بسم الله الرحمن الرحیم مضطرى که دعاى او به اجابت مى رسد؛ گرچه خداوند دعاى همه را ـ هر گاه شرائطش جمع باشد ـ اجابت مى کند ولى در این آیه مخصوصاً روى عنوان مضطر تکیه شده است، به این دلیل که یکى از شرائط اجابت دعا آن است که: انسان چشم از عالم اسباب به کلى برگیرد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلى را به دست او ببیند، و این درک و دید، در حال اضطرار دست مى دهد.آرى، در آن هنگام که تمام درهاى عالم اسباب به روى انسان بسته مى شود،کارد به استخوانش مى رسد، و از هر نظر درمانده و مضطر مى گردد، تنها کسى که مى تواند قفل مشکلات را بگشاید، بن بست ها را بر طرف سازد، نور امید در دل ها بپاشد، و درهاى رحمت به روى انسان هاى درمانده باز کند، ذات پاک او است و نه غیر او. سپس مى افزاید:نه تنها مشکلات و ناراحتى ها را بر طرف مى سازد، که شما را خلفاى زمین قرار مى دهد.منظور از خلفاء الارض ممکن است ساکنان زمین و صاحبان آن باشد; چرا که خدا با آن همه نعمت و اسباب رفاه و آسایش و آرامش که در زمین قرار داده انسان را حکمران این کره خاکى ساخته، و او را براى سلطه بر آن آماده کرده است. مخصوصاً هنگامى که انسان در اضطرار فرو مى رود، و به درگاه خدا رو مى آورد و او به لطفش بلاها و موانع را بر طرف مى سازد، پایه هاى این خلافت مستحکمتر مى شود (و از اینجا رابطه میان این دو بخش از آیه روشن مى گردد). أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (نمل/آیه62) ترجمه: یا کسى که (دعاى) مضطر را هنگامى که او را بخواند اجابت مى کند و ناراحتى (او) را برطرف مى سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى دهد. آیا معبودى با خداست؟! کمتر متذکّر مى شوید. https://eitaa.com/quranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم وجود نور توحید در فطرت و عمق روح آدمى؛مى فرماید: هنگامى که به انسان زیانى مى رسد، و دستش از همه جا کوتاه مى شود، دست به سوى ما دراز مى کند، و ما را در همه حال، در حالى که به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده است مى خواند. آرى، خاصیت مشکلات و حوادث دردناک، کنار رفتن حجاب ها از روى فطرت پاک آدمى است، در کوره حوادث، تمام قشرهاى سیاهى که روى این فطرت را پوشانده است مى سوزد، و از میان مى رود، و براى مدتى ـ هر چند کوتاه ـ درخشش این نور توحیدى آشکار مى گردد.سپس مى فرماید: اما این افراد، چنان کم ظرفیت و بى خردند که: به مجرد این که بلا و ناراحتى آنها را بر طرف مى سازیم، آن چنان در غفلت فرو مى روند که، گویا هرگز از ما تقاضائى نداشتند و ما نیز به آنها کمکى نکردیم. وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (یونس/آیه12) ترجمه: هنگامى که به انسان زیان (و ناراحتى) رسد، ما را (در هر حال:) در حالى که به پهلو خوابیده، یانشسته، یا ایستاده است، (براى حل مشکل خود) مى خواند. امّا هنگامى که زیان را از او برطرف ساختیم، چنان مى رود که گویى هرگز ما را براى برطرف کردن زیانى که به او رسیده بود، نخوانده است. این گونه براى اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتى این عمل را درک نمى کنند). 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. نجات یافتن یک خانم آمریکایی که وسط آتش سوزی کالیفرنیا خدا را با گریه صدا می زند. