✡️ مغضوبین ارض [۶٠] 💥 اصحاب شنبه / برادرهای میمون و خوک! 🔹 ۵. آگاهی و تقوی؛ شرط لازم و نه کافی! 1️⃣ خداوند با نقل کلام آنانی که نهی از منکر نمی‌کردند، مبنی بر این‌که: قوم گنه‌کار هلاک خواهد شد یا به عذاب دردناگ گرفتار خواهد آمد، و در واقع هم چنین گردید و گنه‌کاران به میمون تبدیل شدند؛ و با نقل کلام ناهیان از منکر که بدون موعظه تنها به سکوت اینان ایراد گرفتند و در ضمن پاسخ‌شان: «مَعْذِرَةً إِلَی‏ رَبِّکُمْ» [اعراف : ١۶۴]، به مسئولیّت مشترک در پیشگاه خدا اشاره کردند؛ فهماند که: 👈 گروه #ساکت، علاوه بر این‌که دارای آگاهی به عواقب امور می‌باشد، متّقی و خداترس نیز هست. و خداوند نیز با عذاب این گروه به همهٔ عالَمیان و برای همیشه فهماند که برای نجات، #آگاهی و تقوی لازم است، اما کافی نیست! 🕋 «فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ؛ اما هنگامی‌که تذکّرات داده شده، با پشتِ گوش اندازی و نوعی بی‌اعتنایی مفرط که گویا فراموش کرده‌اند، مواجه شد، أَنْجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ [اعراف : ١۶۵]؛ ما گروه ناهیان از بدی را نجات دادیم». 2️⃣ نافهمی و اشتباه بزرگی که متأسفانه امروزه در مصداق‌های فراوانی یافت می‌شود و ریشه در روشنفکرانِ خداپرستِ #یهودی دارد، و آن مماشات با اهل گناه، مدارا با اهل فسق و سکوت در مقابل نافرمانی متعدّیان به حکم خداست، از جمله موارد رنج‌آوری است که نیاز به تذکّر و موعظهٔ جدّی دارد. آن‌چه این میان ناگفته مانده، گمانِ نادرستِ «پرهیزکنندگان از نهی از منکرِ» دیروز، و «مماشات‌کنندگان با متجاوزان به حرمت‌های الهیِ» امروز است، و آن گمان این است که می‌پندارند عذاب الهی شامل حال آنان نمی‌شود! 3️⃣ و اما خداوند با اعلان این‌که تنها گروهی که به ساحلِ نجات رسیدند، #ناهیان_از_منکر بودند، و #قانون‌شکنان و #متقیان_ساکت هردو طعم عذاب را چشیدند، بر یک سنّت عمومیِ الهی که شامل بنی‌اسرائیل و غیربنی‌اسرائیل می‌شود، مُهر تأیید می‌زند، و آن سنّت بنابر آن‌چه که علامه طباطبایی در ذیل آیهٔ ١۶۵ سورهٔ اعراف می‌فرمایند، این است که جلوگیری نکردن از ستمِ ستمگران و موعظه نکردنِ ایشان در صورت امکان، و قطع نکردنِ رابطه با ایشان در صورت عدم امکانِ موعظه، «شرکت در ظلم» است، و عذابی که از طرف پروردگار در کمین ستمگران است، در کمین شُرکای ایشان نیز هست. 4️⃣ برای ورود به عرصهٔ «امر به معروف و نهی از منکر» علاوه بر آگاهی و شناختِ معروف و منکر، #شجاعت و جسارت ذاتی و #پاکیِ درونی لازم است، چیزی که در پرهیزکنندگان از نهی از منکرِ دیروز و پیروان امروزی‌شان مفقود است. 5️⃣ به گذشتگان که دست‌رسی نداریم، اما برای آنانی که این نوشتهٔ مختصر را رؤیت می‌کنند، نمونهٔ موفّقی از آمِر به معروف و ناهی از منکر را نام می‌بریم. می‌گویند ناصرالدین شاه با دهقان‌زاده‌ای از اهالی روستای امامه از قرای لواسان به‌نام فاطمه آشنا می‌شود و به سال ١٢٧۶ق او را به عقد خود درمی‌آورد و به‌عنوان #انیس‌الدوله به حرمخانهٔ سلطنتی راه می‌یابد. هنگامی‌که فتوای تحریم تنباکوی میرزای شیرازی منتشر می‌شود، ناصرالدین شاه متوجّه جمع‌آوری قلیان‌ها در حرمخانهٔ سلطنتی می‌گردد، علت را پرس‌وجو می‌کند، انیس‌الدوله در جواب می‌گوید: به‌دلیل آن‌که حرام شده است، آن را جمع کردیم. وقتی شاه می‌پرسد: چه کسی حرام کرده است؟ این پاسخ انیس‌الدوله است که شاه را وادار می‌سازد «امتیاز رژی» را ملغی کند. پاسخ این بود: همان کسی که ما را بر تو حلال ساخته است. 6️⃣ خداوند با نقل کلام ناهیانِ از منکر که در پاسخ به سؤالِ: «لِمَ تَعِظُونَ؟»، چرا موعظه می‌کنید؟ می‌گویند: «لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ»، شاید تقوا پیشه کنند؛ می‌فهماند: یأس و آینده‌خوانی در فرهنگ قرآن محلّی از اِعراب ندارد. لذا تعطیلی نهی از منکر با توهّم عدم احتمال اثر در گنه‌کار و به‌دلیل آیندهٔ تباه و همراه با عذاب، نیز گناهی است بس عظیم که پاداشی جز «عَذَابٍ بَئِیسٍ» نخواهد داشت! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter