باسلام به همه عزیزان روزمیلادباسعادت سلطان علی ابن موسی الرضا علیه السلام برهمه مبارک این متن فوق مربوط به کتاب انسان به انسان است وویژه خواهرانی است که درس کتابرا دنبال می کنند البته برای دیگران نیزبلامانع هست

منوی بالافارسی  www.islamquest.net منوی اصلی جستجو  بازدید 10930 آخرین بروزرسانی: 1393/11/08 کد سایت fa54565 کد بایگانی 67115 نمایه فرق بین علل چهارگانه، علت تامه و ناقصه و مقتضی و عدم مانع طبقه بندی موضوعی کلیات برچسب علل چهارگانهعلت تامهعلت ناقصهمقتضیعدم مانع اشتراک گذاری خلاصه پرسش ارتباط میان مفاهیم «علت فاعلی»، «علت مادّی»، «علت صوری»، «علت غایی»، «علت تامّه»، «علت ناقصه»، «مقتضی» و «عدم مانع» چیست؟ پرسش گاهی می‌گویند علت چهار قسم است: فاعلی، صوری، مادی و غایی. گاهی صحبت از علت تامه و ناقصه است. گاهی صحبت از مقتضی و عدم مانع است. این تقسیم‌ها به اعتبارات مختلفی است؟ رابطه آنها چیست؟ آیا آن علل چهارگانه مذکور از اقسام علت تامه‌اند؟ پاسخ اجمالی حکیمان بر این باورند که هر چیزی برای به وجود آمدن نیاز به چهار علت دارد. علت‌های چهارگانه در این تقسیم‌بندی عبارت‌اند از: 1. علت فاعلی، 2. علت مادی، 3. علت صوری، 4. علت غایی. توضیح و تفسیر هر یک از این علل چهارگانه در این‌جا ممکن نیست.[1] اما در یک مثال ساده با اندکی مسامحه می‌‌توان گفت: در جریان ساخت یک صندلی، «نجّار» علت فاعلی است، «چوب» علت مادّی، «شکل صندلی» علت صوری و «نشستن» علت غایی است.[2] مفهوم «علت تامه»، یک مفهوم بسیط است و منظور از آن مجموعه چیزهایی است که در تحقق و به وجود آمدن چیزی دخالت دارند؛ اعم از علل چهارگانه و شرایط انجام یک فعل، بلکه عدم مانع نیز در این مجموعه داخل است. اگر همه این امور مجتمع باشند به این مجموعه، «علت تامه» گفته می‌شود. قهراً منظور از مفهوم «علت ناقصه» این است که یک یا چند بخش از مجموعه‌ای که «علت تامه» را تشکیل می‌دهند، مفقود باشد. بنابراین مفهوم «علت تامه» اعم از مفهوم علت‌های چهارگانه است. اما بحث «مقتضی» و «عدم مانع» به این لحاظ است که گاهی وجود چیزی شرط برای تحقق امری است، و گاهی در جهت مقابل، وجود چیزی مانع از تحقق امری است. برای تمییز و جدایی این دو دسته، امور وجودی را که دخالت در تحقق چیزی دارند «مقتضی» می‌نامند، اما اموری که وجودشان مانع از تحقق چیزی است، از آن‌جا که در حقیقت، عدم آنها شرط برای تحقق است، از آنها تعبیر به «عدم مانع» می‌شود. بنابراین «علت تامه» مفهوم بسیطی است که می‌تواند مساوی با مجموع «مقتضی» و «عدم مانع» باشد؛ چنان‌که «مقتضی» مفهومی است که می‌تواند اعم از «علت‌های چهارگانه» باشد. نتیجه: این واژه‌های «علل چهارگانه»، «علت تامه و ناقصه» و «مقتضی و عدم مانع» با توجه به هدف‌های مختلف طراحی شده‌اند که ممکن است گاه تداخل داشته باشند. [1]. برای اطلاع بیشتر: ر. ک: طباطبائی، سید محمد حسین، بدایة الحکمة، ص 109 - 124، قم، مؤسسه نشر اسلامی، 1423ق. [2]. اقتباس از پاس

باسلام به همه عزیزان روزمیلادباسعادت سلطان علی ابن موسی الرضا علیه السلام برهمه مبارک این متن فوق مربوط به کتاب انسان به انسان است وویژه خواهرانی است که درس کتابرا دنبال می کنند البته برای دیگران نیزبلامانع هست👆