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم همه وارد جهنم مى شوند؟! آیات زیر بسیار تکان دهنده است، نخست، به مطلبى که شاید شنیدنش براى غالب مردم شگفت انگیز باشد اشاره کرده مى گوید: همه شما بدون استثنا وارد جهنم مى شوید. این امرى است حتمى و فرمانى است قطعى از پروردگارتان. سپس آنها که تقوا پیشه کردند را از آن نجات مى دهیم، و ظالمان و ستمگران را در حالى که از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها مى کنیم. وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا*ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا. (مریم آیات 71،-72) ترجمه: و همه شما(بدون استثنا) واردجهنم مى شوید. این امر، نزد پروردگارت، حتمى وپایان یافته است.*سپس کسانى را که تقوا پیشه کردند (از آن) رهایى مى بخشیم. و ستمکاران را- در حالى که به زانو درآمده اند ـ در آن رها مى سازیم. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم وعده خداوند به موسی؛ این آیه یکی از آیاتی است که به سخن گفتن خداوند با موسی در کوه طور و به هنگام دریافت ابلاغ رسالت می پردازد. موسی به خداوند گفت که یکی از فرعونیان را کشته است و نگران است به محض ورود به مصر او را بکشند و نتواند دعوتش را انجام دهد. در واقع موفقیت موسی در رسالت با شرایطی که داشت، دور از ذهن بود. اما خداوند قاطعانه به او وعده می دهد که دست فرعونیان به او و برادرش نمی رسد. هم چنین می فرماید که شما بر فرعونیان پیروز خواهید شد. البته که این وعده الهی با وجود دور از ذهن بودن محقق شد، اما فراموش نشود که تحقق آن زمان بسیاری برد. سال های سال، موسی و پیروانش مبارزه کردند و به گواهی قرآن سختی و دشواری زیادی تحمل کردند. موسی منجی موعود بنی اسرائیل بود. منجی موعود مسلمانان هم ولی عصر عجل الله فرجه هستند. پیروزی ایشان هم با توجه به شوکت و قدرت ظاهری مستکبران بسیار دور از ذهن است. اما وعده قطعی پیروزی خداوند محقق خواهد شد، حتی اگر سال های سال، تحقق آن به طول بینجامد و پیروانشان سختی ها و امتحانات دشواری را تحمل کنند. انشاءالله که نزدیک باشد. قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَ نَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِآيَاتِنَا أَنْتُمَا وَ مَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ (قصص / آیه 35) ترجمه: فرمود: بازوان تو را بوسيله برادرت محكم مي كنيم و براي شما سلطه و برتري قرار مي دهيم و به بركت آيات ما بر شما دست نمي يابند، شما و پيروانتان پيروزيد. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم گنهکاران از سیمایشان شناخته مى شوند! در سوره الرحمن خداوند گوشه ای از احوال جهنمیان را مطرح می کند.میفرماید:مجرمان با قیافه هایشان شناخته می شوند.سپس مى افزاید:آنگاه آنها را با موهاى پیش سر، و پاهایشان مى گیرند، و به دوزخ مى افکنند!نَواصى جمع ناصیه چنان که راغب درمفردات مى گوید:در اصل به معنى موهاى پیش سر و أَخَذَ بِهِ ناصِیَهُ به معنى گرفتن موى پیش سر است، و گاه کنایه از غلبه کامل بر چیزى مى آید. أَقْدام جمع قدم به معنى پاها است.گرفتن مجرمان با موى پیش سر، و پاها، ممکن است به معنى حقیقى آن باشد که، مأموران عذاب این دو را مى گیرند و آنها را از زمین برداشته، با نهایت ذلت به دوزخ مى افکنند، و یا کنایه از نهایت ضعف و ناتوانى آنها در چنگال مأموران عذاب الهى است که، این گروه را با خوارى تمام به دوزخ مى برند، و چه صحنه دردناک و وحشتناکى است آن صحنه؟