برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (13) #نماز_مومنانه 🔅🔅🔅 ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ◽️ نماز امام حسين (عليه‌السلام): ابن اثير امام حسين (عليه‌السلام) را به عنوان كثير الصوم، كثير الصلاه، كثير الحج، كثير الصدقه و... ستوده است: كان الحسين» فاضلاً كثير الصوم و الصلاة و الحجّ و الصدقة و أفعال الخير جميعها[اسد الغابه، ج 2، ص 27، ش 1173، الحسين بن علي[عليه‌السلام].]، به گونه اي كه امام سجاد(عليه‌السلام) مي فرمود كه پدرم پيوسته در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مي خواند: إنّه كان يصلّي في اليوم و الليلة ألف ركعة.[ ترجمه تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 184.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (13) #نماز_مومنانه 🔅🔅🔅 ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ◽️نماز امام سجاد(عليه‌السلام): سيد ساجدان (عليه‌السلام) نيز در حالتي مشابه حالت اميرمؤمنان (عليه‌السلام) در پاسخ مي فرمود: آيا مي دانيد كه در برابر چه كسي مي خواهم بايستم؟: روي عن علي بن الحسين (عليهماالسلام) أنّه كان إذا حضر الوضوء [توضّأ] اصفرّ لونه فيقول له أهله: ما هذا الذي يعتادك [يعتارك ] عند الوضوء؟ فيقول: ما تدرون بين يدي مَن [اُريد أن ] أقوم؟[ عوالي اللئالي، ج 1، ص 324؛ المحجة البيضاء، ج 1، ص 351.] 🔹ابوحمزه ثمالي امام سجاد(عليه‌السلام) را ديد كه در حال نماز عبا از دوشش افتاده است و آن حضرت به آن اعتنا نمي كند. پس از نماز از آن حضرت علت را پرسيد و امام سجاد(عليه‌السلام) فرمود: واي بر تو! آيا مي داني در مقابل چه كسي ايستاده بودم؟ نماز بنده جز آن مقدار كه توجه قلبي دارد، پذيرفته نمي شود. ابوحمزه گفت: فدايت شوم! پس ما هلاك شديم. فرمود: نه؛ اين كمبودها را خداوند با نافله هايتان جبران مي كند: رأيت علي بن الحسين (عليهماالسلام) يصلّي فسقط ردائه عن منكبه فلم يسوّه حتّي فرغ من صلاته قال: فسئلته عن ذلك فقال: ويحك! أتدري بين يدي مَن كنت؟إنّ العبد لاتقبل منه صلاة إلاّ ما أقبل فيها. فقلت: جعلتُ فداك! هلكنا. قال (عليه‌السلام): كلاّ! إنّ الله يتمّ ذلك بالنوافل. [المحجة البيضاء، ج 1، ص 352؛ ر. ك: بحار الانوار، ج 81، ص 265 و 237 ـ 238؛ ر. ك: دعائم الاسلام، ج 1، ص 209 ـ 210.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (13) #نماز_مومنانه 🔅🔅🔅 ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ◽️نماز امام سجاد(عليه‌السلام): 🔹امام سجاد(عليه‌السلام) در حال نماز بود كه يكي از فرزندان آن حضرت در چاه افتاد. مادر بچه سر چاه رفت و با گريه و زاري استغاثه مي كرد و از آن حضرت كمك مي خواست؛ اما آن امام همام با آنكه صداي گريه و اضطراب طفل و مادرش را مي شنيد، نماز خود را قطع نمي كرد... پس از آنكه نمازش را كامل به پايان رساند، سر چاه رفت و با آنكه عمق آن زياد بود، دستش را دراز كرد و كودك را در حالي كه مي خنديد از چاه بيرون آورد، بي آنكه لباس يا بدن بچه تر شده باشد؛ آن گاه به مادر طفل فرمود: ... اگر مي دانستي كه در مقابل چه كسي ايستاده بودم [انتظار نداشتي كه نمازم را رها كنم ]؛ اگر من از او رو برمي گرداندم او نيز از من رو برمي گرداند. آيا پس از او ترحم كننده ديگري مي توان يافت: ... لو علمتِ أنّي كنتُ بين يدي جبّار لو ملتُ بوجهي عنه لمال بوجهه عنّي؛ أفمن يري راحم بعده؟