eitaa logo
🌹رهروان مهدویت🌹
495 دنبال‌کننده
24.3هزار عکس
18.5هزار ویدیو
125 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج
مشاهده در ایتا
دانلود
هجدهم ماه صفر سال ۳۷هجری قمری مطابق با شانزدهم مرداد سال ۳۶هجری شمسی حضرت اویس قرنی علیه الرحمه در جنگ صفین به شهادت رسیدند. با اینکه پیامبر اکرم راندید اما بسیار شیفته ودلداده حضرت بود. او از راه شتربانی روزگار رابا مادر پیر، نابینا وناتوان خود سپری میکرد. روزی ازمادرش خواست که برای دیدن پیامبر به مدینه برود. مادرش اجازه داد ولی شرط کرد که بیش ازنصف روز نماند. به مدینه سفرکرد ولی زمانی که رسید، پیامبر حضور نداشتند و بخاطر وعده ای که مادر ازاو گرفته بود، به یمن برگشت. پیامبر ازسفر برگشته وفرمودند: این نور وبوی بهشت از آن کیست. گفتند که اویس نام داشت آمد و زود رفت. حضرت فرمودند: این نور را درخانه ما هدیه گذاشت و رفت. درجریان وخیانت منافقین واشتباه مسلمانان وقتی پیامبر محاصره شدند و امیرالمؤمنین علیه السلام یک تنه ازجان پیامبر محافظت فرمودند ناگهان دشمن سنگی به طرف پیامبر انداخت که دندان مبارک حضرت شکست. این خبر به اویس رسید. پرسید کدام دندان حضرت شکسته شد؟ گفتند نمیدانیم. اویس نیز باسنگی به دندانهایش کوبید وشکست. سپس فرمود: دوست باید شبیه دوستش باشد و بااو موافقت کند. این خبر به پیامبر رسید وحضرت فرمودند هرکس مبتلا به دندان درد شود ودستش را بر موضع درد گذارد وسوره حمدی برای اویس بخواند به برکت این عمل اویس درد او آرام میشود. درجریان جنگ صفین نیز ۹۹نفر با امیرالمؤمنین علیه السلام تا پای جان پیمان بستند. سپس مولا فرمودند: صدمین نفر کجاست؟ پیامبر به من وعده فرمودند که درچنین روزى، صد مرد بامن پیمان میبندند. درآن حال، مردى پیش آمد که قبایى پشمین داشت و دو شمشیر به گردن آویخته بود وگفت من اویس قرنی هستم. یاعلی، دست بگشاى تا برسر جانم با تو پیمان ببندم. آنگاه بیعت کرد و با گروهی از یارانش در پیادگان سپاه بادشمن جنگید تا آنکه بیش ازچهل زخم شمشیر و نیزه و تیر بر او زدند. و درسن ۶۷سالگی درهمان روزهای اول جنگ به شهادت رسید. درشهر درسمت چپ قبر عماریاسر قرار دارد. مزار او دارای گنبد، بارگاه وصحن بود و روی سنگ قبر باخط کوفی نام اویس نوشته شده بود. اما در ۲۱رمضان سال ۱۴۳۴قمری گروه های تکفیری، استان رقه را بدست گرفتند، وبا خمپاره به حرم  و حمله کردند و در ۱۵رجب سال بعدش این زیارتگاه را بطور کامل تخریب کردند. 📚بحارالانوار ج۴۲ص۱۵۵ 📚رجال كشی ج۱ص۳۱۵ 📚مستدرک على الصحيحين ج۳ص۴۶۱ 📚تاريخ دمشق ج۹ص۴۳۴