باز در توصیف جهنم و عذابهاى دردناک آن مى افزاید:مجرمان در میان دوزخ و آب سوزان در رفت و آمدند(یَطُوفُونَ بَیْنَها وَ بَیْنَ حَمِیم آن). آن و آنى در اینجا به معنى آبى است که در نهایت حرارت و سوزندگى باشد ، و در اصل از ماده اِنا (بر وزن رضا) به معنى وقت گرفته شده; زیرا آب سوزان به وقت و مرحله نهائى خود رسیده است.به این ترتیب، آنها از یکسو، در میان شعله هاى سوزان جهنم مى سوزند، و تشنه مى شوند، و تمناى آب مى کنند، و از سوى دیگر، آب جوشان به آنها مى دهند، (یا بر آنها مى ریزند) و این مجازاتى است دردناک. يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي والاقدام ( الرحمن/41) ترجمه: مجرمان از چهره هایشان شناخته مى شوند. و موهاى پیش سر، و پاهایشان را مى گیرند (و به دوزخ مى افکنند). هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (الرحمن/43) ترجمه: این همان دوزخى است که مجرمان آن را انکار مى کردند. يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (الرحمن/44) ترجمه: اکنون در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم سرنوشت پاکان و نیکان؛ مى گوید:سراى پرهیزکاران باغهاى جاویدان بهشت است که همگى واردآن مى شوند.نهرهاى جارى از پاى درختان آنها مى گذرد.تنها مسأله باغ و درخت، مطرح نیست، بلکه،هرچه بخواهند در آنجا هست آیاتعبیرى از این وسیعتر، و مفهومى از این جامعتر، درباره نعمتهاى بهشتى پیدا مى شود؟ حتى این تعبیر از تعبیرى که در آیه ۷۱ سوره زخرف آمده است وسیعتر به نظر مى رسد آنجا که مى گوید: وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ الأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الأَعْیُنُ: در بهشت هر آنچه دلها بخواهد و چشم ها از آن لذت برد وجود دارد آنجا سخن از خواست دلها است و اینجا سخن از خواست مطلق (یَشاؤُنَ). و در پایان آیه مى فرماید: خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش مى دهد یعنى شایسته پرهیزگاران این است که خداوند هر گونه نعمت را در اختیارشان بگذارد. درایه بعد مى خوانیم که پرهیزکاران کسانى هستند که:فرشتگان قبض ارواح، روح آنان را مى گیرند در حالى که پاک و پاکیزه اند.پاکیزه از آلودگى شرک پاکیزه از ظلم و استکبار و هر گونه گناه.دراینجا فرشتگان به آنها مى گویند: سلام بر شما باد.سلامى که نشانه امنیت، سلامت و آرامش کامل است.سپس مى گویند:وارد بهشت شوید به خاطر اعمالى که انجام مى دادید. جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل ایات 31-32) ترجمه: باغهاى جاویدان بهشتى که همگى وارد آن مى شوند. نهرها از پاى درختانش جارى است. هر چه بخواهند در آن جا براى آنها فراهم است. خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش مى دهد.* همان کسانى که فرشتگان (مرگ) جانشان را مى گیرند در حالى که پاک و پاکیزه اند. به آنها مى گویند: «سلام بر شما! به پاداش آنچه انجام مى دادید، وارد بهشت شوید.» 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید

بسم الله الرحمن الرحیم خدایا، مردم قرآن را ترک کردند! از آنجا که در آیات گذشته، انواع بهانه جوئى هاى مشرکان لجوج و افراد بى ایمان مطرح شده بود، نخستین آیه مورد بحث، ناراحتى و شکایت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در پیشگاه خدا را از کیفیت برخورد این گروه، با قرآن بازگو مى کند، مى گوید:پیامبر به پیشگاه خدا عرضه داشت: پروردگارا! این قوم من، قرآن را ترک گفتند و از آن دورى جستند.