بسم الله الرحمن الرحیم کفاره ی بیهوده؛ مى فرماید: کسانى که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد، و آن را به عنوان فِدْیَه (و کفاره اعمال زشت خویش) بپردازند هرگز از آنها پذیرفته نخواهد شد. روشن است، کفر، تمام اعمال نیک انسان را بر باد مى دهد و اگر تمام روى زمین پر از طلا باشد و در راه خدا انفاق کنند پذیرفته نخواهد شد و صد البته اگر چنین چیزى در قیامت در اختیار آنها باشد و بدهند پذیرفته نیست. بدیهى است: منظور از این تعبیر (تمام روى زمین پر از طلا باشد و انفاق کنند) این است که انفاق آنها هر قدر زیاد هم باشد، با وجود آلودگى روح و جان و دشمنى با حق، بى فایده است و گرنه معلوم است: اگر مجموع زمین پر از طلا گردد در آن موقع ارزش طلا با خاک یکسان خواهد بود. بنابراین، جمله بالا کنایه اى براى بیان وسعت دایره انفاق و بخشش است. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ (آل عمران/آیه 91) ترجمه: کسانى که کافر شدند و درحال کفر از دنیا رفتند، اگر صفحه زمین پر از طلا باشد، و آن را بعنوان فدیه (و کفّاره اعمال بد خویش) بپردازند، هرگز از هیچ یک آنها پذیرفته نخواهد شد. و براى آنان، مجازاتِ دردناکى است. و هیچ یاورى ندارند. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم به راه هایمان هدایتشان خواهیم کرد؛ آیه مورد بحث واقعیت مهمى را بیان مى کند، راه خدا گرچه مشکلات فراوان دارد، مشکل از نظر شناختِ حق، مشکل از نظر وسوسه هاى شیاطین جن و انس، مشکل از نظر مخالفت دشمنان سرسخت و بى رحم، و مشکل از نظر لغزش هاى احتمالى، اما یک حقیقت به شما در برابر این مشکلات، نیرو و اطمینان مى دهد و حمایت مى کند و آن این که: کسانى که در راه ما جهاد کنند ما آنها را به طرق خویش هدایت مى کنیم، و خداوند با نیکوکاران است.در این که منظور از: جهاد در اینجا چیست؟ و آیا جهاد با دشمن است، یا جهاد با نفس، یا جهاد در راه شناخت خدا از طرق علمى و استدلالى؟ مفسران احتمالات متعددى داده اند. و همچنین در مورد تعبیر فِینا که آیا منظور: در راه رضاى خدا است، یا در راه جهاد با نفس، یا در طریق عبادت، یا در طریق مبارزه با دشمن؟ ولى پیدا است که هم تعبیر به جهاد تعبیر وسیع و مطلقى است و هم تعبیر فِینا ، بنابراین، هرگونه جهاد و تلاشى را که در راه خدا و براى او و به منظور وصول به اهداف الهى صورت گیرد، شامل مى شود. وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (عنکبوت/آیه69) ترجمه: و آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راههاى خود، هدایتشان خواهیم کرد.و به یقین خداوند با نیکوکاران است. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم هر گونه محبتى را پاسخ گوئید؛ گرچه بعضى از مفسران معتقدند: پیوند و ارتباط این آیه با آیات قبل، از این نظر است که در آیات گذشته بحث هائى پیرامون جهاد بود و در این آیه دستور مى دهد که اگر دشمنان از درِ دوستى و صلح در آیند، شما نیز پاسخ مناسب دهید، ولى روشن است: این پیوند، مانع از آن نیست که یک حکم کلّى و عمومى در زمینه تمام تحیت ها و اظهار محبت هائى که از طرف افراد مختلف مى شود، بوده باشد. این آیه در آغاز مى فرماید: هنگامى که کسى به شما تحیت گوید پاسخ آن را به طرز بهتر بدهید و یا لااقل به طور مساوى پاسخ گوئید. تحیّت درلغت، از ماده حیات و به معنى دعا براى حیات دیگرى کردن است، خواه این دعا به صورت سَلامٌ عَلَیْک: خداوند تو را به سلامت دارد باشد و یا حَیّاکَ اللّهُ: خداوند تو را زنده بدارد و یا مانند آن. ولى معمولاً از این کلمه هر نوع اظهار محبتى را که افراد به وسیله سخن، با یکدیگر مى نمایند شامل مى شود که روشن ترین مصداق آن، همان موضوع سلام کردن است. گر چه از پاره اى از روایات، همچنین تفاسیر، استفاده مى شود: اظهار محبت هاى عملى نیز در مفهوم تحیّت داخل است. وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا (نساء/آیه86) ترجمه: هر گاه به شما تحیتى گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید. یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید. خداوند حساب همه چیز را دارد. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم حکومت مستضعفان؛ چه قدر این دو آیه، گویا و امیدبخش است; چرا که به صورت یک قانون کلى و در شکل فعل مضارع و مستمر بیان شده است، تا تصور نشود اختصاص به مستضعفان بنى اسرائیل و حکومت فرعونیان داشته، مى گوید: ما مى خواهیم چنین کنیم... یعنى فرعون مى خواست، بنى اسرائیل را تار و مار کند و قدرت و شوکتشان را درهم بشکند، اما ما مى خواستیم آنها قوى و پیروز شوند. او مى خواست حکومت، تا ابد در دست مستکبران باشد، اما ما اراده کرده بودیم، که حکومت را به مستضعفان بسپاریم! و سرانجام چنین شد. ضمناً تعبیر به مِنَّت به معنى بخشیدن مواهب و نعمت ها است، و این با منت زبانى ، که بازگو کردن نعمت، به قصد تحقیر طرف است و مسلماً کار مذمومى است، فرق بسیار دارد. مراد از مستضعفان در اين آيه، با توجّه به مجهول بودن فعل «استضعفوا»، كسانى هستند كه خود در اين امر نقش نداشته و استكبار آنها را به استضعاف كشيده باشد.در این دو آیه خداوند، پرده از روى اراده و مشیت خود در مورد مستضعفان برداشته، و پنج امر را در این زمینه بیان مى کند، که با هم پیوند و ارتباط نزدیک دارند.نخست این که، ما مى خواهیم آنها را مشمول نعمت هاى خود کنیم (وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ...). دیگر این که، ما مى خواهیم آنها را پیشوایان نمائیم (نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً). سوم این که، ما مى خواهیم آنها را وارثانِ حکومتِ جباران قرار دهیم (وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ).چهارم این که، ما حکومت قوى و پا بر جا به آنها مى دهیم (وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ). و بالاخره پنجم این که، آنچه را دشمنانشان از آن بیم داشتند، و تمام نیروهاى خود را بر ضد آن بسیج کرده بودند، به آنها نشان دهیم (وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ). وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ *وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ (قصص/آیات 5-6) ترجمه: ما اراده کرده ایم تا بر مستضعفان زمین نعمت بخشیم و آنان را پیشوایان و وارثان روى زمین قرار دهیم.*و حکومتشان را در زمین استوار سازیم. و به فرعون و هامان و لشکریانشان، آنچه را از سوى آنها [= بنى اسرائیل ] بیم داشتند نشان دهیم. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. کشیش فرانسوی: به زودی تمام اروپا مسلمان می شوند .... https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 میلاد با سعادت حضرت زهرا و روز مادر مبارک باد🌸 اسوه فداکاری و ایثار؛ امروز روز مادر است و مادر جلوه کامل ایثار در زندگی است. ایثار یعنی از خود گذشتن برای دیگری و مادر برای فرزندانش از تمام خواسته ها و راحتی خود می گذرد. حتی از ابتدایی ترین ملزومات راحتی و رفاهش مانند خواب. در قرآن آیاتی داریم که آن هم جلوه زیبایی از ایثار را تصویر می کند. خانواده ای که سه روز متوالی غذای افطار خود را به یتیم و مسکین و اسیر دادند و خودشان با گرسنگی سر کردند. در عین اینکه آن غذاها را می خواستند و به آن نیاز داشتند، آن را به دیگران انفاق کردند. بله چنین کاری از هر خانواده ای بر نمی آید. مگر خانواده ای که زهرا، مادر آن خانواده باشد. سخن از اهل بیت پیامبر است و ایثار بزرگی که کردند که خداوند در قرآن از آن یاد نمود و سپس به همین مناسبت در آیات متوالی از بهشت و نعمت هایش برای چنین افرادی سخن گفت. بهشت و نعمت هایش برای زهرا و خانواده اش نباشد، برای که باشد؟ و َيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا و َيَتِيمًا وَ أَسِيرًا (انسان / آیه 8) ترجمه: و غذاي (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير ميدهند. 

