📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📝مطالعه #حکمت‌های_نهج‌البلاغه در ۶۹ روز 🗓#سهم_روز_62 🔰#ترجمه_حکمت_421 ✍عقل تو را كفايت كند كه راه گمراهى را از رستگارى نشانت دهد. 🔰#ترجمه_حکمت_422 ✍کار نيك به جا آوريد، و آن را هر مقدار كه باشد كوچك نشماريد، زيرا كوچك آن بزرگ، و اندك آن فراوان است، و كسى از شما نگويد كه: ديگرى در انجام كار نيك از من سزاوارتر است!. گرچه سوگند به خدا كه چنين است خوب و بد را طرفدارانى است كه هرگاه هر كدام از آن دو را واگذاريد، انجامشان خواهند داد. 🔰#ترجمه_حکمت_423 ✍کسى كه نهان خود را اصلاح كند، خدا آشكار او را نيكو گرداند، و كسى كه براى دين خود كار كند، خدا دنياى او را كفايت فرمايد، و كسى كه ميان خود و خدا را نيكو گرداند، خدا ميان او و مردم را اصلاح خواهد كرد. 🔰#ترجمه_حکمت_424 ✍بردبارى پرده‌اى است پوشاننده، و عقل شمشيرى است برّان، پس كمبودهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان، و هواى نفس خود را با شمشير عقل بكش. 🔰#ترجمه_حکمت_425 ✍خدا را بندگانی است كه براى سود رساندن به ديگران، نعمت‌هاى خاصّى به آنان بخشيده، تا آنگاه كه دست بخشنده دارند نعمت‌ها را در دستشان باقى مى‌گذارد، و هرگاه از بخشش دريغ كنند، نعمت‌ها را از دستشان گرفته و به دست ديگران خواهد داد. 🔰#ترجمه_حکمت_426 ✍سزاوار نيست كه بندۀ خدا به دو خصلت اعتماد كنند: تندرستى، و توانگرى؛ زيرا در تندرستى ناگاه او را بيمار بينى، و در توانگرى ناگاه او را تهيدست!. 💠منبع:نرم‌افزار نهج‌البلاغه گویا، جامع شروح و ترجمه 🌷↪️ @Quranvahlebeyt

📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📜مطالعه #خطبه‌های_نهج‌البلاغه در ۲۲۶ روز 🗓#سهم_روز_62 🔰#ترجمه_خطبه_91 «خطبه اشباح» (مسعدة بن صدقه، از امام صادق عليه‌السّلام نقل کرد؛ روزی در مسجد کوفه شخصی به امام علی عليه‌السّلام گفت: خدا را آن‌گونه توصیف کن که گویا با چشم سر او را دیده‌ایم، تا عشق و شناخت ما به خداوند بیشتر از پیش شود. امام علی عليه‌السّلام خشمگین شد و با صدای بلند فرمود: همه برای نماز جماعت حاضر شوند. مردم آن‌چنان حضوری پیدا کردند که مسجد پُر از جمعیت شد. امام بالای منبر رفت و در حالی که خشمگین بود و رنگ صورتِ امام تغییر کرده بود، فرمود:) 2⃣ صفات خدا در قرآن ✍ای پرسش کننده! درست بنگر، آنچه را که قرآن از صفات خدا بیان می‌دارد، به آن اعتماد کن و از نور هدایتش بهره گیر، و آنچه را که شیطان تو را به دانستن آن وامی‌دارد و کتاب خدا آن را بر تو واجب نکرده، و در سنت پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ و امامان هدایتگر علیهم‌السّلام نیامده، رها کن و علم آن را به خدا واگذار، که این نهایت حق پروردگار بر تو است. بدان، آن‌ها که در علم دین استوارند، خدا آن‌ها را از فرو رفتن در آنچه که بر آن‌ها پوشیده است و تفسیر آن را نمی‌دانند، و از فرو رفتن در اسرار نهان بی‌نیاز ساخته است، و آنان را از این رو که به عجز و ناتوانی خود در برابر غیب و آنچه که تفسیر آن را نمی‌دانند اعتراف می‌کنند، ستایش فرمود، و ترک ژرف نگری آنان در آنچه که خدا بر آنان واجب نساخته را راسخ بودن در علم شناسانده است. پس به همین مقدار بسنده کن! و خدا را با میزان عقل خود ارزیابی مکن، تا از تباه شدگان نباشی. اوست خدای توانایی که اگر وهم و خیال انسان‌ها بخواهد، برای درک اندازه قدرتش تلاش کند، و