*فرازی از نامه آخر شهید رحمان مدادیان* *فراموشم نکن حسین جان* *فراموشت نخواهم کرد* *شهید رحمان مدادیان* *تاریخ تولد* *1340/10/14* *تاریخ شهادت* *1367/4/31* *حمله مرصاد* #شهید_ابراهیم_هادی #شهید_رحمان_مدادیان ❤️❤️❤️❤️ @rafiq_shahidam96 🌹🌹🌹 @rafiq_shahidam ❤️❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

سردار شهید مسعود زکی زاده: در مکتب شهادت در محضر همسران شهید مدافع حرم *یک شب نزدیکی‌های اذان صبح خواب دیدم که حمید گفت : خانوم خیلی دلم برات تنگ شده، پاشو بیا مزار* *معمولاً عصرها به سر مزارش می‌رفتم ولی آن روز صبح از خواب که بیدار شدم راهی گلزار شدم، همین که نشستم و گل‌ها را روی سنگ مزار گذاشتم، دختری آمد و با گریه من را بغل کرد، هق‌هقِ گریه‌هایش، امان نمی‌داد حرفی بزند.* *کمی که آرام شد گفت : عکس شهیدتون رو توی خیابون دیدم، به شهید گفتم : من شنیدم شماها برای پول رفتید، حق نیستید، باهات یه قراری می‌ذارم، فردا صبح میام سر مزارت، اگر همسرت رو دیدم می‌فهمم من اشتباه کردم، تو اگه بحق باشی از خودت به من یه نشونه میدی.* *برایش خوابی را که دیده بودم تعریف کردم، گفتم : من معمولاً غروب‌ها میام اینجا، ولی دیشب خود حمید خواست که من اول صبح بیام سر مزارش.* 👈ماجرای خواب شهید مدافع حرم - حمید سیاهکالی مرادی 💞 یاد عزیزش با صلوات #مجموعه_فرهنگی_شهید_ابراهیم_هادی ❤️❤️❤️❤️ @rafiq_shahidam96 🌹🌹🌹 @rafiq_shahidam ❤️❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

✍آیت‌الله بهجت (ره) : ترک صلوات و دعا کردن به دعاهای شخصی، مانند رها کردن سرچشمه و به دنبال جوی آب و یا حوض گشتن است؛ زیرا وقتی برای وسعت مقام و درجه، واسطه فیض دعا می‌شود، دعاهای شخصی هم در آن گنجانده شده است. 📚 نکته‌های ناب از آیت‌الله بهجت، ص77 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

اَللّهُمَ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرَج #حسین‌جان😢 نگرانے‌‌واسـه‌من‌بیشـــٺر‌از‌همـــه‌حسین هر‌چه‌قد‌گریه‌ڪنم‌باز‌میگم‌ڪمه‌حسین #شب_جمعه #به‌تو‌از‌دور‌سلام✋

‌ یک دقیقه فوق العاده ازمرحوم حاج آقای #تهرانی ‌ ‌✳️ @rafiq_shahidam

#کلیپ_تصویری ✍️سخنرانی حاج آقا #دانشمند 🎬موضوع: جوان مرد باش ‎‎‌‌‎‎‌✳️ @rafiq_shahidam ❤️❤️❤️❤️

🔵 آیت الله #مرعشی (ره) : 🔴 وقتی از منزل خـارج می‌شوم، خدا را به 124هزار پیامبر قسم می‌دهم که باایمان به خانه برگردم. چرا که در روایت آمده، چه بسا مرد باایمان از خــانـہ خارج می‌شود و بی‌ایمان برمی‌گـــردد. #مجموعه_فرهنگی_شهید_ابراهیم_هادی #فرهنگی_مجازی_هادی_دلها #غدیر #خوزستان ╔━━━━๑ღ♥️ღ๑━━━━╗ ڪاناݪ شہید ابـراهیم هـادے. @rafiq_shahidam 🕊️🕊️🕊️ https://eitaa.com/joinchat/3309109376Cec5ab8b2a9 ╚━━━━๑ღ♥️ღ๑━━━━╝