بسم الله الرحمن الرحیم مضطرى که دعاى او به اجابت مى رسد؛ گرچه خداوند دعاى همه را ـ هر گاه شرائطش جمع باشد ـ اجابت مى کند ولى در این آیه مخصوصاً روى عنوان مضطر تکیه شده است، به این دلیل که یکى از شرائط اجابت دعا آن است که: انسان چشم از عالم اسباب به کلى برگیرد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلى را به دست او ببیند، و این درک و دید، در حال اضطرار دست مى دهد.آرى، در آن هنگام که تمام درهاى عالم اسباب به روى انسان بسته مى شود،کارد به استخوانش مى رسد، و از هر نظر درمانده و مضطر مى گردد، تنها کسى که مى تواند قفل مشکلات را بگشاید، بن بست ها را بر طرف سازد، نور امید در دل ها بپاشد، و درهاى رحمت به روى انسان هاى درمانده باز کند، ذات پاک او است و نه غیر او. سپس مى افزاید:نه تنها مشکلات و ناراحتى ها را بر طرف مى سازد، که شما را خلفاى زمین قرار مى دهد.منظور از خلفاء الارض ممکن است ساکنان زمین و صاحبان آن باشد; چرا که خدا با آن همه نعمت و اسباب رفاه و آسایش و آرامش که در زمین قرار داده انسان را حکمران این کره خاکى ساخته، و او را براى سلطه بر آن آماده کرده است. مخصوصاً هنگامى که انسان در اضطرار فرو مى رود، و به درگاه خدا رو مى آورد و او به لطفش بلاها و موانع را بر طرف مى سازد، پایه هاى این خلافت مستحکمتر مى شود (و از اینجا رابطه میان این دو بخش از آیه روشن مى گردد). أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (نمل/آیه62) ترجمه: یا کسى که (دعاى) مضطر را هنگامى که او را بخواند اجابت مى کند و ناراحتى (او) را برطرف مى سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى دهد. آیا معبودى با خداست؟! کمتر متذکّر مى شوید. https://eitaa.com/quranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم وجود نور توحید در فطرت و عمق روح آدمى؛مى فرماید: هنگامى که به انسان زیانى مى رسد، و دستش از همه جا کوتاه مى شود، دست به سوى ما دراز مى کند، و ما را در همه حال، در حالى که به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده است مى خواند. آرى، خاصیت مشکلات و حوادث دردناک، کنار رفتن حجاب ها از روى فطرت پاک آدمى است، در کوره حوادث، تمام قشرهاى سیاهى که روى این فطرت را پوشانده است مى سوزد، و از میان مى رود، و براى مدتى ـ هر چند کوتاه ـ درخشش این نور توحیدى آشکار مى گردد.سپس مى فرماید: اما این افراد، چنان کم ظرفیت و بى خردند که: به مجرد این که بلا و ناراحتى آنها را بر طرف مى سازیم، آن چنان در غفلت فرو مى روند که، گویا هرگز از ما تقاضائى نداشتند و ما نیز به آنها کمکى نکردیم. وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (یونس/آیه12) ترجمه: هنگامى که به انسان زیان (و ناراحتى) رسد، ما را (در هر حال:) در حالى که به پهلو خوابیده، یانشسته، یا ایستاده است، (براى حل مشکل خود) مى خواند. امّا هنگامى که زیان را از او برطرف ساختیم، چنان مى رود که گویى هرگز ما را براى برطرف کردن زیانى که به او رسیده بود، نخوانده است. این گونه براى اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتى این عمل را درک نمى کنند). 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. نجات یافتن یک خانم آمریکایی که وسط آتش سوزی کالیفرنیا خدا را با گریه صدا می زند. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم همه وارد جهنم مى شوند؟! آیات زیر بسیار تکان دهنده است، نخست، به مطلبى که شاید شنیدنش براى غالب مردم شگفت انگیز باشد اشاره کرده مى گوید: همه شما بدون استثنا وارد جهنم مى شوید. این امرى است حتمى و فرمانى است قطعى از پروردگارتان. سپس آنها که تقوا پیشه کردند را از آن نجات مى دهیم، و ظالمان و ستمگران را در حالى که از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها مى کنیم. وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا*ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا. (مریم آیات 71،-72) ترجمه: و همه شما(بدون استثنا) واردجهنم مى شوید. این امر، نزد پروردگارت، حتمى وپایان یافته است.*سپس کسانى را که تقوا پیشه کردند (از آن) رهایى مى بخشیم. و ستمکاران را- در حالى که به زانو درآمده اند ـ در آن رها مى سازیم. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم وعده خداوند به موسی؛ این آیه یکی از آیاتی است که به سخن گفتن خداوند با موسی در کوه طور و به هنگام دریافت ابلاغ رسالت می پردازد. موسی به خداوند گفت که یکی از فرعونیان را کشته است و نگران است به محض ورود به مصر او را بکشند و نتواند دعوتش را انجام دهد. در واقع موفقیت موسی در رسالت با شرایطی که داشت، دور از ذهن بود. اما خداوند قاطعانه به او وعده می دهد که دست فرعونیان به او و برادرش نمی رسد. هم چنین می فرماید که شما بر فرعونیان پیروز خواهید شد. البته که این وعده الهی با وجود دور از ذهن بودن محقق شد، اما فراموش نشود که تحقق آن زمان بسیاری برد. سال های سال، موسی و پیروانش مبارزه کردند و به گواهی قرآن سختی و دشواری زیادی تحمل کردند. موسی منجی موعود بنی اسرائیل بود. منجی موعود مسلمانان هم ولی عصر عجل الله فرجه هستند. پیروزی ایشان هم با توجه به شوکت و قدرت ظاهری مستکبران بسیار دور از ذهن است. اما وعده قطعی پیروزی خداوند محقق خواهد شد، حتی اگر سال های سال، تحقق آن به طول بینجامد و پیروانشان سختی ها و امتحانات دشواری را تحمل کنند. انشاءالله که نزدیک باشد. قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَ نَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِآيَاتِنَا أَنْتُمَا وَ مَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ (قصص / آیه 35) ترجمه: فرمود: بازوان تو را بوسيله برادرت محكم مي كنيم و براي شما سلطه و برتري قرار مي دهيم و به بركت آيات ما بر شما دست نمي يابند، شما و پيروانتان پيروزيد. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم گنهکاران از سیمایشان شناخته مى شوند! در سوره الرحمن خداوند گوشه ای از احوال جهنمیان را مطرح می کند.میفرماید:مجرمان با قیافه هایشان شناخته می شوند.سپس مى افزاید:آنگاه آنها را با موهاى پیش سر، و پاهایشان مى گیرند، و به دوزخ مى افکنند!نَواصى جمع ناصیه چنان که راغب درمفردات مى گوید:در اصل به معنى موهاى پیش سر و أَخَذَ بِهِ ناصِیَهُ به معنى گرفتن موى پیش سر است، و گاه کنایه از غلبه کامل بر چیزى مى آید. أَقْدام جمع قدم به معنى پاها است.گرفتن مجرمان با موى پیش سر، و پاها، ممکن است به معنى حقیقى آن باشد که، مأموران عذاب این دو را مى گیرند و آنها را از زمین برداشته، با نهایت ذلت به دوزخ مى افکنند، و یا کنایه از نهایت ضعف و ناتوانى آنها در چنگال مأموران عذاب الهى است که، این گروه را با خوارى تمام به دوزخ مى برند، و چه صحنه دردناک و وحشتناکى است آن صحنه؟