افکار بلند و دور از وسوسه‌های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد، و قلب‌های سراسر عشق مشتاقان، برای درک کیفیت صفات او کوشش نماید، و عقل‌ها با تلاش وصف‌ناپذیر از راه‌های بسیار ظریف و باریک بخواهند ذات او را درک کنند، دست قدرت بر سینه همه نواخته بازگرداند، در حالی که در تاریکی‌های غیب برای رهایی خود به خدای سبحان پناه می‌برند و با ناامیدی و اعتراف به عجز از معرفت ذات خدا، باز می‌گردند، که با فکر و عقل نارسای بشری نمی‌توان او را درک کرد، و اندازه جلال و عزت او در قلب اندیشمندان راه نمی‌یابد. خدایی که پديده‌ها را از هیچ آفرید، نمونه‌ای در آفرینش نداشت تا از آن استفاده کند، و یا نقشه‌ای از آفریننده ای پیش از خود، که از آن در آفریدن موجودات بهره گیرد. و نمونه‌های فراوان از ملکوت قدرت خویش، و شگفتی‌های آثار رحمت خود، که همه با زبان گویا به وجود پروردگار گواهی می‌دهند را به ما نشان داده، که بی‌اختیار ما را به شناخت پروردگار می‌خوانند. در آنچه آفریده آثار صنعت و نشانه‌های حکمت او پدیدار است، که هر یک از پديده‌ها حجت و برهانی بر وجود او می‌باشند، گرچه برخی مخلوقات، به ظاهر ساکت اند، ولی بر تدبیر خداوندی گویا، و نشانه‌های روشنی بر قدرت و حکمت اویند! خداوندا! گواهی می‌دهم، آن کس که تو را به اعضای گوناگون پديده‌ها و مفاصل به هم پیوسته که به فرمان حکیمانه تو در لابلای عضلات پدید آمده، تشبیه می‌کند، هرگز در ژرفای ضمیر خود تو را نشناخته، و قلب او با یقین اُنس نگرفته است، و نمی‌داند که هرگز برای تو همانندی نیست. و گویا بیزاری پیروان گمراه، از رهبران فاسدِ خود را نشنیده‌اند که می‌گویند: «به خدا سوگند! ما در گمراهی آشکار بودیم که شما را با خدای جهانیان مساوی پنداشتیم.» دروغ گفتند مشرکان که تو را با بت‌های خود همانند پنداشتند، و با وهم و خیال خود گفتند پیکری چون بت‌های ما دارد، و با پندار نادرست تو را تجزیه کرده، و با اعضای گوناگون مخلوقات تشبیه کردند. خدایا! گواهی می‌دهم آنان که تو را با چیزی از آفریده‌های تو مساوی شمارند از تو روی بر تافته اند و آن‌که از تو روی گردان شود براساس آیات محکمِ قرآن و گواهی براهین روشن تو، کافر است. تو همان خدای نامحدودی هستی، که در اندیشه‌ها نَگُنجی، تا چگونگی ذات تو را درک کنند، و در خیال و وهم نیایی، تا تو را محدود و دارایِ حالاتِ گوناگون پندارند. 💠منبع: نرم‌افزار نهج‌البلاغه نوین 🏴↪️ @Quranvahlebeyt

📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📝مطالعه #حکمت‌های_نهج‌البلاغه در ۶۹ روز 🗓#سهم_روز_62 🔰#ترجمه_حکمت_421 ✍عقل تو را كفايت كند كه راه گمراهى را از رستگارى نشانت دهد. 🔰#ترجمه_حکمت_422 ✍کار نيك به جا آوريد، و آن را هر مقدار كه باشد كوچك نشماريد، زيرا كوچك آن بزرگ، و اندك آن فراوان است، و كسى از شما نگويد كه: ديگرى در انجام كار نيك از من سزاوارتر است!. گرچه سوگند به خدا كه چنين است خوب و بد را طرفدارانى است كه هرگاه هر كدام از آن دو را واگذاريد، انجامشان خواهند داد. 🔰#ترجمه_حکمت_423 ✍کسى كه نهان خود را اصلاح كند، خدا آشكار او را نيكو گرداند، و كسى كه براى دين خود كار كند، خدا دنياى او را كفايت فرمايد، و كسى كه ميان خود و خدا را نيكو گرداند، خدا ميان او و مردم را اصلاح خواهد كرد. 🔰#ترجمه_حکمت_424 ✍بردبارى پرده‌اى است پوشاننده، و عقل شمشيرى است برّان، پس كمبودهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان، و هواى نفس خود را با شمشير عقل بكش. 