#امامت_و_رهبری قسمت سی و یکم شواهد تاریخی‏ 💁‍♂ اتفاقاً جریان‌های تاریخی هم همین را حکایت می‌کند، یعنی جامعه‏‌شناسی مسلمین را همین‌طور نشان می‌دهد. لهذا عمر گفت: ما که علی را به خلافت انتخاب نکردیم «حیطَةً عَلَی الْاسْلام» بود یعنی برای اسلام احتیاط کردیم، زیر بارش نمی‌رفتند، قبول نمی‌کردند. 🔹 یا در جای دیگر که با ابن عباس صحبت می‌کرد به او گفت: قریش این کار را صحیح نمی‌‏دید که امامت در همان خاندانی باشد که نبوت هم در همان خاندان بوده؛ یعنی گفت نبوت که در خاندان بنی‏ هاشم پیدا شد طبعاً برای بنی‏ هاشم امتیاز شد؛ قریش حساب کرد که اگر خلافت هم در این خاندان باشد همه امتیازات از آنِ بنی ‏هاشم می‌شود. از این جهت بود که قریش نسبت به این مطلب کراهت داشت. ابن عباس هم جواب‌های خیلی پخته‌ای به او داد. آیاتی را از قرآن در این زمینه خواند که جواب‌های بسیار پخته‌‏ای است. 🔸 بنابراین در جامعه مسلمین یک وضعی بوده است که به عبارت‌ها و زبان‌های مختلف بیان شده است. قرآن به آن صورت می‌گوید، عمر همان را به بیان و صورت دیگری می‌گوید. یا مثلًا می‌گفتند علی علیه السلام از باب اینکه در جنگ‌های اسلامی خیلی از افراد و سران عرب را کشته است و مردم عرب هم مردم کینه‏ جویی هستند و بعد از آنکه مسلمان شدند نیز کینه پدرکشی و برادرکشی آنها نسبت به علی محفوظ بود، [برای خلافت مناسب نیست.] عده‌ای از اهل تسنن هم می‌خواهند همین‌ها را عذر درست کنند، می‌گویند درست است که افضلیت و مقام و ارجحیت علی علیه السلام روشن بود ولی این جهت هم بود که خیلی دشمن‌دار بود. 🔺 بنابراین یک نوع نگرانی در زمان پیغمبر وجود داشته است برای تمرد از این یک دستور. شاید سرّ اینکه قرآن این آیات را با قرائن و دلایل ذکر کرده این است که هر آدم بی‏‌غرضی مطلب را بفهمد ولی نخواسته مطلب را به صورتی درآورد که آنهایی که می‌خواهند تمرد کنند، تمردشان به صورت تمرد در مقابل قرآن و اسلام درآید. کأنه می‌خواهد بگوید: آنها که به هر حال تمرد می‌کنند پس تمردشان به شکلی در نیاید که به معنی طرد قرآن در کمال صراحت باشد؛ اقلًا یک پرده‌ای بتوانند برایش درست کنند. 🔻این است که ما می‌بینیم آیه تطهیر را در وسط آن آیات قرار می‌دهد ولی هر آدم فهیم و عاقل و مدبّر و متدبّری می‌فهمد که این، چیز دیگری است. آیه‏ الْیوْمَ أَکمَلْتُ‏ را آن طور قرار می‌دهد و آیه‏ یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیک مِنْ رَبِّک را این طور. آیه «انَّما وَلِیکمُ اللهُ...» ☀️آیات دیگر در این زمینه نیز به گونه‌ای هستند که فکر و اندیشه را برمی‌‏انگیزد برای اینکه انسان بفهمد که در اینجا چیزی هست، و بعد هم به کمک نقل‌های متواتر قضیه ثابت می‌شود؛ مثل آیه‏ إِنَّما وَلِیکمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ‏ [۱]. 🤷‍♂ تعبیر عجیبی است: ولی امر شما خداست و پیغمبر و کسانی که ایمان آورده‌اند، آنها که نماز را بپا می‏‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند. زکات دادن در حال رکوع یک کار عمومی نیست که بشود آن را به صورت یک اصل کلی ذکر کرد، بلکه این مطلب نشان می‌دهد که اشاره به یک واقعه معین است. 🌱هم تصریح نکرده است تصریحی که تمرد از آن نزد دوست و دشمن تمرد از قرآن شمرده شود، و هم تفصیح کرده است یعنی طوری بیان نموده که هر آدم بی‏‌غرضی می‌فهمد که در اینجا یک چیزی هست و اشاره به یک قضیه‌‏ای است. الَّذِینَ... یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ‏ (در حال رکوع زکات می‌دهند) یک امر معمولی نیست، یک قضیه استثنایی است که اتفاقاً رخ می‌دهد. این قضیه چه بوده‏ است؟ می‌بینیم همه اعم از شیعه و سنی گفته‌اند که این آیه درباره علی بن ابیطالب است. ادامه در صفحه‌ی دوم 👇👇👇👇👇