این سخن و این شکایت پیامبر، امروز نیز همچنان ادامه دارد، که از گروه عظیمى از مسلمانان به پیشگاه خدا شکایت مى برد که: این قرآن را به دست فراموشى سپردند، قرآنى که رمز حیات است و وسیله نجات، قرآنى که عامل پیروزى و حرکت و ترقى است، قرآنى که مملوّ از برنامه هاى زندگى مى باشد.این قرآن را رها ساختند وحتى براى قوانین مدنى و جزائیشان دست گدائى به سوى دیگران دراز کردند! هم اکنون، اگر به وضع بسیارى از کشورهاى اسلامى، مخصوصاً آنها که زیر سلطه فرهنگى شرق و غرب زندگى مى کنند، نظر بیفکنیم، مى بینیم: قرآن در میان آنها به صورت یک کتاب تشریفاتى درآمده است، تنها الفاظش را با صداى جالب از دستگاه هاى فرستنده پخش مى کنند، و جاى آن در کاشى کارى هاى مساجد به عنوان هنر معمارى است، براى افتتاح خانه نو، یا حفظ مسافر، شفاى بیماران، و حداکثر براى تلاوت، به عنوان ثواب از آن استفاده مى کنند.حتى گاه که با قرآن استدلال مى نمایند، هدفشان اثبات پیش داورى هاى خود به کمک آیات با استفاده از روش انحرافى تفسیر به رأى است. آیه بعد، براى دلدارى پیامبر گرامى اسلام؛ فقط تو نیستى که با عداوت سرسختانه این گروه، روبرو شده اى، همه پیامبران در چنین شرائطى قرار داشتند که، گروهى از مجرمان به مخالفت آنها برمى خاستند و کمر دشمنى آنان را مى بستند. ولى بدان! تو تنها و بدون یاور نیستى همین بس که خدا هادى و راهنما، و یار و یاور تو است. وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا*وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا (فرقان آیات 30-31) ترجمه: و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را متروک ساختند».* (آرى،) این گونه براى هر پیامبرى دشمنى از مجرمان قرار دادیم. امّا همین بس که پروردگارت هادى و یاور (تو) باشد. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم گفتگوی گمراه و گمراه کننده! ؛ یکی از حقایق جالبی که در قرآن بارها به آن اشاره می شود، مجادله میان جهنمیان است. مجادله میان کسانی که گمراه شدند با کسانی که آن ها را عامل گمراهی خود می دانند. مثلا در اینجا سخن از مجادله میان معبودهای دروغین و پیروانشان هست. این معبودهای دروغین می توانند شیاطین جنی باشند یا افرادی مانند فرعون. چیزی که مسلم است آن ها مسئولیت گمراهی پیروانشان را نمی پذیرند و خداوند هم به درستی هر دو گروه را مسئول می داند و عذاب می کند. قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ * قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (صافات/آیات 28 و 29) ترجمه: گروهي مي گويند: (شما رهبران گمراه ما) از طريق خيرخواهي و نيكي وارد شديد (اما جز مكر و فريب چيزي در كارتان نبود) (آنها در جواب) مي گويند: شما خودتان اهل ايمان نبوديد (تقصير ما چيست)؟ 

بسم الله الرحمن الرحیم تبدیل سیئات به حسنات؛ خیلی جالب است که انسان ببیند به ازای هر گناهی که کرده است، برایش ثواب و حسنه ای نوشته شده است! این پاداش بزرگی است که خداوند به توبه کنندگان حقیقی می دهد. توبه کنندگانی که با انجام عمل صالح در صدد جبران گناهشان بر می خیزند. البته درباره ماهیت و چگونگی این تبدیل سخن میان مفسران زیاد است. اما اصل وجود آن از امیدبخش ترین مظاهر رحمت الهی است. إِلَّا مَنْ تَابَ وَ آمَنَ و َعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ و َكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (فرقان / آیه 70) ترجمه: مگر كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد كه خداوند گناهان اين گروه را به حسنات تبديل مي كند. و خداوند آمرزنده و مهربان است.

