3.doaye_mojir-ghyasi-96-3-19.mp3
48.09M
💠 قرائت #دعای_مجیر
باصدای کربلایی رضاغیاثی
اجرا شده در برنامه #شبهای_وصال۱۳۹۶
#هیئت_روضة_الزهراء_دزفول
🚩 دعای مجیر در روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه مبارک رمضان سفارش شده است
✅قرآن ودعا
💥اثر روزه خوری بر ایمان
امام صادق علیه السلام:
هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ايمان از او جدا مى شود‼️
📕ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236✅قرآن ودعا
Shab16Ramazan1397[04].mp3
24.12M
🔅دعای مجیر 🌸🍃
🎤 #حاج_میثم_مطیعی
#ایام_البیض ✨
التماس دعا 🙏🏻
*🟣سرگذشت عالم برزخ*
*🔹قسمت سیزدهم*
هنوز مدت زیادی از رفتن *رومان* نگذشته بود که صداهای عجیب و غریبی از دور به گوشم رسید. صدا نزدیک و نزدیک تر میشد، ترس و وحشت من بیشتر شد تا این که دو هیکل بزرگ و وحشتناک در جلوی چشمانم ظاهر شدند.
هر یک از آنها عمودی بزرگ در دست داشتند که هیچ کس از اهل دنیا نمیتواند حرکتشان دهد. پس فهمیدم که این دو *نکیر* و *منکر* هستند.
در همین لحظه یکی از آن دو جلو آمد و چنان فریادی کشید که اگر یکی از اهل دنیا میشنید، میمرد. فکر کردم دیگر کارم تمام شده است. لحظهای بعد آندو شروع به پرسش کردند: پروردگارت کیست؟ پیامبرت کیست؟ امامت کیست؟...
از شدت ترس و وحشت زبانم بند آمده بود. میدانستم اگر جواب ندهم، عمودشان را بر سرم فرود خواهند آورد. چه میتوانستم کنم؟! سرم را بهزیر انداختم و اشکم جاری شد. آمادۀ ضربت آنها شدم...
👈🏻ادامـــــه دارد.....✅قرآن ودعا
AUD-20200508-WA0018.mp3
3.81M
صوت دو دقیقه
ریاضت خصوصی پیامبران الهی ؟!
حاج آقا عالی
✅@quranvdoaa
لینک کانال قرآن ودعا در ایتا
✨﷽✨
❤️✨پیامبر اکرم صلےاللهعلیهوآله فرمودند:
① هنگامی که انسان برای نماز می ایستد،
اگر همه توجه اش و قلبش به سوی خدا باشد،
درحالی نمازش تمام مےشود،
که «مثل روزی است که پاک به دنیا آمده» .
(یعنی تمام گناهان قبلی او آمرزیده می شود).
② و کسی که دو رکعت نماز بخواند و درآن دو رکعت ، قلب خود را به چیزی از امور دنیا مشغول نکند، خداوند گناهانش رامی آمرزد.
③ دو رکعت نماز همراه با تفکر و حضور قلب ارزشمندتر از یک شب زنده داری با دل سرگردان و بدون توجه است .
④ هر کس غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
📚 منبع:
① محجة البیضاء، ج۱، ص۳۸۲
② بحار الانوار، ج ,۸۴ ص۲۴۹
③ میزان الحکمه ، ج۵، ص۳۹۰
④ بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۲۵۸