👆👆👆👆👆 سخن عرفا آیات دیگری نیز هست که تدبّر عمیق مطلب را روشن می‌کند. این است که عرفا از قدیم سخنی گفته‌اند و البته این سخن در خود شیعه هست و عرفا آن را خوب بیان کرده‌اند. می‌گویند مسئله‌ امامت و ولایت باطن شریعت است؛ یعنی کسی به این مطلب می‌رسد که اندکی از قشر عبور کرده باشد و به مغز و لُبّ پی برده باشد؛ و اساساً مسئله‌ امامت و ولایت در اسلام یک مسئله‌ لُبّی بوده یعنی افراد عمیق آن را درک می‌کرده و می‌فهمیده‏ اند، دیگران دعوت شده‌اند که به این عمق برسند، حال برخی می‌رسند و برخی نمی‌رسند. 💐 اکنون می‌رویم سراغ بعضی آیات دیگر. ما می‌خواهیم با استدلال‌هایی که شیعیان می‌کنند آشنا شویم و منطق آنها را درک کنیم. ادامه دارد . . . 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۱.مائده/۵۵ 📚شهید مرتضی مطهری، امامت و رهبری ┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari

☀️ لاتَقنَطُوا مِن رَحمَه اللهِ اِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعا اِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ الزُّمَر/۵۳ 📗از رحمت الهی ناامید مشوید،خداوند بزرگ تمامی گناهان را می‌ بخشد زیرا او آمرزنده و باگذشت است. ┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari

#امامت_و_رهبری قسمت سی و دوم امامت در شیعه مفهومی است نظیر نبوت‏ 💁‍♂ آیه‌ای است در قرآن که این هم جزء همین سلسله آیات است و آیه عجیبی است. البته این آیه راجع به شخص امیرالمؤمنین نیست، راجع به خود مسئله‌ امامت است به همان معنایی که عرض کردم و اکنون اشارتاً تکرار می‌کنم. 🌱 گفتیم که این بسیار اشتباه بوده از قدیم در میان متکلمین اسلامی که مسئله‌ را به این صورت طرح کرده‌اند: شرایط امامت چیست؟ مسئله‌ را طوری فرض کردند که امامت را، هم ما قبول داریم و هم اهل تسنن ولی در شرایطش با همدیگر اختلاف داریم؛ ما می‌گوییم شرط امام این است که معصوم و منصوص باشد، آنها می‌گویند نه؛ در صورتی که آن امامتی که شیعه به آن اعتقاد دارد، اصلًا سنی معتقد به آن نیست. 🌴 آنچه اهل تسنن به نام امامت معتقدند، یک شأن دنیایی امامت است که یکی از شؤون آن است؛ مثل اینکه در باب نبوت، یکی از شؤون پیغمبر این بود که حاکم مسلمین بود، اما نبوت که مساوی با حکومت نیست. نبوت خودش یک حقیقتی است که هزاران مطلب در آن هست. از شؤون پیغمبر این است که با بودن او مسلمین حاکم دیگری ندارند و وی حاکم مسلمین هم هست. 🌳اهل تسنن می‌گویند امامت یعنی حکومت، و امام یعنی همان حاکم میان مسلمین، فردی از افراد مسلمین که باید او را برای حکومت انتخاب کنند. آنها بیش از حکومت بالا نرفتند. ولی امامت در شیعه مسئله‌ای است تالی تِلْوِ نبوت و بلکه از بعضی از درجاتِ نبوت بالاتر است یعنی انبیای اولوالعزم آنهایی هستند که امام هم می‌باشند. خیلی از انبیا اصلًا امام نبوده‏‌اند. انبیای اولوالعزم در آخر کار به امامت رسیده‌اند. 