باز در توصیف جهنم و عذابهاى دردناک آن مى افزاید:مجرمان در میان دوزخ و آب سوزان در رفت و آمدند(یَطُوفُونَ بَیْنَها وَ بَیْنَ حَمِیم آن). آن و آنى در اینجا به معنى آبى است که در نهایت حرارت و سوزندگى باشد ، و در اصل از ماده اِنا (بر وزن رضا) به معنى وقت گرفته شده; زیرا آب سوزان به وقت و مرحله نهائى خود رسیده است.به این ترتیب، آنها از یکسو، در میان شعله هاى سوزان جهنم مى سوزند، و تشنه مى شوند، و تمناى آب مى کنند، و از سوى دیگر، آب جوشان به آنها مى دهند، (یا بر آنها مى ریزند) و این مجازاتى است دردناک. يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي والاقدام ( الرحمن/41) ترجمه: مجرمان از چهره هایشان شناخته مى شوند. و موهاى پیش سر، و پاهایشان را مى گیرند (و به دوزخ مى افکنند). هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (الرحمن/43) ترجمه: این همان دوزخى است که مجرمان آن را انکار مى کردند. يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (الرحمن/44) ترجمه: اکنون در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم سرنوشت پاکان و نیکان؛ مى گوید:سراى پرهیزکاران باغهاى جاویدان بهشت است که همگى واردآن مى شوند.نهرهاى جارى از پاى درختان آنها مى گذرد.تنها مسأله باغ و درخت، مطرح نیست، بلکه،هرچه بخواهند در آنجا هست آیاتعبیرى از این وسیعتر، و مفهومى از این جامعتر، درباره نعمتهاى بهشتى پیدا مى شود؟ حتى این تعبیر از تعبیرى که در آیه ۷۱ سوره زخرف آمده است وسیعتر به نظر مى رسد آنجا که مى گوید: وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ الأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الأَعْیُنُ: در بهشت هر آنچه دلها بخواهد و چشم ها از آن لذت برد وجود دارد آنجا سخن از خواست دلها است و اینجا سخن از خواست مطلق (یَشاؤُنَ). و در پایان آیه مى فرماید: خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش مى دهد یعنى شایسته پرهیزگاران این است که خداوند هر گونه نعمت را در اختیارشان بگذارد. درایه بعد مى خوانیم که پرهیزکاران کسانى هستند که:فرشتگان قبض ارواح، روح آنان را مى گیرند در حالى که پاک و پاکیزه اند.پاکیزه از آلودگى شرک پاکیزه از ظلم و استکبار و هر گونه گناه.دراینجا فرشتگان به آنها مى گویند: سلام بر شما باد.سلامى که نشانه امنیت، سلامت و آرامش کامل است.سپس مى گویند:وارد بهشت شوید به خاطر اعمالى که انجام مى دادید. جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل ایات 31-32) ترجمه: باغهاى جاویدان بهشتى که همگى وارد آن مى شوند. نهرها از پاى درختانش جارى است. هر چه بخواهند در آن جا براى آنها فراهم است. خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش مى دهد.* همان کسانى که فرشتگان (مرگ) جانشان را مى گیرند در حالى که پاک و پاکیزه اند. به آنها مى گویند: «سلام بر شما! به پاداش آنچه انجام مى دادید، وارد بهشت شوید.» 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید

بسم الله الرحمن الرحیم خدایا، مردم قرآن را ترک کردند! از آنجا که در آیات گذشته، انواع بهانه جوئى هاى مشرکان لجوج و افراد بى ایمان مطرح شده بود، نخستین آیه مورد بحث، ناراحتى و شکایت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در پیشگاه خدا را از کیفیت برخورد این گروه، با قرآن بازگو مى کند، مى گوید:پیامبر به پیشگاه خدا عرضه داشت: پروردگارا! این قوم من، قرآن را ترک گفتند و از آن دورى جستند.