1⃣2⃣ خداشناسی ⭕️ مثالی برای درک بهتر وجود نامحدود خداوند(کامل مطلق) 🔰 يک خط بينهايت را در نظر بگيريد. اين خط فقط و فقط طول دارد. پس، از حيث عرض داشتن محدود است. حالا يک سطح در نظر بگيريد که طول آن بينهايت است؛ ولي عرض آن يک سانتي متر است. اين سطح هم از حيث عرض محدود است. اما تفاوت اين محدوديت با محدوديت قبلي در چيست؟ 🔸 اين محدوديت يعني امتداد و سیر در عرض ادامه پيدا نمي کند. و به مرز مي رسيم. اما محدوديت قبلي يعني اصلا عرض براي او مطرح نيست. یعنی اصلا عرض ندارد. نه این که در امتداد و سير در عرض‌، کمبود دارد. 🔻حال يک کره اي را به صورت بي نهايت در نظر بگيريم. نه محدوديت ذاتي از حيث طول و عرض و عمق دارد، و نه محدوديتی در امتداد داشتن دارد. اما جالب است که همين کره ی بينهايت، از حيث بعد چهارم [زمان] محدوديت ذاتي دارد. 🔸 اما نکته ی اساسی اين است که، وقتي مي گوييم: خط، از جهت ذاتش نسبت به عرض محدود است؛ چرا به خود اجازه مي دهيم بگوييم محدود است؟ چرا نمیگوییم: نه محدود است و نه نامحدود ؟! 🔻 جواب اين است که: چون ميبينيم که خط، میتوانست عرض هم داشته باشد و تبدیل به سطح شود. ولی اکنون ندارد. پس محدودیت دارد. 🔸 اما به عنوان مثال، يک حقيقت رياضي حسابي مثل: دو بعلاوه ی دو مساوی چهار، آيا از حيث عرض داشتن محدود است؟ جواب: نه مي توان گفت محدود است. و نه مي توان گفت نامحدود است. بلکه از جهت عرض داشتن رها و مطلق است. به تعبیر دیگر یعنی: این حقیقت، از جهت عرض و امتداد و بعد داشتن، رها و فرابعد است. نه این که مثل نقطه، بعد ندارد. بلکه اصلا شانیت بعد داشتن و امتداد داشتن، برای او مطرح نیست. ✅ اگر در مورد خداوند، گاهي تعبير "وجود مطلق" يا "بينهايت" به کار مي رود، منظور همين رها بودن از قابليت محدود بودن است. نه اينکه منظور اين باشد که: خداوند همه ی کمال ها را به طور بينهايت دارد. به تعبیر دیگر: این جمله هم درست نیست که خداوند در هر يک از بينهايت بعد ، بينهايت است. بلکه او شانیت هیچ محدودیتی را نمی پذیرد. ✍ پی نوشت: برای تبیین استدلال کامل مطلق بودن خداوند میتوانید به جلسه دوازدهم خداشناسی مراجعه کنید👇 https://eitaa.com/maaref_karbordi/167 #خداشناسی #کامل_مطلق 🆔 @maaref_karbordi