بسم الله الرحمن الرحیم تقلید کورکورانه، سرچشمه انحراف جوامع؛ خداوند در قرآن نحوه دعوت پیامبرانش و حتی چالش های آن ها با انسان ها سخن گفته است. مثلا درباره سخنان حضرت ابراهیم علیه السلام با قوم بت پرستش، فرموده که ابراهیم با چند سوال کوتاه و منطقی آن ها را به چالش کشید و پرسید، آیا بت ها شما را می بینند و یا سخنتان را می شنوند؟ اصلا نفع و ضرری می رسانند؟ پاسخ مردم نشانه منشا انحراف و عمق جهالتشان بود. اين مسائل مطرح نيست ، مهم آن است كه ما نياكان خود را يافتيم كه چنين مى كنند! ايـن پـاسـخ كـه بيانگر تقليد كوركورانه آنها از نياكان جاهل و نادانشان بود تنها پاسخى بود كه مى توانستند به گفته ابراهيم (عليه السلام ) بـدهـنـد، پاسخى كه دليل بطلانش در آن نهفته است و هيچ عاقلى به خود اجازه نمى دهد چشم و گوش بسته به دنبال ديگران بيفتد، به خصوص اينكه معمولا تجربيات آيندگان از گذشتگان بيشتر است ، و دليلى بر تقليد كوركورانه از آنان وجود ندارد. جالب است امروز هم اگر درست بنگریم هم در جوامع غربی و هم در جامعه خود ما سنت هایی وجود دارد که با وجود مضر بودن آن ها، به صرف تقلید کورکورانه از نیاکان هنوز به آن ها عمل می شود. قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ (شعراء / آیه 74) ترجمه: گفتند: فقط ما نياكان خود را يافتيم كه چنين مي كنند.

بسم الله الرحمن الرحیم همه چیز(اسمانها و زمین و هرآنچه میان آن دو هستند )بحق آفریده شده؛ هم نظام حاکم بر آنهاحق است و حساب شده، و هم هدف آفرینش آنها حق است، و به همین دلیل این نظم شگرف و آفرینش دقیق و منظم، دلیل روشنى است بر آفریدگار دانا و توانائى که او هم حق است، بلکه حقیقت حق اوست، و هر حقى تا آنجا حق است که با وجود بى پایانش هماهنگ است، و هر چه جز او است و با او پیوندى ندارد، باطل و بیهوده است. این، در مورد توحید، سپس در رابطه با معاد مى گوید: ساعت موعود سرانجام به طور مسلّم خواهد آمد.و اگر دیر آید، عاقبت بیاید. بعید نیست: جمله اول، به منزله دلیلى بر جمله دوم بوده باشد; چرا که حق بودن این جهان پهناور، در صورتى خواهد بود که، تنها براى این چند روز زندگى مملوّ از ناراحتیها آفریده نشده باشد، بلکه هدفى عالى تر که بتواند این آفرینش بزرگ را توجیه کند، در نظر باشد. بنابراین، حق بودن آفرینش آسمان و زمین و عالم هستى، خود دلیلى است بر این که: رستاخیزى در پیش خواهیم داشت و گرنه آفرینش، بیهوده بود. وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ...... (حجر/85) ترجمه: ما آسمانهاو زمین و آنچه رامیان آن دو است، جز بحق نیافریدیم. و قیامت به یقین فرا خواهد رسید (و جزاى هر کس به او مى رسد)...... 🎥دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم هیچ چیز بر خدا مخفى نمى ماند؛ چگونه ممکن است چیزى بر او مخفى بماند در حالى که او در همه جا حاضر و ناظر است و به حکم این که وجودش از هر نظر بى پایان و نامحدود است جائى از او خالى نیست و به ما از خود ما نزدیک تر است؟ بنابراین، در عین این که محل و مکانى ندارد به همه چیز احاطه دارد، این احاطه و حضور او نسبت به همه چیز و در همه جا به معنى علم و آگاهى او بر همه چیز است آن هم علم حضورى ، نه علم حصولى. إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (آل عمران/5) ترجمه: هیچ چیز، نه در آسمان و نه در زمین، بر خدا مخفى نمى ماند.(بنابراین، تدبیر آنها بر او مشکل نیست.) 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید.

