💢 چرا احساس #پیشرفت نمیکنیم؟ ابتدای بحث باید این #دسته_بندی را مدنظر قرار دهیم که احساسِ پیشرفت با پیشرفت #تفاوت اساسی دارد. مانند فقر و احساس فقر، ممکن است فرد یا جامعه ای #فقیر نباشد اما احساسِ فقر کند. ممکن است جامعه ای نسبت به سه دهه قبل #پیشرفت کند اما آحاد جامعه احساس پیشرفت نکنند! همه آمارهای داخلی و بین المللی در مورد وضعیت ایران نسبت به #سه_دهه پیش نشان میدهد در بخش های مهمی مانند بهداشت و سلامت، آموزش و توسعه سواد، قدرت نظامی و امنیتی، گسترش راه سازی، سدسازی و دسترسی روستاها به امکانات پایه نظیر انرژی، سوخت، میزان صاحبخانه شدن مردم، و دهها نمونه دیگر پیشرفت کرده ایم. اما سوال اساسی اینجاست؛ چرا احساسِ #پیشرفت نمیکنیم؟ بلافاصله در پاسخ میگوییم: چون تورم بالاست، بیکاری در همه خانواده ها وجود دارد و تامین #معیشت سخت شده است! منتها این پاسخِ درست، قانع کننده نیست، چون پاسخ کاملی نیست! اولین شرط پیشرفت استمرار و همیشگی بودن آن است، جامعه نمیتواند یک دوره احساس پیشرفت داشته باشد اما با یک بحران همه دست آوردها را #فراموش کند، در نتیجه باید به سمت پیشرفت ثابت و #مستمر حرکت کرد. در ایران اگر انقلاب مشروطه در سال ۱۲۸۵ را یک مبنا و نقطه عطف تحول به سمت پیشرفت بدانیم، #همیشه بین دولت و ملت یک رقابت و عدم اعتماد وجود داشته است. دولتها، بیسوادی و فرهنگ ناقص ملت را عامل عقب ماندگی میدانستند، ملت هم دولت را عامل اصلی عدم‌پیشرفت می پندارد. بخشی از پاسخ به سوال ابتدایی در همین نکته نهفته است، ایرانی ها #احساس_پیشرفت نمیکنند و هیچ گاه احساس پیشرفت نخواهند داشت، زیرا هر کدام بار و وظیفه پیشرفت را بر دیگری تحمیل میکند. وظیفه ایجاد پیشرفت را، دولت بر عهده ملت و ملت بر عهده دولت میگذارد، این سیکل کماکان ادامه دارد. از کجا باید #شروع کرد؟ در ادامه این‌مباحث به این سوال میپردازیم که از کجا باید شروع کرد؟ #علیرضا_زادبر http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59