🌲غرض اینکه وقتی چنین حقیقتی را قبول کردیم، همان طور که تا پیغمبر هست صحبتِ این نیست که چه کسی حاکم باشد زیرا او یک جنبه فوق بشری دارد، تا امام هست نیز صحبت کس دیگری برای حکومت مطرح نیست. وقتی او نیست (حالا یا اصلًا بگوییم موجود نیست و یا بگوییم مثل عصر ما غایب است) آنگاه صحبت حکومت به میان می‌آید که حاکم کیست. 🎄 ما نباید مسئله‌ امامت را با مسئله‌ حکومت مخلوط کنیم و بعد بگوییم اهل تسنن چه می‌گویند و ما چه می‌گوییم. این، مسئله‌ دیگری است. در شیعه امامت پدیده و مفهومی است درست نظیر نبوت آن هم عالی‌ترین درجات نبوت. بنابراین ما شیعه قائل به امامت هستیم و آنها اصلًا قائل نیستند نه اینکه قائل هستند و برای امام شرایط دیگری قائلند. امامت در ذرّیه ابراهیم علیه السلام‏ 🌵 آیه‌ای که می‌خواهم بخوانم، راجع به مفهوم امامت به همین معنی است که شیعیان می‌گویند. شیعه می‌گوید از این آیه استفاده می‌شود که یک حقیقت دیگری وجود دارد به نام امامت که نه فقط بعد از پیغمبر اسلام بلکه از زمانی که پیامبران ظهور کردند وجود داشته است و این حقیقت در ذرّیه ابراهیم باقی است الی‏ یوم القیامه. آن آیه در سوره بقره است: 🍃 وَ إِذِ ابْتَلی‏ إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیتِی قالَ لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ‏ [۱] 🎋و آنگاه که خدا ابراهیم را با فرمان‌هایی آزمایش کرد و او این آزمایش‌ها را به حد کمال و اتمام رساند... ابراهیم علیه السلام در معرض آزمایش‌ها دستور مهاجرت به حجاز خود قرآن راجع به آزمایش‌های ابراهیم مطالبی ذکر کرده است؛ از مقاومتش در مقابل نمرود و نمرودی‌ها که حاضر شد در آتش برود و به آتشش افکندند، تا جریان‌های دیگری که بعدها برایش رخ داد. یکی از آنها این بود که یک فرمان عجیبی که اجرای آن جز برای کسی که در مقابل امر خدا تعبّد مطلق داشته باشد و بی‏‌چون و چرا تسلیم باشد برای احدی ممکن نیست به او می‌رسد. 🪴 پیرمردی که اولاد نداشته، برای اولین بار همسرش هاجر در سن هفتاد هشتاد سالگی می‏‌زاید. به او دستور می‌رسد که از شام و سوریه باید بروی به منطقه حجاز و در همین محل فعلی مسجدالحرام این زن و بچه را بگذاری و خودت هم از آنجا بروی. این اصلًا با هیچ منطقی جز منطق تسلیم مطلق و اینکه چون امر خداست (این را حس می‌کرده زیرا وحی بوده) من اطاعت می‌کنم، جور در نمی‌آید. 🎍 رَبَّنا إِنِّی أَسْکنْتُ مِنْ ذُرِّیتِی بِوادٍ غَیرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیتِک الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیقِیمُوا الصَّلاةَ [۲]. البته او خودش به وحی الهی می‌داند که نهایت امر چیست ولی از عهده امتحان به خوبی برآمد. ادامه در صفحه‌ی دوم👇👇👇👇👇

👆👆👆👆👆 فرمان ذبح فرزند 💁 از اینها بالاتر قضیه ذبح فرزند است. به او می‌گویند باید با دست خودت سر فرزندت را ببُری در همین منی‏ که امروز ما به یادگار آن تسلیم فوق‌العاده‌ای که ابراهیم نشان داد گوسفند قربانی می‌کنیم. (چون خدا گفته انجام می‌دهیم، چون و چرا هم ندارد.) بعد از دو سه بار که در عالم رؤیا به او وحی می‌شود و یقین می‌کند که این، وحی الهی است، مطلب را با فرزندش در میان می‌گذارد. 