ZOOM0011_1.mp3
21.6M
#اختصاصی | #پادکست
📻 روش تحلیل و نقد انیمیشن
🎙 مرحوم دکتر محمدحسین فرج نژاد
🔸در رسانهها به صورت کلی دو مدل روش تحلیل داریم: روش تحلیل کمی، روش تحلیل کیفی.
🔹در روش تحقیقات کمی که مبتنی بر اثبات گرایی یا خرد گراییِ انتقادی راست است، پارادایمِ پوزیتیویستی بر روش تحلیل کمی حاکم است .
▫️از فرمول نمونه گیریِ تصادفی استفاده میشود. در واقع پژوهشگر در تحقیق خود از سه روش پوزیتیویسمِ اثبات گرا، تایید گرا و یا ابتال گرا استفاده میکند.
🔹 لذا با استفاده از روشهای کمی که در کتابهای روش تحلیل رسانهای هم ذکر شده به نتایج خوبی دست مییابند که کارآیی هم دارد. اما نه کارآییِ کامل.
🔸در روشهای تحلیل کیفی فیلمهای شاخص یا فیلمهایی که ذیلِ جریان خاص ساخته میشوند ( مثلا جریان فمینیستی) را انتخاب میکنید و با تحلیلِ مثلا دو فیلم جدی در این جریان به تحلیلهای کیفی میرسید که ارزش بسیار جدی دارد و میتوانید تحلیلهای بعدیتان را هم روی اینها سوار کنید.
🔸تعداد روشهای تحلیل کیفی بسیار زیاد است. کسانی که علاقه دارند در این زمینه اطلاعات کسب کنند، میتوانند به کتاب «دین در سینمای شرق و غرب» مراجعه کنند.
📎تولید در رسانه فکرت
#انیمیشن
#سینما
#دین
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
با ما در کانال "راهبری فرهنگ" همراه باشید.
@rahbariefarhang
🎬سینما را باید جهانی آزاد نامید
▪️اگر رویا بنا بر صورت عامیانهی تعلیمات فروید جهانی آزاد باشد، #سینما را نیز باید جهانی آزاد نامید، چرا كه بشر توانسته است از سیطرهی ضمیر ناخودآگاه كه ضامن حفظ قراردادهای اجتماعی و قوانین طبیعت در درون آدمی است، به آن پناه برد و نفس امارهی خویش را رها كند.
▪️بر پردهی سینما میتوان «انعكاسات ضمیر ناخودآگاه جمعی بشر» را نیز نظاره كرد. آنان كه از نفوذ فیلمهای پورنو در میان غربیها باخبرند در جستوجوی شاهد و مصداق بر مدعای ما چندان در نمیمانند، اگرچه نگاهی به «دنیای كارتون»، خصوصاً در نمونههایی چون «سوپرمن» و امثال آن، میتوانند كافی باشد.
▪️بشر جدید در پرسوناژهایی چون سوپرمن و «مرد شش میلیون دلاری» و… خود را در جریان یک تخیل سینمایی از بار محدودیتهای طبیعی وجود خویش رها كرده است و میدان عمل وسیعتری برای ارضای قوهی غضب خود به دست آورده.
▪️بشر امروزی توسط پورنوگرافی نیز سد محدودیتهای وجود طبیعی خویش را در جهت اطفای شهوات حیوانی حتیالمقدور از سر راه برداشته و امكان استغراق هرچه بیشتر در لذات جنسی را برای خود فراهم آورده است. «فیلمهای جادویی» نیز انعكاس ـ یا پروژكسیون ـ اوهام و تخیلات رویایی بشر جدید به خارج از وجود اوست.
▪️با پذیرش این مقدمات، پس باید پذیرفت كه سینما بتواند گاه به مثابه «رویای صادقه» جهان فردا و سرنوشت انسان را در پیش چشم ما بگشاید … و مگر چنین نبوده است؟ «حسی غریب» بشر امروز را نسبت به عاقبت خویش تذكر بخشیده است و اگرچه این تذكر ضمنی هرگز فرصت نیافته كه به خودآگاهی برسد، اما فیلمها توانستهاند آینهی این حس غریب باشند و در چشمِ آگاهان، پرده از سرنوشت محتوم بشر بردارند.
✍ سیدمرتضی آوینی
📚آینه جادو، صفحه ۴۸
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
با ما در کانال "راهبری فرهنگ" همراه باشید.
@rahbariefarhang