🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۵) ☑️ نزول دفعی حضرت قرآن ا❁﷽❁ا «هوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ»؛ اوست خدایی که قرآن را بر تو فرستاد که برخی از آن کتاب، آیات محکم است که آن أمّ (ریشه و اصل) کتاب است، و آیات دیگر متشابه می باشد. كسانى كه در دلهايشان انحراف است، براى فتنه‌ جويى و طلب تأويل آن به دلخواه خود، از ما تشابه پيروى مى‌كنند، با آنكه تأويل را جز خدا و راسخون در علم كسى نمى‌ داند. ﴿سوره مبارکه آل عمران، آیه ۷﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا 3️⃣ علم انحصاری به تأویل حضرت قرآن نزد راسخون ✍️ وفق مستندات وارده، علم به تأویل إنزال حضرت قرآن، انحصاراً نزد ذات اقدس الهی و راسخون در علم موجود است. راسخون در علم منطبق با روایات مفسره موثقه، در معنای مطلق آن رسول الله (صلی الله علیه و آله) و ائمه (علیهم السلام) هستند. ▪️ چنانچه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «ليْسَ مِنَ الْقُرْآنِ آيَةٌ إِلَّا وَ لَهَا ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ وَ مَا مِنْهُ حَرْفٌ إِلَّا وَ إن لَهُ تَأْوِيلٌ‏ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‏، الرَّاسِخُونَ نَحْنُ آلُ مُحَمَّدٍ» (۱)؛ هر آیه ای از حضرت قرآن، دارای ظاهر و باطنی است، (به علاوه) هیچ حرفی در قرآن نیست که تأویل نداشته باشد، و تأویل آن را فقط راسخون در علم می دانند و منظور از راسخون در علم، آل محمد (علیهم السلام) هستند. ▪️ نیز امام باقر (علیه السلام) ضمن حدیثی، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را با عنوان «افضل راسخین در علم» توصیف کرده و فرمودند: «رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) أَفْضَلُ الرَّاسِخِينَ، قَدْ عَلَّمَهُ اللَّهُ جَمِيعَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْهِ مِنَ التَّنْزِيلِ وَ التَّأْوِيلِ، و مَا كَانَ اللَّهُ لِيُنْزِلَ عَلَيْهِ شَيْئاً لَمْ يُعَلِّمْهُ تَأْوِيلَهُ وَ أَوْصِيَاؤُهُ مِنْ بَعْدِهِ يَعْلَمُونَهُ كُلَّهُ» (۲)؛ رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) افضل راسخون در علم هستند که خداوند عزوجل علم تمام آنچه که بر قلب ایشان نازل فرموده، از تنزیل و تأویل را تماما به آن حضرت عطا فرموده است. اینگونه نیست که خداوند عزوجل چیزی را بر رسول نازل کرده باشد، اما تأویل آن را تعلیم نفرموده باشد، و تمام آنچه را که رسول از علم تأویل می داند، همه آن را اوصیاء بعد از ایشان نیز می دانند. ▪️ همچنین از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «نَحْنُ‏ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‏ وَ نَحْنُ نَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ» (۳). ▪️ نیز امیرالمومنین علی (علیه السلام) در یکی از خطبات مبارکه خود بر این مطلب تصریح کرده و فرمودند: «... و سَلُونِي عَنِ الْقُرْآنِ، فَإِنَّ فِي الْقُرْآنِ بَيَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ فِيهِ عِلْمُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ، وَ إِنَّ الْقُرْآنَ لَمْ يَدَعْ لِقَائِلٍ مَقَالًا و ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‏ لَيْسُوا بِوَاحِدٍ، رَسُولُ اللَّهِ مِنْهُمْ، أَعْلَمَهُ اللَّهُ إِيَّاهُ فَعَلَّمَنِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، ثُمَّ لَا يَزَالُ فِي عَقِبِنَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» (۴)؛ از قرآن از من بپرسید،‌ چرا که در قرآن بیان کلّ شیء ‌است و علم اولین و آخرین در آن است، و تأویل آن را جز ذات اقدس حق و راسخون در علم نمی دانند،‌ رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) تمام علم تأویل را از جانب ذات اقدس حق آموخته و آن را به من تعلیم فرموده و این شأن و منقبت الی یوم القیامة در ما اهل بیت خواهد بود. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج‏ ۲، ص ۷۷۱ (۲) تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص۱۰۷؛ بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج۱، ص۲۰۳ (۳) بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج۱، ص۲۰۴ (۴) كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج۲، ص۹۴۱ 🕋 📜۵/۱ 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۵) ☑️ جمع بندی مبحث إنزال در بررسی مبحث إنزال (نزول دفعی حضرت قرآن) نتایج ذیل به دست آمد: ▪️ نزول دفعی حضرت قرآن، نزول ذات علم بوده است، زیرا حضرت قرآن، تبیان لکل شیء، تمام علم و سرچشمه علم است، علم اولین و آخرین، ما کان و ما یکون إلی یوم القیامة در آن نهفته است. ▪️ نزول دفعی ذات علم در «لیلۀ مبارکۀ قدر» و به سبب آن بوده است، به گونه ای که با انتفای آن، إنزال نیز منتفی می شد. ▪️ لیله مبارکه قدر، شأنی از شئون حضرت أمّ الکتاب، صاحبة التأویل سیدتنا و مولاتنا فاطمة الزهرا (سلام الله علیها) می باشد. ▪️ علم تمام هستی، در «باطن» حضرت قرآن مکنون و محجوب است. ▪️ علم به بطون حضرت قرآن یا تأویل در إنزال منحصرا نزد حضرات راسخون در علم است که در معنای مطلق عبارتند از وجود مقدس حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار (علیهم السلام). و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطیبین الطاهرین و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم 🕋 📜۵/۲ 🕋📜🕋📜🕋

📻 نوای شنیدنی (هلّ الهلال...) 🎵 ذوالفقار سرور( مداح نوجوان لبنانی) ✅ ویژه ماه مبارک رمضان ❗️ پیشنهاد دانلود #ماه_مبارک_رمضان #ذوالفقار_سرور #راه_ما_روشن_است 🇮🇷 #قرن_حماسه #با_ما_باشید @rahroshaan 🔸🔹🌿🔸🔹