[ مناقب آل ابي طالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 148؛ بحار الانوار، ج 81، ص 261.] 🔹امام صادق (عليه‌السلام) نيز فرمود: امام سجاد(عليه‌السلام) هنگامي كه به نماز مي ايستاد، رنگش تغيير مي كرد و هنگامي كه به سجده مي رفت سرش را بلند نمي كرد تا آنكه عرق مي كرد: كان علي بن الحسين (عليهماالسلام) إذا قام في الصلاة تغيّر لونه فإذا سجد لم يرفع رأسه حتّي يرفضّ عرقاً. [الكافي، ج 3، ص 300؛ المحجة البيضاء، ج 1، ص 352.] 🔹همچنين از پدر خود امام باقر(عليه‌السلام) نقل كرده است كه مي فرمود: پدرم امام سجاد(عليه‌السلام) هنگامي كه به نماز مي ايستاد، گويا ساقه درختي بود كه هيچ حركتي از خود نداشت، جز آن مقدار كه باد حركتش مي داد: كان أبي (عليه‌السلام) يقول: كان علي بن الحسين ـ صلوات الله عليهما ـ إذا قام في الصلاة كأنّه ساق شجرة لايتحرّك منه شي ءٌ إلاّ ما حرّكه الريح منه. [الكافي، ج 3، ص 300، كتاب الصلاة، باب الخشوع في الصلاة... ، ح 4.] 🔹ابان بن تغلب به امام صادق (عليه‌السلام) گفت: علي بن الحسين (عليهماالسلام) را ديدم كه وقتي به نماز مي ايستاد رنگش دگرگون مي شد. فرمود: چون مي دانست در مقابل چه كسي مي ايستد: إنّي رأيت علي بن الحسين (عليهماالسلام) إذا قام في الصلاة غشي لونه لون آخر فقال (عليه‌السلام) لي: والله! إنّ علي بن الحسين كان يعرف الذي يقوم بين يديه. [علل الشرايع، ج 1، ص 271؛ بحار الانوار، ج 81، ص 236.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (14) #نماز_مومنانه ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ◽️نماز امام باقر و امام صادق (عليهماالسلام): 🔹 امام باقر و امام صادق (عليهماالسلام) هنگامي كه به نماز مي ايستادند، رنگ چهره شان گاهي سرخ و گاهي زرد مي شد و مناجاتشان به گونه اي بود كه گويا خدا را مي ديدند: كان أبوجعفر و أبوعبدالله (عليهماالسلام) إذا قاما إلي الصلاة تغيّرت ألوانهما حمرة و مرّة صفرة و كأنّما يناجيان شيئاً يريانه. [علل الشرايع، ج 1، ص 271؛ بحار الانوار، ج 81، ص 236] 🔹صادق آل محمدصلي الله عليه و آله و سلم در اثناي نماز مدهوش مي شد و چون به حالت عادي بازمي گشت در پاسخ به سؤال اطرافيان در توجيه اين مدهوشي مي فرمود: آيه كريمه (اِيّاكَ نَعبُدُ واِيّاكَ نَستَعين)[ سوره حمد، آيه 5.]را آن قدر تكرار كردم كه گويا از قائل آن (تبارك و تعالي) شنيدم: روي أنّه (عليه‌السلام) كان يصلّي في بعض الأيام فخرّ مغشياً عليه في أثناء الصلاة! فسئل بعدها عن سبب غشيته؛ فقال (عليه‌السلام): مازلت اُردّد هذه الآية حتّي سمعتها من قائلها**[مفتاح الفلاح، ص 372؛ فلاح السائل، ص 107.]