🍀 فرزند هم بدون چون و چرا می‌گوید: یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ هرچه به تو فرمان رسیده است انجام بده‏ سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللهُ مِنَ الصَّابِرِینَ‏ [۳] ان‏شاءالله خواهی دید که من هم خویشتنداری خواهم کرد. قرآن چه عجیب تابلو را مجسم می‌کند: 🌷 فَلَمَّا أَسْلَما چون این دو تسلیم شدند یعنی در مقابل امر ما تسلیم نشان دادند وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ‏ و او را به پیشانی خواباند (یعنی وقتی آخرین مرحله رسید که نه ابراهیم شک داشت که باید سر بچه‌اش را ببرد و نه اسماعیل شک داشت که سرش بریده می‌شود، پدر با طمأنینه کامل و پسر با طمأنینه کامل) وَ نادَیناهُ أَنْ یا إِبْراهِیمُ. قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا [۴] فریاد کردیم، وحی کردیم که ابراهیم! تو رؤیا را به حقیقت رساندی، انجام دادی؛ یعنی هدف ما سر بریدن نبود، ما نمی‌خواستیم که سر بریده شود. ☘ نگفت لازم نیست که این کار را عملی کنی، گفت عملی کردی، تمام شد، چون آن چیزی که ما خواستیم این نبود که سر اسماعیل بریده شود بلکه ظهور اسلام و تسلیم شما پدر و فرزند بود که انجام شد. 💐 ابراهیم علیه السلام به نصّ قرآن در پیری، خداوند به او فرزند داد. نصّ قرآن است که وقتی فرشتگان آمدند و به او خبر دادند که خداوند به تو فرزند خواهد داد، زنش گفت: أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هذا بَعْلِی شَیخاً منِ پیرزن بزایم با این شوهر پیرمردم؟! 🌼 (یک آقا شیخ مهدی بود مازندرانی، به شوخی می‌گفت بیشتر روی‏ هذا بَعْلِی شَیخاً تکیه داشت!) أَ تَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللهِ رَحْمَتُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیکمْ أَهْلَ الْبَیتِ‏ [۵] فرشتگان به او گفتند نه، رحمت خدا و برکات اوست بر شما اهل بیت. بنابراین خداوند به ابراهیم در پیری فرزند داده است. 🌸 پس تا جوان بود بچه نداشت. او هنگامی فرزنددار شد که پیغمبر شده بود چون آیات قرآن درباره ابراهیم علیه السلام- که خیلی زیاد است- نشان می‌دهد که‏ ابراهیم پس از سال‌ها که پیغمبر بود، در اواخر عمر و در سنین هفتاد هشتاد سالگی، خداوند به او فرزند می‌دهد و ده بیست سال بعد از آن هم زنده بوده است تا وقتی که اسحاق و اسماعیل هردو بزرگ می‌شوند و اسماعیل آن قدر بزرگ می‌شود که با کمک ابراهیم علیه السلام خانه کعبه را می‌سازند. 🌺 آیه‏ وَ إِذِ ابْتَلی‏ إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیتِی قالَ لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ‏ می‌گوید خدا ابراهیم را مورد آزمایش‌ها قرار داد و او آن آزمایش‌ها را به نهایت و اکمال رساند. آنگاه خدا به او گفت: من تو را امام قرار می‌دهم. ابراهیم گفت: آیا از ذرّیه من هم؟ 🥀 جواب دادند که ستمگرانشان نه. این آیات مربوط به چه زمانی است؟ آیا مربوط به اوایل عمر ابراهیم است؟ مسلماً مربوط به دوره قبل از نبوت نیست چون صحبت وحی است. مربوط به دوران نبوت است. آیا اوایل دوره نبوت است؟ نه، اواخر است 2⃣ به دو دلیل؛ یکی اینکه می‌گوید بعد از آزمایش‌ها بود. آزمایش‌های ابراهیم همه در طول دوره نبوت بوده و مهم‌ترین آنها در اواخر عمر ابراهیم بوده است؛ و دیگر آنکه در همین آیه صحبت از ذرّیه اوست. از اینکه گفته است: وَ مِنْ ذُرِّیتِی‏ معلوم می‌شود که بچه داشته است. 