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۶) ☑️ نزول تدریجی حضرت قرآن ا❁﷽❁ا «وَ قُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَي النَّاسِ عَلَي مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً»؛ و قرآنی را جزء جزء و به تدریج بر تو فرستادیم که تو نیز بر مردم به تدریج قرائت کنی، و این قرآن کتابی از تنزیلات بزرگ ماست. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۱۰۶﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ صورت دیگری از نزول حضرت قرآن، «تنزیل» یا همان نزول تدریجی است؛ با این توضیح که آن علم کلّ و تام هستی بصورت تدریجی طی بیست و سه سال بعثت حضرت خاتم الأنبیاء و المرسلین (صلی الله علیه و آله و سلم) (۱)، حسب مقتضیات زمانی و مکانی تنزیل یافته است. پس مخاطب إنزال و تنزیل، وجود مبارک راسخون در علم می باشد و ذات علم در قلوب مبارک ایشان نازل شده است، با لحاظ این مهم که إنزال در انحصار ایشان می باشد، اما از آنجا که تنزیل به غرض تبیین و تفهیم تشریع برای عباد الله محقق شده، پس عباد الرحمن نیز می توانند از آن محظوظ و بهره مند گردند. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) به بیان أدق، نزول تدریجی حضرت قرآن، همزمان با بعثت شریف حضرت خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله وسلم) در ۲۷ ام رجبآغاز گشت. گرچه طول رسالت شریف آن حضرت ، ۲۳ سال بوده است، اما پس از نزول آیات ابتدایی سوره علق، در دوران سه ساله فترت، آیه ای نازل نشد و پیامبر اکرم در این زمان مامور به دعوت پنهانی بودند. بنابراین حضرت قرآن در طول ۲۰ سال، (۱۰ سال در مکه مکرمه و ۱۰ سال در مدینه منوره) بر قلب مبارک رسول خاتم (صلی الله علیه و آله وسلم) نزول تدریجی داشته است. التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص ۱۱۶ الی ۱۲۰ 🕋 📜۶/۱ 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۶) ☑️ نصوص دال بر تنزیل از جمله کرائمی از حضرت قرآن که بر نزول تدریجی دلالت می کنند؛ عبارتند از: ▪️ سوره مبارکه إسراء، آیه ۱۰۶: «وَ قُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَي النَّاسِ عَلَي مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً». ▪️ سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۲: «كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِم‏»؛ خداوند متعال در پاسخ به اعتراض کفار مبنی بر نزول دفعه ای حضرت قرآن، فرمود: ما آن را این چنین تدریجی فرستادیم تا قلبت را به وسيله آن استوار گردانيم، و (بدین سبب) آیات آن را بر تو مرتب به ترتیبی روشن و به آهستگی برخواندیم تا تو آنرا برای مردم تبیین کنی. ▪️ سوره مبارکه یس، آیه ۵: «وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ... تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ»؛ و قرآن حکیم ... تنزیل آن عزیز رحیم است. ✍️ «ترتیل و قرائت حضرت قرآن علی الناس علی مُکث»، «تفریق» و «تثبيت» که خود متضمن معنای تدريج است، نیز عباراتی مانند «لِجَوَابِ كَلَامِ النَّاسِ» در نصوص دیگر و مشابه آن در سایر منابع و مستندات، بیان تامی در تعلیلِ تنزیل حضرت قرآن است. به بیان دیگر، ذات علم در إنزال، به جهت رفع نیاز عباد الله نسبت به معرفت تشریع و تفقه و معرفت به آن، و نیز تثبیت و تفهیم آن در قلوب، منزل به منزل، و علی مُکث برای ایشان تبیین و تنزیل گشت. به این ترتیب، ذات بسیط حضرت قرآن، در تنزیل به کثرت رسیده و برای خلق تبیین و تفهیم گردیده است تا ایشان از این طریق به هدایت و آن غایت قصوای خلقت نائل شوند که اگر این امر صورت نمی پذیرفت، خلق و عباد الله هیچ راهی به معرفت حضرت قرآن و بسیط علم نداشتند و از علم القرآن هیچ حظّ و بهره ای نمی بردند. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّه» 🕋 📜۶/۲ 🕋📜🕋📜🕋 #راه_ما_روشن_است 🇮🇷 #قرن_حماسه #با_ما_باشید @rahroshaan 🔸🔹🌿🔸🔹

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۷) ☑️ نزول تدریجی حضرت قرآن ا❁﷽❁ا «وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ... تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ»؛ و قرآن حکیم ... تنزیل آن عزیز رحیم است. ﴿سوره مبارکه یس، آیه ۵﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ «صورت آفاقی» نزول تدریجی حضرت قرآن بر قلب مبارک حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم)، ابلاغ حقیقت آن یعنی «ولایت» بوده است؛ «مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَقُودُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ لَا تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِخَيْرٍ إِلَّا وَ هِيَ فِينَا وَ فِي شِيعَتِنَا وَ مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِشَرٍّ وَ لَا تَسُوقُ إِلَى النَّارِ إِلَّا وَ هِيَ فِي عَدُوِّنَا» (۱). به عبارت دیگر اکمل دلالات در نزول تدریجی، نزول حقیقت آن یعنی ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است تا منزل به منزل از جانب رسول اعظم الهی به مردم ابلاغ گردد. چرا که بیان حضرت قرآن، حقیقتی جز معرفت امام ندارد که کمال این ابلاغ ولایت، از حیث صورت ظاهری و آفاقی در تاریخ، در روز غدیر به منصه ظهور رسیده است. آیات ۱۹۲ تا ۱۹۴ سوره مبارکه شعراء «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ» یکی از مؤیدات این مدعاست. چنانچه در روایات مفسره ذیل این کریمه تصریح شده که مراد از آن تنزیل بر قلب حضرت أفضل راسخین همان ولایت است؛ «هي الولاية لأميرالمؤمنين (عليه السلام)» «الولاية التي نزلت لأميرالمؤمنين (عليه السلام) یوم الغدیر» (۲). به همین سبب حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) در جمیع آناتِ حیاة طیبه شان، در حال ابلاغ ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و اولادشان بودند. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۸، ص ۳۶ (۲) تفسير الصافي، ج‏۴، ص۵۰؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏۹، ص ۵۰۶؛ تفسير القمي، ج‏۲، ص ۱۲۴؛ غرر الأخبار ، ص ۳۰۵ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۸) ☑️ اعجاز لغوی کلام الله (۱) ا❁﷽❁ا «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ»؛ حضرت قرآن، تنزیل پروردگار جهانیان است که به واسطه روح الامین آن را نازل گردانیده و بر قلب تو فرود آورده تا از انذاردهندگان باشی، به زبان عربی مبین. ﴿سوره مبارکه شعراء، آیات ۱۹۲ الی ۱۹۵﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن که جوامع کَلِم و تبیان لکلّ شیء می باشد، از جانب حضرت رب العالمین به زبان «عربی مبین» تنزیل یافته است. ▪️ زبانی الهی که أفضل و أشرف همۀ زبانها و متمایز با آنها می باشد. ▪️ لسان عربی مبین با زبان های عربی دیگر أعم از عربی مغربی، مصری، عربی عراقی، شامی، شبه ‌جزیره ‌ای خلیجی، حجازی، یمنی و نجدی و زبانهای دیگر متمایز است. ▪️ زیرا این لسان، محمل کلام الله عزوجل و کلام حضرات معصومین (علیهم السلام) بوده است، و ذات اقدس الهی، مخاطبین وحی، أنبیاء و عباد الله را با این زبان، مورد خطاب قرار داده است و لذا این زبانیست که خلق، انس فطری با آن دارد؛ ➖ «انّه ما أنزل اللّه كتابا و لا وحيا الّا بالعربية ...» (۱)؛ خداوند متعال کتابی و وحی ای را جز به زبان عربی (مبین) نازل نکرد. ➖ «إِنَّ الْوَحْيَ يَنْزِلُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْعَرَبِيَّة» (۲)؛ وحی از جانب خداوند بلند مرتبه به زبان عربی (مبین) نازل می شود. ➖ «تعلّموا العربية فانّها كلام اللّه الذي يكلّم به خلقه‏» (۳)؛ عربی (مبین) را بیاموزید، زیرا آن کلامی است که خداوند با آن با خلقش صحبت می کند. ▪️ به همین سبب، عربی مبین بر زبانها و کلام های دیگر برتری و احاطه دارد و این برتری و احاطه به ارادۀ واضع این کلام یعنی خداوند تبارک و تعالی بوده است؛ «لَسَانُه الْعَرَبِيَّةِ الَّتِي فَضَّلْتَهَا عَلَى سَائِرِ اللُّغَات‏» (۴). ▪️ از اینرو، این زبان در کلام تراجم وحی الله توصیف شده به «يُبِينُ الْأَلْسُنَ‏ وَ لَا تُبِينُهُ الْأَلْسُنُ» (۵)؛ زبانی که کلیه زبانهای دیگر را تبیین می کند، اما هیچ زبانی استطاعت تبیین آن را ندارد. ▪️ به کمک قیود احترازی مذکور می توان تمایز عربی مبین با زبانهای دیگر را که در لسان حضرت قرآن به «عجمی» تعبیر شده، دریافت؛ «لقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبين» (۶)؛ مى‌دانيم كه مى‌گويند: اين قرآن را بشرى به او مى‌آموزد. زبان كسى كه به او نسبت مى‌كنند عجمى است، حال آنكه اين زبان عربى روشنى است. 👈 پس عربی مبین با اوصافی که در نصوص بدانها تصریح شده، کلام نورانی خالق می باشد، اما عجمی کلام بشر و در مقابل عربی مبین، اعم از زبانهای عربی و غیر آن می شود. به همین سبب است که حتی ظاهر الفاظ حضرت قرآن نیز اعجاز داشته و حجت می باشند. ✍ بیان در اعجاز لغوی کلام الله ادامه دارد ... ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سفينة البحار، ج‏۶، ص ۱۹۲ (۲) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۱۱، ص ۴۲ (۳) سفينة البحار، ج‏۶، ص ۱۹۲ (۴) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵، ص ۲۹ (۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص ۶۳۲ (۶) سوره مبارکه نحل، آیه ۱۰۳ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🔹خدمت به حضرت قرآن دركلام مقام معظم رهبری عزیزان من! با قرآن انس داشته باشید؛ با قرآن انس پیدا کنید. هر روز یک مقداری -ولو چند آیه- قرآن بخوانید و توجّه به معانی قرآن پیدا کنید. قرآن انسان را هدایت میکند: اِنَّ هذَا القُرءانَ یَهدی لِلَّتی هِیَ اَقوَم. #راه_ما_روشن_است 🇮🇷 #قرن_حماسه #ماه_مبارک_رمضان #رهبر_قرآنی @rahroshaan 🔸🔹🌿🔸🔹

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۹) ☑️ اعجاز لغوی کلام الله (۲) ا❁﷽❁ا «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ»؛ حضرت قرآن، تنزیل پروردگار جهانیان است که به واسطه روح الامین آن را نازل گردانیده و بر قلب تو فرود آورده تا از انذاردهندگان باشی، به زبان عربی مبین. ﴿سوره مبارکه شعراء، آیات ۱۹۲ الی ۱۹۵﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ در تبیین مبحث اعجاز لغوی کلام الله عزوجل به «لسان عربی مبین» و اعجاز ظاهری و لفظی آن اشاره شد. چرا که شارع مقدس بر همین صورت ظاهری لسان عربی مبین که أفضل و أشرف از همۀ زبانها و متمایز با آنهاست، تحدی فرموده و آن را معجزه خود تعبیر کرده است. ▪️ صورت ظاهری لسان عربی مبین، مشتمل بر الفاظ و کلمات جامعی، در کمال نضد و حسن نسق و در أعلی مراتب اعجاز بلاغی و بیانی می باشد (۱)؛ «و القرآن ... ظاهره أنيق ...» (۲). ▪️ البته وجوه إعجاز حضرت قرآن متکثر است؛ نظم الفاظ، بلاغت و فصاحت، اصول و قواعد کلام الله جلّ جلاله از جمله این وجوه می باشد. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) چنانچه علامه مجلسی در این خصوص نوشته است: «و أما وجه إعجازه فالجمهور من العامة و الخاصة و منهم الشيخ المفيد قدس الله روحه على أن إعجاز القرآن بكونه في الطبقة العليا من الفصاحة و الدرجة القصوى من البلاغة على ما يعرفه فصحاء العرب بسليقتهم و علماء الفرق بمهارتهم في فن البيان و إحاطتهم بأساليب الكلام هذا مع اشتماله على الإخبار عن المغيبات الماضية و الآتية و على دقائق العلوم الإلهية و أحوال المبدإ و المعاد و مكارم الأخلاق و الإرشاد إلى فنون الحكمة العلمية و العملية و المصالح الدينية و الدنيوية على ما يظهر للمتدبرين و يتجلى للمتفكرين و قيل وجه إعجازه اشتماله على النظم الغريب و الأسلوب العجيب المخالف لنظم العرب و نثرهم في مطالعه و مقاطعه و فواصله فإنها وقعت في القرآن على وجه لم يعهد في كلامهم و كانوا عاجزين عنه‏». بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۱۷، ص ۲۲۴ (۲) تفسير الصافي، ج‏١، ص ١۵ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۹) ☑️ تحدّی ▪️ دلیل مُثبتِ إعجاز در ظاهر کلام الله تبارک و تعالی، «تحدی» یا حریف طلبی برای آوردن شبیه و نظیر کلام الله عزوجل می باشد. چنانچه در آیاتی از کتاب الله بر این مطلب چنین استدلال شده است: ▫️ «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً» (۱)؛ ▫️ بگو اگر انس و جنّ جمع شوند كه نظير اين قرآن را بياورند نميتوانند هر چند با همديگر همكارى كنند. ▫️ «أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ... فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِين»‏ (۲)؛ ▫️ پس اگر راست مى‌گويند، سخنى مثل آن بياورند. ▫️ «وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‏ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ‏ ...فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ ...» (۳)؛ ▫️ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل كرده‌ايم شك داريد، پس -اگر راست مى‌گوييد- سوره‌اى مانند آن بياوريد و اگر این کار را نکردید و هرگز نتوانید کرد پس بپرهیزید از آتش ... . ▫️ «أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ ... فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ ...» (۴)؛ ▫️ يا مى‌گويند: «اين [قرآن‌] را به دروغ ساخته است.» بگو: «اگر راست مى‌گوييد، ده سوره مانند آن بياوريد ... پس اگر شما را اجابت نكردند، بدانيد كه آنچه نازل شده است به علم خداست. 