✅خداوند مثلهایی در قرآن آورده است. اصل مثال زدن برای آن است که انسان سطح مطالب #معقول را تنزل دهد تا در سطح درک انسانهای دیگر قرار بگیرد. مثلا روح را به ناخدای کشتی یا سلطان شهر تشبیه می زنند که #تدبیر بدن انسان را (همچون تدبیر کشتی و شهر) در دست دارد اما در کشتی یا شهر فرو نرفته است و جدای از کشتی است، اما سوار بر کشتی است. 🔰خدا نیز باید طوری سخن بگوید که احدی نگوید من نمی فهمم لذا باید همه بفهمند پس سعی قرآن بر آن است که هر موضوعی که بر آن استدلال می کند برایش #مثال نیز می زند تا همه بفهمند. در اینجا خداوند گوید نپرسید که چرا خدا به پشه ای کوچک مثال می زند بلکه ممثل و مثل را ببینید که چه چیزی را میخواهد با مثال نشان دهد. اگر این موضوع عظیم بود با مثالی عظیم نشان می دهد و اگر حقیر بود با مثالی حقیر نشان می دهد و میگوید توکل به غیر خدا مانند تکیه کردن به #خانه_عنکبوت است. ♦️خداوند در سوره عنکبوت گوید اگر کسی #علم داشت وسیله استفاده از مثلها را دارد اما اگر کسی #عقل داشت از این مثلها استفاده می کند «و ما یعقلها الّا العالمون» زیرا علم ذاتاً مطلوب نیست بلکه نردبانی است برای عاقل کردن انسان. اگر هم به علم بهایی می دهند بخاطر نردبان بودنش است نه ارزش ذاتی علم زیرا علم می تواند انسان را به ته چاه نیز بکشاند. پس جز عالم کسی نمی تواند عاقل شود. قرآن به زبان فطرت سخن گفت که زبان مشترکی است تا همه بفهمند و مخصوص گروهی نباشد لذا با اصطلاحات سخن نگفت. مثل باعث فهم عوام مردم و فهم بهتر عاقلان و عالمان است. قرآن گوید ما نمی خواهیم شما باسواد شوید بلکه می خواهیم شما #متذکر شوید (فهل من مدّکر) و یادتان بیاید از کجا آمده اید و چه باید بکنید. 🔰هر حرف صحیحی در دنیا مطرح شد از انبیا است؛ #افلاطون نیز شاگرد یکی از انبیا بوده و لذا هر چه آورده اند از انبیا بوده نه از خودشان. ♦️انسان نباید از خدا بخواهد که یک چیز معین را به او بدهد که اگر نداد در خدایی او شک کند! این خلاف اخلاص و #ادب_دعا است بلکه باید بگوید هر آنچه که به مصلحت ماست و خیر ماست را به ما بده. اگر دعا کرد که به من آنچه خیر است بده در اینجا خداوند یا آن را می دهد و یا اگر نداد گناهش را می آمرزد و اگر گناهی نیز نداشت و معصوم بود درجه ای بر درجاتش می افزاید. #بقره25و26 https://eitaa.com/quraanalkarim