" دوستی با خدا" ✍️ روابط‌عمومی قرآن‌دلان ◀️ ذکر و یاد خدا، یک شیرینی و مزه عجیبی داره. طعم و مزه‌ش، هیچ نظیری نداره. همینطور که هر نوشیدنی و خوردنی، یک طعمی داره؛ امور معنوی هم همینطوره. 👌 البته که باید ذائقه ما(قلب ما) برای چنین لذتی آماده بشه. چون آدم مریض، از بهترین غذا هم لذت نمی بره و ممکنه اصلاً بوی زیبای غذا، مريض رو بدحال هم بکنه. ◀️ در رابطه با عبادات و ذکر و دوستی با خدا هم همینه. اگر ذائقه(قلب آماده)، آماده باشه، ما حلاوت و شیرینی یاد خدا را حس و درک میکنیم و براحتی اون رو حس می‌کنیم. بیخیال خدا شدن و غفلت از یاد او، موجب «خودفراموشی» و «قساوت قلب» و «مردن دل» میشه. 💚 دوستان عزیز 🌺 محبت و دوستی، خودش لذت‌بخشه. چون انسان، عاطفی هس و با محبت و دوستی، روح ما، ارضا میشه و احساس لذت می‌بره. حالا اونیکه مهمه، متعلق دوستی هست. اگر موضوع عشق، خدا باشه؛ وااای... چه شود.؟؟!! افسوس که محبت و دلبستگی به خدا، با دلبستگی به دنیا در تقابل اند. کسی که دلبسته دنیاست، نمی‌تواند دلبسته خدا بشه. بناچار ازشیرینی دوستی با خدا، محروم می‌شه. 👌 بله. اگه کسی از دنیا دل کند و دل به خدا بست؛ به شیرینی محبت خدا خواهد رسید. توجه، توجه!! عامل اساسی در ایجاد محبت خدا، معرفت و شناخت خداست. چون کسی که خدا را بشناسه، با اون دوست می‌شه. بیخود نیست که عرفا، خیلی اشتیاق به خدا دارند. معلومه. وقتی انسان، کسی را که می‌شناسد؛ زیاد یادش میکنه، محبت او در دلش جای می‌گیرد. در این خصوص سخنان دکتر #الهی_قمشه‌ای را ملاحظه بفرمایید 👇 https://www.aparat.com/v/HP3tn @qurandelan