eitaa logo
کانال صوتی راهی به سوی بهشت۱
2.1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
514 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 عزم و جزم 🔹 ما یک سلسله مسئول و متولّی و نیرو داریم که متولّی اندیشه اند که کار حوزه و دانشگاه با همین پیش می رود؛ درس است، بحث است، سخن است، استدلال است، فهمیدن است و اینها. یک سلسله شئون و متولّی هایی داریم که مربوط به کار هستند، نه مربوط به فهم؛ انگیزه را اینها به عهده دارند نه اندیشه را. برابر تقسیم چهارگانه بدنی، در درون ما هم انسان ها به این چهار گروه تقسیم می شوند: 🔹 گروه اول کسانی اند که اندیشه خوب دارند، خوب می فهمند؛ انگیزه خوب دارند، هم مسئول درک آنها سالم است و هم مسئول کارشان سالم است، اینها عالم باعمل اند، خوب می فهمند، خوب هم عمل می کنند؛ نه بیراهه می روند و نه راه کسی را می بندند. به دنبال بازی نیستند! نه خودشان در بازی هستند و نه کسی می تواند آنها را به بازی بگیرد؛ او می شود «عالم عادل». 🔹 گروه دوم کسانی اند که مشکل علمی ندارند؛ خوب درس می گویند، خوب سخنرانی می کنند، خوب کتاب می نویسند، خوب کتاب می خوانند، خوب مقاله می نویسند، خوب رساله می نویسند؛ امّا مشکل عملی دارند که می شوند «عالم فاسق». اگر کسی بیراهه رفت، شما چه کاری با او می خواهید بکنید؟ می خواهید آیه بخوانید؟ این که خودش آیه گفته و نوشته و تفسیر کرده است! او مثل همان کسی است که ویلچری است، مار و عقرب را می بیند، ولی شما مدام به او عینک می دهی، ذرّه بین می دهی، تلسکوب و میکروسکوب می دهی، او که مشکل دید ندارد، بلکه مشکل رفتن دارد. تا معلوم نشود که درون ما چیست، کار را چه کسی به عهده دارد، می شود موعظه و موعظه هم که علم نیست. «اخلاق» زیر مجموع فلسفه است؛ علم هست و برهان هست و دقیق هست؛ موضوع دارد، محمول دارد، برهان دارد، باید او را معالجه کرد راه علاج آن هم گفتن نیست. الآن اینها که معتادند شما مدام آنها را نصیحت می کنید، در حالی که هر شب با یک تکه کارتن در کنار جدول می خوابد، چه چیزی می خواهی به او بگویی؟! بگویی که عاقبت این کار بد است، خطر دارد، ضرر دارد؟! او اصلاً در خطر دارد زندگی می کند! او که مشکل علمی ندارد، شما مدام دارید نصیحت می کنید؟! آن دستگاه تصمیم و عزم، فلج است. 🔹 ما یک عزم داریم، یک جزم داریم و بین عزم و جزم به اندازه آسمان و زمین فاصله است؛ عزم یک متولّی دارد، جزم یک متولّی دیگر دارد، اراده و عزم و نیت و اخلاص یک سلسله امور خاص خودشان را دارند. تصوّر و تصدیق و جزم و برهان و قیاس و استدلال یک متولّی مخصوص دارند. ما را که می گویند مراقب باشید، مراقب چه باشیم؟ تا ندانیم که کجای ما درد می کند، مراقبت از چه داشته باشیم؟ اگر یک وقتی در درون خود یک مشکلی احساس کردیم، باید بدانیم که کدام پیچ وجود ما شُل شده؟ ما کدام مشکل را داریم تا باید مراقب باشیم؟ 🔹 این بیان نورانی امام عسکری (سلام الله علیه) که فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»[1] که از غرر روایات اهل بیت (علیهم السلام) است، فرمود انسان باید به مقصد برسد و مقصد او هم «لقاء الله» است و این مقصد یک ره توشه می خواهد که زاد است که در سوره «بقره» مشخص فرمود: ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾[2] این زاد همان تقواست؛ امّا این راهی طولانی را پیاده رفتن سخت است، فرمود حالا که شما یک زاد و توشه ای همراه خود دارید، اما مَرکب می خواهید و آن مَرکب نماز شب است: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ» که به صورت حصر ذکر فرمود، «لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»؛ «امتطئ» باب افتعال، «امتطئ»؛ یعنی «أخذ المطیه» مطیه؛ یعنی مَرکَب راهوار.