 خانه | سوال دارم | پیگیری پاسخ | درباره فرق مکاشفه رحمانی و شیطانی ۱۳۹۵/۰۳/۲۵ - ۱۱۶۲ بازدید در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید : در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید : ۱. با توجه به این که مشهود انسان مختلف و چهار قسم است : نفسانی ، شیطانی ، ملکی و رحمانی ؛ بین عرفا در کشف و شهود نیز اختلاف است لذا احتیاج به میزانی داریم که با آن ، مشهودات صادق و کاذب را از هم تمیز دهیم . چنان که در علم حصولی نیز به میزان نیازمندیم که خطا از صواب باز شناخته شود و لذا تمام علوم حصولی باید یا بَیِّن و بدیهی بوده یا مبین بوده و به بدیهی ختم شوند ، در کشف و شهود نیز به میزانی احتیاج داریم تا بین صادق و کاذب آن تفکیک کند ، زیرا کشف و شهود نظری باید به کشف و شهود بدیهی ختم شود ، آن میزان ، همان کشف و شهود معصوم(ع) است. بزرگان جهان معرفت و شهود می گویند : کشفی اطمینان آور است که به کشف معصوم منتهی شود؛ میزان کشف معصوم است، چون معصوم با متن واقع ارتباط دارد و کشف او ملکی و یا رحمانی است . کشف انسان های دیگر ممکن است ، از سنخ «و إنّ الشیاطین لَیُوحون إلی أولیائهم لِیُجادِلُوکُم» انعام/۱۲۱ و یا از سنخ «و ما کان لبشرٍ ان یکلمه الله إلّا و حیاً أو من و راءِ حجابٍ أو یرسل رسولاً فیُوحی بإذنه ما یشاء إنه عَلیٌ حکیم» شوری/۵۱ باشد. یعنی شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید جز از راه وحی یا از پشت حجاب ، یا رسولی می فرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحی می کند، زیرا او بلند مقام و حکیم است. بنابر این ، چون القائات دو سنخ است و در کشف عرفا نیز اختلاف است ، و در هر مورد اختلاف تباینی یکی حق است و دیگری باطل ، چنان حضرت علی(ع) فرمود: «ما اخْتلفتْ دعوتان إلا کانتْ إحداهما ضلاله»باید با کشف و شهود معصوم باز شناخته شوند. پس میزان کشف عرفا ، کشف معصوم است. آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن ج ۱۲ (فطرت در قرآن) ۲. شهود بر دو قسم است: شهود کاذب: گاهی انسان با مثال متصل خود و یا هوای نفس و تمثلات شیطانی رابطه دارد . چنانچه چیزی را در رؤیای کاذب می بیند ، همان حال در بیداری برای او پیدا می شود و چیزی را می بیند و بعد از دیدن به آن مهر می ورزد و میل پیدا می کند . این گونه از گرایش های انسان به امامت شهود کاذب او راه اندازی می شود و چون شهود کاذب است، محبت هم کاذب خواهد بود. به بیان دیگر: در این صورت چون مشهود انسان خاطرات نفسانی و یا القائات شیطانی متمثل شده در درون اوست ، گرایش او نیز، گرایش حق و صدق نخواهد بود ، چون این علم حضوری، با شهود منسوجات وهم و خیال حاصل شده و با واقع ارتباط ندارد. شهود صادق: گاهی انسان در آن حالت با حقایق عینی ، مانند مثال منفصل رابطه برقرار می کند و آن را می یابد ، یعنی در این حال در درون ای

