❓ #سوال2821:
سلام
در رابطه با چند سال سابقه هیئترفتن و تغییر نگاهم بعد از کرونا نسبت به قبل و فکر بیشتر نسبت به گذشته خدمتتان گفتم که الان نمیدانم که برای چه باید به هیئت بروم و هیئت در من اثری ندارد. اگر جلسهای مانند زیارت جامعه باشد با اشتیاق میروم اما جایگاه هیئت چیست؟
برای توسل گاهی به زیارت میروم و یا دلم بکشد توسل میکنم و یا مناجاتی میخوانم و دلیلی برای هیئترفتن نمیبینم مگر دیدن دوستانم.
همچنین تصور منفی نسبت به هیئت در من شکل گرفته که نمیدانم چرا باید عدهای هر هفته یک جا جمع شوند و روضه بخوانند و گریه کنند؟ (با اینکه قبلا به تقلید یا عادت اینگونه بودهام.)
این را هم بهتر است به صحبتم اضافه کنم که الان با توجه به شناختی که پیدا کردهام به نظرم میرسد که مسلمانی باید در من باشد؛ یعنی شئون مختلف اسلام را در خودم پیاده کنم، از جمله واجبات و محرمات و توصیههای مکرری که در اسلام برای وفاداری، صداقت، امانتداری و ... شده است؛ نه اینکه به هیئت بیایم که دلم خوش شود که مسلمان و سعادتمند هستم.
📚 پاسخ #آقا_سید :
سلام علیکم
وقتی خداوند تبارکوتعالی هشت میلیارد نفر انسان را خلق کرده، درست نیست بگوییم برای همه آنها یک راه برای قرب وجود دارد؛ راههای مختلفی وجود دارد اما راهی که برای ما شیعیان قرار دادهاند همین جمعهای مذهبی و هیئتهاست. در جمعها و مذهبهای دیگر هم این مورد وجود دارد. تجربهای که خودم داشتم این بوده که معمولا کسانی که توسلات را به صورت هفتگی ندارند، برایشان مشکل ایجاد میشود.
بحث شما هم این هست که با دوری، الزاما شوق ایجاد نمیشود. خیلی وقتها همین عادتها کافی است و نیازی نیست حتما به دنبال شوق باشیم. عادت به چیزهای خوب خودش خیلی خوب است. من فکر میکنم هیچ منافاتی ندارد که انسان هم اخلاق و رفتار اسلامیانسانی داشته باشد و هم به هیئت برود. حالا یک هیئتی هست که آدم احساس میکند اصول اصلی رعایت نمیشود، راهحلش این است که اصلاح کند؛ نه اینکه ترک کند.
🆔 @rahpouanquestion