👈 قیودی که در نصوص مذکور آورده شده، دلالت بر اطلاق تحدی و در نتیجه اعجاز حضرت قرآن دارد. ▪️ لفظ (الْقُرْآنِ) شمول بر جمیع الفاظ آن دارد ▪️ کاربرد عبارات مشابه چون (بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ)، (بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ)، (بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ) در ادله دیگر مؤید همین مطلب است و از آن افادۀ اطلاق تحدی در الفاظ و آیات کلام الله می شود. ▪️ عبارت شریفه (اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ) دلالت بر عجز عموم ما سوی الله از إتیان همانند حضرت قرآن دارد. ▪️ و این نفی از نوع ابد است؛ (لَنْ تَفْعَلُوا)، به این معنا که غایت تحدی تا روز قیامت ادامه دارد و بشر از اتیان مثل آن (حتی بنظم و ترتیب مماثل) إلی یوم القیامة عاجز خواهد بود (۵). 👈 به کمک این استدلال معلوم می شود که ظواهر حضرت قرآن و الفاظ و عبارات بکار رفته در آن با ظواهر کلمات دیگر متفاوت است. در عمق الفاظ و حروف به ظاهر محدودِ حضرت قرآن، بطون و اسرار و حقائق نامتناهی نهفته است که دسترسی و ایصال به آن، جز با تدبر و تعمق در همین ظاهر میسر نخواهد بود. لذا امام صادق (علیه السلام) در مذمت آنان که به حجیت ظاهر حضرت قرآن توجه ندارند یا صرفا به ظاهر اکتفا کرده و از بطون و تأویل آن غافل شده اند، فرمودند: «إِنَّ قَوْماً آمَنُوا بِالظَّاهِرِ و كَفَرُوا بِالْبَاطِنِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ شَيْ‏ءٌ وَ جَاءَ قَوْمٌ مِنْ بَعْدِهِمْ فَآمَنُوا بِالْبَاطِنِ وَ كَفَرُوا بِالظَّاهِرِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ ذَلِكَ شَيْئاً وَ لَا إِيمَانَ بِظَاهِرٍ [إِلَّا بِبَاطِنٍ‏] وَ لَا بِبَاطِنٍ إِلَّا بِظَاهِرٍ» (۶)؛ برخی به ظاهر آیات و احکام و شریعت ایمان آورده اند، ولی به باطن آنها کفر ورزید اند و اینگونه ثمری برای آنان ندارد، گروه دیگری ایمان به باطن پیدا کرده ولی به ظاهر آنها کفر ورزیده اند. لازمه ایمان به ظاهر و باطن قرآن کریم، اعتبار و حجیت ظاهر و عمل مطابق آن است. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه اسراء، آیه ۸۸ (۲) سوره مبارکه طور، آیه ۳۴ (۳) سوره مبارکه بقره، آیات ۲۳ و ۲۴ (۴) سوره مبارکه هود، آیات ۱۳ و ۱۴ (۵) در تکمیل و تایید آنچه بیان شد به کلام نورانی حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) در منبع ذیل مراجعه شود: التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، ص۶۲ و ۱۵۱ الی ۱۵۵ (۶) بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۳۶ و ۵۳۷ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۰) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۱) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن در نصوص مبارکۀ خود و در کلام مبینان و هادیانش به «امام هادی» توصیف شده است؛ پیش از تشریح این شأن عظیم القدر، به نمونه ای از آیات مبارکات و روایات متواترات اشاره ای خواهیم داشت: ▪️ «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۱)؛ این کتابیست که در آن هیچ شکی (حتی ذره ای) وجود ندارد و هدایت برای متقین است. ▪️ «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ» (۲)؛ این قرآن به راهی هدایت می‌کند که استوارترین راه‌ها است. ▪️ امیر المهتدین علی بی ابیطالب (علیه السلام) در یکی از خطبات خود راجع به این شأن حضرت قرآن فرمودند: «علَيْكُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّهُ ... هُدًى لِمَنِ ائْتَمَّ بِهِ» (۳)؛ بر شما باد به کتاب خداوند که آن هدایت است برای آنکه به او ائتمام کند. ائتِمام به حضرت قرآن یعنی به او اقتدا و از او پيروى كردن سبب هدایت و بهره بردن از شأن هدایت اللهی بودن آن می شود. ▪️ نیز از امام البقیع حضرت السید الزکی مولانا حسن المجتبی (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ، فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ، وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۴)؛ تنها چيزي که در اين دنياي فاني و زوال‏ پذير باقي مي‏ماند، قرآن است. پس قرآن را امام خود قرار دهيد تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. و به درستى كه سزاوارترين مردم به قرآن‏ كسى است كه به آن عمل كند، گرچه آن را حفظ نكرده باشد. و دورترين مردم از قرآن كسى است كه به آن عمل نكند، گر چه قاری آن باشد. 👈 براین اساس، یکی از شئون حضرت قرآن، «هُدی» یعنی هادی بودن آن است. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه بقره، آیه ۲ (۲) سوره مبارکه إسراء، آیه ۹ (۳) نهج البلاغه، خطبه ۱۹۶ (۴) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۰) ☑️ هدی در لغت و اصطلاح ✍️ هدَى و هدايت به معنى ارشاد و راهنمایى یا دلالت، از روى لطف و خير خواهى به سوی مطلوب و ایصال به آن مطلوب است؛ ▪️ الْهُدَى: الرّشاد و الدّلالة (۱) ▪️ الرَّشادُ و الدَّلالَةُ بلُطْفٍ إلى ما يُوصِل إلى المَطْلوب (۲) ▪️ «هُدی» مخصوص خداوند عزوجل است؛ ▫️ «قل انّ هُدَی الله هو الهُدَی» (۳) 👈 لذا از آنجا که حضرت قرآن، کلام الله تبارک و تعالی می باشد، در نصوص، از آن تعبیر به «هُدی» شده؛ یعنی بر آن، اشاره مصدری شده که دلالت بر تمام و کمال معنای ماده دارد. 👈 پس حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد؛ «كَلاَمُ اَللَّهِ لاَ تَتَجَاوَزُوهُ وَ لاَ تَطْلُبُوا اَلْهُدَى فِي غَيْرِهِ فَتَضِلُّوا» (۴)؛ حضرت قرآن، کلام خداوند است، از آن فراتر نروید و هدایت را در غیر آن جستجو نکنید که گمراه می‌ شوید. ✍️ تبیین دلیلیت حضرت قرآن در هدایت ادامه دارد ... ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) قاموس قرآن، ج ۷، ص ۱۴۵ (۲) تاج العروس من جواهر القاموس، ج ۲۰، ص ۳۲۷ (۳) سوره مبارکه بقره، آیه ۱۲۰ و سوره مبارکه آل عمران، آیه ۷۳ (۴) الأمالی (للصدوق)، ج ۱، ص ۶۳۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۱) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۲) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد. ▪️ لذا حضرت علی بن الحسین (سلام الله علیهما) به نقل از جد بزرگوارشان فرمودند: ▫️ «الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً وَ لَيْسَتِ الْعِصْمَةُ فِي ظَاهِرِ الْخِلْقَةِ فَيُعْرَفَ بِهَا فَلِذَلِكَ لَا يَكُونُ إِلَّا مَنْصُوصاً فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مَعْنَى الْمَعْصُومِ فَقَالَ هُوَ الْمُعْتَصِمُ بِحَبْلِ اللَّهِ وَ حَبْلُ اللَّهِ هُوَ الْقُرْآنُ لَا يَفْتَرِقَانِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ الْإِمَامُ يَهْدِي إِلَى الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم‏»؛ ▫️ از ما خاندان جز معصوم، شخص ديگرى نمى‏ تواند امام باشد، و عصمت صفتى نيست كه‏ در ظاهر بدن باشد تا با چشم ديده شده و شناخته گردد، و به همين جهت امكان ندارد معصوم بودن كسى را بدست آورد مگر خدا به وسيله پيغمبرش آن را صريحاً فرموده باشد. شخصى عرض كرد: اى فرزند گرامى رسول خدا معنى معصوم چيست؟ فرمود: معصوم شخصى است كه به واسطه چنگ زدنش به ريسمان الهى و جدا نشدنش از آن هرگز به گناهى آلوده نگردد، و رشته محكم خدا قرآن است كه آن دو تا روز قيامت از يك ديگر جدا نگردند، و تا رستاخيز امام هدايت مى‏ كند به قرآن، و قرآن راهنمائى مى‏ نمايد به امام، و اين است فرموده خدا: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‏». (۱) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۱) ☑️ حضرت قرآن، امام حی و هادی ✍️ بنابر آنچه بیان شد، به دست می آید که حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» است: ▪️ امامِ حیّ است؛ چنانچه فرموده اند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ» (۱). ▪️ و امامِ هادی است؛ چنانچه فرموده اند: «إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۲)، پس هر که به او اقتدا کرده و او را امامش قرار دهد، به بهشت هدایت می شود و هرکه از آن امام تخلف کند، به جهنم هدایت شود، چرا که هدی به تمام و کمال معنایش در حضرت قرآن است و لذا او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند؛ «مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قَادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ وَ هُوَ الدَّلِيلُ يَدُلُّ عَلَى خَيْرِ سَبِيلٍ» (۳). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲ (۲) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ (۳) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص ۵۹۸ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۲) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۳) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» بر مأمومین می باشد. لذا هر که به او اقتدا کند، به بهشت هدایت می شود، او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند و هدی به تمام و کمال معنایش در آن قرار داده شده است. ▪️ به همین سبب، رسول خدا حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) ضمن امر به تعلیم حضرت قرآن، فرمودند: 🖊 تعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ صَاحِبَهُ فِی صُورَةِ شَابٍّ جَمِیلٍ شَاحِبِ اللَّوْنِ؛ ▫️ قرآن را بیاموزید، زیرا که در روز قیامت، قرآن در صورت جوانى زیبا که رنگ صورتش گشته باشد نزد خواننده خود آید. 🖊 فیَقُولُ لَهُ الْقُرْآنُ: أَنَا الَّذِی کُنْتُ أَسْهَرْتُ لَیْلَکَ وَ أَظْمَأْتُ هَوَاجِرَکَ وَ أَجْفَفْتُ رِیقَکَ وَ أَسَلْتُ دَمْعَتَکَ؛ ▫️ به او گوید: منم که شب تو را به بیدارى بپایان بردم، روزهاى داغ تو را به تشنگى بسر آوردم، و آب دهانت را خشک کردم، و اشکت را روان ساختم. 🖊 أئُولُ مَعَکَ حَیْثُمَا أُلْتَ وَ کُلُّ تَاجِرٍ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَتِهِ و أَنَا الْیَوْمَ لَکَ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ وَ سَیَأْتِیکَ کَرَامَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فأَبْشِرْ؛ ▫️ (اکنون) هر کجا بروى من هم با تو باشم، و هر تاجرى (امروز) بدنبال تجارت خویش است (که در دنیا کرده است) و من امروز بسود تو در پس تجارت هر تاجرى باشم، و بزودى کرامتى نیز از جانب خداى عز و جل بتو رسد، پس شادان باش. 🖊 فیُؤْتَى بِتَاجٍ فَیُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ وَ یُعْطَى الْأَمَانَ بِیَمِینِهِ وَ الْخُلْدَ فِی الْجِنَانِ بِیَسَارِهِ وَ یُکْسَى حُلَّتَیْنِ؛ ▫️ (در این حال) تاجى بیاورند و بر سرش نهند، و امان نامه (از آتش دوزخ را) بدست راستش دهند، و فرمان جاوید بودن در بهشت را بدست چپش، و دو جامه بهشتى بوى پوشند. 🖊 ثمَّ یُقَالُ لَهُ: اقْرَأْ وَ ارْقَهْ؛ ▫️ سپس به او گفته شود: بخوان و بالا برو. 🖊 فکُلَّمَا قَرَأَ آیَةً صَعِدَ دَرَجَةً وَ یُکْسَى أَبَوَاهُ حُلَّتَیْنِ إِنْ کَانَا مُؤْمِنَیْنِ، ثمَّ یُقَالُ لَهُمَا هَذَا لِمَا عَلَّمْتُمَاهُ الْقُرْآنَ» (۱)؛ ▫️ پس هر یک آیه که بخواند، یک درجه بالا رود، و به پدر و مادر او نیز در صورتى که مؤمن باشند، دو جامه بپوشانندو به آنان گویند: این پاداش آن قرآنى است که به فرزندتان آموختید. 🖊 «وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآن‏» (۲). «... اللّهم اَحی بولیک القرآن وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَيْلَ فيهِ، وَاَحْيِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيِّتَةَ». ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) الکافی (ط - الإسلامیة)، ج ۲، ص ۶۰۳ (۲) نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص ۵۴۶ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۳) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۴) ا❁﷽❁ا «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون‏»؛ و چون قرآن قرائت شود همه گوش بدان فرا دهید و سکوت کنید، باشد که مورد لطف و رحمت حق شوید. ﴿سوره مبارکه أعراف، آیه ۲۰۴﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ مستفاد از أدله متواتره ای که در مبحث هدایت حضرت قرآن اقامه شد، «دلیلیت حضرت قرآن بر معروف» و «امامت حضرت قرآن بر هدایت خلق» بدست آمد. در تکمیل این مطلب، باید اضافه شود: ▪️ إمام، حقّی بر ذمه مأمومین دارد که آن عبارتست از: «اطاعت و عمل به أوامر امام». ▪️ جناب ابوحمزه ثمالی از کبار و ثقات أصحاب از حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) نقل می کند که از آن حضرت پرسید: ➖ «مَا حَقُّ الاْمَامِ عَلَى النّاسِ»؛ حقّ امام بر مردم چیست؟ امام (علیه السلام) فرمودند: ➖ «حَقُّهُ عَلَیْهِمْ أنْ یَسْمَعُوا لَهُ وَ یُطیْعُوهُ»؛ حقّ امام بر مردم این است که به سخنانش گوش فرادهند و فرمانش را اطاعت کنند (۱). 👈 مأموم به سبب اطاعت و عمل یا امتثال از أوامر امام، می تواند تقرّب بدست آورد و در نتیجه هدایت شود؛ «وَ إِنْ تُطيعُوهُ تَهْتَدُوا»، اگر از او اطاعت کنید، هدایت می شوید. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۱، ص ۴۰۵ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۳) ☑️ القرآن، دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ ▪️ اطاعت، زمانی محقق می شود که عمل، مطابق أمر باشد، و الا عمل مخالف أمر، عصیان است. پس لازمۀ اطاعت از امام، معرفت به أوامر ایشان است. ▪️ همانطور که در حدیث متواتر نبوی آمده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة» (۱)؛ كسى كه بميرد و امام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهليت (و كفر) مرده است. ▪️ عبد مادامیکه معرفت به امامش به دست نیاورده، نمی تواند أمر او را دریافت کند تا از او اطاعت کند و در نتیجه هدایت شود. ▪️ چنانچه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در این خصوص فرمودند: ▫️ «فِيهِ مَصَابِيحُ الْهُدَى وَ مَنَارُ الْحِكْمَةِ وَ دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ فَلْيَجْلُ جَالٍ بَصَرَهُ وَ لْيُبْلِغِ الصِّفَةَ نَظَرَهُ يَنْجُ مِنْ عَطَبٍ وَ يَتَخَلَّصْ مِنْ نَشَبٍ، فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَيَاةُ قَلْبِ الْبَصِيرِ كَمَا يَمْشِي الْمُسْتَنِيرُ فِي الظُّلُمَاتِ بِالنُّورِ» (۲)؛ ▫️ در حضرت قرآن چراغ هاى هدايت، نور حكمت و دلیل (راهنمای) معرفت، براى آن كس كه صفاتش را بشناسد، قرار گرفته است. پس صاحب بصیرت باید دقت کند تا با معرفت به صفاتش، هدایت یابد، زیرا به وسيله‏ تفکر و معرفت، قلب زندگي روشن خود را مي ‏يابد، همان طور که رهروان در پرتو نور از تاريکي ‏ها گذر مي ‏کنند. ✍️ بنابراین، حضرت قرآن، امام حیّ ای است که با معرفت به آن ساحت مقدس، می توان أوامر او را دریافت تا حقش را ادا و طاعتش را بجا آورد و از هدایتش بهره مند شد. لذا آن عبدی که با تعقل و تدبر در کلام حضرت قرآن، معرفت امامش را کسب کند و به میزان آن معرفت، أوامر امامش را عامل باشد، به همان مقدار قُرب به امامش به دست می آورد؛ و «إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۳). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص ۲۹۶ (۲) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص‏ ۵۹۸ (۳) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۴) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۵) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ [یعنی] ‏يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ»؛ این قرآن به استوارترین راه‌ ها یعنی به سوی امام (و معرفت او) هدایت می کند. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ آنچه در این بحث مورد بررسی قرار داده خواهد شد، پاسخ به این سوال است که: حضرت قرآن، عباد الله را به چه چیزی هدایت می کند؟ به عبارت دیگر کدام حقیقت است که حضرت قرآن،‌ بندگان را به آن فرا می خواند و باید در مورد آن حقیقت، از حضرت قرآن پیروی کرد؛ «فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى»‏ (۱) تا سبب هدایت بنده گردد؟! ▪️ هادی امّت، امیرالمهتدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) در خصوص حضرت قرآن فرمودند: «من اعتصم به‏ هُدِيَ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» (۲)، و «الاعْتِصامُ‏، الاسْتِمْساكُ بالشي»؛ اعتصام و متمسک شدن به حضرت قرآن، سبب هدایت به سوی صراط مستقیم می شود. ▪️ و همان طور که در آیه ۹ سوره مبارکه اسراء می خوانیم: «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ»؛ حضرت قرآن به اقوم یعنی صراط مستقیم هدایت می کند. ▪️ و حضرت دین الله القویم امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «أنا الصراط المستقیم» (۳). ▪️ یا در جای دیگر فرموده اند: «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم [یعنی] ‏يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ» (۴). ▪️ به بیان دیگر هادی به معنا الأتم یعنی حضرت قرآن که‌ به سوی هادی مطلق عالم یعنی عترت هدایت می کند: «یا علی! أنت الهادی» (۵). 👈 به این جهت است که حضرت قرآن، هدایت خویش را تنها به متقین یعنی شیعیان امیرالمومنین (علیه السلام) اختصاص داده است، یعنی کسانی که از هدایت حضرت قرآن بهره برده و به سوی هادی امت و هادی عالم ‌هدایت یافته اند: «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۶)، «قال: المتقون شيعتنا» (۷). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه طه، آیه ۱۲۳ (۲) تفسير العياشي، ج‏۱، ص۳؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۸۹، ص ۲۵ (۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲ (۴) مراجعه شود به باب: «أَنَّ الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلْإِمَام‏». الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص ۲۱۶ (۵) همان، ج۱، ص ۱۹۱ (۶) سوره مبارکه بقره، آیه ۲ (۷) البرهان في تفسير القرآن، ج۱، ص ۱۲۳ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۴) ☑️ السَّلاَمُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ الْمَهْدِیِّینَ ▪️ ائمه اطهار (علیهم السلام)، هادین مهدیین می باشند، اما به صورت خاص، نام مبارک حضرت مولانا و صاحبنا در این دهر مسمّی به «مهدی» می باشد، چنانچه در ادعیه و زیارات مخصوص حضرت بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) چنین می خواهیم: ▫️ «فَإِنَّهُ الْهَادِي وَ الْمُهْتَدِي وَ الْقَائِمُ الْمَهْدِيُّ» (۱) ▫️ «سلام اللّه الكامل التّآمّ الشّامل العآمّ، و