بسم الله الرحمن الرحیم خداوند مالک همه چیز است؛در این آیه اشاره به مالکیت مطلقه پروردگار و احاطه او به همه اشیاء کرده، مى فرماید:آنچه در آسمان ها و زمین است ملک خدا است; زیرا خداوند به همه چیز احاطه دارد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا (نساء/126) ترجمه: آنچه در آسمانها و زمین است، از آن خداست.و خداوند به هر چیزى احاطه دارد. 🎥 دعوت میکنم کلیپ زیر را ببینید. https://eitaa.com/qooranaramesh

بسم الله الرحمن الرحیم دو موضع متفاوت در قبال وعده های الهی؛ آیه تفاوت برخورد ناباوران به قیامت و مومنان را با وعده الهی (قیامت) بیان می فرماید. گروه نخست در برابر آن شتاب می کنند. (می گویند پس کی می آید؟) البته از روى استهزاء و مسخره و انكار چنين می گویند. در واقع اصل این وعده الهی را زیر سوال می برند. در مقابل مومنان پيوسته با خوف و هراس مراقب آن هستند، و مى دانند وقوع آن حق است و خواهد آمد. هر چند آیه در مورد مهمترین وعده الهی یعنی قیامت است، اما در مورد سایر وعده های الهی از جمله ظهور هم این دو دستگی وجود دارد. عده ای به انحاء مختلف اصل آن را زیر سوال می برند و عده ای دیگر به حق بودن آن ایمان دارند مشفقانه انتظار وقوعش را می کشند. يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا و َالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (شوری / آیه 18) ترجمه: آنها كه به قيامت ايمان ندارند درباره آن شتاب مي كنند، ولي آنها كه ايمان آورده اند پيوسته با خوف و هراس مراقب آن هستند، و مي دانند آن حق است آگاه باشيد آنها كه در قيامت ترديد مي كنند در گمراهي عميقي هستند.

بسم الله الرحمن الرحیم ⚫ شهادت عده زیادی از مسلمانان نمازگزار را در حمله تروریستی نیوزلند تسلیت عرض می کنیم ⚫ جواز کشتن؛ در طول تاریخ ، هر جا که جمعیتی از مومنان پا می گرفت، شیطان و ایادی جنی و انسی اش، تمام تلاش خود را معطوف به مبارزه با آن ها و اعتقاداتشان می نمودند. اما بسیار پیش می آمد که آن ها در نتیجه استواری اعتقادات مومنان و گرایش فطری مردم به دین، دیگر راه ها را به روی خود بسته می دیدند و به حذف فیزیکی مومنان یا نابودی جلوداران و نخبگانشان و یا حتی نسل کشی آن ها روی می آوردند. البته همیشه هم بهانه ای برای فریب افکار عمومی جور می کردند. مانند فرعون که در این آیات ساحران مومن شده را به تلاش برای بی خانمان کردن مصریان متهم می کند. امروز هم راهبرد شیاطین ضد گسترش سریع اسلام در جهان همین است. احمقی پیش می افتد و مسلمان را حین نماز می کشد، تا در جهان غرب، مسلمان را از مسلمان بودن و مسلمانی کردن بترسانند. رسانه ها و سران تمدن غرب هم یا در برابر این جنایت ساکت اند یا موضع گیری های تحریف کننده دارند. در واقع با این کارشان این راهبرد خونین شیطانی را حمایت می کنند. قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هَذَا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ * لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ و َأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (اعراف / آیات 123 و 124) ترجمه : فرعون گفت آيا به او ايمان آورديد پيش از آنكه به شما اجازه دهم، حتما اين توطئهاي است كه در اين شهر (و ديار) چيده ايد تا اهلش را از آن بيرون كنيد ولي به زودي خواهيد دانست!* سوگند مي خورم كه دستها و پاهاي شما را به طور مخالف (دست راست با پاي چپ يا دست چپ با پاي راست) قطع مي كنم سپس همگي شما را به دار مي آويزم.