شب جمعه اس🦋 ما خواهرای شهدا... برادرای شهدا... خواهر برادرای دلی با شهدا.. امشب اومدیم همراه مادر سادات به اربابمون یه سلامی بدیم.✋😊 داداشای شهیدمون..میشه بیاین جلوی ما راه برید؟؟ میگن شما آبرو دارید پیش مادر و ارباب... آخه ماها رومون نمیشه به صورت عمه زینب جان نگاه کنیم بسم الله...ارباب،مادرسادات،عمه زینب جان،عمو عباس.. به ما نگاه نکنید به داداشای شهیدی که اوردیم واسطه قبولمون کنید..😔 دستها رو به روی سینه بگذارید.. 🌸السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدأ ما بقیت و بقی الیل و النهار و لا جعله الله آخرالعهد منی لزیارتکم.. السلام علی الحسین و علی علي ابن الحسین و علی اولادالحسین و علی اصحاب الحسین و السلام علی اخی الحسین ابالفضل العباس علیه السلام🌸 ❤️❤️❤️❤️ @rafiq_shahidam96 ❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

💔🏴 خبر چه سنگینه...😔😔😔 #فرج_نژاد ❤️❤️❤️❤️ @rafiq_shahidam96 ❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

💢 اگر خانم‌ها یک روز با شماها بداخلاقی کنند... ✅ با فرزندان خود تعامل کنید. با همسران خود مهربانی و همکاری کنید. حقیقتاً همسر شما باید احساس کند که شما قدر زحمات او را میدانید. 💔 اگر همسر شما یک همسر همراه و موافق با شما نمی‌بود، شما قادر به کار نبودید. میگویید نه، امتحان کنیم؛ به این خانم‌ها بگوییم یک روز با شماها بداخلاقی کنند تا بفهمید وضعیت چطوری است. 🔵👈 اینکه می‌سازند، همراهی می‌کنند، کمک می‌کنند، خوش‌اخلاقی می‌کنند، خانه‌داری می‌کنند، بچه‌ها را نگه می‌دارند و محیط خانه را باصفا نگه میدارند؛ یکی از بزرگترین عوامل موفقیت کار شماست. 🗒 ۸۰/۷/۲۷ و ۸۳/۷/۲ ❤️ #مقام_معظم_رهبری (حفظه الله)❤️ #مجموعه_فرهنگی_شهید_ابراهیم_هادی #فرهنگی_مجازی_هادی_دلها #شهید_رحمان_مدادیان #شهید_ابراهیم_هادی #غدیر #خوزستان ╔━━━━๑ღ♥️ღ๑━━━━╗ ڪاناݪ شہید ابـراهیم هـادے. @rafiq_shahidam 🕊️🕊️🕊️ https://eitaa.com/joinchat/3309109376Cec5ab8b2a9 ╚━━━━๑ღ♥️ღ๑━━━━╝

سلام هم اکنون کربلای معلا پخش زنده شبکه 3 #بین‌الحرمین #امام_حسین #حضرت_قمر

التماس دعا دارم ازتون

#استورے شبــ‌زیارٺےابــاعبدالله🥀

#ببینید بنا نبود عاشق ڪنے محل ندهے تاڪِے خیالِ ڪربلا؟! ( #روضه_خوانی حاج مهدی رسولی سر مزار حاج فیروز زیرک کار در #تبریز) #حاج_مهدی_رسولی شب جمعه است هوایت نکنم میمیرم💔 ۰[ @rafiq_shahidam96 ]۰

نه تنها من نه تنها تو ♥️😍 حاج مهدی رسولی #عید_غدیر #عید_قربان #خوزستان رسانه باشید👇 [ @rafiq_shahidam96 ]

✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 #رمان_یادت_باشد... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت74 چندماه قبل برای کاروان دانشجویی عتبات ثبت نام کرده بودیم.حمیدمیگفت:"سری قبل که تنهارفتم کربلانشدبرات چادرعروس بخرم.این سری باهم بریم باانتخاب خودت بخریم."اعتبار گذرنامه هایمان تمام شده بود.چندروزی درگیرارسال مدارک برای تمدیدگذرنامه شدیم.همه ی کارهاراانجام دادیم،ولی وام ماجورنشد.انگارقسمت این بودکه حمیدبا گذرنامه ای که برای زیارت برادرگرفته بودبه دفاع ازحرم خواهربرود. چهل روزی میشدکه سری اول اعزام شده بودند.شنبه این حرف رابه من زد.اعزامشان روزدوشنبه بود؛یعنی فقط دوروزبعد!هرچقدرمن دلم آشوب بودوحال خوبی نداشتم،حمیدپرازآرامش واطمینان بود جلوی آینه محاسنش راشانه کردوگفت:"بایدبالباس نظامی عکس داشته باشم.میرم عکاسی سرکوچه عکس بگیرم،زودبرمیگردم." ازخانه که بیرون رفت تازه ازبهت بیرون آمدم.شروع کردم به گریه کردن.هرچه کردم،حریف دلم نشدم.نبودن حمیدکابوسی بودکه حتی نمیتوانستم لحظه ای به آن فکرکنم.یک سرایمانم بود،یک سراحساسم.دم به دقیقه احساسم بغض سنگینی میشدروی گلویم که:"نذاربره!باهاش قهرکن.جلوش وایسا. لج بازی کن.چه معنی میده توهمچین شرایطی اول زندگی شوهرت بره شهیدبشه؟!"این فکرهامثل خوره به جانم افتاده بود.بغضم رامیخوردم.جلوی چشمم صحنه ی قیامت رامیدیدم که بادست خالی جلوی امیرالمومنین علیه السلام هستم.درحالی که دراین دنیاهیچ کاری نکرده ام،حتی مانع رفتن همسرم هم شده ام. بین زمین وآسمان بودم.بی اختیاراشک میریختم.حال وروزمان دیدنی بود؛یکی سرشارازبغض وگریه،یکی مملوازشوق وشعف. به چندنفرازدوستان وآشناهازنگ زدم تاشایدآنهابتوانندآرامم کنند،ولی نشد.حتی بعضی هاباحرفهایشان نمک روی زخمم پاشیدند فهمشان این بودکه چون حمیدمن رادوست ندارد،راضی شده برودسوریه!میگفتند:"جای توباشیم نمیذاریم بره.اگرتورودوست داشته باشه،میمونه!"نمیدانستندمن وحمیدواقعاعاشق هم هستیم.درست است که بیقراربودم ونمیتوانستم دلم راراضی کنم،بااین حال نمیخواستم جزءزن های نفرین شده ی تاریخ باشم که نگذاشتندشوهرشان به یاری حق برود نمیخواستم شرمنده ی حضرت زینب سلام ا...علیهاباشم. نیم ساعت نشدکه حمیدبرگشت.عکسهایش راباخوشحالی نشانم داد.آخرین عکسی بودکه داخل آتلیه گرفت؛سه درچهاربالباس نظامی عکس راکه دیدم به سختی جلوی خودم راگرفتم.دوست نداشتم اشکم راببیند.نمیخواستم دم رفتن دلش راخون کنم.سعی کردم باکشیدن نفس های عمیق جلوی این همه بغض واشکی که به پشت چشمهایم هجوم آورده بودرابگیرم برای حمیدوخوشحالی اش ازخودم گذشته بودم،ولی حفظ ظاهردرحالی که میدانی دلت خون وحالت واژگون است خیلی عذاب آوربود حمیدصورتم راکه دیدمتوجه شدگریه کرده ام.بادست مهربانش چانه ام رابالاآوردوپرسید:"عزیزم!گریه کردی؟قرارمااین بودکه توهمه جامن روهمراهی کنی.این گریه هاکارمن روسخت میکنه."گفتم:"چیزخاصی نیست.تلویزیون مستندشهدارونشون میداد.بادیدن اون صحنه ها اشکم دراومد."بعدهم لبخندی زدم وگفتم:"به انتخاب توراضی ام حمید.بروازپدرومادرت خداحافظی کن.چون دوماه نیستی،نمیشه بهشون نگیم."دستم راگرفت وگفت:"قول میدی آروم باشی وگریه نکنی؟