صلواته الدّآئمة، و بركاته القآئمة التّآمّة، على حجّة اللّه ... الهادي المعصوم ابن الأئمّة الهداة المعصومين» (۲) ▪️ در تایید آنچه بیان شد، می توان به اخبار دیگری چون حدیث شریف حضرت مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الکاظم (علیه السلام) به نقل از جد بزرگوارشان اشاره کرد که فرمودند: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّبِعُوا هُدَى اللَّهِ تَهْتَدُوا وَ تَرْشُدُوا وَ هُوَ هُدَايَ هُدَى هَذَا عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام‏ فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاهُ فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَايَ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ فَلَا يَضِلُّ وَ لَا يَشْقَى» (۳)؛ 👈 حقیقت «هُدَی الله» ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است که هر کس اتّباع از ولایت داشته باشد،‌ اتباع از هدایت الهی داشته است. ▪️ همچنین امام حسن عسکری (علیه السلام) ذیل آیه شریفه «لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ» (۴) فرمودند: «سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَوْلُهُ‏ لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ‏، قَالَ: الْهُدَى الْوَلَايَة» (۵). ✍️ بنابراین حقیقت «هدی»، ‌ولایت آل الله است و هر کس به میزانی که حامل ولایت باشد، متصف به صفت «مُهتد» یعنی هدایت یافته خواهد شد و به همان میزان دارای شأن «هادی» یعنی هدایت گری برای دیگران خواهد بود و اتباع بندگان از هادی، سبب هدایت یافتن ایشان نیز خواهد شد. و تبیین تفصیلی این مطلب ادامه خواهد داشت ... . ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) کمال الدین وتمام النعمة ، ج۲، ص۵۱۳ (۲) فرازی از دعای استغاثه به امام زمان (أرواحنا فداه) (۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲ (۴) سوره مبارکه جن، ‌آیه ۱۳ (۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص۴۳۲ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۵)-پایان ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۶) ا❁﷽❁ا «اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُون‏»؛ از كسانى پيروى كنيد كه از شما اجر و پاداشى نمى‌ خواهند و خود هدايت يافته‌ اند. ﴿ سوره مبارکه یس، آیه ۲۱ ﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حقیقت «هدی»، ‌ولایت است و هر کس به میزانی که حامل ولایت و علم نورانی آل محمد (علیهم السلام) باشد، متصف به صفت «مُهتَد» یعنی هدایت یافته خواهد شد و به همان میزان صاحب شأن «هادی» یعنی هدایت گری برای دیگران خواهد بود و اتباع بندگان از هادی، سبب هدایت یافتن ایشان نیز خواهد شد. ▪️ ‌همانگونه که وفق آیه شریفه ۲۱ سوره یس «مُهتدون» یعنی فرستادگان الهی که وظیفه هدایت قوم خود را بر عهده داشتند، از قبل هدایت یافته بودند. زیرا ایشان، نخست، نزد ذات اقدس الهی، مقرّ به عهد ولایت بوده اند، به این سبب هدایت یافته شدند و مأمور به ابلاغ رسالت نزد قوم خود گشتند. ▪️ چنانچه امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَيْثُ خَلَقَ الْخَلْقَ ... قَالَ:‏ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟ قالُوا: بَلى‏! شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلِينَ، ثُمَّ أَخَذَ الْمِيثَاقَ عَلَى النَّبِيِّينَ، فَقَالَ:‏ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟‏ ثُمَّ قَالَ: وَ أَنَّ هَذَا مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ هَذَا عَلِيٌّ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ؟ قَالُوا: بَلَى! فَثَبَتَتْ لَهُمُ النُّبُوَّةُ» (۱). ▪️ و نیز از رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) مرویست که فرمودند: «و الّذی نفسی بیده ما تنبّأ نبي قَطّ الا بمعرفته و الاقرار لنا بالولایة» (۲). 👈 بر این اساس،‌ اصطفای فرستادگان الهی، ‌بر اساس اقرار ایشان به عهد ولایت بوده است. و به تبع، درجات ایشان نیز به میزان حمل شان از ولایت بوده است. 👈 به واسطه اقرار به عهد ولایت بوده است که فرستادگان الهی، متصف به شأن مُهتدون شده اند؛ سپس در این دنیا عهده دار هدایت قوم خویش و هادی آنان بوده اند؛ «فهم مهتدون». رسالت و نبوت پیامبران نیز چیزی جز ادای عهدی که به آن بلی گفته و بر آن اساس جزء «مهتدون» به شمار می روند، نمی باشد. چرا که حضرات والیان امر و صاحب ولایت الله، هادیان مطلق عالم هستند و هر فرستاده الهی، ‌مامور به هدایت مردم به سوی ایشان بوده است. ▪️ چنانچه از امام حسن عسکری (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «إِنَّ وَلاَيَةَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ هِيَ اَلْغَرَضُ اَلْأَقْصَى وَ اَلْمُرَادُ اَلْأَفْضَلُ، ما خَلَقَ اَللَّهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِهِ وَ لاَ بَعَثَ أَحَداً مِنْ رُسُلِهِ إِلاَّ لِيَدْعُوَهُمْ إِلَى وَلاَيَةِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ خُلَفَائِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ، وَ يَأْخُذَ بِهِ عَلَيْهِمُ اَلْعَهْدَ لِيُقِيمُوا عَلَيْهِ وَ لِيَعْمَلَ بِهِ سَائِرُ عَوَامِّ اَلْأُمَمِ» (۴)؛ ولایت محمد و آل محمد (علیهم السلام) هدف نهایی و برترین مقصود الهی از آفرینش است. خداوند متعال کسی را نیافریده و پیامبری را مبعوث ننموده، مگر برای اینکه آنان را به ولایت محمد و آل محمد (علیهم السلام) دعوت کند. و آن ذات اقدس از همۀ آنان پیمان گرفته که بر عهد خود پایداری کنند، ولایت را اقامه کنند و تودۀ مردم را به سوی آن برانگیزند و به آنان ولایت را تعلیم دهند. بنابراین تبعیت تنها از کسانی جایز است که خود هدایت یافته باشند و مردم را به حق و حقیقت هدایت یعنی ولایت محمد و آل محمد (علیهم السلام) هدایت کنند. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) بحار الأنوار، ج۲۶، ص۲۷۹؛ الكافي، ج۲، ص ۸ (۲) بحارالانوار، ج ۴۰،‌ ص۹۵ (۳) سوره مبارکه یونس، آیه ۳۵ (۴) التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري عليه السلام، ج ۱، ص ۳۷۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