، 🔹چنان كه امام سجاد(عليه‌السلام) نيز هنگامي كه به آيه (ملِكِ يَومِ الدّين)[ سوره حمد، آيه 4.]مي رسيد آن قدر آن را تكرار مي كرد كه بيننده گمان مي كرد آن حضرت در آستانه مرگ قرار گرفته است: انّ مولانا زين العابدين (عليه‌السلام) و هو صاحب المقام المكين كان إذا قال (ملِكِ يَومِ الدّين) يكرّرها في قرائته حتّي [كان ] يظنّ مَن يراه أنّه أشرف علي مماته. [فلاح السائل، ص 206؛ بحار الانوار، ج 81، ص 247. تبيين اين گونه احاديث به كمك اصول برآمده از حديث قرب نوافل دشوار نيست.] ============== ** برخي از بزرگان اهل معرفت گفته اند كه زبان امام صادق (عليه‌السلام) در آن هنگام همانند درخت وادي طور بود كه اِنّي اَنَا الله‌ي (قصص، 30) از آن شنيده مي شد. عارف شبستري در اين باره چنين سروده است: درآ در وادي ايمن كه ناگاه/درختي گويدت اِنّي اَنَا الله‌/ روا باشد «أنا الحق» از درختي /چرا نبوَد روا از نيك بختي؟ (گلشن راز، ص 50) 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (15) #نماز_مومنانه ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ◽️نماز امام كاظم (عليه‌السلام): به گفته جاسوس دستگاه عباسي امام كاظم (عليه‌السلام) پس از آنكه وارد زندان هارون الرشيد شد مكرّر در دعاي خود مي گفت كه خدايا! تو مي داني كه من پيوسته از تو مي خواستم كه فراغتي براي من فراهم كني تا تو را عبادت كنم. خدايا! اين فراغت در زندان برايم فراهم شد پس تو را بر اين نعمت شكر مي كنم: كثيراً يقول في دعائه و هو محبوسٌ: اللّهمّ! إنّك تعلم أنّي كنت أسئلك أن تفرّغني لعبادتك، أللّهمّ و قد فعلتَ فلك الحمد[الارشاد، ج 2، ص 240، باب ذكر السبب في وفاته.]، از اين رو در زندان هارون پيوسته به عبادت مشغول بود به گونه اي كه تمام شب را به نماز، تلاوت قرآن و دعا مي گذراند و چهره اش را از محراب برنمي گرداند و بيشتر روزها را روزه مي گرفت: كان (عليه‌السلام) مشغولاً بالعبادة يحيي الليل كلّه صلاةً و قرائةً للقرآن و دعاءً و اجتهاداً و يصوم النهار في أكثر الأيام و لايصرف وجهه من المحراب. [الارشاد، ج 2، ص 240، باب ذكر السبب في وفاته.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (16) #نماز_مومنانه ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ⏪4. عبادت هاي بي بديل ◽️سخن درباره نماز علي (عليه‌السلام) همانند ديگر فضايل آن حضرت فراوان است كه به ذكر چند نمونه بسنده مي كنيم: 📂أ. «هشام بن عروه» از پدرش «عروة بن زبير»[ درباره دشمني عروة بن زبير با اميرمؤمنان (عليه‌السلام) ر. ك: ادب فناي مقربان، ج 5، ص 266.]چنين نقل مي كند: روزي در مسجد رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم نشسته بوديم كه از اعمال اهل بدر و بيعت رضوان سخن به ميان آمد. «ابودرداء» گفت: آيا بي رغبت ترين مردم به مال دنيا، وَرِع ترين و كوشاترين آن ها در عبادت را به شما معرفي كنم؟ گفتند: كيست؟ گفت: اميرمؤمنان علي بن ابي طالب [(عليه‌السلام)]. با اين سخن همه حاضران از وي رو برگرداندند. ◽️آن گاه يكي از انصار به ابودرداء گفت: سخني گفتي كه هيچ كس آن را نپسنديد! ابودرداء گفت: چيزي مي گويم كه ديدم، پس هر يك از شما نيز هرچه (از ديگران) ديده است، بازگو كند. شاهد بودم كه علي بن ابي طالب [(عليه‌السلام)] از دوستانش جدا و وارد نخلستان شد و به گونه اي از من دور گشت كه او را گم كردم. در حالي كه با خود مي گفتم به منزلش رفته است، صدايي محزون گوشم را نوازش كرد كه چنين مي گفت: إلهي! كم من موبقة حملتَ عنّي فقابلتَها بنعمتك و كم من جريرة تكرمتَ عن كشفها بكرمك! إلهي! إن طال في عصيانك عمري و عظم في الصحف ذنبي فما أنا مؤمل غير غفرانك و لا أنا براج غير رضوانك![ خدايا! چه معصيت هايي كه از من ديدي ولي با نعمت خود با آن مقابله كردي! چه جرائم و لغزش هايي كه از من ديدي و با كرم و لطف خود آن را آشكار نكردي! خدايا! عمر من در عصيان تو گذشت و در صحيفه هاي اعمال گناهانم سنگين شد؛ ليكن آرزويي جز غفران تو و اميدي جز رضوان تو ندارم!] ◽️صدا مرا به خود مشغول كرد و به دنبال خود برد؛ ناگهان ديدم علي بن ابي طالب [(عليه‌السلام)] است. بي آنكه خود را به وي نشان دهم لختي درنگ كردم. ديدم ركعاتي در آن دل شب نماز گزارد و سپس به دعا و گريه و شكايت به درگاه خدا روآورد. از جمله در مناجات خود گفت: إلهي! اُفكّر في عفوك فتهون عليّ خطيئتي ثمّ أذكر العظيم من أخذك فتعظم عليّ بليّتي ثمّ قال: آه! إن أنا قرأت في الصحف سيئةً أنا ناسيها و أنت محصيها فتقول: خذوه فيا له من مأخوذ لاتنجيه عشيرته ولاتنفعه قبيلته يرحمه الملأ إذا اُذن فيه بالنداء؛ ثمّ قال: آه! من نار تنضج الأكباد والكلي. آه! من نار نزاعةً للشوي. آه! من غمرة من ملهبات لظي! [ خدايا وقتي در عفو تو تأمل مي كنم خطاهايم را سبك مي انگارم و آن گاه كه به ياد شدت عذاب و گرفتار كردنت مي افتم، بدبختي هايم را بزرگ مي بينم! آه! از آن هنگامي كه گناهي را در صحيفه اعمالم بخوانم كه من آن را فراموش كرده و تو شمارش گر آن باشي و به فرشتگان عذاب بگويي كه او را بگيريد، چنان گرفتني كه عشيره اش وي را نجات نمي دهند و قبيله اش وي را نفعي نمي بخشند! اگر اجازه فرياد زدن به او داده شود [چنان فرياد خواهد زد كه ] همگان بر او ترحم كنند. آه از آتشي كه جگر و احشا را بريان مي كند! آه از آتشي كه دست و پا و پوست سر را مي بَرَد! آه از عذاب ها و دردها و رنج هاي برخاسته از شعله هايي كه زبانه مي كشد!] ◽️سپس در گريه فرو رفت. ناگهان ديدم صدا و حركت او قطع شد. با خود گفتم كه بر اثر بيداري زياد خوابش برده است؛ خوب است كه براي نماز صبح بيدارش كنم. به سراغش رفتم، ديد مانند چوب خشكي افتاده است. حركتش دادم، تكان نخورد. گفتم: (اِنّا لِلّهِ واِنّا اِلَيهِ رجِعون)[ سوره بقره، آيه 156.] ◽️به خدا سوگند علي بن ابي طالب [(عليه‌السلام)] مرد؛ آن گاه به منزلش آمدم تا خانواده اش را از مرگ وي خبر دهم. فاطمه [(عليهاالسلام)] گفت: در چه حالي بود و قصه چيست؟ ماجرا را گفتم. گفت: اي ابودرداء! او نمرده است، بلكه اين حالت همان مدهوشي اي است كه از ترس خدا براي وي رخ مي دهد؛ آن گاه آب آوردند و بر سر و روي او پاشيدند تا به حالت عادي بازگشت. به من كه مي گريستم نگريست و گفت: اي ابودرداء! گريه ات براي چيست؟ گفتم: از كاري كه با خود مي كردي. گفت: اگر مرا ببيني در حالي كه به حساب فراخوانده شدم و همه مجرمان به عذاب خود يقين پيدا كرده اند و فرشتگان خشمگين و شعله هاي خشن مرا احاطه كرده است و در مقابل مَلِك جبار ايستاده ام و دوستانم مرا تسليم كرده و اهل دنيا بر من ترحّم مي كنند و در مقابل كسي خواهم بود كه هيچ چيز بر او مخفي نمي ماند، بيش از حالا بر من خواهي گريست. در پايان ابودرداء گفت: به خدا سوگند! هيچ يك از اصحاب رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم را اين چنين نديدم. [الامالي، صدوق، ص 72 ـ 73، مجلس 18، ح 9؛ بحار الانوار، ج 41، ص 11 ـ 12، ح 1.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (17) #نماز_مومنانه ⏪3. نمونه هايي از نمازهاي كامل ⏪4. عبادت هاي بي بديل 📂ب. «ضرار بن ضمره ليثي» كه پس از شهادت اميرمؤمنان (عليه‌السلام) با اصرار معاويه به بيان حالات معنوي و عبادت هاي او پرداخت، صحنه اي را ترسيم كرد كه اشك از ديدگان پليد طاغوت شام و اولين پادشاه اموي [قلتُ لسفينة: إنّ بني اُمية يزعمون أنّ الخلافة فيهم، قال: كذب بنوا الزرقاء، بل هم ملوكٌ و أول الملوك معاوية (تاريخ الخلفاء، ص 185، في نبذ من اخبار معاوية).]جاري شد. ضِرار كه گويا طاقتش تمام شده بود با ديدگان گريان و اشك آلود مجلس را ترك كرد. ▫️سردسته تبهكاران اموي با حالتي رشك آلود به اطرافيان خود گفت: آيا كسي از شما حاضر است در فقدان من اين گونه وصفم كند؟ يكي از حاضران گفت: الصاحب علي قدر صاحبه. [كنايه از اينكه ميزان مدح و ثناي دوستان و همراهان انسان هماهنگ با قدر و منزلت خود اوست] ◽️به نقل شارح معتزلي كسراي عرب خطاب به ضرار گفت: خدا رحمت كند ابوالحسن را. آري، او اين گونه بود كه تو ستودي: فبكي معاوية و قال: رحم الله أباحسن، كان والله كذلك. [ارشاد القلوب، ج 2، ص 25؛ بحار الانوار، ج 41، ص 121. نيز ر. ك: ص 15.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (17) #نماز_مومنانه ⏪4. عبادت هاي بي بديل 📂ج. از امام صادق (عليه‌السلام) رسيده است كه علي (عليه‌السلام) در آخر عمرش شبانه روزي هزار ركعت نماز مي خواند. إنّ علياً في آخر عمره كان يصلّي في كلّ يوم و ليلة ألف ركعة. [الكافي، ج 4، ص 154؛] ◽️شايد معناي حديث اين باشد كه آن حضرت در تمام عمر چنين بود، زيرا كسي كه در دوران سالمندي و زمامداري چنين بود به طريق اولي در دوران قبل از آن كه دوران فراغت و نشاط جواني بود و فراغت بيشتري داشت، چنين بود. 📂د. در گرماگرم نبرد صفين ابن عباس ديد كه علي (عليه‌السلام) به آسمان مي نگرد، پرسيد چه مي كني؟ گفت: مي خواهم ببينم كه ظهر شده است تا نماز بخوانيم يا نه؟ ابن عباس گفت: اكنون وقت نماز است؟ فرمود: مگر براي غير نماز مي جنگيم؟: و كان (عليه‌السلام) يوماً في حرب صفين مشتغلاً بالحرب و القتال و هو مع ذلك بين الصَّفَين يراقب الشمس فقال له ابن عباس: يا أميرالمؤمنين ما هذا الفعل؟ قال (عليه‌السلام): أنظر إلي الزوال حتّي نصلّي فقال له ابن عباس: و هل هذا وقت صلاة؟ إنّ عندنا لشغلاً بالقتال عن الصلاة فقال (عليه‌السلام): علي ما نقاتلهم؟ إنما نقاتلهم علي الصلاة. [ارشاد القلوب، ج 2، ص 22 ـ 23.] حتي نماز شبش را هرگز ترك نكرد: ما تركت صلاة الليل منذ سمعت قول النبي صلي الله عليه و آله و سلم صلاة الليل نورٌ فقال ابن الكواء: و لا ليلة الهرير؟ قال: و لا ليلة الهرير. 📚[مناقب آل ابي طالب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 142؛ بحار الانوار، ج 41، ص 17. نيز ر. ك: ارشاد القلوب، ج 2، ص 22. «هرير» به معناي زوزه اي است كه بر اثر شدت سرما از سگ برمي خيزد. : صوته دون نباحه من قلّة صبره علي البرد (مجمع البحرين، ج 3، ص 518، «ه ر ر») اما ليلة الهرير يكي از شب هاي بسيار سخت صفين است [كه گويا ناله سربازان از شدت سختي به زوزه سگ تشبيه شده است ]، به گونه اي كه ضرب المثل براي سختي و تهاجم مشكلات شده است و بيشتر سربازان نماز را به اشاره خواندند... (منهاج البراعه، ج 15، ص 320) در عين حال اميرمؤمنان (عليه‌السلام) در آن شب 523 تكبير گفت و با هر تكبير يك نفر از سپاه شام را روانه جهنم كرد. شجاعي به آن حضرت برخورد نكرد، مگر خونش ريخته شد؛ قهرماني به سراغش نيامد، مگر قدمش لغزيد... (كشف الغمه، ج 1، ص 220؛ بحارالانوار، ج 32، ص 600). به گفته دهخدا اين عنوان بر شب سوم جنگ قادسيه نيز اطلاق شده است كه در آن اعراب به لشكر ايران حمله بردند و در تمام شب جنگ جريان داشت و بدان سبب آن را ليلة الهرير گفتند كه در تمام شب بانگ و آوازي شبيه بانگ سگ فضا را پر كرده بود (لغت نامه دهخدا، ج 13، ص 19881)، چنان كه «يوم الهرير» به روزي گفته مي شود كه بين «بكر بن وايل» و «تميم» جنگ درگرفت (اقرب الموارد، ج 2، ص 1384، «ه ر ر»)، ليكن آنچه در بيان اميرمؤمنان (عليه‌السلام) آمده است همان مصداق اول است.] 👈🏾ادامه دارد... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب ادب فنای #مقربان حضرت آیت الله جوادی آملی ج6 در تفسیر #زیارت_جامعه کبیره (18) #نماز_مومنانه ⏪4. عبادت هاي بي بديل 💢كثرت عبادت ◽️آن حضرت(امام علی علیه السلام) به گونه اي بود كه امام چهارم (عليه‌السلام) كه از بسياري عبادت به سيد ساجدان و زينت عابدان ملقّب شده است در برابر آن اظهار عجز كرد: و أخذ زين العابدين (عليه‌السلام) بعض صحف عباداته فقرأ فيها يسيراً ثمّ تركها من يده تضجّراً و قال: مَن يقوي علي عبادة علي بن أبي طالب (عليه‌السلام)[ مناقب آل ابي طالب، ابن شهرآشوب، ج 2، ص 143؛ بحار الانوار، ج 41، ص 17.]