🔰#ترجمه_حکمت_425 ✍خدا را بندگانی است كه براى سود رساندن به ديگران، نعمت‌هاى خاصّى به آنان بخشيده، تا آنگاه كه دست بخشنده دارند نعمت‌ها را در دستشان باقى مى‌گذارد، و هرگاه از بخشش دريغ كنند، نعمت‌ها را از دستشان گرفته و به دست ديگران خواهد داد. 🔰#ترجمه_حکمت_426 ✍سزاوار نيست كه بندۀ خدا به دو خصلت اعتماد كنند: تندرستى، و توانگرى؛ زيرا در تندرستى ناگاه او را بيمار بينى، و در توانگرى ناگاه او را تهيدست!. 💠منبع:نرم‌افزار نهج‌البلاغه گویا، جامع شروح و ترجمه 🆔 @Quranvahlebeyt

📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📜مطالعه #نامه‌های_نهج‌البلاغه در ۷۰ روز 🗓#سهم_روز_62 🔰#ترجمه_نامه_64 (نامه‌ای در جواب معاویه) 1⃣ پاسخ به تهدیدات نظامی معاویه ✍پس از یاد خدا و درود! چنان‌که یادآور شدی، ما و شما هم دوست بودیم و هم خویشاوند، اما دیروز میان ما و شما بدان جهت جدایی افتاد که ما ایمان آوردیم و شما کافر شدید، و امروز ما در اسلام استوار ماندیم، و شما آزمایش شدید. اسلام آوردگان شما با ناخوشنودی، آن هم زمانی به اسلام روی آوردند که بزرگان عرب تسلیم رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ شدند، و در گروه او قرار گرفتند. در نامه‌ات نوشتی که من طلحه و زبیر را کشته، و عایشه را تبعید کرده‌ام، و در کوفه و بصره منزل گزیده‌ام، این امور ربطی به تو ندارد، و لازم نیست از تو عذر بخواهم. و نوشتی که با گروهی از مهاجران و انصار به نبرد من می‌آیی، هجرت از روزی که برادرت «یزید» در فتح مکه اسیر شد پایان یافت، پس اگر در ملاقات با من شتاب داری، دست نگهدار، زیرا اگر من به دیدار تو بیایم سزاوارتر است، که خدا مرا به سوی تو فرستاده تا از تو انتقام گیرم، و اگر تو با من دیدار کنی چنان است که شاعر اَسَدی گفت: «تندباد تابستانی سخت می‌وزد و آن‌ها را با سنگ ریزه‌ها، و در میان غبار و تخته سنگها، درهم می‌کوبند.» 2⃣ یادآوری سوابق نظامی در پیروزی‌ها ✍و در نزد من همان شمشیری است که در جنگ بدر بر پیکر جد و دایی و برادرت زدم. به خدا سوگند! می‌دانم تو مردی بی‌خرد و کوردل هستی! بهتر است درباره تو گفته شود از نردبانی بالا رفته‌ای که تو را به پرتگاه خطرناکی کشانده، و نه تنها سودی برای تو نداشته، که زیانبار است؛ زیرا تو غیر گمشده خود را می‌جویی، و غیر گله خود را می‌چرانی. مَنصَبی را می‌خواهی که سزاوار آن نبوده، و در شأن تو نیست. چقدر گفتار تو با کردارت فاصله دارد! چقدر به عموها و دایی‌های کافرت شباهت داری! شقاوت و آرزوی باطل، آن‌ها را به انکار نبوت محمد صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وا داشت، و چنان‌که می‌دانی در گورهای خود غلتیدند، نه برابر مرگ توانستند دفاع کنند، و نه آن‌گونه که سزاوار بود از حریمی حمایت، و نه در برابر زخم شمشیرها خود را حفظ کردند، که شمشیرها در میدان جنگ فراوان، و سُستی در برابر آن شایسته نیست. تو درباره کشندگان عثمان فراوان حرف زدی، ابتدا چون دیگر مسلمانان با من بیعت کن، سپس درباره آنان از من داوری بطلب، که شما و مسلمانان را به پذیرفتن دستورات قرآن وادارم. اما آنچه را که تو می‌خواهی، چنان است که به هنگام گرفتن کودک از شیر، او را بفریبند. سلام بر آنان که سزاوار سلامند. 💠منبع: نرم‌افزار نهج‌البلاغه نوین 🆔 @Quranvahlebeyt