eitaa logo
قرآن کتاب هدایت
5هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
3.8هزار ویدیو
8 فایل
وَ قَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا پيامبر(از روی شکایت)میگويد: پروردگارا!قوم من اين قرآن را رها كردند. #سوره_فرقان_آیه30 #استفاده_و_کپی از مطالب کانال مجاز است ارتباط با ادمین کانال👈 @qoranketabehedayt14
مشاهده در ایتا
دانلود
و بذری است که در نفس انسانی کاشته شده است و آنچه که ضرورت دارد، مصون داشتن آن از آفات روییدن، و آبیاری با و است که آن بذر الهی بروید و به ثمر برسد. از کتاب ج۱۴ اینجا بخوانید ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
آقایان! ابد در پیش داریم... 📌 شاگردان تعریف می‌کردند که ایشان در بین درس و بی‌مناسبت می‌فرمود که آقایان ما در پیش داریم. و این را تکرار می‌کردند. انسان در لابه‌لای زندگی‌اش نباید دچار بشود و فراموش کند که چه چیزی را در پیش دارد. ده‌ها برابر عمر زندگی نوح در مقابل پلک زدنی بیش نیست. 👤 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
﷽ 💚اساساً حلم و بردباری از نگاه افراد، از خودشان ناشی می­ شود. یعنی بستگی دارد به نگاهی که فرد به خودش دارد. 💌 چقدر زیبا قرآن می­ فرماید: «الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ [همان] كسانى كه چون مصیبتى به آنان برسد، مى‏ گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مى‏ گردیم.» 💚 یعنی تا به مصیبت و مشکل برخورد می­ کنند، به گوهر ذات خود نگاه می­ کنند و می­ گویند: «إنا لله= ما از خدائیم». یعنی توجه به آن نفخه الهی دارند. توجه به آن عظمتی که خداوند در آنها نهاده دارند. 💌وقتی انسان خودش را در این می­ بیند و این نگاه عزیزانه را نسبت به خودش دارد، خود را کوچک نمی­ کند. یعنی یادش می آید که چه مسیری را دارد و کجا باید برود. را نگاه می کند. به گوهر ذات و صورت حقیقی خودش توجه می کند که از خداست. در نتیجه مصیبت برایش کوچک و قابل تحمل می ­گردد.مصیبت چیزی را از انسان کم نمی کند. 💌 مصائب همیشه به تعبیر امام حسن عسکری علیه‌السلام، در هاله ای از ها به سراغ انسان می آید. 🍃🍃🍃🍃 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
✳️ از پس امروز بُوَد فردایی... کسی که خودش را دائم در معرض ببیند، طبیعی است که سبکبال و سبکبار است. در واقع او را به اندازه‌ی آن می‌بیند، نه بیشتر، و در مقابل دنیا را خیلی جدی نمی‌گیرد که به خاطر آن حرص بزند، با دیگران درگیر بشود و به دیگران ظلم بکند. می‌داند از پس امروز فردایی هست که و او مجسم می‌شود. 👤 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯
🏴 ▪️ قرآن آن است كه جامعه را جامعه ای بهشتی كند، سرقت در آن نباشد, اختلاس نباشد, خلاف نباشد، نجومی و از این حرف ‌ها نباشد. قرآن به ما می ‌گوید ما یك دشمن داریم به نام مرگ، چون ما اگر از مار و عقرب و چیز دیگری می ‌ترسیم، برای اینكه ما را به مرگ می‌ رسانند؛ آنها عامل بالعرض هستند. ما از مرگ می ‌ترسیم و همه هم از او می ‌ترسند؛ اما زیر این آسمان این حرف فقط حرف انبیاست، غیر از انبیا كسی این حرف را نزد، دین به ما می ‌گوید بدترین دشمنِ انسان مرگ است؛ ولی ما در این مصاف ما مرگ را می ‌میرانیم نه او ما را بمیراند، این حرف انبیاست. ما بر مرگ مسلّطیم, ما مرگ را زیر پا له می ‌كنیم. ▪️ حرف ‌های پوسیده, حرف ‌هایی كه می ‌پوسد, حرف ‌هایی كه تاریخ مصرف دارد، اینها برای ما نیست. وقتی انبیا گفتند هر كسی مرگ را می‌ میراند، معلوم می ‌شود باید كارِ ابدی بكند. در بیانات نورانی سیدالشهدا (سَلامُ الله عَلَیه) است كه محرم و صفر متعلّق به این ذات مقدس است، وجود مبارك سیدالشهدا روز عاشورا در حال مبارزه است ولی او دارد مرگ را معنا می ‌كند، آن‌جا كه «وَ أَقْبَلَتِ السِّهَامُ مِنَ الْقَوْمِ كَأَنَّهَا الْقَطْر»[1] فرمود: یاران من! «صَبرَاً بَنِی الكِرَام» شما فرزندان كرامتید، «صَبرَاً بَنِی الكِرَام فَمَا المَوتُ إِلاّ قَنطَرَة»،[2] مرگ یك پلی است، زیر پای شما, شما دارید روی پل رد می ‌شوید، شما مرگ را می ‌میرانید و زیر پایتان می ‌گذارید، اگر ما مرگ را زیر پا می‌ گذاریم، ما هستیم كه هستیم! یك موجود ابدی باید فكر ابدی داشته باشد، فلان كس آمده، فلان كس رفته, دو گونه حرف بزنیم، این عمرفروشی است، حیف انسان كه خود را به اِقبال و ادبار این و آن بفروشد و حیف است كه ـ خدای ناكرده ـ برابر روز حرف بزند, برابر این باند و آن باند حرف بزند! این قرآن كریم است. ▪️ وجود مبارك امام رضا (علیه السلام) فرمود مردم بفهمند ما چه می‌ خواهیم بگوییم، قبول می ‌كنند: «فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا»،[3] ما حرفی می ‌زنیم دل ‌مایه كه از دل برآید، این حرف بیگانه نیست. الآن شما می ‌بینید این بچه‌ها را كه می ‌برند مهد كودك، اینها مشغول بازی ‌اند؛ هر كسی یكی از این بچه ها را هر چه صدا بزند، چون مشغول بازی است گوش نمی ‌دهد؛ اما مادرِ بچه وقتی آمد، صدا زد، این بچه می ‌فهمد این صدا آشناست فوراً برمی گردد. حرف انبیا برای ما آشناست، ما یك وقت یك جا این حرف‌ ها را شنیدیم، این حرف‌ ها برای ما آشناست. یك ذرّه در تمام قرآن كریم یا نهج ‌البلاغه یا صحیفه سجادیه یك چیزی كه دل نپذیرد، در آن نیست. از ابدیت ما, از عظمت ما, از عقل ما, از عدل ما سخن می‌ گوید. [1]. اللهوف علی قتلی الطفوف(فهری)، ص100. [2]. معانی الاخبار، ص289. [3]. عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج1، ص307. ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