و نشستن در مسجد را از آن جهت كه رضاي خدا در آن است بر نشستن در بهشت كه مايه رضاي خود اوست، ترجيح مي داد: الجلسة في الجامع خيرٌ لي من الجلسة في الجنة، فإنّ الجنة فيها رضي نفسي و الجامع فيه رضي ربّي. [ارشاد القلوب، ج 2، ص 24.] ◽️در حال نماز چنان به سوي خدا رو مي آورد كه از خويشتن غافل مي شد، به گونه اي كه اطرافيان تير جنگي را هنگام نماز از بدنش كشيدند، بي آنكه وي متوجه شود. وقتي پس از نماز ديد تير را از بدنش كشيدند به سبط اكبر(عليه‌السلام) فرمود: إن هي إلاّ فعلتك يا حسن؛ حسنم، اين كار توست. [همان، ص 22؛ نيز ر. ك: المحجة البيضاء، ج 2، ص 397.] بندگي آموز از آن آزاد مرد كَس خدا را بندگي چون او نكرد هان و هان همراه آن آزاد رو بگذر از مزدوري و آزاد شو چيست آزادي در اين ره؟ بندگي بندگي شد شاهي و فرخندگي طاعت مزدور بهر اُجرت است بنده را طاعت ز خوف و خشيت است زين نكوتر اينكه چون من بنده ام بندگي ها مي كنم تا زنده ام خويشتن بيني در اين ها اندر است طاعت احرار از اين ها برتر است طاعت آزادگان داني كه چيست؟ اينكه در نيت به جز معبود نيست چون كه او را اهل طاعت ديده اند طاعت او زين سبب بگزيده اند چون سزاوار نماز و طاعت است طاعت او خواجگي و حشمت است بنده بايد بودن اما اي پسر طاعت آزادگان باشد هنر طاعت احرار خواهند از شما ني ز قيد بندگي گشتن رها جويد از تو طاعت احرار را ني ز سر كردن برون افسار را[مثنوي طاقديس، ص 244.] ▫️در حالي كه در وصف ديگران بايد گفت: اين عبادت ها كه ما كرديم خوبش كاسبي است دعوي اخلاص با اين خودپرستي ها چه شد؟[ ديوان امام خميني(قدس‌سره)، ص 94. در كتاب هاي زير درباره نماز، اسرار و آداب آن و... به تفصيل بحث كرده ايم: اسرار الصلوة كه تحت عنوان رازهاي نماز به فارسي ترجمه شده است، مقدمه سرّ الصلوة امام خميني(قدس‌سره) و تفسير تسنيم ذيل آيات مربوط به نماز.] ▫️البته با توجه به اشتراك ائمه (عليهم‌السلام) در مشتركات امامت ساير پيشوايان معصوم (عليهم‌السلام) نيز با اندكي تفاوت اين گونه بوده اند، چنان كه به شهادت امام سجاد(عليه‌السلام) هزار ركعت نماز خواندن در شبانه روز سيره امام حسين (عليه‌السلام) نيز بود: كان [أبي ] يصلّي في اليوم و الليلة ألف ركعة[فلاح السائل، ص 470؛ بحار الانوار، ج 44، ص 196.] ◽️(همان طور كه گذشت) و مضمون روايت معروف امام صادق (عليه‌السلام) كه عبادت كنندگان را سه قسم كرد و خود را از گروه سوم دانست يعني از كساني كه خدا را از سر محبت مي پرستند: إنّ الناس يعبدون الله (عزّوجلّ) علي ثلاثة أوجه: فطبقة يعبدونه رغبةً في ثوابه فتلك عبادة الحرصاء و هو الطمع؛ و آخرون يعبدونه خوفاً من النار فتلك عبادة العبيد و هي رهبة؛ و لكنّي أعبده حبّاً له(عزّ وجلّ) فتلك عبادة الكرام [الامالي، صدوق، ص 41، مجلس 10، ح 4.]از اميرمؤمنان [نهج البلاغه، حكمت 237.]و امام حسين (عليهماالسلام)[ تحف العقول، ص 246؛ بحار الانوار، ج 75، ص 117]نيز رسيده است. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

