🤔 #پرسمان_اعتقادی
آیا #یونس_نبی گرفتار گناه و معصیت شد که خدا او رو تو شکم #ماهی گرفتار کرد؟اگه گناه نکرد چرا خدا گرفتارش کرد مگر خدا ظلم می کنه
💭 #پاسخ :
گناه بر دو گونه است ، #گناه_مطلق و #گناه_نسبی.
💎گناه مطلق همان #مخالفت نهی تحریمی و مخالفت با #فرمان قطعی خداوند است و هر گونه ترک واجب و انجام حرام را شامل میشود.
اما گناه نسبی آن است که عمل غیر حرامی از شخص بزرگی سرزند، که با توجه به مقام و موقعیتش شایسته او نباشد، ممکن است گاهی انجام یک عمل مباح و حتی مستحب درخور مقام افراد بزرگ نباشد در این صورت انجام آن عمل، گناه نسبی محسوب میشود.
🔰مثلا اگر شخص با ایمان و ثروتمندی برای نجات فقیری از چنگال فقر، کمک بسیار مختصری کند، شک نیست که این کمک هر چند ناچیز باشد، کار حرامی نیست بلکه مستحب است، ولی هر کس آن را بشنود مذمت میکند آنچنان که گوئی گناهی مرتکب شده است و این به خاطر آن است که از چنان انسان ثروتمند و با ایمانی انتظار بسیار بیشتری میرود.
به همین نسبت، اعمالی که از بزرگان درگاه پروردگار سرمیزند، با موقعیت ممتازشان سنجیده میشود، و گاهی با مقایسه به آن کلمه عصیان و ذنب (گناه) بر آن اطلاق میگردد
فی المثل نمازی که ممکن است از یک فرد عادی، نماز ممتازی باشد برای اولیای حق، گناه محسوب شود، زیرا یک لحظه غفلت در حال عبادت برای آنها شایسته نیست، بلکه باید با توجه به علم و تقوی و موقعیتشان به هنگام عبادت غرق در صفات جلال و جمال خدا باشند.
سایر اعمال آنها غیر از عبادات نیز چنین است، و با توجه به موقعیت آنها سنجیده میشود، به همین دلیل اگر یک ترک اولی از آنها سرزند، مورد عتاب و سرزنش پروردگار قرار میگیرند (منظور از ترک اولی این است که انسان کار بهتر را رها کند و سراغ کار خوب یا مباحی برود).
🗯حال با این توضیح درمورد حضرت یونس می گوییم:
آنچه موجب گرفتاری ایشان شد تنها یک ترک اولی بود.
💭خداوند در ایه 86 انعام از او به عنوان یکی از پیامبران بزرگ الهی که او را بر جهانیان برتری بخشیده یاد می کند و همچنین در آیه 163 نسای او را در ردیف پیامبران عظیم الشانی همچون ابراهیم و نوح و عیسی ذکر کرده است.
🗯يونس در سرزمين عراق به دعوت قوم خود پرداخت، ولى از دعوت خود نتيجه اى نگرفت. در ميان قوم او دو نفر به وى ايمان آوردند كه يكى عابد و ديگرى عالم بود اولى او را دعوت به نفرين كرد كه از خدا بخواهد كه بر آنها عذاب نازل كند، دومى او را به صبر و بردبارى مى خواند، سرانجام او از سرسختى قوم خود به تنگ آمد و در حقّ آنان نفرين كرد و خدا نيز نزول عذاب را در روزى معين به يونس وعده داد.
💎 آنگاه كه روز عذاب نزديك شد او با عابد، منطقه را ترك كرد وقتى روز عذاب فرا رسيد، و نشانه فرود آمدن آن قطعى گرديد، مردم دور آن عالم را گرفتند، او به آنها گفت:«به خدا پناه ببريد، و گريه و ناله سر دهيد، و رو به بيابان بگذاريد و كودكان را از مادران وحيوانات را از بچه هاى آنها جدا سازيد و راه انابه و توبه را در پيش گيريد! و آنها نيز چنين كردند، در اين لحظه موج درياى لطف و رحمت حق آنان را فرا گرفت و نشانه هاى عذاب برطرف گرديد».
يونس راهى دريا شد و بر كشتى نشست. دريا طوفانى شد و براى سبك شدن كشتى، ناخدا اخطار كرد كه بايد يك نفر به حكم قرعه به دريا افكنده شود، و بنا به نقلى گفت: نهنگ عظيمى جلو كشتى را گرفته و غذا مى طلبد، به ناچار يك نفر بايد قربانى گردد سرانجام قرعه به نام او در آمد، و چون به دريا انداخته شد در دل ماهى فرو رفت و در آن تاريكيها(تاريكيهاى شب و دريا و شكم ماهى) خدا را تسبيح گفت و خدا نيز او را نجات داد و به بيرون از آب افتاد، و سپس به سوى قوم خود بازگشت».
📚منشور جاوید ج4 ص230
💭 كارى كه يونس انجام داد اين بودكه منطقه را با كمال عجله و سرعت ترك گفت در حالى كه شايسته بود كه تا آخرين لحظه امكان توقف، در آنجا بماند لحظه ای که بعد از آن عذاب الهی فرا رسد ولى او سرزمين قوم خود را ترك گفت و به سمت دريا رفت و بر كشتى نشست.به همین دلیل این کار او به عنوان یک ترک اولی محسوب شد و مورد مواخذه خداوند واقع شد اگر چه یونس گناهی انجام نداده بود.اما کاری بر خلاف شان و مقامش انجام داد.
ترك منطقه به اين نحو، شايسته مقام اولياى الهى نيست، آنان كه همگى مظاهر رحمت حق وواسطه هاى فيض الهى مى باشند، بايد بيش از اين به بندگان خدا علاقه و مهر ورزند و اين كار حضرت يونس همان است كه در اصطلاح دانشمندان به آن «ترك اولى» مى گويند.
📚تفسیر نمونه ج13 ص488
@qurankhan