صفحه اصلي > حوزه علميه > روز شمار حوزوی تاریخ : سه شنبه 1392/11/15 مکاشفه شیطانی و مرحوم زرآبادی آیت‌الله زرآبادی می‌گوید: زمانی در قزوین امام جماعت بودم. مدتی به سیر و سلوک پرداختم، به من گفته شد: حال که به این مقام رسیدی، اگر بخواهی به مدارج بالاتر و مقامات والاتر برسی، فقط یک راه دارد، و آن ترک اعمال ظاهری است! به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، دوم ربیع‌الثانی مصادف است با رحلت عالم ربانی و متأله قرآنی، آیت‌الله سید موسی زرآبادی. وی در سال 1294 هجری قمری در قزوین دیده به جهان گشود. مادر آیت‌الله زرآبادی، بانویی صالحه و دختر یکی از علمای قزوین بود  و پدرش حجت‌الاسلام سید علی زرآبادی قزوینی متوفای سال 1318 قمری از عالمان وارسته و فاضل و اهل معانی و حقایق بی‌شمار بود. تبار و نسب سید، به زید بن علی بن الحسین علیه‌السلام می‌رسد بنابراین سید موسی زرآبادی از سادات حسینی است، چنان که نقش مُهر وی «موسی الحسینی» بوده است. مرحوم سید در مراحل تقوا و تهذیب نفس و سلوک شرعی، از نخبگان عصر خود بود.  سید خیلی مراقبت در کردار و گفتار داشتند، حتی بنا به نقل مرحوم حاج شیخ مجتبی قزوینی در جلسه درس «مرحوم سید گاهی فرزند خردسال ایشان فضولی می‌کرد، ایشان با اشاره به قلمتراشی که در پیش رو داشت، می‌گفتند: آقا ... بنشین این قلمتراش گوش را می‌برد. یعنی حاضر نبودند برای آرام کردن و ساکت نمودن فرزند مثل بقیه مردم بگویند: بنشین، گوشت را می‌برم».   مطلبی خواندنی درباره آیت الله زرآبادی (ره) آیت ‌‏الله سید موسی زرآبادی، یکی از بنیانگذاران مکتب تفکیک به شمار می‌رود. زرآبادی از محضر حضرات آیات: میرزا ابوالحسن جلوه، میرزا حسن کرمانشاهی، شیخ فضل‏الله نوری و ... استفاده کرد و در علوم عقلی و نقلی به استادی رسید. سید موسی در علوم غریبه یکی از استادان مسلم و متبحر بود و در مراحل تقوی و تهذیب نفس و سلوک شرعی نیز از نخبگان عصر خود به شمار می‌رفت، لیکن استادان و مربیان او در این زمینه‏ها شناخته شده نیستند.   مکاشفه شیطانی علی اکبر مهدی‌‌پور در کتاب «اجساد جاویدان» به نقل از آیت ‌الله زرآبادی می ‌نویسد: در روزهایی که در قزوین امام جماعت بودم مدتی به سیر و سلوک پرداختم، و به قدری پیش رفتم که پرده ‌ها از جلو چشمم برداشته شد، دیوارها در برابر من حائل نبود، وقتی که در خانه نشسته بودم، رهگذرها را در کوچه و خیابان می ‌دیدم. روزی به من گفته شد: حال که به این مقام رسیده‌ ای، اگر بخواهی به مدارج بالاتر و مقامات والاتر برسی، فقط یک راه دارد، و آن ترک اعمال ظاهری است. آیت ‌الله زرآبادی گفت: این اعمالِ ظاهری، با دلایل قطعی و براهین مسلّم شرعی به ما ثابت شده است، من هرگز تا زنده‌ ام آنها را ترک نخواهم کرد. گفته شد: در این صورت همه آنچه به شما داده شده، از شما سلب خواهد شد. پاسخ داده شد: به جهنّم!   آیت ‏الله زرآبادی می ‌گوید: از همان لحظه، آن حالت از من سلب شد و یک فرد عادی شدم، دیگر از آن کشف و شهود خبری نبود. در آن هنگام متوجه شدم که شیطان از این اعمالِ ظاهری ما با آن همه نقصی که دارد، شدیداً در رنج و عذاب است. بنابراین تصمیم گرفتم که با تمام قدرت به اعمال مستحبی روی بیاورم و در حدّ توان چیزی از مستحبات را ترک نکنم. از فضل پروردگار در پرتو التزام به شرع مبین، حالاتی به من دست داد، که حالات پیشین در برابر آن ناچیز بود. آیت ‏الله زرآبادی، سالیان متمادی به تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری پرورش داد که از جمله آن‌ها شیخ مجتبی قزوینی، شیخ علی ‏اکبر اللهیان تنکابنی، شیخ علی ‏اصغر شکرنابی و سید ابوالحسن حافظیان مشهدی و شیخ هاشم قزوینی خراسانی است.   گزارشی از همایش ملی بزرگداشت سید موسی زرآبادی در همایشی ملی بزرگداشت سید موسی زرآبادی، علامه عارف قزوینی، که شهریورماه سال جاری با حضور شخصیت‌های برجسته کشوری و استانی در شبستان امیرالمومنین (ع) مسجدالنبی قزوین برگزار شد، مهدی محقق، استاد الهیات و عضو مجمع بین ‌المللی فلسفه مادرید گفت: آیت ‌الله زرآبادی هم فقیه و هم عارف بود و به عنوان متکلمی زاهد و عابد در مسیر الی الله گام برمی‌داشت. وی تصریح کرد: آیت‌الله زرآبادی در مدت دو سال که در قزوین اقامت داشت مردم را شیفته خود کرده بود و با داشتن کرامات،  نمونه بارزی از یک شخصیت عارف و زاهد بود. همچنین این چهره علمی با رسیدن به مقامات عالی عرفانی و الهی توانست با تربیت شاگردانی زبده و متعهد به رسالت دینی خود هم عمل کند و پایه گذار عرفانی حقیقی شد.   آیت‌الله هادی باریک‌بین نیز در این همایش گفت: قزوین مهد اصحاب علم و خاستگاه مردان بزرگی است که آیت الله زرآبادی یکی از افراد شاخص آن است. نماینده ولی فقیه و امام جمعه قزوین تصریح کرد: شخصیت‌های دینی همچون علامه زرآبادی آنچنان در باریتعالی ذوب شده‌، از دنیا و تعلقات آن فاصله گرفته بود از این رو به کرامات الهی دست

باسلام کتاب انسان به انسان ص95 👆1و2

‏فیلم از طرف یاغفار

‏فیلم از طرف یاغفار