ایام #دهه_کرامت یادآور ساختار خلقت ماست؛ خدا ما را کریم آفرید و درس کرامت به ما آموخت. در قرآن کریم ذات أقدس الهی، ملائکه را با عنوان کرام و کریم ستود؛ در قرآن فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی‏ آدَم﴾ ساختار خلقت انسان، به گونه ای است که باید فرشته شود. 🔸 در سوره مبارکه «أنبیا» فرمود: ﴿بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ ٭ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾، آن که در #هسته_مرکزی_عقل_و_عدل است، کریم است. این آیه سوره «انبیا» فرشته‌ها را از آن جهت کریم می‌داند که نه قبل از حکم خدا حرکت می‌کنند و نه دنبال می ‌افتند بلکه با حکم خدایند. 🔸 نمونه‌ ای از کرام در «زیارت جامعه کبیر» در وصف ائمه (علیهم السلام) هم آمده است، در #زیارت_جامعه در پیشگاه ائمه (علیهم السلام) عرض می ‌کنیم اینها ﴿بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ ٭ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾. همان وصفی که خداوند برای فرشته‌ها ذکر می‌ کند و در قرآن ذکر شد، در «زیارت جامعه» وجود مبارک #حضرت_هادی_سلام_الله_علیه برای ائمه (علیهم السلام) ذکر می‌کند. 🔸 اگر این هفته یا این دهه، #دهه_کرامت است؛ یعنی نشر #فرشته‌_خویی. فرشته آن است که نه بی‌ راهه می ‌رود و نه راه کسی را می ‌بندد و خدا ما را برای اینکه فرشته‌ خوی بشویم، خلق کرد. فرمود شما باید کریمانه زندگی کنید و کریمانه به سر ببرید. کریم نه بی ‌راهه می ‌رود و نه راه کسی را می‌ بندد. در بیانات نورانی قرآن کریم که ما را به کرامت ستود، فرمود فرشته اصلاً برای شما خلق شده است، در خدمت شما هستند، اینها کرام کریم هستند: ﴿إِنَّ عَلَیكُمْ لَحافِظینَ ٭ كِراماً كاتِبینَ﴾؛ ما #کرامت را در حرم امن شما قرار دادیم تا شما کریم بشوید. این راه، راه اصلی ماست و اگر کسی فرشته نشد، محروم است، اصلاً حرام را حرام گفتند، برای اینکه انسان را از کرامت محروم می ‌کند. 🔸 تمام تلاش و کوشش #قرآن_و_عترت این است که ما طاهر و فرشته باشیم. آن وقت کشور، کشور امنی است که ابداً احدی قدرت ندارد به این کشوری که ما در پیشگاه شهدای آنها عرض می‌ کنیم: «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ» زیانی برساند. تاریخ: 1398/04/13

. 🔰 گناه، وسیله نیست 💠 یک بیان نورانی حضرت #سید_الشهداء (سلام الله علیه) دارد، واقع " کلامهم نور "! این که در #زیارت_جامعه داریم (کلامکم نور)*، این است. فرمود: ممکن نیست کسی از راه #گناه به مقصد برسد! " هرگز هدف وسیله را توجیه نمی کند "، این بیان خیلی نورانی وجود مبارک #سید_الشهدا (سلام الله علیه) است. فرمود به اینکه: (من حاول امراً بمعصیه الله کان افوت لما یرجو و اسرع لمجیء ما یحذر)*. اگر کسی از راه خلاف، گناه، تهمت، تخریب بخواهد به مقصد برسد، زودتر از دیگران به چاه می افتد؛ گناه وسیله نیست! (من حاول امراً بمعصیه الله کان افوت لما یرجو و اسرع لمجیء ما یحذر). این برای اینکه زودتر به مقصد برسد، هرگز به مقصد نمی رسد. برای اینکه از خطر نجات پیدا کند، زودتر از دیگران به خطر می افتد. ما بیانات نورانی سیدالشهداء (سلام الله علیه) را قبول کردیم، چه بیانی جامعتر و نافعتر از این؟!! 🌱🌱🌱 📌 من لا یحضره الفقیه / جلد ۲ / صفحه ۶۱۴ _ (زیاره جامعه لجمیع الائمه (ع)) 📌 الکافی / جلد ۲ / صفحه ۳۷۳ 📋 درس خارج تفسیر قرآن کریم 📆 قم ؛ ۱۳۹۲/۰۲/۲۸ #آیت_الله_جوادی_آملی @rahighemakhtoom