#ماه_مبارک_رمضان #ظهور_نورانی_امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الْمَعْصُومِ، وَ السِّبْطِ الْمَظْلُومِ، الْمُضْطَهَدِ الْمَسْمُومِ، بَدْرِ النُّجُومِ، الْمُودَعِ بِالْبَقِيعِ، ذِي الشَّرَفِ الرَّفِيعِ، السَّيِّدِ الزَّكِيِّ، وَ الْمُهَذَّبِ التَّقِيِّ، أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ. 📓 فرازی از زیارت جامعه ائمه مومنین (سلام الله علیهم أجمعین)

🔳⚜️🔳⚜️🔳⚜️🔳 ⚜️ 🔳 #ماه_مبارک_رمضان #ظهور_نورانی_امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) ☑️ نامۀ حضرت سیدالسادات امام حسن مجتبی (علیه السلام) عبدالله بن جندب طی نامه‌ای به امیرالمومنین علی (علیه‌ السلام) نوشت: فدایت شوم! در خود احساس ضعف در مسایل اعتقادی می‌ کنم، تقاضا دارم که مرا با هدایت‌ گری خود دریابید. امام به فرزندشان حضرت السید الزکی مولانا امام حسن المجتبی (علیه السلام) فرمودند که پاسخ نامۀ وی را بنویسند. آنگاه آن حضرت چنین نوشتند: ▪️ «أَنَّ مُحَمَّداً كَانَ أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ، فَلَمَّا أَنْ قُبِضَ مُحَمَّدٌ وَ كُنَّا أَهْلَ بَيْتِهِ فَنَحْنُ أُمَنَاءُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ. ▪️ عنْدَنَا عِلْمُ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا. ▪️ و إِنَّا لَنَعْرِفُ الرَّجُلَ إِذَا رَأَيْنَاهُ بِحَقِيقَةِ الْإِيمَانِ وَ حَقِيقَةِ النِّفَاقِ، وَ إِنَّ شِيعَتَنَا لَمَعْرُوفُونَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَنْسَابِهِمْ، أَخَذَ اللَّهُ الْمِيثَاقَ عَلَيْنَا وَ عَلَيْهِمْ، يَرِدُونَ مَوَارِدَنَا وَ يَدْخُلُونَ مَدَاخِلَنَا، لَيْسَ عَلَى مِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ غَيْرُنَا وَ غَيْرُهُمْ، إِنَّا يَوْمَ الْقِيَامَةِ آخذين بِحُجْزَةِ نَبِيِّنَا وَ إِنَّ نَبِيَّنَا آخِذٌ بِحُجْزَةِ رَبِّهِ وَ الْحُجْزَةُ النُّورُ وَ إِنَّ شِيعَتَنَا آخذين بِحُجْزَتِنَا»؛ ▫️ حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) امین خداوند در زمین بود، وقتی که آن حضرت درگذشت، ما اهل بیت آن حضرت (علیهم السلام) بودیم، و ماییم که امنای خدا روی زمین هستیم. ▫️ علم منایا و بلایا نزد ماست. ▫️ ما وقتی کسی را مشاهده کنیم، می‌ توانیم حقیقت ایمان و حقیقت نفاق را در او بشناسیم، چراکه شیعیان ما با نام و نسبت خود شناخته شده اند، خداوند از آنها برای ما و از ما برای آنها پیمان گرفته است. آنان به جایگاه‌ هایی که ما وارد می‌شویم، وارد می‌شوند، و در جاهایی که ما پای می‌ نهیم پای می‌ نهند. جز ما و آنها کسی بر دین پدرمان ابراهیم نیست. روز قیامت ما دست بر دامن پیامبرمان داریم و پیامبرمان دست بر دامن نور ربّش دارد و شیعیان ما چنگ بر دامن ما خواهند زد. ▪️ «مَنْ فَارَقَنَا هَلَكَ وَ مَنِ اتَّبَعَنَا لَحِقَ بِنَا، ▪️ و التَّارِكُ لِوَلَايَتِنَا كَافِرٌ وَ الْمُتَّبِعُ لِوَلَايَتِنَا مُؤْمِنٌ، ▪️ لا يُحِبُّنَا كَافِرٌ وَ لَا يُبْغِضُنَا مُؤْمِنٌ، ▪️ و مَنْ مَاتَ وَ هُوَ مُحِبُّنَا كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يَبْعَثَهُ مَعَنَا»؛ ▫️ هر کس از ما جدا شود، نابود گردد و هر کس از ما پیروی کند، به ما خواهد پیوست. ▫️ هر کس ولایت ما را ترک گوید، کافر است، و هر کس پیرو ولایت ما باشد، مؤمن است. ▫️ کافر ما را دوست نخواهد داشت و مؤمن ما را دشمن نخواهد داشت. ▫️ هر کس با دوستی ما بمیرد، بر خداوند لازم است که وی را با ما برانگیزد. ▪️ «نَحْنُ نُورٌ لِمَنْ تَبِعَنَا وَ هُدًى لِمَنِ اقْتَدَى بِنَا وَ مَنْ رَغِبَ عَنَّا فَلَيْسَ مِنَّا وَ مَنْ لَمْ يَكُنْ مِنَّا فَلَيْسَ مِنَ الْإِسْلَامِ فِي شَيْ‏ء»؛ ▫️ ما اهل بیت (علیهم السلام) برای آن کس که از ما پیروی کند، نوریم، و هدایتیم برای آن کس که به ما اقتداء کند، و هر کس که از ما روی برتابد، از ما نیست، و هر کس از ما نباشد، در هیچ جایگاهی از اسلام قرار ندارد. ▪️ «بِنَا فَتَحَ اللَّهُ الدِّينَ وَ بِنَا يَخْتِمُهُ ▪️ و بِنَا أَطْعَمَكُمُ اللَّهُ عُشْبَ الْأَرْضِ ▪️ و بِنَا مَنَّ الله عليكم، آمَنَكُمُ اللَّهُ مِنَ الْغَرَقِ ▪️ و بِنَا يُنْقِذُكُمُ اللَّهُ فِي حَيَاتِكُمْ وَ فِي قُبُورِكُمْ وَ فِي مَحْشَرِكُمْ وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ الْمِيزَانِ وَ عِنْدَ وُرُودِ الْجِنَانَ»؛ ▫️ خداوند با ما دین را آغاز کرده و با ما به پایان خواهد برد. ▫️ خداوند به وسیلۀ ما گیاهان روی زمین را روزی شما کرده است. ▫️ خداوند به وسیلۀ ما بر شما منت نهاده و شما را از غرق شدن نجات داد. ▫️ خداوند به وسیلۀ ما، شما را در حیات و در قبورتان، هنگام حشر و نزد صراط و میزان و به هنگام وارد شدن به باغ‌ های بهشت نجات می‌ دهد. 🔳 ⚜️ 🔳⚜️🔳⚜️🔳⚜️🔳

#ماه_مبارک_رمضان ا❁﷽❁ا «إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْر»؛ همانا ما قرآن کریم را در شب قدر نازل کردیم. ﴿سوره مبارکه قدر، آیه ۱﴾ ▪️ قالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم): يَا عَلِيُّ! أتََدْرِي مَا مَعْنَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ؟ «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدَّرَ فِيهَا مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَكَانَ فِيمَا قَدَّرَ عَزَّ وَ جَلَّ وَلَايَتُكَ وَ وَلَايَةُ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ». ▪️ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: ای علی جان! آيا مى ‏دانى معنى شب قدر چيست؟ «خداوند تبارك و تعالى در آن شب، آنچه تا روز قیامت رخ خواهد داد را تقدیر فرمود و در این شب مبارک، ولایت تو را و ولایت امامان از فرزندان تو را تا روز قیامت مقدّر فرمود». 📓 معاني الأخبار، النص، ص ۳۱۵ #راه_ما_روشن_است 🇮🇷🏴 @rahroshaan ▪️▪️▪️▪️▪️

✅نماز شب بیست و سوم #ماه_مبارک_رمضان 8 رکعت (۴نماز دورکعتی) با سوره‌های دلخواه ❗️پاداش این نماز طبق روایت: درهای آسمان‌های هفت گانه برای وی گشوده می‌شود و دعایش مستجاب می‌شود. 📚(بحارالأنوار، ج97، ص384 به نقل از اربعین شهید) #راه_ما_روشن_است 🇮🇷🏴 @rahroshaan ▪️▪️▪️▪️▪️

☘ شب قدر شب عفو گناهائه ☘ شب بیچاره های بی پناهه 🎤 میثم مطیعی #ماه_مبارک_رمضان #شب_قدر #مناجات #راه_ما_روشن_است 🇮🇷🏴 @rahroshaan ▪️▪️▪️▪️▪️