بسم الله الرحمن الرحیم نیکوکاری و انفاق؛ این آیه یکی از شاهراه های رسیدن به نیکی ها را نشان می دهد. واژه "بر" به معنای نیکی و خیر گسترده است. آیه می فرماید شما به نیکوکاری و یا خیر گسترده نمی رسید مگر اینکه از آنچه که خودتان دوست دارید انفاق کنید. سپس اطمینات خاطر می دهد که البته هر انفاقی که داشته باشید خدا به آن آگاه است. تمام مراتب انفاق خوب پسندیده است و نزد خدا پاداش دارد. اما انفاقی ما را به سرمنزل مقصود می رساند که آنچه را که انفاق می کنیم را خودمان دوست بداریم. مثلا خیلی اوقات صدقات ما را مبالغ بسیار اندکی تشکیل می دهد که بود و نبودش برای ما یکی است. خوب است اما اگر مبلغی باشد که برای ما قابل توجه باشد و گرهی از ما را باز کند، مصداق "مما تحبون" خواهد بود. 🌏 مناسبت: به هر حال در شرایط اقتصادی فعلی و آن هم در شب عید، جامعه به این نوع انفاق ایثارگرانه بسیار نیاز دارد. یعنی مسیر رسیدن به این پاداش بزرگ و خیر گسترده الهی برای همه ما باز است. کافی است که بتوانیم از بخشی از اموالمان در این شرایط سخت به خاطر خداوند دل بکنیم و برخی کمبودها و نیاز هایمان به امید رنگین تر کردن زندگی دیگران چشم بپوشیم. لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ و َمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (آل عمران / آیه 92) ترجمه: هرگز به (حقيقت) نيكوكاري نمي رسيد مگر اينكه از آنچه دوست مي داريد (در راه خدا) انفاق كنيد، و آنچه انفاق مي كنيد خداوند از آن با خبر است.

بسم الله الرحمن الرحیم نه به تقسیم بندی طبقاتی در اجتماع؛ از جمله بهانه هایی که قوم نوح برای ایمان نیاوردن می گرفتند، این بود که می گفتند: " پیروان تو مشتی انسان های پست هستند! اصـلا هـرگـز آب مـا بـا اين جمعيت در يك جو نمى رود، ما هيچگاه بر سر يك سفره ننشسته ايم و در زير يك سقف اجتماع نكرده ايم، چطور انتظار داری که در کنار این ها قرار بگیریم؟ " البته که حرفشان باطل بود. اشـتـبـاه بـزرگـشان اين بود كه آنها مفهوم و معيار شخصيت را گم كرده بودند، آنها مـعـيـار سـنـجـش ارزشها را مال و ثروت ، لباس و خانه و مركب زيبا و گرانقيمت قرار داده بودند، و از پاكى و تقوا و حق جوئى و صفات عالى انسانيت كه در طبقات كم درآمد بسيار بود و در اشراف بسيار كم ، غافل بودند. روح طـبـقـاتـى در بـدتـريـن اشـكـالش بـر فـكـر آنـهـا حـاكـم بـود بـه هـمـيـن دليـل طـبـقـه تـهـيـدسـت را اراذل مـی شـمـردنـد! تفکراتی که اسلام و پیامبران الهی به شدت آن را رد می کنند!  قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (شعراء/ آیه 111) ترجمه: گفتند: «آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که افراد پست و بی‌ارزش از تو پیروی کرده‌اند؟!»

بسم الله الرحمن الرحیم 💐سالروز میلاد فخر عالم امکان، امیر مومنان علی ابن ابی طالب علیه السلام و روز پدر بر همگان مبارک باد💐 تبعیت از پدر در ایمان؛ در این آیه میفرماید:کسانى که ایمان آوردند، و فرزندانشان به پیروى از آنها ایمان اختیار کردند، ما فرزندانشان را در بهشت، به آنها ملحق مى کنیم، بى آنکه از عمل آنها چیزى بکاهیم. این، خود یک نعمت بزرگ است که انسان، فرزندان با ایمان و مورد علاقه اش را در بهشت در کنار خود ببیند، و از انس با آنها لذت برد، بى آنکه از اعمال او چیزى کاسته شود. از تعبیرات آیه، برمى آید که منظور، فرزندان بالغى است که در مسیر پدران گام برمى دارند، در ایمان از آنها پیروى مى کنند، و از نظر مکتبى به آنها ملحق مى شوند. این گونه افراد، اگر از نظر عمل، کوتاهى و تقصیراتى داشته باشند، خداوند به احترام پدران صالح، آنها را مى بخشد و ترفیع مقام مى دهد، و به درجه آنان مى رساند، و این موهبتى است بزرگ براى پدران و فرزندان. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِين.(طور/21) ترجمه: کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى کنیم. و از (پاداش) عملشان چیزى نمى کاهیم. و هر کس در گرو اعمال خویش است. https://eitaa.com/qooranaramesh