[3] فرمود نماز شب یک مَرکَب راهواری است! کنار آن سجاده چهارتا قطره اشکی که انسان می ریزد، کارساز است؛ می داند که نه بیراهه باید برود و نه راه کسی را ببندد؛ نه خودش اهل بازی باشد و نه کسی بتواند او را بازی بگیرد. فرمود بدون مَرکَب این راه طولانی را چگونه می خواهی بروی؟! «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل». [1] . بحار الانوار(ط ـ بیروت)، ج75 ،ص380. [2] . سوره بقره، آیه197. [3] . مصباح المنیر، ج2، ص575. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 33 تاریخ: 1394/10/02 🆔 t.me/esratvtelegram
هدایت شده از اخبار آملی لاریجانی
🔻راه کسب اخلاص آیت الله جوادی آملی: طلب علم فريضه و واجب است اما اخلاص چطور؟ اخلاص محصول حوزه و دانشگاه است يا اخلاص محصول است؟ اخلاص فراهم كردن، اراده فراهم كردن، جهاد نفس كردن اين با نيست ،پنجاه درصد به عهدهٴحوزه و دانشگاه است كه بفهميم چه چیزی حق و باطل است. قضيه را می گویند «عَقد» چون بين موضوع و محمول گِره خورده است كه «الف»، «باء» است اين می شود قضيه. پنجاه درصد ديگر مانده است و آن اين است كه عصارهٴ اين قضيه را به جانمان گِره ببنديم كه به آن می گویند عقيده اين می شود عقلِ عملي. عصاره اين علم را به جانمان گِره ببنديم كه بشويم معتقد وقتی معتقد شديم عمل راه اندازی می شود اين را می گویند مؤمن، ايمان كاملاً مرزش از علم جداست، علم راهش انديشه است و ايمان راهش انگيزه است. دو دستگاه كاملاً از هم جدا هستند. ✅ @mehrostad_ir
💠 برقراری پیوند 🔹 دهه پربرکت ذی ‌حجّه تتمه اربعین کلیمی است. ذات اقدس الهی دستور داد به وجود مبارک ابراهیم خلیل که فرزندان انبیای ابراهیمی را او بپروراند تا اینکه نوبت به موسای کلیم رسید. فرمود باید چهل شب مهمان من باشید تا ره آوردی داشته باشید. گرچه چهل شبانه ‌روز موسای کلیم در طور بود؛ اما تعبیر قرآن این است که او چهل شب مهمان ما بود: ﴿وَ وَاعَدْنَا مُوسَی ثَلاَثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً﴾.[1] 🔹 آن فیضی که در نماز شب هست، در اشتغالات روز نیست. برهان قرآن کریم هم این است که ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً ٭ إِنَّ لَكَ فِی النَّهَارِ سَبْحاً طَوِیلاً﴾؛[2] اشتغال روزانه آن حضور قلب را منع می ‌کند؛ ولی نشئه شب یک ناشئه مستقلی است. این اربعین، «اربعین لیله» است؛ برای اینکه قسمت مهم فیض در همان نماز شب هست، خلوص شب است و مانند آن. آنهایی که از اوّل ذی قعده راه کلیم الهی را طی کرده ‌اند، توفیقی دارند که این نماز دهه ذی حجه را به عنوان تتمه آن سی روز بخوانند: ﴿وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ﴾ و اگر کسی سی روز ذی قعده را در حدّ ریاضت کلیمی به سر نبرد، باز هم این فیض برای او هست. 🔹 مرحوم ابن طاوس در اقبال نقل می ‌کند که ائمه قبلی (علیهم السلام) قبل از اینکه به مقام شامخ امامت برسند، مطیع امام قبلی بودند. ابن طاوس این را در زمان غیر امامت امام صادق نقل می‌ کند؛ لذا می ‌گفت پدرم این چنین دستور داد. پدرم به من فرمود که صادق! اگر بخواهی ثواب حج حاجیان در نامه عمل تو نوشته بشود، این نماز دو رکعت بین مغرب و عشا را ترک نکن که بعد از «حمد» و سوره «توحید»، این ﴿وَ وَاعَدْنَا﴾ مطرح است.[3] 🔹 اینها برای چیست؟ برای آن است که انبیای الهی، ذوات قدسی آنها سمت ‌هایی ویژه دارند، نبوت دارند، عصمت دارند، معجزه دارند، اینها برای آنهاست؛ اما بنده خدا هم هستند! این بندگی آنها مراتبی دارد. کمالاتی که در سایه بندگی نصیب آنها می ‌شود، آن را به ما گفتند شما می ‌توانید تأسّی کنید. اینکه گفتند: ﴿لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾[4] اختصاصی به ذات مقدس حضرت ندارد، به همه انبیا ما می ‌توانیم تأسّی کنیم؛ منتها قلمرو تأسّی مشخص است؛ یعنی نبوت، رسالت، ولایت، عصمت، اینها محدوده منطقه ممنوعه است که برای اینهاست. کسی با درس خواندن و بحث کردن و زحمت کشیدن پیغمبر نخواهد شد؛ این چون راه فکری ندارد، راه علمی ندارد. یعنی در حوزه‌ ها و دانشگاه‌ ها مسئله نبوت و رسالت و ولایت و معجزه و اینها مطرح نیست؛ یعنی راه علمی ندارد، نمی ‌شود به یک پیغمبر گفت چه کار کردی پیغمبر شدی؟ این به قداست روح وابسته است. اینکه می ‌گویند علما ورثه انبیا هستند[5] و انبیا از ذات اقدس الهی می ‌برند: ﴿أَنَّ الأرْضَ یرِثُهَا﴾[6] کذا، ارث پیوند می‌ خواهد، پیوند راه فکری ندارد، راه درسی ندارد؛ یعنی اگر کسی رحلت کرد، سرمایه ‌ای گذاشت، بچه او ارث برد، نمی ‌شود گفت تو چه کار کردی که این مال به تو رسید، این تجارت نیست، راه فکری و اقتصادی ندارد، یک پیوند لازم دارد. «علم الدراسه» راه فکری دارد. «علم الوراثة» یک نماز شب می‌ خواهد، یک جان کَندن می‌ خواهد، یک پیوند می‌ خواهد، آن راه فکری ندارد. اینکه می ‌گویند: «الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیاء»،[7] مستحضرید این جمله خبریه به داعی انشا القا شده؛ یعنی «أیها العلماء!»، آن راه درس و بحث یک کار قضیه است، بکوشید پیوند برقرار کنید. اینکه جمله خبریه به داعی انشا القا شد معلوم می ‌شود مقدور ما هست. 🔹 بنابراین می‌شود کسی مکه نرود و ثواب مکی را ببرد! گفتند اینها را بخوان، این راه باز است. وقتی این راه باز شد، ما چرا این راه را نرویم؟ این راهی است رفتنی و خدا فرمود ما به همه می ‌دهیم. وقتی فرمود ما به همه می ‌دهیم، کسی که نماز شب بخواند، در نماز شب چهل نفر را دعا می ‌کند، بلند نمی‌ شود که روز مشکلی برای چهل نفر ایجاد کند. [1] . سوره اعراف، آیه142. [2] . سوره مزمل، آیات6 و7. [3]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص317. [4]. سوره احزاب, آیه21. [5]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص32. [6] . سوره أنبیاء، آیه105. [7]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص32. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/02/25 🆔 t.me/esratvtelegram
❤️اگر دوست دارید برای بیدار شوید....👇 ✍امام کاظم(علیه السلام): کسی که دوست دارد برای نماز شب بیدار شود اگر هنگام خواب بگوید: اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَكَ وَ لَا تُؤْمِنِّي‏ مَكْرَكَ‏ وَ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ وَ أَنْبِهْنِي لِأَحِبِّ السَّاعَاتِ إِلَيْكَ أَدْعُوكَ فِيهَا فَتَسْتَجِيبَ لِي وَ أَسْأَلُكَ فَتُعْطِيَنِي وَ أَسْتَغْفِرُكَ فَتَغْفِرَ لِي إِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. 👈 خداوند دو به سوی او می فرستد تا او را بیدار کنند. اگر بیدار نشد خداوند دستور می دهد برایش کنند و اگر در آن شب بمیرد از دنیا رفته است.و اگر بیدار شود برای نماز شب، هر چه از خدا بخواهد به او کرامت می کند. 📚فلاح السائل،ص۲۸۷ پایان فعالیت گروه شب تون مهدوی
❤️اگر دوست دارید برای بیدار شوید....👇 ✍امام کاظم(علیه السلام): کسی که دوست دارد برای نماز شب بیدار شود اگر هنگام خواب بگوید: اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَكَ وَ لَا تُؤْمِنِّي‏ مَكْرَكَ‏ وَ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ وَ أَنْبِهْنِي لِأَحِبِّ السَّاعَاتِ إِلَيْكَ أَدْعُوكَ فِيهَا فَتَسْتَجِيبَ لِي وَ أَسْأَلُكَ فَتُعْطِيَنِي وَ أَسْتَغْفِرُكَ فَتَغْفِرَ لِي إِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. 👈 خداوند دو به سوی او می فرستد تا او را بیدار کنند. اگر بیدار نشد خداوند دستور می دهد برایش کنند و اگر در آن شب بمیرد از دنیا رفته است.و اگر بیدار شود برای نماز شب، هر چه از خدا بخواهد به او کرامت می کند. 📚فلاح السائل،ص۲۸۷ پایان فعالیت گروه شب تون مهدوی
