🖋 برشی از مطالب مطرح شده در جلسه دوم دوره نویسندگی خلاق ✅ برای مشق نویسندگی، تنها به آنچه نیاز است نوشته شود توجه نشود و علاقه مندی را در نظر بگیرید. 🔘 نیاز نیست برای شروع همه ی قواعد نوشتن را بلد باشیم و اجرا کنیم بلکه باید آزاد و رها نوشت. اکثر شاهکار های ادبی که ماندگار شده اند نیز بر محور خلاقیت بوده اند و بداهه به ذهن نویسنده رسیده اند. ⚠️ البته این نکته حائز اهمیت است که در نگارش علمی نمیتوان تا این حد ابتکار عمل و آزادی داشت و باید قواعد دستوری و علمی از ابتدای کار لحاظ شود و خلاقیت نقش چندانی ندارد. 1️⃣ مرحله اول مطالعه و زیاد کردن اندوخته های ذهن است. یکی از تکنیک های افزایش دایره واژگان یا همان تقویت اندوخته های ذهن برای نوشتن، استفاده از بارش فکری است. در این روش، ابتدا یک کلمه شاخص که قابلیت بحث داشته باشد را انتخاب میکنیم و مرحله به مرحله، واژگان مرتبط و بداهه های ذهنی خود درباره آن را یادداشت میکنیم. این گستره ی واژگانی در نوشته های طولانی مثل رمانها بسیار مفید است. علاوه بر آن باید، این واژه ها را بطور جدی مورد توجه و دسته بندی قرار داد. مترادف ها و متضاد ها میتوانند تداعی گر مفاهیم جدید باشند. 2️⃣ مرحله بعدی که جمله سازی است با استفاده از همین کلمات یا ترکیب آنها اعمال میشود. به دو صورت میتوان جمله سازی کرد: ۱. جملات مستقیم: که ارکان و اجزا در جایگاه اصلی خود و بطور منظم قرار میگیرند. ۲. جملات غیر مستقیم: که ارکان آن جابجا شده اند و با هدف ایجاد تنوع یا تاکید یا القای حسی خاص اتفاق می افتد. که در نگارش علمی نباید از جملات غیر مستقیم بهره برد. ♨️ به جمله ای که متن ما حول محور آن شکل میگیرد هسته و به جملاتی که برای بسط و گسترش مطلب می آیند جمله پشتیبان می گویند. اینکه جمله هسته دقیقا در کدام قسمت پاراگراف ذکر شود به موضوع، زاویه دید، توانایی یا انگیزه نویسنده بستگی دارد و در نهایت از ترکیب پاراگراف ها به همراه یک جمله پایانی، قالب متن تکمیل میشود. پ.ن: علاقه مندان به شرکت در دوره های مدرسه رحا با ای دی ادمین مراجعه کنند: @adm_schl #نویسندگی_خلاق 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحامدیا) 🆔 @rahamedia

🖋 برشی از مطالب مطرح شده در جلسه سوم دوره نویسندگی خلاق ارائه: استاد علی اصغر کاویانی ✅ علائم نگارشی، نشانه هایی هستند که کمک میکنند تا منظور نویسنده به روشنی به مخاطب منتقل شود. ⚠️ متاسفانه در فضای رسانه ای مجازی، از واژه نگاری و عبارت پردازی تا تغییرات در علائم نگارشی، خلل هایی بوجود آمده است. هرچند قبلا استفاده و تنظیم علائم نگارشی را وظیفه ویراستار و در سیر ویرایش متن میدانستند، اما حقیقت آن است که بکار بردن صحیح این علائم از وظایف نویسنده است، تا کلمات به درستی خوانده و به سهولت فهمیده بشود. خواننده نباید در حین خواندن متن با جملات درگیر شود تا ترتیب و مفهوم آن را درک کند. 🔺 به کار بردن فاصله و نیم فاصله یک تکنیک است که بخشی از مشکلاتی که در مسیر خواندن پیش می آید را رفع میکند. اصل بر این است که واژه در متن و جمله، مستقل است پس باید با کلمات قبل و بعد از خودش یک فاصله داشته باشد. 🔘 علامت نقطه، در پایان جمله ای که معنای آن تمام شده است، قرار داده می‌شود. همچنین در بین حروف اختصاری مثل «ه. ش» و یا بعد از عدد، شماره های تقسیم‌کننده نیز استفاده می کنیم. 🔹علامت ویرگول، نشانه ی توقف کوتاه یا تنفس بین دو عبارت یا دو جمله است و از ترکیب خوانی های غلط جلوگیری می‌کند و نیز زمانیکه جمله تمام شده باشد اما پس از آن کلمات تعلیلی بیایند استفاده می‌شود به این معنا که جمله آتی، مفهوم جمله قبل را تکمیل می‌کند. ⬇️ در آدرس هایی که در پاورقی ذکر می‌شود نیز،قسمت ها را با ویرگول تفکیک می‌کنند. گاهی هم ویرگول در قبل و بعد از بدل قرار میگیرد. 🔻علامت نقطه ویرگول، زمانیکه جمله به تنهایی مفهوم کامل را نمی رساند و معنای آن با جمله ی بعدی تکمیل میشود،مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال استفاده ی زیاد از این علامت، صورت متن را زمخت و بد فرم میکند و باید به اندازه ی ضرورت بکار برده شود. پ.ن: علاقه مندان به شرکت در دوره های مدرسه رحا با ای دی ادمین مراجعه کنند: @adm_schl #نویسندگی_خلاق 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحامدیا) 🆔 @rahamedia