؛ یادمان دادی دل‌هایمان که شکست، دنیا که تیره شد و تار، امیدهامان که کور شد از نااُمیدی‌ها، آراممان که رفت و قلب‌هایمان ناآرام شد سجاده واکرده و سمتِ نورمطلق دو زانو نشستهْ بگوییم:ای آرامشِ هر ناآرامِ غریب،ای‌گشایشِ هراندوهگینِ دل‌شکسته، ای کمک‌دهنده‌ی هر خوار شده‌ی تنها.. یادمان دادی وقتی خجالت از گناه، سر و رویمان را گرفت، سر به زیر انداختهْ محضر حضرت باری عرض کنیم:منم که خطاها پشتم را سنگین کرده و منم که گناهان عمرم را نابود ساخته و منم که به نادانی‌ام تو را نافرمانی کردم.. ای خدای‌ من! آیا حضرتت به کسی که تو را بخواند رحم می‌کند؟ تا در خواندنِ تو اصرار ورزد؟ تو یادمان دادی یا بنَ‌ ابا عبدالله و الا ما کجا و این کلمات؟ اصلا اینها را گفته‌ای که ما یاد بگیریم ادب را و چگونه خواستن را و چگونه پاک شدن را، یابنَ‌ اباعبدالله به اندازه‌ای به ما خوبی کرده‌ای که سپاس و شکرمان از آن عاجز است. تولدِ شما مبارکِ ماست... #زین‌العابدین🌱"