🔺#مطالعه_کوتاه 3️⃣ ...یکی از آنها گفت: کاری داری ای برادر...؟ پیرمرد گفت «نه، فقط می‌خواهم بدانم این مرد که اینقدر با مهربانی با من سخن گفت، کیست...؟ رهگذر آرام پرسید: مگر ایشان را نشناختی؟ پیرمرد با ناراحتی گفت: نه! مردم شهر مرا زیاد دوست ندارند و من هم کمتر به کوچه می‌آیم. اینجا کسی را نمی‌شناسم رهگذر دست روی شانه‌ی پیرمرد گذاشت و با لبخند گفت: ایشان امام ما، موسی بن جعفر(ع) هستند. مرد، نام موسی‌ بن جعفر(ع) را شنیده بود. می‌دانست ایشان امام هفتم شیعیان هستند و همه‌ی مردم دوستشان دارند. آهی کشید و گفت: کاش ایشان را زودتر شناخته بودم... چقدر با من مهربان بودند... رهگذر ناراحتی پیرمرد را که دید برایش از قلب پاک امام(ع) گفت. او تعریف کرد که : وقتی امام(ع) با تو صحبت کردند، به ایشان گفتم این پیرمرد، باید خودش به شما سلام می‌کرد و نیازهایش را می‌گفت امّا امام (ع) فرمودند: این پیرمرد، دوست و برادر ماست؛ پس ما باید اگر نیازی دارد او را کمک کنیم... پیرمرد، حرفهای رهگذر را که شنید، خیلی خوشحال شد. اشک شوق در چشمهانش جمع شد و دلش آرام گرفت. از آن روز به بعد، او هروقت از کسی نامهربانی می‌دید، یاد امام کاظم(ع) می‌افتاد و لبخند می‌زد. 💢پایان 📚 برگرفته از «حکایت‌هایی از زندگی امام موسی کاظم (ع)». حسین حاجی‌لو. ۱۳۸۶ 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 کانال جامع قرآن کریم @quran_farna 🌼🌼🌼🌼🌼🌼