🌹 این آیه به ابراهیمِ رسول نبی تازه در آخر عمر می‌گوید ما می‌خواهیم به تو یک شأن دیگر و یک منصب علی حده بدهیم: إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً. معلوم می‌شود که ابراهیم پیغمبر بوده است، رسول بوده است، این مراحل را طی کرده بوده است ولی یک مرحله دیگر بوده که هنوز ابراهیم به آن نرسیده بوده است، و نرسید مگر بعد از پایان دادن تمام آزمایش‌ها. آیا این نشان نمی‌دهد که در منطق قرآن یک حقیقت دیگری هست که نامش امامت است؟ حال معنای امامت چیست؟ ادامه دارد . . . 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۱.بقره/۱۲۴ ۲.ابراهیم/۳۷ ۳.صافّات/۱۰۲ ۴.صافّات/۱۰۳و۱۰۵ ۵.هود/۷۲و۷۳ 📚شهید مرتضی مطهری، امامت و رهبری ┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari

┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari

سلاااام🙋‍♂ صبح دل‌انگیز پاییزی‌تون بخیر و شادی باد🍁🍂 #ایران_زیبا_گردنه_الماس_جاده_اسالم_به_خلخال 💁‍♂سپاس از همراهی و حمایت‌تون 🔹ارتباط با مدیر کانال 👇 @rahmatnia_j لینک دعوت👇 https://eitaa.com/raherastgari

#امامت_و_رهبری قسمت سی و سوم امامت عهد خداست‏ 💁‍♂امامت یعنی انسانی در حدی قرار بگیرد که به اصطلاح یک انسان کامل باشد که این انسان کامل به تمام وجودش می‌تواند پیشوای دیگران باشد. ابراهیم فوراً به یاد ذرّیه و نسلش می‏‌افتد: خدایا و از ذرّیه من چطور؟ از نسل من چطور؟ جواب می‌دهند: لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ‏. 🔹در اینجا مسئله‌ امامت «عهد خدا» نامیده شده است. این است که شیعه می‌گویند امامتی که ما می‌گوییم، با خداست و لهذا قرآن هم می‌گوید: عَهْدِی‏ یعنی عهد من است نه عهد مردم. ما وقتی که بدانیم امامت غیر از مسئله‌ حکومت است، دیگر تعجب نمی‌کنیم که بگوییم با خداست. می‌گویند حکومت با خداست یا با مردم؟ این حکومتی که ما می‌گوییم، غیر از امامت است. امامت عهد من است و عهد من به ستمگرانِ فرزندان تو نمی‌رسد. نه گفت «نه» به طور کلی، و نه گفت «آری» به طور کلی. چون این طور تفکیک کرد و ستمگرانشان را کنار گذاشت، پس غیر ستمگران باقی می‏‌مانند و این آیه نشان می‌دهد که در نسل ابراهیم امامت اجمالًا وجود دارد. آیه دیگر آیه دیگر قرآن در این زمینه‏ (وَ جَعَلَها کلِمَةً باقِیةً فِی عَقِبِهِ) [۱] نیز درباره ابراهیم است. می‌فرماید خداوند این را یک حقیقت باقی در نسل ابراهیم باقی گذاشت. مقصود از ظالم چیست؟ آن وقت مسئله‌ «ظالمین» پیش می‌آید. ائمه علیهم ‏السلام همیشه به این آیه ظالمین استدلال کرده‌اند. ❓مقصود از ظالم چیست؟ از نظر قرآن هرکسی که به نفس خود یا به غیر ظلم کند ظالم است. در عرف مردم، همیشه ما ظالم به غیر و کسی را که به حقوق مردم تجاوز می‌کند می‌گوییم «ظالم» ولی «ظالم» در قرآن اعمّ است از کسی که به غیر تجاوز کند یا به خود. کسی که به غیر تجاوز کند باز به خود ظلم کرده است. در قرآن آیات زیادی است در شرح ظلم به نفس. 