من سعی میکنم نیم ساعته برگردم.جواب دادم:"نیازی نیست زودبرگردی.چندساعتی پیش پدرومادرت بمون." ساعت شش بودکه رفت.تاازخانه خارج شدخودم رادرآشپزخانه مشغول کردم.خیلی دیرآمد.ساعت یازده راهم ردکرده بودکه آمد.فهمیدم عمه خیلی ناراحتی کرده.تارسیدپرسیدم:"خداحافظی کردی؟عمه خیلی گریه کرد؟پدرت چی گفت؟"حمیدباآرامش خاصی گفت:"مادرم هیچی نگفت.فقط گریه کرد!"سری های قبل که ماموریت میرفت معمولابه پدرومادرش نمیگفتیم.شوکه شده بودند.اصلاباورشان نمیشدحمیدبخواهدبرودسوریه. یکشنبه دانشگاه نرفتم.حمیدکه ازسرکارآمدگفت:"بریم ازپدرومادرتوهم خداحافظی کنیم."جلوی درهنوزازموتورپیاده نشده بودیم که ازحفاظت پروازتماس گرفتندواطلاع دادندفعلاپروازلغوشده است.انگارپردرآورده بودم.حال بهتری داشتم.خانه ی مادرم توانستم راحت شام بخورم؛هرچندحمیدفقط باغذابازی میکرد.ازوقتی خبررااطلاع دادند،خیلی ناراحت شده بود. مادرم مثل من خوشحال بودوسربه سرحمیدمیگذاشت تاحمیدبه خاطرمحبتی که به من داردسفرش رابه عقب بیندازد.به شوخی به اومیگفت:"حمیدجان!حالاکه رفتنتون کنسل شده،ولی هروقت خواستی به سلامتی بری سوریه،دخترماروطلاق بده،بعدبرو!" حمیدکه حسابی ازخبرلغوشدن پروازپکرشده بودباحرف مادرم خندیدوگفت:"اولاکه رفتن مادیروزودداره،ولی سوخت وسوزنداره.دوماازکجامعلوم که من سالم برنگردم.بادمجون بم آفت نداره من مثل تازه دامادی هستم که عروسش روامانت میذاره میره جهاد." &ادامه دارد... رفیق شهیدم ابراهیم هادی🌹 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 #رمان_یادت_باشد... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت75 نشسته بودم کناروبه حرفهایشان گوش میدادم.به پدرم گفتم:""میشنوی چی میگن؟خوبه والا!من اینجاحی وحاضرم.یکی داره میگه طلاقش بده.یکی میگه طلاقش نمیدم!ماهم که این وسط کشک!"دوشنبه ازسرکارکه آمد،لباسهای نظامیش راهم آورده بود.گفت:"خانم!زحمت میکشی این اتیکت هارودربیاری؟چون داریم میریم سوریه نبایداتیکت های سپاه روی یقه وسینه ی لباس باشه.اگه داعشی هاازروی علایم ونشان هامتوجه بشن ماپاسدارهستیم دیگه به هیچ چی رحم نمیکنن،حتی به جنازه ی ما."لباسها راگرفتم وداخل اتاق رفتم.بابشکاف اتیکت ها رادرآوردم.چندبارهم اتوزدم که جای دوخت ها مشخص نباشد.اتیکت هاراروی اپن گذاشتم.گفتم:"این هااینجامی مونه.قول بده سالم برگردی،خودم دوباره اتیکت هاروبدوزم سرجاشون." لباس راازمن گرفت وگفت:"حسابی کاربلدشدی.بی زحمت این دکمه ی یقه ی لباس روهم کمی بالاتربدوز.لباس نظامی بایدکامل زیرگلوروبپوشونه."بانخ مشکی دکمه راکمی بالاتردوختم.وقتی دیدگفت:"چرابانخ مشکی دوختی؟بایدبانخ سبزمی دوختی."من هم گفتم:"حمیدجان!زیادسخت نگیر.این دکمه برای زیریقه است.می مونه زیرلباس.اصلامشخص نمیشه."شدیداروی آداب نظامی وبه خصوص روی لباس هایش حساس بودواحترام خاصی برای لباس پاسداری قایل بود. غروب برادرحمیدبرای خداحافظی آمد.باحسین آقادرباره ی سوریه ووضعیت نیروهایی که اعزام میشوندصحبت می کردند.حمیدبرای برادرش اناردان کرد،ولی حسین آقاچیزی نخورد.وقتی که رفت مشغول مرتب کردن خانه شدم.قراربودآن شب پدر،مادر،خواهرهاوآقاسعیدبرای خداحافظی به خانه ی مابیایند.میوه،موزوسیب گرفته بودیم.