#شاکین 🔰الهى اِلَيْكَ اَشْكُو نَفْسا بِالسُّوءِ اَمّارَةً وَ اِلَى الْخَطيئَةِ مُبادِرَةً؛ معبودا! به سوی تو شكايت مى‏كنم از نفسى كه بسيار به بدى امر مى‏كند و به گناه پيشى مى‏گيرد. 🔸بنابراين وقتى انسان در اين عالم قرار مى‏گيرد به نفس او به ‏طور طبيعى حالت #امّاره به سوء بودن عارض مى‏شود. كسانى که جلوى اين اماريت به سوء نفس را مى‏گيرند، درک‏هاى عقلى‏شان خوب كار مى‏كند و كمال واقعى را درک مى‏كنند و تمايلات دنيايى خود را در آن جهت حقيقى حركت مى‏دهند و ازاين‌طريق به رحمت الهى مى‏رسند، چنان‏كه از امام‏ صادق‏(ع) در مورد عقل سؤال ‏شد؛ حضرت فرمود: ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ وَاكْتُسِبَ بِهِ الْجَنانُ؛ چیزی است كه خداوند مهربان با آن بندگى شود و بهشت (سعادت ابدى) به سبب آن به دست آيد. 🔸اين امّاريت به سوء در نفس همگان وجود دارد، حتى انبيا و اوليا (ع)، ولی آنان نمى‏گذاشتند اين امّاريت به سوء در وجودشان فعليت پيدا كند و با اختيار، خود را تحت #رحمت خاصۀ خدا قرار مى‏دادند و سعی می‌کردند علاوه بر تبعیت کامل و خالص از دستورات الهی هنگام ظهور هوای نفسانی، به ذات اقدس حق‌تعالی پناهنده می‌شدند. اين كلام از حضرت يوسف صديق (ع) می‌باشد كه از «مخلَصين» بوده و لغزشى هم در افكار، اعمال و رفتارش نبوده است: «إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّيَ إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ »؛(1) به‏راستى، نفس بسيار امركننده به‏بدى است، مگر اين‏كه پروردگارم به‏من رحم كند. به‌راستی پروردگارم بخشندۀ مهربانست. 🔸معناى جمله اين مى‏شود كه امّاريت به سوء نفس كه در اين عالم قرار دارد مقتضاى طبيعى نفس است. 🔸سوء و بدى مراتبى دارد و امّاريت نفس به سوء نيز داراى درجاتى است. مشمول رحمت الهى شدن نیز درجاتى دارد، چون رحمت الهى به عام، خاص و اخص تقسيم مى‏شود ازاین‌رو انبیا (ع) با اختلاف درجاتشان به لحاظ مقام نبوّت و #معنوی خویش هم خود را تحت رحمت خاصّ خداوند قرار داده و آن را از حق‌تعالی تقاضا می‌کنند. #دارالقران_مهدیه_تهران @quran_mahdiehtehtran