این سخن و این شکایت پیامبر، امروز نیز همچنان ادامه دارد، که از گروه عظیمى از مسلمانان به پیشگاه خدا شکایت مى برد که: این قرآن را به دست فراموشى سپردند، قرآنى که رمز حیات است و وسیله نجات، قرآنى که عامل پیروزى و حرکت و ترقى است، قرآنى که مملوّ از برنامه هاى زندگى مى باشد.این قرآن را رها ساختند وحتى براى قوانین مدنى و جزائیشان دست گدائى به سوى دیگران دراز کردند! هم اکنون، اگر به وضع بسیارى از کشورهاى اسلامى، مخصوصاً آنها که زیر سلطه فرهنگى شرق و غرب زندگى مى کنند، نظر بیفکنیم، مى بینیم: قرآن در میان آنها به صورت یک کتاب تشریفاتى درآمده است، تنها الفاظش را با صداى جالب از دستگاه هاى فرستنده پخش مى کنند، و جاى آن در کاشى کارى هاى مساجد به عنوان هنر معمارى است، براى افتتاح خانه نو، یا حفظ مسافر، شفاى بیماران، و حداکثر براى تلاوت، به عنوان ثواب از آن استفاده مى کنند.حتى گاه که با قرآن استدلال مى نمایند، هدفشان اثبات پیش داورى هاى خود به کمک آیات با استفاده از روش انحرافى تفسیر به رأى است. آیه بعد، براى دلدارى پیامبر گرامى اسلام؛ فقط تو نیستى که با عداوت سرسختانه این گروه، روبرو شده اى، همه پیامبران در چنین شرائطى قرار داشتند که، گروهى از مجرمان به مخالفت آنها برمى خاستند و کمر دشمنى آنان را مى بستند. ولى بدان! تو تنها و بدون یاور نیستى همین بس که خدا هادى و راهنما، و یار و یاور تو است. وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا*وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا (فرقان آیات 30-31) ترجمه: و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را متروک ساختند».* (آرى،) این گونه براى هر پیامبرى دشمنى از مجرمان قرار دادیم. امّا همین بس که پروردگارت هادى و یاور (تو) باشد. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم گفتگوی گمراه و گمراه کننده! ؛ یکی از حقایق جالبی که در قرآن بارها به آن اشاره می شود، مجادله میان جهنمیان است. مجادله میان کسانی که گمراه شدند با کسانی که آن ها را عامل گمراهی خود می دانند. مثلا در اینجا سخن از مجادله میان معبودهای دروغین و پیروانشان هست. این معبودهای دروغین می توانند شیاطین جنی باشند یا افرادی مانند فرعون. چیزی که مسلم است آن ها مسئولیت گمراهی پیروانشان را نمی پذیرند و خداوند هم به درستی هر دو گروه را مسئول می داند و عذاب می کند. قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ * قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (صافات/آیات 28 و 29) ترجمه: گروهي مي گويند: (شما رهبران گمراه ما) از طريق خيرخواهي و نيكي وارد شديد (اما جز مكر و فريب چيزي در كارتان نبود) (آنها در جواب) مي گويند: شما خودتان اهل ايمان نبوديد (تقصير ما چيست)؟ 

بسم الله الرحمن الرحیم تبدیل سیئات به حسنات؛ خیلی جالب است که انسان ببیند به ازای هر گناهی که کرده است، برایش ثواب و حسنه ای نوشته شده است! این پاداش بزرگی است که خداوند به توبه کنندگان حقیقی می دهد. توبه کنندگانی که با انجام عمل صالح در صدد جبران گناهشان بر می خیزند. البته درباره ماهیت و چگونگی این تبدیل سخن میان مفسران زیاد است. اما اصل وجود آن از امیدبخش ترین مظاهر رحمت الهی است. إِلَّا مَنْ تَابَ وَ آمَنَ و َعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ و َكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (فرقان / آیه 70) ترجمه: مگر كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد كه خداوند گناهان اين گروه را به حسنات تبديل مي كند. و خداوند آمرزنده و مهربان است.