دیسی که میوه هارادرآن چیده بودم بزرگ بود،برای همین میوه هاکمترازتعدادمهمان هابه نظرمی آمد.حمیدهرباربادیدن دیس میوه هامیگفت:"خانومم!برم دو،سه کیلوموزبگیرم.کم میادمیوه ها."میگفتم:"نه خوبه.باورکن همین ها هم زیادمیاد.چون دیس بزرگه این طورنشون میده."چنددقیقه بعددوباره اصرارکرد.ازبس مهمان نوازبودنمی توانست نگران کم آمدن میوه هانباشد.آخرسرطاقت نیاورد.لباس هایش راپوشیدوگفت:"خانوم من ازبس استرس کشیدم دل دردگرفتم!میرم دوکیلوموزبگیرم." وقتی برگشت مانده بودم بااین همه موزچکارکنیم.دیس ازموزپرشده بود.حدسم درست بود.مهمان هاکه رفتند،کلی موززیادماند.به حمیدگفتم:"آخه مردمومن!توهم که دو،سه روزدیگه میری.بااین همه موزمیشه یه هییت راه انداخت."باوجوداینکه دیدچه قدر موززیادمانده،ولی کم نیاورد.گفت:"اشکال نداره عزیزم.عمدازیادگرفتم.بریزتوکیفت ببرخونه ی مادرت.عوض این روزایی که اونجاهستی،دوکیلوموزبراشون ببر!" ظرف هاراکه جابه جاکردم،نگاهم به اتیکت های روی اپن افتاد اتیکت اسم حمیدراکف دستم گذاشتم ونیم نگاهی به اوانداختم.باآرامش کارهایش راانجام میداد،ولی من اصلاحال خوشی نداشتم.سکوت شب ودردتنهایی روی دلم آوارشده بود.لحظه به لحظه احساس جداشدن ازحمیدآزارم میداد. آن شب استرس عجیبی گرفته بودم.چندبارازخواب پریدم ومستقیم سراغ لباسهارفتم.درتاریکی شب چشمهایم رامیبستم ودست میکشیدم تامطمین شوم اثری ازدوختها وجای خالی اتیکتهانمانده باشد.خودم راجای دشمن میگذاشتم که اگرروی لباس دست کشیدمتوجه دوخت اتیکت هامی شودیانه؟لباس رابومی کردم وآهسته اشک میریختم دلم آرام وقرارنداشت.زیرلب شروع کردم به قرآن خواندن وازخداخواستم مواظب حمیدم باشد. جنس تنهایی روزسه شنبه برایم خیلی غریب بود.طعم دلتنگی های غروب جمعه راداشت.دست ودلم به کارنمی رفت.فضای خانه راغم گرفته بود.تیک تیک ساعت تنهاصدایی بودکه به گوش میرسید.دوست داشتم عقربه های ساعت رابکشم تاساعت دوونیم که حمیدزودتربه خانه برگردد،ولی حتی آنهاهم بامن لج کرده بودندوتکان نمی خوردند.بااین که گفته بودشایددیرتربیاید،سفره ی غذاراپهن کردم.شاخه ی گل راوسط سفره گذاشتم.به یادروزهای اول زندگی که چه قدرزودسپری شد.نمی خواستم باورکنم که این آخرین روزهای بودن حمیداست.مدام چشم هایم را می بستم وبازمیکردم تاباورم بشودزندگی من همه چیزش سرجای خودش است،دلشوره هایم بی علت است،این ماموریت هم مثل همه ماموریت هایی که حمیدرفته بودچندروزی دلتنگی ودوری داردوبعدآن چیزی که می ماند خودحمیداست که به خانه برمی گردد.به خودم دلداری می دادم،ولی چنددقیقه بعدگویی کسی درون وجودم فریادمیزداین رفتن بی بازگشت است!دوست داشتم تاحمیدنیست یک دل سیرگریه کنم.اشکهایم تمامی نداشت. آن روزخیلی دیرآمد.تقریباشب بودکه رسید.لباسهای نظامی تنش بود؛همه هم گل مالی.برای آماده سازی قبل ازماموریت به رزمایش رفته بودند.تمام وسایل شخصی اش راازمحل کارآورده بود.انگارالهامی به اوشده باشد.این کارش سابقه نداشت.بااینکه تاقبل ازاین حتی دوره های چندماهه ی زیادی رفته بود،ولی این اولین باری بودکه تمام وسایلش راباخودش آورده بود. &ادامه دارد... رفیق شهیدم ابراهیم هادی 🌹 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd

✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 #رمان_یادت_باشد... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت76 پرسیدم:"چرااین همه دیرکردی؟این هاچیه باخودت آوردی؟چه کاریه؟میری برمیگردی دیگه.چه نیازیه که همه چی روازمحل کارجمع کردی؟" وسایل راروی اپن،کناراتیکت هاگذاشت وگفت:"خانوم!مطمین باش دیگه به پادگان برنمیگردم. من زیادخواب نمی بینم،ولی یه خواب تکراری روچندین وچندباره که می بینم.خواب دیدم که دارم ازیه جایی دفاع میکنم.تمساح ها منودوره کردن وتکه تکه میکنن،ولی من تاآخرهمون جامی ایستم.حس میکنم تعبیراین خواب همون دفاع ازحرم حضرت زینب سلام ا...علیهاباشه." این راقبلاهم برایم تعریف کرده بود. چهره ی خسته وچشمان پرازشوقش تماشایی بود هرچه میگذشت این چشم هادست نیافتنی ترمیشد.گفتم:"خبری شده؟چشم هات دادمیزنه خیلی زودرفتنی هستی.ازاعزامتون چه خبر؟"نگاهش راازمن دزدیدوداخل اتاق رفت که لباس هایش راعوض کند.گفت:"بایدلباسهاموبشورم.احتمال زیادپنجشنبه اعزام میشیم." تااین راگفت:"دلم هری ریخت.بعدازلغوشدن پروازشان یکی،دوروزراحت نفس میکشیدم،ولی بازخبررفتنش بی تابم کرد. سیب زمینی هایی که پوست کنده بودم راداخل ظرفشویی ریختم وبه اتاق رفتم.لحظات سختی بود ازطرفی دوست داشتم حمیدباشدتابه اندازه ی تمام نبودن هایش نگاهش کنم وازطرفی دوست داشتم حمیدنباشدتادرخلوت وتنهایی به اندازه ی همه ی بودن هایش گریه کنم! به زورراضی اش کردم تالباس هاراخودم بشویم.باهرچنگی که به لباس هامیزدم،دلم بیشترآشوب میشد.دورازچشم حمیدکلی گریه کردم.شستن لباس هاکه تمام شد،جلوی بخاری پهنشان کردم تازودترخشک بشود بعدهم رفتم سراغ درست کردن غذا.سیب زمینی هاراداخل تابه ریختم.گویی باهرهم زدنی،تمام روح وروانم هم میخورد. حمیدهم مثل من وضعیت روحی مناسبی نداشت. چیزی نمیگفت،ولی همین سکوت دنیایی ازحرف داشت.راهش راانتخاب کرده بود،ولی مگرمیشداین دل عاشق راآرام کرد.ازهم دوری میکردیم،درحالی که هردومیدانستیم چقدراین جدایی سخت وطاقت فرساست.به چندنفری زنگ زدوحلالیت طلبید.این حلالیت گرفتن هاوعجله برای به سرانجام رساندن کارهای نیمه تمام خبرازسفری بی بازگشت میداد.هیچ مرهمی برای دل عاشقم پیدانمیکردم. چنددقیقه که گذشت به آشپزخانه آمدوروی چهارپایه نشست.بااین که مشغول آشپزی بودم،سنگینی نگاهش راحس میکردم.بغض کرده بودم.سعی میکردم گریه نکنم وخودم راعادی جلوه بدهم.تاکنارم ایستادونگاهش به نگاهم گره خورد،دیگرنتوانستم جلوی اشکهایم رابگیرم.باگریه ی من،اشک حمیدهم جاری شد. دستم راگرفت وباصدای لرزان پرازحزن ودلتنگی درحالی که اشکهایم راپاک میکرد،گفت:"فرزانه!دلم رولرزوندی،ولی ایمانم رونمیتوتی بلرزونی!" تااین جمله راگفت،تکانی خوردم.باخودم گفتم:"چه کارداری میکنی فرزانه؟توکه نمیخواستی اززن های نفرین شده ی روزگارباشی.پس چراحالاداری دل همسرت رومیلرزونی؟" نگاهم رابه نگاهش دوختم.به آرامی دستم راازدستش کشیدم وگفتم:"حمید!خیلی سخته.من بدون توروزم شب نمیشه،ولی نمیخوام یاری گرشیطان باشم. توروبه امام زمان میسپارم.دعامیکنم همه عاقبت به خیربشیم." لبخندروی لب هایش نشست.لبخندی که مرهم دل زخمی ام بود.کاش میتوانستم این لبخندراقاب کنم وبه دیواربزنم وتاهمیشه نگاهش کنم تاایمانم ازسختی روزگارمتزلزل نشود.این حرفهاهم حمیدراآرام کردوهم وجودمتلاطم مرابه ساحل آرامش رساند. گفت:"یادت رفته توبهترین روززندگیمون برای شهادتم دعاکردی؟"پرسیدم:"روزهایی که پیش توبودم همه قشنگ بوده.کدوم روزمنظورته؟"گفت:"یادته سرسفره ی عقدبهت گفتم دعاکن آرزوی من برآورده بشه.من همون جاازخداخواستم زودترشهیدبشم.توهم ازخداخواستی دعای من هرچی که هست مستجاب بشه." شبیه کسی که سوارماشین زمان شده باشدذهنم به لحظات عقدمان پرکشید.روزی که حمیدشناسنامه اش راجاگذاشته بود.خیلی دیررسید،ولی حالاخیلی زودمیخواست برود!بایدخوشحال می بودم یاناراحت؟برای نبودنش پیش خودم دعاکرده بودم یابرای جدایی وآسمانی شدنش؟ شام راکه خوردیم،گفتم:"عزیزم!خسته ای.برودوش بگیر."درتمام دقایقی که حمیدمشغول حمام کردن بود،به جمله اش فکرمیکردم.جمله ای که من رازیروروکرده بود.باخدامعامله کردم.دیگرنمیخواستم دل کسی که قراراست برای دفاع ازحرم برودرابلرزانم.اراده کردم محکم ترباشم. حمیدباحوله ی آبی رنگ که کلاهش راهم گذاشته بودزیراپن نشست.طبق قراری که باخودم گذاشته بودم برایش برگه ی آ.چهارآوردم.گفتم:"آقا!شماکه معلوم نیست کی اعزام بشی.شایدهمین فردارفتی.الان سرحوصله چندخطی به عنوان وصیت نامه بنویس. &ادامه دارد... رفیق شهیدم ابراهیم هادی 🌹 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd

✅ عاشقانه شهدایی🌹 ♥️🍃 #رمان_یادت_باشد... 🍃♥️ 🌹🍃شهید سیاهکالی به روایت همسر🍃🌹 🍃قسمت77 قرارشددردوبرگه ی جداازهم دووصیت نامه بنویسد،یکی عمومی برای دوستان،همکاران ومردمی که بعدامیخوانند،یکی هم خصوصی برای من،پدرومادرهایمان،برادرها،خواهرهاواقوام نزدیک. شروع کردبه نوشتن.دست به قلم خوبی داشت.چون تازه دوش گرفته بود،آب ازسروصورتش روی برگه هامیچکید. گفتم:"حمید!توروخداروان بنویس.زیادپیچیده اش نکن.خودمونی بنویس تاهمه بتونن راحت بخونن."سرش راازروی برگه هابلندکردوخندید. بعدهم به شوخی گفت:"اتفاقامیخوام آن قدرسخت بنویسم که روی توکم بشه!چون خیلی ادعای سوادمیکنی." وصیت نامه رابدون پاکنویس کردن خیلی روان وبدون غلط نوشت.یک صفحه ی کامل شد.دست نوشته اش رابه من دادوگفت:"بخون ببین چه جوریه؟" شروع کردم زیرلب خواندن:"باسلام وصلوات برمحمدوآل محمد(ص).اینجانب حمیدسیاهکالی مرادی فرزندحشمت ا..،لازم دیدم تاچندجمله ای راازباب درددل درچندسطرمکتوب نمایم.ابتدالازم است بگویم دفاع ازحرم حضرت زینب سلام ا...علیهارابرخودواجب میدانم وسعادت خودراخط مشی این خانواده دانسته وازخداوندمیخواهم تامرادراین راه ثابت قدم بدارد..." اشکم جاری شد.هرچه جلوترمیرفتم گریه ام بیشترمیشد."...امامن مینویسم تاهرآن کس که میخواندیامیشنودبداندشرمنده ام ازاین که یک جان بیشترندارم تادرراه ولی عصر(عج)ونایب برحقش امام خامنه ای(مدظله العالی)فداکنم..." اشکهایم راکه دیدگفت:"نشدخانوم!گریه نکن.بایدمحکم وبااقتداروصیت نامه روبخونی.حالابلندشوبایست.میخوام باصدای بلندبخونی.فکرکن بین جمعیت ایستادی داری وصیت نامه ی همسرشهیدمیخونی!" وادارم کردهمان شب باصدای بلندده باروصیت نامه اش رابخوانم.وقتی تمام شد،دفترشعرش راخواست.عاشورای همان سال یک شعرسروده بود.سه بیت ازهمان اشعارپایین برگه نوشت وبعدتاریخ زد:"نوزده آبان ماه94".زیرتاریخ هم جمله همیشگی"وکفی بالحلم ناصرا"رانوشت-وخداکفایت میکندبرای صابران-.همیشه وقتی اوضاع زندگی سخت میشدیاازچیزی ناراحت بودهمین جمله رامیگفت وآرام میگرفت. موقع نوشتن وصیت نامه ی خصوصی گفتم:"حمید!شایدمن مادرشده باشم.چند جمله ای برای بچه مون بنویس.اگراسمی هم مدنظرداری یادداشت کن."همیشه حرف بچه میشد،میگفت:"چون خودم دوقلوهستم،بچه های من دوقلومیشن.فرزانه سیب بخوردوقلوهامون خوشگل بشن."داخل وصیت نامه برای فرزندپسردوتااسم به نیت رسول ا...(ص)نوشت:"محمدحسام"و"محمداحسان". خیلی دوست داشت اگرپسردارشدیم مداحی یادبگیردوحافظ قرآن باشد.