هدایت شده از مجردان انقلابی
♥️🌱 ✍🏻امام صادق (ع) : از جمله اموری که آن را وسیله و قلبی قرار داده است 🦋 می ‏باشد. @mojaradan
هدایت شده از مجردان انقلابی
🌸🍃🌸🍃 🌿سحرخیزی و شب زنده داری 🌱🌾🌹🌳 گل و گیاه رو اوّل صبح آب میدن، چون جذب بیشتری داره. 👨‍👩‍👧‍👦 ما آدم‌ها هم همین طور هستیم؛ یعنی اگر بخواهیم برکاتِ بیشتری رو جذب کنیم، باید صبح‌خیز و اهلِ سحر باشیم.😊 👌 قرآن کریم می‌فرماید: شب‌زنده‌داری، از نشانه‌های است.👈 متّقین کمی از شب رو میخوابند😴، و اهل سحر و شب‌زنده‌‌داری هستند😊: 🕋 کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ، وَ بِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. 💢 کسانی هستند که در دنیا، کمی از شب را می‌خوابیدند. 💢 و در سحرگاهان استغفار می‌کردند. 🌴سوره ذاریات، آیات 17 و 18🌴 امام صادق (ع) درباره‌ی این آیه فرمود: 👈 برترین زمان برای دعا، وقت سحر است، چون خداوند فرموده است: «وَ بِالْأَسْحٰارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ». 📚 اصول کافی، ج3، ص446. ✨✨✨ 📣📣... از و ، و بویژه در سحرگاهان غافل نشیم. 👌 در روایات داریم که ، چراغِ قبر است.💡 👈 اگر نمی‌تونیم هر شب، بخونیم، و برای قبرمون چلچراغ💡💡 ببریم، لااقل هفته‌ای یکبار نماز شب بخونیم، تا یک چراغ قوّه🔦 یا یک شمع🕯 با خودمون به عالم قبر ببریم. @mojaradan
💠 ماه شعبان 🔹 ماه شعبان وقتی که رسید، وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) صریحاً اعلام کرد که ماه من است و خدا رحمت کند کسی را که مرا یاری بکند در این ماه! من کارم در این ماه روزه گرفتن است با سایر شؤونی که دارد و اگر کسی روزه بگیرد مرا یاری کرده است. معلوم می ‌شود این دین را همان یاری می‌کند، دین را با رهبران الهی یاری می ‌کند. این بیان نورانی حضرت بود.[1] 🔹 برخی‌ها نقل کردند در آخرین جمعه ماه شعبان، بعضی‌ه ا نقل کردند در آخرین روز ماه شعبان؛ ولی إبن طاووس (رضوان الله تعالی علیه) دارد که در یکی از روزهای وجود مبارک حضرت این خطبه را ایراد کردند. ایشان می‌ فرمایند به اینکه «رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی الْقَاسِمِ الطَّبَرِی ... قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص خَطَبَنَا ذَاتَ یوْم‏»، نه آخرین روز ماه شعبان بود، نه آخرین جمعه ماه شعبان؛ یکی از روزهای ماه شعبان این خطبه را ایراد کرد که فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُور» که با بسیاری از اینها شما مأنوس هستید. در بخشی از این خطبه فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم‏»؛ فرمود به اینکه شما احساس سنگینی می ‌کنید ـ اینکه می ‌بینید بعضی‌ها می ‌گویند من هر چه می ‌خواهم خودم را کنترل کنم نمی ‌توانم یا می‌ خواهم سحر بلند شوم نمی ‌توانم یا فلان کار خیری را می خواهم انجام بدهم نمی ‌توانم، راست می‌ گویند ـ حضرت اینجا تحلیل کرده است، فرمود انسانی که ـ خدای ناکرده ـ خلاف کرده بدهکار حق است، این مطلب اول؛ انسان باید گرو بسپارد، این دو؛ در مسائل مالی اگر کسی مالی بدهکار است، زمین خود، خانه خود، فرش خود را گرو می‌ دهد؛ اما اگر کسی کرده، نمی ‌تواند خانه خود یا زمین خود را به خدایی که «مالک السماوات و الأرض» است گرو بگذارد، خود او را گرو می‌ گیرند. 