🔸علامه طباطبایی از یکی از اساتیدشان نقل می‌کنند که در ارتباط با سؤالی که ابراهیم علیه السلام درباره فرزندانش کرد، نسل ابراهیم، ذرّیه ابراهیم از نظر بد بودن و خوب بودن این طور تفسیر می‌شود: یکی اینکه فرض کنیم که افرادی بودند که از اول تا آخر عمر همیشه ظالم بودند. دیگر اینکه فرض کنیم که در اول عمر ظالم بودند، در آخر عمر خوب شدند. سوم آنکه در اول عمر خوب بودند، بعدها ظالم شدند؛ و چهارم اینکه هیچ وقت ظالم نبودند. می‌گویند محال است که ابراهیم علیه السلام امامت را با این شأن بزرگی که خود او می‌دانست قضیه از چه قرار است که بعد از دوران نبوت و رسالت به او می‌گویند چنین منصبی را به تو می‌دهیم، برای آن بچه‌هایی خواسته باشد که از اول تا آخر عمرشان ظالم و بدکار بودند. 🔺همچنین محال است که تقاضای ابراهیم برای آن فرزندانش باشد که اوایل عمرشان خوب بودند اما اکنون که می‌خواهند این منصب را به آنها بدهند، بدند. ابراهیم علیه السلام اگر تقاضا کرده باشد، برای فرزندان خوبش تقاضا کرده است. خوبها دو قسمند: خوب‌هایی که از اول تا آخر عمر همیشه خوب بوده‌اند، و خوب‌هایی که اول بد بوده‌اند و حالا خوب شده‌اند. 🔻 وقتی که مورد تقاضای ابراهیم مشخص شد که از این دو تجاوز نمی‌کند، پس شامل کسانی می‌شود که اگرچه اکنون ظالم و ستمگر نیستند ولی در گذشته آلودگی داشته‌اند و سابقه‏ شان خوب نیست. [ولی می‌بینیم‏] قرآن می‌گوید: لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ‏ آنها که سابقه ظلم دارند، نه؛ عهد من به ستمکاران نمی‌رسد. ▪️ مسلماً آن که بالفعل ظالم است که یا همیشه ظالم بوده و یا قبلًا نبوده و بالفعل ظالم است، مورد تقاضا نیست. بنابراین قرآن نفی می‌کند که امامت به کسی برسد که سابقه‏‌اش بد است. این است که شیعه بر این اساس استدلال می‌کنند که امکان ندارد امامت به کسانی برسد که دورانی از عمرشان را مشرک بوده‌اند. ادامه دارد . . . 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۱.زخرف/۲۸ 📚شهید مرتضی مطهری، امامت و رهبری ┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari

📢 پیام مهم رهبر انقلاب اسلامی درباره قضایای اخیر لبنان 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی درباره قضایای اخیر لبنان پیام مهمی صادر کردند. 📝 متن پیام رهبر انقلاب به این شرح است: ✏️ بسم الله الرحمن الرحيم کشتار مردم بیدفاع در لبنان از سوئی بار دیگر خوی درندگی سگ هار صهیونیست را برای همه آشکار کرد، و از سوئی کوته‌نظری و سیاست ابلهانه‌ی سران رژیم غاصب را به اثبات رساند. باند ترور حاکم بر رژیم صهیونیست از جنگ جنایتکارانه‌ی یک ساله‌ی خود در غزه درس نگرفتند و نتوانستند بفهمند که کشتار دستجمعی زنان و کودکان و مردم غیر نظامی نمیتواند در ساخت مستحکم سازمان مقاومت اثر بگذارد و آن را از پا بیندازد. اکنون همان سیاست حماقت‌آمیز را در لبنان می‌آزمایند. جنایتکاران صهیونیست بدانند که بسیار کوچکتر از آنند که به ساخت مستحکم حزب‌الله لبنان صدمه‌ی مهمی وارد کنند. همه‌ی نیروی مقاومت منطقه در کنار حزب‌الله و پشتیبان آن است. سرنوشت این منطقه را نیروهای مقاومت و در رأس آنان حزب‌الله سرافراز رقم خواهد زد. مردم لبنان فراموش نکرده‌اند که در روزگاری نظامیان رژیم غاصب تا بیروت را زیر چکمه قرار میدادند، این حزب‌الله بود که پای آنان را قطع کرد و لبنان را عزیز و سربلند ساخت. امروز هم لبنان به حول و قوه‌ی الهی دشمن متجاوز و خبیث و روسیاه را پشیمان خواهد کرد. بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند. والسلام على عباد الله الصالحين سید علی خامنه‌ای ۷ مهر ۱۴۰۳ ┄┅═✧✺🕌✺✧═┅┄ https://eitaa.com/raherastgari