برای دخترهم نام"اسماء"راانتخاب کرده بود.میگفت دوست دارم روزقیامت دخترم رابه اسم کنیزفاطمه زهراسلام ا...علیهاصداکنند.همین اسم هارا داخل برگه جداگانه وسط قرآن روی طاقچه گذاشته بود.پشتش بادست خط خودش نوشته بود:"خدایافرزندی صالح،سالم،زیباوباهوش به من عطاکن." به خط آخرکه رسید،گفتم:"عزیزم!معمولاهمسران شهداگله دارن که نتونستن دل سیرهمسرشون روببینن.آخروصیت نامه بنویس که اگرشهیدشدی اجازه بدن نیم ساعت باپیکرتوتنهاباشم."خودم هم باورم نمیشدآن قدرقضیه جدی شده که حتی به این لحظه هم فکرمیکنم.درمخیله ام هم نمی گنجیدکه چطوراین حرفهارابه زبان آوردم انگارفرددیگری درکالبدم رفته بودوازجانب من سخن میگفت.تاکجاپیش رفته بودم که حتی به بعدازشهادتش هم فکرمیکردم. خواهشم راقبول کرد.آخروصیت نامه نوشت:"اجازه بدهیددقایقی همسرم کنارپیکرم تنهاباشد."وصیت نامه هاراوسط قرآن گذاشتم.بادلی پرازآشوب ودلهره گفتم:"اینهاامانت پیش من می مونه.ان شاءا... که صحیح وسالم برمیگردی وخودت ازهمین جا برمیداری." چهارشنبه صبح که سرکاررفت،کل روزمن بودم ووصیت نامه های حمید.خط به خط میخواندم وگریه میکردم.به انتهاکه میرسیدم دوباره ازاول شروع میکردم.تک تک جمله هایش برایم شبیه روضه بود.ازسرکارکه آمد،حس پرنده ای راداشت که میخواهدازقفس آزادبشود.گفت:"امروزبرگه ای دادن که بایدمحل دفن وکسی که خبرشهادت رواعلام میکنه مشخص میکردیم.نوشتم که وصیت نامه هام روسپردم به خانمم.محل دفن روهم اول نوشته بودم وادی السلام نجف! امابعدبه یادتوومادرم افتادم.فکرکردم که تاب دوری من روندارید.خط زدم نوشتم گلزارشهدای قزوین." نفس عمیقی کشیدم وباصدای خش داربه خاطر گریه های این چندروزگفتم:"خوب کردی،وگرنه من همه ی زندگی رومی فروختم،می اومدم نجف که پیش توباشم &ادامه دارد ... رفيق شهیدم ابراهیم هادی 🌹 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd

بوی سیبُ حرم حبیبُ حسین غریبُ #کربلا😔😭 #السلام_علیک_یا_ابا_عبدالله_💫🌹

بهش گفتم: چند وقتیه به خاطر اعتقاداتم مسخرم میکنن😔 بھم‌ گفـت: برای اونایی‌ که اعتقاداتتون‌ رو‌ مسخـره ‌میکنن‌، دعا کنید خدا به عشق حـسیـن علیه السلام دچارشون‌ کنه❤️🤲 ❤️❤️❤️❤️ @rafiq_shahidam96 ❤️❤️❤️ http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

❤️ *سلام_امام_زمانم ✋🏻* شیعه از هجرِ رُخت  جامِ بلا می نوشد خرّم آن سینه که در وصلِ شما می کوشد بار الها ..همه یِ عمر سلامت دارش کوثری را که از ان آبِ بقا می جوشد *اللهم_عجل_لولیک_الفرج*