🔳 #روضه #سینه_زنی #عاشورا #محرم آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود روی خاک 🎤مرحوم #کوثری #السلام_علیک_یا_اباعبدالله_ع #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان_عج @quranekarim1398 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄

┄┅─✵💔✵─┅┄ #بسم_الله_الرحمن_الرحیم اِلهی یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد یا عالی بِحَقِّ علی یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن یا قدیمَ الاِ حسان بِحَقِّ الحُسَیْن عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ صاحبَ العصرِ والزَّمان @quranekarim1398 ┄┅─✵💔✵─┅┄

صفحه ۱۴۴ مصحف شریف سوره مبارکه انعام #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

‌🔸ترتیل صفحه ۱۴۴ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 6 سوره مبارکه الانعام صفحه 144 فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ ۖ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (125) پس هر که را بخواهد هدايت کند سينه اش را براى [پذيرش ]اسلام مى گشايد، و هر که را بخواهد گمراه کند سينه اش را تنگ و سخت مى سازد چنانکه گوى به زحمت در آسمان بالا مى رود. اينگونه خدا پليدى را بر آنانکه ايمان نمى آورند قرار مى دهد. (125) وَهَٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (126) و اين راه مستقيم پروردگار تو است. همانا ما آيات را براى مردمى که متذکّر مى شوند تفصيل داده ايم. (126) ۞ لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (127) براى آنان نزد پروردگارشان سراى سلامت (بهشت) است، و به پاداش کارهايى که مى کردند او ياورشان خواهد بود. (127) وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (128) و [ياد کن ]روزى را که همه آنان را محشور مى کند [و مى گويد: ]اى گروه [شياطين ]جنّ! همانا شما از انسان ها بسيار [پيرو ]گرفتيد و دوستانشان از انسان ها مى گويند: پروردگارا! بعضى از ما [دو گروه ]از بعضى ديگر بهره گرفتيم و به اجلى که براى ما مقرّر کردى رسيديم. [خدا ]مى گويد: آتش اقامتگاه شماست که در آن براى هميشه خواهيد بود مگر آنچه خدا بخواهد. همانا پروردگار تو حکيم و داناست. (128) وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (129) و بدينگونه بعضى از ظالمان را به سبب آنچه مرتکب مى شوند بر بعضى ديگر مى گماريم. (129) يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ (130) اى گروه جنّ و انس! آيا از ميان شما رسولانى برايتان نيامدند که آيات مرا بر شما مى خواندند، و درباره لقاى امروزتان به شما اخطار مى کردند؟ مى گويند: ما به زيان خود گواهى مى دهيم. و زندگى دنيا فريبشان داد. و به زيان خود شهادت مى دهند که کافر بوده اند. (130) ذَٰلِكَ أَنْ لَمْ يَكُنْ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ (131) اين [فرستادن رسولان ]براى اين بود که پروردگار تو چنين نبوده است که شهرها را در حالى که مردم آن بى خبرند از روى ستم نابود کند. (131) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷نکته تفسیری صفحه 144🌷 آیا هدایت و گمراهی، اجباری است: موضوع «جبر و اختیار»، موضوع معروف و پرسابقه ای است که تأثیر بسزایی در تاریخ زندگی مسلمانان داشته است. آیاتی از قرآن، در نگاه نخست، گویای این مطلب است که انسان، نقشی در هدایت و یا گمراه شدن خود ندارد، و این خداست که برخی از انسان ها را هدایت و بعضی دیگر را گمراه می کند و آنها مجبورند هدایت شوند یا گمراه باشند. این برداشتِ نادرست از آیات قرآن، سبب بروز بحث هایی طولانی در میان دانشمندان مسلمان و تقسیم مسلمانان به گروه های مختلف فکری و حتّی بروز جنگ ها و درگیری هایی در میان آن ها شده است؛ غافل از اینکه : اولاً قرآن، مجموعه ای بهم پیوسته است که تمام آیات آن را در کنار هم باید دید و نمی توان تنها بر یکی از آیات آن انگشت گذاشت؛ ثانیاً قرآن به تفسیر و توضیح نیاز دارد و بزرگ ترین مفسّران قرآن، اهلبیت هستند که بدون توضیح آن ها، بسیاری از آیات قرآن به درستی فهمیده نمی شود؛ ثالثاً مجبور کردن یک انسان به گمراهی، ظلم است، و خدای بزرگ از هر بدی و ظلمی پاک و دور است. این مطلب چنان مهم است که یکی از اصول دین شیعیان، «عدالت خدا» به شمار رفته است. به هر حال، این آیه و آیات مشابه آن، به این حقیقت مهم در عالم انسان ها اشاره می کند که بر اساس قانون خدا، اعمال و رفتار انسان همواره نتایج و بازتاب خاص خود را دارد؛ بدین صورت که اگر انسان در مقابل حق و حقیقت تسلیم شود و از آن پیروی کند، روشن بینی و هدایت بیشتری نصیبش می شود و مسیر راستی و درستی برایش هموارتر شده، توفیق انجام کارهای خوب، به او داده می شود. خداوند این توفیق و عنایت را که نتیجه‏ی قبول حق از سوی خود انسان است، «هدایت الهی» نامیده است. در مقابل، اگر انسان با علم و عمد از قبول حق و حقیقت سر باز زند و با آن لجاجت ورزد، تاریکی و تیرگی، قلبش را فرا می گیرد و به چاه گناه و معصیت و بیچارگی ابدی می افتد و توفیق انجام کارهای خوب از او گرفته می شود. خداوند، این سلب توفیق را که نتیجه‏ی سر باز زدن خود انسان از حقیقت است، «گمراهی الهی» نامیده است. این مطلب در ضمن یک مثال ساده روشن تر می شود: هنگامی که انسان از کنار یک پرتگاهِ خطرناک می گذرد، هر چه خود را به آن نزدیک تر کند، جای پایش لغزنده‏تر و احتمال سقوطش بيشتر می شود، و هر قدر خود را از آن دور‏ کند، جای پایش محکم تر و احتمال سقوطش کمتر می شود. در حالت یکم، انسان با اختیار خود، اسباب نابودی خویش را فراهم کرده، و در حالت دوم نیز با اختیار خود، اسباب سلامت خودش را مهیا کرده است، و چون همه ی این اسباب و علل را خدا پدید آورده است، هیچ اشکالی ندارد که بگوییم: در حالت یکم، خدا انسان را به سبب بی احتیاطی اش نابود کرد، و در حالت دوم، او را به سبب احتیاطش نگه داشت. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