#بسم‌فَارِجَ‌كُلِّ‌مَهْمُومٍ تو اگر از روحِ خود، بر کالبد بی جانِ من نمی‌دمیدی، چه کسی قرار بود در زمان اندوه،به من یاد دهد که سجاده پهن کن وبرایش‌نمازبخوان،آرام می‌شوی"به‌خودت قسم که با همین«وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» هزاران بار منت گذاشتی بر سر آدمیان. اگر روحِ پاکِ تو در ما قرار نمی‌گرفت، چه کسی میلش در زمان دل‌شکستگی، اشک ریختن به پیشگاهت بود؟ . به راستی که او به ما گفت "حالا یه نیم ساعتی‌هم شده بریم امامزاده صالح"، " مشکی بپوشیم محرم؟"، "بریم چیذر؟"، " حالا اسمتو کربلا بنویس خدارو چه دیدی شاید اسمت درومد!" . او به ما الهام کرد " کمک کردن و بخشیدن از آنچه دوست دارم،حالم را خوب‌می‌کند". وجود او باعث شداگر بر سر کسی فریادی کشیدم، ناراحتـی در من شـدت یابد.او در زمان گرفتاری‌ به‌ دل دوستمان که درمشهد بود الهام کرد برای ما دعا کند. . و این "او" همه تویی. در مقابل دیدگانت، اشک را مهمان چشمانم می‌کنم تا صفتِ «راحِمَ الْعَبَرات» ِ تو دستی شود، از درون کلمه بیرون بیاید و گونه‌ام را پاک کند.ای دلسوز و رحم کننده بر دیده‌های گریان! . ما را آرام کن. آرامشی از جنس آغوشت «آرام؛ آنچنان که دعا‌ها را، با دستمال خیس می‌آمیزند، شب‌زنده‌دار‌های جهان هر شب» #ضیافت‌شب‌بیست‌وپنجم #انی‌احب‌هرچه‌که‌داردهوای‌تو ...✨'🌱!