیشه کنید، باشد که مشمول رحمت او شوید!

📿 هر روز با قرآن 💠 سوره مبارکه الْمُمْتَحِنَة آیه ۵ 🔸 رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ 🔹 پروردگارا! ما را مایه گمراهی کافران قرار مده، و ما را ببخش، ای پروردگار ما که تو عزیز و حکیمی!»

‏عکس از اکبر علی بابایی

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩 پویش سوگواره احلی من العسل 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 همراهان عزیز شبکه شاد؛ شما هم می‌توانید با تهیه و ارسال آثار خود به آی دی @ahlamenalasal8 در شبکه دانش آموزی شاد یکی از ۳۱۳ برگزیده این پویش باشید. 🔰 بخش های پویش سوگواره احلی من العسل 🏠🏴عکس هر خانه یک هیئت : با موضوع فضاسازی خانه و درب منزل با حال و هوای ایام محرم 🙋‍♂🎤مداحی نوغلامان : مداحی تصویری با موضوع حضرت قاسم علیه السلام یا سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی (حداکثر 3 دقیقه) 👨‍💻🎞ساخت نماهنگ : ساخت نماهنگ با استفاده از تصاویر آرشیوی هیئتهای مذهبی نوجوانان و نیز مراسم سوگواره احلی من العسل سالهای گذشته با زیر صدای سرودها و نوحه های مرتبط با حضرت قاسم علیه السلام یا سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی 💻🎙تدوین پادکست : تهیه و تدوین محتوای صوتی در قالب قرائت متن ادبی، شعر، دلنوشته، داستان و... در ارتباط با حضرت قاسم علیه السلام و سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی (حداکثر 3 دقیقه) 🖥🎴طراحی پوستر : با موضوع سوگواره احلی من العسل ( درج و استفاده از لوگوی سراسری سوگواره احلی من العسل الزامی است.) 🚩ستاد برگزاری هشتمین سوگواره سراسری احلی من العسل🚩 📲 https://shadlink.medu.ir/parvareshi1

معاونين محترم پرورشي و فرهنگي استان¬ها روساي محترم فرهنگي هنري،اردوها و فضاهاي پرورشي اعضاي ستاد فعاليت هاي تابستاني ،كارشناسان مسئولان ، كارشناسان ، مديران پايگاه¬هاي تابستاني و مربيان گرامي با سلام و تحيات با عرض تسليت ايام سوگواري سرور و سالار شهيدان آقا ابا عبدالله الحسين ( ع) و ياران با وفايشان ، خداوند قادر منّان را شاکریم که به ما نعمت قدردانی و تقدیر از عزیزانی که همواره با عزمی راسخ در پرتوی از صداقت و تبلوری از مشارکت و بارقه¬هایی از مسئولیت¬پذیری با رویکرد آفریدن فرداهایی بهتر و برتر جهت تربیت انسان¬های پاک نیت و توانمند در عرصه¬های مختلف آموزشی وتربيتي تلاش می¬کنند را ارزاني فرمود . درود خداوند بر شما که همیشه و درهمه شرايط بخصوص ايام خاص و بحراني كشور با محبت و اخلاص و با تلاش بی¬ نظیر و جهادگونه خود فداكاري و ايثار را به زيبايي به تصویر کشیديد.بر خود لازم می¬دانم از تلاش و کوشش شما همکاران ارجمند در برنامه ريزي و برگزاري فعاليت¬هاي تابستاني 99 صمیمانه تقدیر و تشکر نمایم.امید است در سایه عنایات خداوند متعال موفق و مؤید باشید . علي رمضاني مدير كل فرهنگي هنري، اردوها و فضاهاي پرورشي

🎥 پاسخ استاد پناهیان به سوال یک جوان چگونگی کنترل میل عظیم شهوت

السلام علیک یا ابا عبدالله...

داستان و روایت احتمالا نزدیک به واقعیت و نه کذایی واقعه عاشورا بر اساس محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک خواندنیست. ایشان در «گاهشماری ایرانی» آورده است واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی 21 مهر سال 59 هجري شمسی می شود. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ حرفهای مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز 21 مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر 3-+ دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج کرده ایم و روایات مقتل نگارها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم. 5:47 اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود 6 امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. 7:06 طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشده است. حدود 8 بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوانهای) کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود 9 روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی دانیم . تعداد کشتگان تیر اندازی. با تعداد کشتگان حمله اول 50 نفر ذکر شده است.) حدود 10 بعد از تیراندازی ،«یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین (ع) حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد 500 تیر انداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیر باران و آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر 23 اسب لشکریان امام(ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را 50 نفر و این شهر آشوب 38 نفر ذکر کرده است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و 8 تیر انداخت که 5 نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند زهیر و 10 نفر به آنها حمله کردند. حدود 11 بعد

از این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. ‌بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».  یک بار هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ اذان ظهر  حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند امام(ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متاثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر پسر امام حسین(ع) بود. البته الفتوح عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.»  حدود ساعت ۱۴  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود «اکنون دیگر پشتم شکست.»  حدود ساعت ۱۵   امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره اش علی اصغر را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد.  امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. بعد از شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته اند زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن (ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۱۶:۰۶ اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت «به خدا پس از من کس را نخواهید کشت که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد ...»  حدود ساعت ۱۷  بعد از شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است . سر امام را جدا می‌کنند و به خولی

می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر امام و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود.  ۱۸:۴۹ اذان مغرب   داستان روز غم انگیز عاشورا این‌طور تمام می‌شود که درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته ام!