🔹 اینکه در دو جای قرآن فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾[2] و در جای دیگر: ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾[3] هر کسی رهن خلاف ‌های خودش است، برای همین است. یک انسان بدهکار باید گرو بسپارد. اگر بدهکاری مالی باشد در دنیا، به هر حال انسان زمین و خانه و فرش و مانند آن را گرو می ‌سپارد؛ اما بدهکاری ‌ای، ، ؛ یعنی معصیتی کرده، خود او را گرو می‌گیرند. لذا او آزاد نیست، بعضی از کارها را می کند بعد پشیمان می ‌شود، معلوم می ‌شود که نبود. این «رهین» که در دو جای قرآن کریم آمده است، این بر وزن «فعیل» به معنای مفعول است منتها یک جا مؤنث است و یک جا مذکر، گرچه «رهین» فعیل به معنای مفعول مذکر و مؤنث در آن یکسان است لکن آنجا که دارد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾ نه چون نفس مؤنث است، این «رهینة» اسم است و صبغه مبالغی هم دارد انسان را گرو می ‌گیرند. 🔹 یک بیان نورانی مرحوم صدوق در توحید از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل می ‌کند که چرا ما دلمان می‌ خواهد بخوانیم اما موفق نمی ‌شویم؟ فرمود: این گناهی که روز انجام دادید شما را بسته است.[4] بنابراین انسان آزاد نیست. حُرّیت از است. فکّ رهن کنید، با توبه، با انابه، با تطهیر، خودتان را آزاد کنید، با استغفار کردن خودتان را آزاد کنید. [1]. المقنعة، ص370؛ «شَعْبَانُ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَی شَهْرِی».‏ [2]. سوره مدّثّر، آیه38. [3]. سوره طور، آیه21. [4]. التوحید(للصدوق)، ص97. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 444 تاریخ: 1398/02/11 🆔 t.me/esratvtelegram
هدایت شده از گالری صالحی
🌹علامه تهرانی (ره) : ⚜ هر عمل واجب و مستحب نوری دارد ، ☀️مثلا نمازشب یا قرآن خواندن نوری دارد که در کسی که اهلش نیست پیدا نمی کنید تفکرقرانی
هدایت شده از یادخدا آرامش قلبها
💠رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: 🔸دو ركعت نمازى كه انسان در دل شب بخواند از دنيا و آنچه در آن است بهتـر است. و اگر بـر امّتم دشوار نبود آن دو ركعت را بر آنان واجب مى‌كردم.  📚کنزالعمال 7/21405 👇 🇯‌🇴‌🇮‌🇳 👇 @PiroVANmahdi
💠 شاگردان ائمه علیهم السلام 🔹 در دیار ما مرحوم ‌ را می ‌دانید، یا شنیدید یا اگر ندیدید، از دیگران شنیدید که ‌ایشان کار یک را می ‌کرد، ما چرا نباشیم؟! در دیار ما ‌این بزرگوار کار یک را می ‌کرد؛ یعنی مردم معتقد بودند و فرمایش او در آنها اثر می ‌گذاشت‌، این همان ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾[1] بود، چرا ما نباشیم؟ چرا ما بپوسیم؟ چرا مرگ را نمی‌ رانیم و زیر پایمان لِه نکنیم؟ ‌این بیان نورانی است، فرمود: «فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»، این را که مخصوص نبود، فرمود مرگ پلی است زیر پای شما، شما از ‌این پل رد می ‌شوید، آن طرف دیگر خبری نیست. 🔹 شما هستید و مرگ نیست، ما در برزخ هستیم و مرگ نیست، در ساهره معاد هستیم و مرگ نیست، در بهشت هستیم و مرگ نیست، مرگ مُرد! چون ‌این طوری هستیم، هیچ وقت نباشیم! هیچ وقت فراموشمان نشود! هیچ وقت حرفی که در او نیست نگوییم! هیچ وقت از ، هدایت مردم، تبلیغ مردم، صرف نظر نکنیم، ما هم بشویم: ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾. مگر امامت شرط است؟ مگر نبوت شرط است؟ ‌اینها برای است. [1] . سوره انعام، آیه122. آپارات: https://aparat.com/v/eAcKl 📚 سخنرانی در جمع طلاب تاریخ: 1395/11/07 🆔 @a_javadiamoli_esra
هدایت شده از همنشینی با خوبان 🗨
❤️ 🔔 سفارش شده! ✅ میرزا جواد آقا ملکی تبریزی: از نوافل بسیار سفارش شده،نماز شب است و تو چه می دانی که نماز شب چیست! که همانا نور در ظلمت و امن از وحشت و خلوتی در برابر کثرت عالمیان است. 🔹️@h_khoban_ir