بسم الله الرحمن الرحیم تقلید کورکورانه، سرچشمه انحراف جوامع؛ خداوند در قرآن نحوه دعوت پیامبرانش و حتی چالش های آن ها با انسان ها سخن گفته است. مثلا درباره سخنان حضرت ابراهیم علیه السلام با قوم بت پرستش، فرموده که ابراهیم با چند سوال کوتاه و منطقی آن ها را به چالش کشید و پرسید، آیا بت ها شما را می بینند و یا سخنتان را می شنوند؟ اصلا نفع و ضرری می رسانند؟ پاسخ مردم نشانه منشا انحراف و عمق جهالتشان بود. اين مسائل مطرح نيست ، مهم آن است كه ما نياكان خود را يافتيم كه چنين مى كنند! ايـن پـاسـخ كـه بيانگر تقليد كوركورانه آنها از نياكان جاهل و نادانشان بود تنها پاسخى بود كه مى توانستند به گفته ابراهيم (عليه السلام ) بـدهـنـد، پاسخى كه دليل بطلانش در آن نهفته است و هيچ عاقلى به خود اجازه نمى دهد چشم و گوش بسته به دنبال ديگران بيفتد، به خصوص اينكه معمولا تجربيات آيندگان از گذشتگان بيشتر است ، و دليلى بر تقليد كوركورانه از آنان وجود ندارد. جالب است امروز هم اگر درست بنگریم هم در جوامع غربی و هم در جامعه خود ما سنت هایی وجود دارد که با وجود مضر بودن آن ها، به صرف تقلید کورکورانه از نیاکان هنوز به آن ها عمل می شود. قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ (شعراء / آیه 74) ترجمه: گفتند: فقط ما نياكان خود را يافتيم كه چنين مي كنند.

بسم الله الرحمن الرحیم همه چیز(اسمانها و زمین و هرآنچه میان آن دو هستند )بحق آفریده شده؛ هم نظام حاکم بر آنهاحق است و حساب شده، و هم هدف آفرینش آنها حق است، و به همین دلیل این نظم شگرف و آفرینش دقیق و منظم، دلیل روشنى است بر آفریدگار دانا و توانائى که او هم حق است، بلکه حقیقت حق اوست، و هر حقى تا آنجا حق است که با وجود بى پایانش هماهنگ است، و هر چه جز او است و با او پیوندى ندارد، باطل و بیهوده است. این، در مورد توحید، سپس در رابطه با معاد مى گوید: ساعت موعود سرانجام به طور مسلّم خواهد آمد.و اگر دیر آید، عاقبت بیاید. بعید نیست: جمله اول، به منزله دلیلى بر جمله دوم بوده باشد; چرا که حق بودن این جهان پهناور، در صورتى خواهد بود که، تنها براى این چند روز زندگى مملوّ از ناراحتیها آفریده نشده باشد، بلکه هدفى عالى تر که بتواند این آفرینش بزرگ را توجیه کند، در نظر باشد. بنابراین، حق بودن آفرینش آسمان و زمین و عالم هستى، خود دلیلى است بر این که: رستاخیزى در پیش خواهیم داشت و گرنه آفرینش، بیهوده بود. وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ...... (حجر/85) ترجمه: ما آسمانهاو زمین و آنچه رامیان آن دو است، جز بحق نیافریدیم. و قیامت به یقین فرا خواهد رسید (و جزاى هر کس به او مى رسد)...... 🎥دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم هیچ چیز بر خدا مخفى نمى ماند؛ چگونه ممکن است چیزى بر او مخفى بماند در حالى که او در همه جا حاضر و ناظر است و به حکم این که وجودش از هر نظر بى پایان و نامحدود است جائى از او خالى نیست و به ما از خود ما نزدیک تر است؟ بنابراین، در عین این که محل و مکانى ندارد به همه چیز احاطه دارد، این احاطه و حضور او نسبت به همه چیز و در همه جا به معنى علم و آگاهى او بر همه چیز است آن هم علم حضورى ، نه علم حصولى. إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (آل عمران/5) ترجمه: هیچ چیز، نه در آسمان و نه در زمین، بر خدا مخفى نمى ماند.(بنابراین، تدبیر آنها بر او مشکل نیست.) 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید.

بسم الله الرحمن الرحیم خداوند مالک همه چیز است؛در این آیه اشاره به مالکیت مطلقه پروردگار و احاطه او به همه اشیاء کرده، مى فرماید:آنچه در آسمان ها و زمین است ملک خدا است; زیرا خداوند به همه چیز احاطه دارد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا (نساء/126) ترجمه: آنچه در آسمانها و زمین است، از آن خداست.و خداوند به هر چیزى احاطه دارد. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. https://eitaa.com/qooranaramesh