eitaa logo
رادار انقلاب
29.3هزار دنبال‌کننده
27.4هزار عکس
45.5هزار ویدیو
140 فایل
گلچین مطالب انقلابی ویراستی رادار انقلاب: https://virasty.com/Radar_enghelab ارتباط ، ارسال سوژه و پیشنهادات : @Radarenghelab_ad فقط تبلیغات: @radar_tab
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آیا امام حسین(ع) را مذمت نموده اند؟ امام حسین(ع): ما از تبار هستیم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما ایرانی ها هستند... ✅در متن حدیث آمده «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُول...» در اینجا طراح شبهه اینقدر سواد دینی و حدیثی نداشته و در نهایت خیال کرده چون لقب امام حسین(ع) اباعبدالله است پس این حدیث نیز از امام حسین(ع) است. در حالی که لقب امام صادق(ع) نیز است و در متون حدیثی هر وقت حدیثی از اباعبدالله نقل شود؛ منظور امام صادق(ع) است نه حسین(ع). اگر حدیثی از امام حسین(ع) نقل شود اسم حسین(ع) در روایت می آید. البته این هیچ تأثیری ندارد. چون ائمه(ع) کلهم نور واحد هستند و همگی معصوم هستند و اگر حدیثی را امام صادق(ع) فرموده باشند گو اینکه امام حسین(ع) فرمودند و بالعکس. اما تنها خواستیم و ناآگاهی طراح شبهه را نشان دهیم. ✅در عرب به همه افراد غیر عرب گفته می شده «عجم» مثل خود ما ایرانی ها که به همه افراد غیر ایرانی می گوییم «خارجی» امامنظور ما فقط اعراب نیستند بلکه همه غیر ایرانی ها هستند به همین گونه در هم کلمه عجم به غیر عرب است در صورتی که اشکال کننده آن را به معنی «ایرانی» ترجمه کرده است!! که این غرض ورزی او را می رساند. ✅اما در باب ادامه متن که گفته:«ایرانی ها را باید کرد...» اگر در متن عربی دقت کنیم می بینیم پس از توضیح علامه(ره) آمده است: «سوء رأی الثانی فی الاعاجم» که اینهم طراح شبهه در خویش نیاورده. و این نیز به معنی «سوء رأی دومی(یعنی عمر بن خطاب) در مورد اعاجم(یعنی عجم ها)» و واضح است که ادامه عبارت در مورد نظر عمر بن خطاب می باشد و ربطی به حدیث یا توضیح علامه مجلسی(ره) ندارد. ✅لینک مطالعه پاسخ تکمیلی: https://goo.gl/yYQvGc http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آيا روايت «حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» در كتب با سند صحيح نقل شده است؟ معنای این قابل فهم نیست، در بخش اول پیامبر(ص) میفرمایند: حسین از من است این بخش واضحی دارد: حسین نوه رسول خداست و جد ایشان است. اما در بخش دوم میفرمایند: من از حسین هستم! پیامبر(ص) که جد امام‌حسین(ع) است، از حسین(ع) است؟ ✅ بخش اول: اين روايت از يعلي بن مره عامري با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند در كتاب «المصنف» ابن ابي شيبه استاد بخاري اين چنين آمده است. 📚مصنف ابن أبي شيبة، ج 6، ص 380 روزى با پیامبر(ص) به یک میهمانى شده بودیم؛ در حالى که در کوچه مىرفتیم، حسین(ع)را در حال بازى دیدیم. پیامبر(ص) از جلوتر رفت و را گشود تا او را بگیرد؛ اما حسین(ع) فرار کرد و این طرف و آن طرف مىرفت و پیامبر(ص)به او میخندید، تا این که او را گرفت؛ پس یکى از را زیر چانه و دیگرى را پشت سرش قرار داد و او را میبوسید و میگفت: "حسین از من است و من از حسینم؛ کسى که را دوست بدارد، خداوند او را دوست دارد" 📚سنن ابن ماجه، ج1،ص 51 ✅ اما فهم بخش دوم حدیث: پس از شدن به رسالت، حیات او به رسالت و بقاى آن و حیات رسالت نیز به او وابسته شد و چون حسین(ع) براى زنده ماندن محمدى بسیار کوشید حتى عزیزترین کسانش را در این راه قربانى کرد، از او جانى دوباره گرفت و استمرار یافت ؛ از این رو پس از جریان کربلا شد؛ «الاسلام محمدیُ الحدوث حسینیُ البقاء»؛ اسلام توسط پیغمبر(ص) به وجود آمد و توسط حسین(ع) باقى ماند. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59